พิศวาสรักมาเฟียร้าย(ดวงใจมาเฟีย)

"ถ้าคุณจะทำร้ายให้ฉันเสียใจ.ฮือๆ ดีใจด้วยนะที่คุณทำมันสำเร็จแล้ว". หญิงสาวร้องไห้สะอื้นจนตัวโยนเธอเจ็บเกินกว่าจะกั้นน้ำตาไว้ได้แล้ว

"ถ้าทรมานกันจนพอใจแล้ว กรุณาปล่อยฉันไปสักที" ร่างบางถูกมือหนารวบกระชากเข้าชิดกายแกร่งทันทีที่พูดจบ

"ไม่มีทาง ฟังนะมินตรา ตราบใดที่ผมยังไม่เบื่อ เรื่องบนเตียง กับคุณ ผมไม่มีทางปล่อยคุณไปแน่ ฟึ่บ" เมื่อพูดจบเขาก็ซุกหน้าจูบซอกคอหล่อนอย่างกระหาย ร่างบางดิ้นทุรนทุรายน้ำตาที่ไหลอาบแก้มนั้นยิ่งย้ำว่าหล่อนอ่อนแอ

"ทำไมทำร้ายฉันขนาดนี้ คุณคงพอใจมากกว่านี้ถ้าฉันเจ็บปวดได้อย่างที่คุณต้องการ" เมื่อจบคำพูดภวิชผละมามองสบตาหญิงสาวที่น้ำตานองหน้าความรู้สึก.....เขาจะทำยังไง...ในเมื่อเธอคือดวงใจ เขาถึงต้องทำแบบนี้
.,.........ใช่ฉันอาจใจร้ายที่ทำร้ายเธอ........
,...........ใช่ฉันอาจทำให้เธอต้องช้ำใจ........
............ใช่เธออาจเกลียดฉันที่ฉันเป็นมาเฟีย...
............ใช่เพราะเธอเป็นคนที่สำคัญ ฉันถึงต้องใจร้ายกับเธอ......เหตุผลที่เทอไม่เคยเข้าใจ มินตรา...ชายหนุ่มคิด

........ส่วนเทอ...
    เธอรู้ว่าเขาร้าย
   เธอรู้ที่เขาทำไปเพราะอยากให้เธอไปจากชีวิตเขา แต่หัวใจที่ผูกพันที่เขาผูกมัดมันไว้กับเธอสิ่งดีๆนั่น มันเป็นเพียงแค่บทแสดงหรืออย่างไร.....เธอรู้แต่จะทำอย่างไร  ในเมื่อหัวใจไม่ต้องการเหตุผล  เธอรักเขา รักพี่วิช