ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : เจ้าหญิง 100%
บทที่ 7
"เรื่อทั้หมมัน็เป็นแบบนี้แหล่ะ นานา" เมื่อึฮุนเล่าบ ันรู้สึื้อไปหม สิ่ที่ึฮุนไ้เล่ามามันฟัูหน้าเหลือเื่อ ันน่ะหรอเ้าหิ พวเาทุนรััน? แม้ระทั้พวอบีไอ
"นานา นานา นานา!"
"หะ ห่ะ! มีอะไรหรอแทฮยอน?"
"เธอเป็นอะไรหรือป่าว พวันเรียั้หลายรั้ ิอะไรอยู่หรอ" แทฮยอนเอายถามันอย่าเป็นห่ว สอมืออเาเอื้อมมสับที่ไหลอันพราบีบมันเบาๆ
"อ่อ ป่าวหรอ ็แ่ิอะไรเพลินๆหน่ะ"
"แน่ใหรอ นานา ันว่าเธอูแปลๆไปนะั้แ่ันเล่าบ" ึฮุนเอ่ยึ้นพราเินมาหยุอยู่รหน้าัน
"เอ่อ...ือ ันแ่ พยายามะนึถึเรื่ออันับพวนายหน่ะ ันแ่รู้สึผิเพราะทั้ๆที่พวนายรอันมาโยลอ อย่วยเหลือันมาลอ
แ่ันลับไม่รู้เรื่ออะไรเลย แถมอาะยัพูหรือทำอะไร ที่มันทำร้ายิใอพวนายอี่าหา อโทษนะ..."
ันัสินใบอทุอย่าที่ันรู้สึและทุสิ่ที่ันิให้พวเาไ้รับรู้ ันสัเสีหน้าอพวเาทุน อนนี้พวเายิ้มอย่าอ่อนโยนและมีน้ำาลอเบ้าเล็น้อย พวเา้อลำบาเพราะันมามาแน่ๆ
"นานา ถึวามรู้สึอเธอะเปลี่ยนไป ถึเธอะำพวเราไม่ไ้ แ่นิสัยอเธอ็ยัไม่เยเปลี่ยน เธอยัเป็นนานานเิม นานาผู้อ่อนโยน และมัะเมา สสาร นอื่นเสมอ พวเราสัาว่าะทำให้เธอลับมาำทุอย่าไ้เหมือนเิม..." มินโฮพูึ้น่อนะสวมอันไว้ ำพูอเาทำให้ันน้ำาไหลพรา ้นุใบหน้าลที่อแร่อมินโฮและปล่อยน้ำาให้พรั่พรูออมา ันไม่รู้ว่าอะไรที่ทำให้ันร้อไห้หนันานี้ หรือะเป็นวามรู้สึที่ันเยมีให้ับพวเามันำลัะลับมาัน
"ปั!! นานาอยู่ไหน!!" เสียัาทาประูห้อ ทำให้พวเราทุนหันไปทา้นเสีย
"ไอ้บีไอ พวแเ้ามาไ้ยัไ" เสียอแทฮยอนัึ้นเมื่อเห็นหน้าออีฝ่าย
"ไม่เห็น้อใเลยหนิฮยอ ็เินเ้ามาทาประูธรรมา" บีไออบมา้วยหน้าที่ยียวนวนประสาท ทำให้แทฮยอนำมือแน่นอย่าอลั้น
"พวแไม่ไ้รับอนุาให้เ้ามาที่นี้ เพราะะนั้นรีบออไปสะ" ินวูอ้ปป้าพูึ้น้วยเสียเ้ม อย่าที่ันไม่เยไ้ยินมา่อน
"พวผมออไปแน่ แ่หลัาที่พวผมไ้ัวนานาออไป้วย" บ็อบบี้พูึ้นพลาเินรมาที่ัน
บ็อบบี้เินมาหยุอยู่รหน้าอันพร้อมับส่ยิ้มให้อย่าอบอุ่น สอมืออบ็อบบี้ำลัเอื้อมรมาที่ใบหน้าอัน แ่มินโฮมาวาเอาไว้่อนที่มือทั้สอ้าะเอื้อมมาถึ
"ลับไปีๆสะ แล้วพวนายะปลอภัย และ็อย่าหวัว่าะไ้ัวนานาไป เพราะพวนายไม่มีทาเอาัวนานาไปาพวันไ้" มินโฮพูึ้น้วยน้ำเสียเยือเย็น
"หึ! ลันะฮยอ ฮยอิว่าพวผมะยอม่ายๆหรอ บอเลยว่า...ไม่ มี ทา!" เมื่อพูบ บ็อบบี้็หายัวมาอยู่้านหลัอัน สอมืออเาับไหล่อันไว้่อนะับันหมุนัวหันหน้าไปหาเา บ็อบบี้เป่าผอะไรสัอย่าบนฝ่ามืออเาใส่หน้าันเ้าอย่าั ึทำให้ันสูหายใเอาผนั้นเ้าไปเ็มๆ ทุอย่าเิึ้นเร็วมา นันแถบะประิประ่อไม่ทัน และพอรู้แล้วว่าผที่บ็อบบี้เป่าใส่นั้นมันไม่ธรรมา เพราะอนนี้ันเริ่มมีอาารมึนหัวอย่ารุนแร นแทบยืนไม่ไ้ สอมืออันับที่ระหม่อมอัวเอ และพยายามบัับาอัวเอให้ทรัว แทฮยอนเมื่อเห็นันมีท่าทีแปลๆ ึรีบเินรเ้ามาหาัน เ่นเียวับมินโฮที่อยู่ใล้ๆัน ็เริ่มมีสีหน้าไม่สู้ี
"แเป่าอะไรใส่นานา!!" เสียอึฮุนั้อไปทั้ห้อ ่อนทีะามมา้วยเสียอบ็อบบี้ที่เรีบยนรู้สึนลุ
"ผวามทรำ..."
"ว่าไนะ! แบ้าไปแล้วหรอไอ้บ็อบบี้!!" แทฮยอนพูึ้น ะที่ำลัประอันอยู่ับมินโฮ
"แ็รู้ว่าผวามทรำอันรายแ่ไหน ทำไมถึ..." แทฮยอนพูึ้นอีรั้ น้ำเสียอแทฮยอนนั้นูไม่่อยี ว่าแ่ไอ้ผลนี้มันอันรายริๆหรอ แล้วันสูไปเ็มๆนานี้ ะายมั้ยเนี้ยย ันิในใพลันอาารมึนหัวนั้น็หายไป แ่ลับแทนที่้วยอาารปวหัวอย่ารุนแร นันรู้สึไ้ถึลิ่นาวที่มู อาารปวหัวเริ่มรุนแรึ้นเรื่อยๆ อนนี้ันไม่สามารถบัับัวเอให้ยืนไ้อี่อไป แ่ยัีที่มีแทฮยอนับมินโฮ่วยพยุไว้ ไม่ั้นแย่แน่นอน
"โอ้ยย!!" ันร้อึ้นอย่าเ็บปว อนนี้หัวอันมันเหมือนำลัะระเบิออเป็นเสี่ยๆ ทุำพูที่ทุนเอ่ยถาม ไม่ไ้เ้ามาในสมออันแม้แ่ำถามเียว รู้แ่ว่าันทนแทบะไม่ไหวอีแล้ว
MINHO PART
"นานา เธอไหวมั้ยย โธ่เว้ยยย!!" ผมเอ่ยถามนานาอย่าร้อนรน อนนี้นานาูทรมานมาๆ เธอรีร้ออย่าเ็บปว พร้อมับเลือสีแสที่ไหลออมาทาปาและมูอเธอ ผวามทรำ เป็นผวิเศษที่ะ่วยฝื้นวามทรำอนที่วามำเสื่อมไ้ แ่ผล้าเียอมันือ ะมีอาารมึนหัวและปวหัวอย่ารุนแร ผนี้เป็นอันรายอย่ามาเพราะสร้าึ้นมาเพื่ออมเวทย์เท่านั้น หาผู้ใที่ไม่ใ่อมเวทย์ใ้มันอย่าไม่ถูวิธี ผวามทรำนี้ ะไปทำลายระบบ่าๆอสมอและหัวใ และอาทำให้ผู้ใ้เสียีวิไ้ และผนี้ไม่ไ้รับารอุมัิารมารแพทย์หลว ึทำให้ผวามทรำลายเป็นอ้อห้ามอโลทั้สอ
"นานา ไ้โปรทนให้ไ้นะ อย่าเป็นอะไรไปนะนานา" เสียอบีไอัึ้น มืออมัน็ยึ้นไปสัมผัสับมืออนานาที่อนนี้ไ้ล้มลไปนอนับพื้นพร้อมับเสียรีร้ออย่าทรมาน ที่ัอยู่ไม่าสาย
ท่ามลาสายาอพวบีไอและพวผม ผมรับรู้ไ้ถึวามเป็นห่วอทุนที่มีให้นานา ใบหน้าาวอมมพูอหิสาวรหน้าผม ลับแปรเปลี่ยนเป็นีเผือไร้สีอเลือ เลือมามายยัไหลรินออทาปาและมูอเธอ
"นานา ันอโทษๆ ไ้โปรๆ ทนให้ไ้สินานา สู้ับมันให้ไ้" เสียอไอ้บ็อบบี้ัึ้น อย่าระวนระวาย ร่าหนาอบ็อบบีุ้เ่านาน้าับร่าอนานา ที่อนนี้ไ้แน่นิ่ไปแล้ว
"ไม่...นานา...ไม่ๆ ันอโทษ.." บ็อบบี้พูพลาับมืออนานาและเย่าไปมา ร่าบาอนานาเย็นเียบและีาว เสียอนานาเียบล พร้อมับเสียหายใที่่อยๆอ่อนไปเรื่อยๆนแทบะไม่ไ้ยิน มือเล็ที่าเิมเยุมไว้ที่หัวัวเอ อนนี้ลับลมา้าเอวอบา เลือสีแที่ไหลรินลับลายเป็นสีำทมิฬ
"ไม่นะ เธอ...นานา" ินวูฮยอเอ่ยเสียึ้นอย่านหมแร
"แ...ไอ้บ็อบบี้!!! แทำอะไรลไป!!" ึฮุนฮยอพูพลาเินรไประาอเสื้อบ็อบบี้อย่าเหลืออ
"ผมอโทษฮยอ ผมไม่ไ้ั้ใ ฮึ ผม...ผมแ่อยา..ให้นานาลับมาำทุนไ้เร็วๆ" บ็อบบี้เอ่ยำอโทษออมาอย่ารู้สึผิน้ำาลูผู้ายปราให้เห็นบนใบหน้าอบ็อบบี้
"แล้ว...พวเราะทำยัไ่อไป มัน...ะบแบบนี้ริๆหรอ"
ยุนฮยอพูึ้นเรียสิอพวเราทุน อนนี้ร่าสวยอนานาอยู่ในอ้อมแนอผม ผม้อสูเสียนที่ผมรัอีเป็นรั้ที่สออย่านั้นหรอ ทำไมโะา่าลั้นแล้เราเสียริ ไม่ยุิธรรมเลยสันิ ทั้ๆที่โอาสอยู่ใล้แ่เอื้อมแท้ๆ ทำไมนะ นานา ผมิในใพลาส่มืออัวเอไปลูบที่ใบหน้าาวีอนานา ระทั่อนนี้ เสียลมหายใอนานา็ไม่ปราให้พวเราไ้ยิน เสียที่ไ้ยินอยูอนนี้ือ เสียร้อไห้อบ็อบบี้ และวามเียบอทุๆน ทุนในห้อนี้ยเว้นเสียแ่บ็อบบี้ ่า้มหน้าและไม่ส่เสียใๆออมา
"ทีแร พวผม ั้ใว่าะให้ทำนานาำพวเราทุนไ้่อนแล้ว่อยพาัวเธอลับไป...แ่ไม่ิเลยว่าเรื่อมันะเป็นแบบนี้ ผมเสียใ ฮึๆ ันอโทษนะ...นานา"
เสียอบ็อบบี้เอ่ยึ้นทำลายวามียบอีรั้ ึฮุนฮยอปล่อยมือออาอเสื้ออบ็อบบี้ พลาพาร่าอัวเอทรุย่อล่ำไปที่นานา และใ้สอมือและสอแนแร่อุ้มร่าไร้ลมหายใ ึ้นมาพารไปยัโฟาที่มุมห้อ และวาร่าบาอนานาอย่าถะนุถนอม มือหนาลูบไรผมนุ่มอนานา อย่าโหยหาอาทร น้ำา่อยๆไหลรินลมา้าๆ ารระทำอึฮุนฮยออยู่ในสายาอพวเราลอเวลา น้ำใสที่ไหลรินออมาาวาเย็นานั้น หยลที่หน้าผาอนานา พลันร่าอึฮุนฮยอ ลุึ้ยยืนเ็มวามสูและถอยห่าออมาาุๆนั้น ้าโฟาที่มีร่าบานอนหลับใหลอยู่ถูแทนที่้วยร่าอบีไอ บีไอ้มัวลไปุมพิที่หน้าผามนอนานาเบาๆ และเินนออมาอย่านไร้สิ แ่ทันในั้น็มีประายแสปริศนา เิึ้นที่รอบๆัวอนานา พร้อมับที่ร่าอนานาลอยึ้นาโฟา...
END MINHO PART
TO BE CONTINUE
.
.
.
.
.
.
.
Talk
ไรท์ลับมาแล้ววววว อโทาใริๆๆๆ 5555 ที่หายไปไม่ใ่เพราะอะไร แ่เพราะ ี้เียนั้นเอ บวับเพิ่สอบเส้วย านเย๊อะะะเยอะะะ เอาเป็นว่าะมาอัพให้รีไ้อ่านันบ่อยๆนะ่ะ อโทที่ทำให้รอน้าา
รัรีทุนน้าา อุที่ยัไม่ทิ้ันไปไหนนะ้ะ เยิฟๆๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น