คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : หนี
แก้วระวีหนีออกมาไม่ทันไรก็มีชายหนุ่มสองสามคนวิ่งตามมา หญิงสาวมองไปทั่วบริเวณ แต่ก็หาทางออกไม่เจอ สาวเท้าออกวิ่งไปได้สักพักแก้วระวีพบลิฟต์ ตัวหนึ่งหญิงสาว ชั่งใจอยู่ไม่นานก่อนจะก้าวเท้าเข้าไปในนั้นกดเลขชั้นไปมั่วและปิดมันลงก่อนที่ผู้ชายทั้งหลายจะตามทัน
"ชู่ว" แก้วระวีถอนหายใจโล่งอกขึ้น ลิฟท์เปิดที่ลานจอดรถกว้าง เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่าที่นี่ลานจอดอยู่ในตึกด้วย
"โน่นไง จับมันเร็ว"
"โธ่เว้ย!" แก้วระวีวิ่งหอบหนีไปตามทาง และไม่คิดว่าตัวเองจะหนีคนพวกนี้พ้น นี่เธอจะต้องถูกขายไปแบบนี้จริง ๆ อย่างนั้นหรือ
"นิตา ฉันหลุดไปได้เมื่อไหร่ แกตาย" หญิงสาวขบเขี้ยวเคี้ยวฟันคนเดียวพลางก้มหน้าก้มตาวิ่งอย่างไม่คิดชีวิต ไม่คิดว่าคนที่เธอเลี้ยงดูอย่างดีจะทำกับตัวเองเช่นนี้
งูเห่าชัด ๆ
ตึก!
โครม!
แก้วระวีล้มไปกองกับพื้นทันทีและพวกที่วิ่งตามมาก็ชะงักนิ่ง
"โอ๊ย!" ร่างบางน้ำตาคลอ
หนีโจรมาโดนรถชนวันนี้มันวันอะไรกันเนี่ย!
"คุณเป็นอะไรไหม" เสียงทุ้มของคนที่เพิ่งลงจากรถคันหรูเอ่ยถาม ไม่แสดงอารมณ์ใด แก้วระวีประคองตัวเองให้ลุกขึ้น
"ไม่เป็นไรค่ะ" หล่อนว่าพยายามจะวิ่งหนีต่อ แต่ขาที่เจ็บก็ไม่อำนวยเท่าไหร่นักจึงทำเพียงยืนนิ่ง ๆ เอาไว้ก่อน
"เจอตัวสักทีนะยายตัวแสบ" พาทิศ เดินราวกับนายแบบแหวกกลุ่มชายชุดดำมาแก้วระวีรีบหลบหลังชายหนุ่มชุดดำที่ยืนข้างเธอทันที
"คุณช่วยด้วย พวกนั้นมันจะทำร้ายฉัน" ชายหนุ่มเลิกคิ้วมองไปทางกลุ่มของพาทิศแววตาแสดงความแปลกใจ
"เอ่อ..." ก่อนที่เขาจะพูดอะไร ประตูรถด้านหลังก็ถูกเปิดออกมาปรากฏร่างของใครอีกคน เขาทั้งสูง ทั้งขาว และหล่อมากเสียด้วย แก้วระวีดึงสติตัวเองกลับทันทีเพราะเวลานี้ไม่เหมาะสมจะมาสนใจใคร
"ธีร์ เคลียร์เสร็จรึยังว่ะ..." เขาว่าเสียงเข้มให้กับชายที่ชื่อธีร์ท่าทางหัวเสีย
"นายรอสักครู่นะครับ" เขาบอกผู้เป็นนายแต่ชายหนุ่มที่ฟังอยู่ก็หาสนใจไม่กลับนั่งแอบมองหญิงสาวแปลกหน้าที่ยืนข้างบอร์ดี้การ์ดคนสนิทด้วยสายตาสงบนิ่งยากจะคาดเดา
"คุณช่วยฉันด้วย พวกมันจะจับฉันไป" หญิงสาวรีบดิ่งไปหาชายร่างสูงที่เพิ่งออกมาจากรถทันที อย่างน้อยเขาน่าจะช่วยเธอได้ แก้วระวีคิดเช่นนั้น
"คุณวายุเราไปกันเถอะค่ะ" สาวชุดแดงโผล่หน้ามาจากรถพร้อมกับเสียงออดอ้อนเอาใจจนแก้วนะวีขนลุก
"รอก่อน เงียบ ๆ"
"คุณ...อยากให้ผมช่วย?"
สาวน้อยรีบพยักหน้ารับด้วยความดีใจขณะที่คนที่ยืนมองกลับคิดไปอีกทาง
"ส่งตัวแม่นั่นกลับมาดีกว่าน่า" พาทิศว่าอย่างไม่รีบร้อนอะไรกลับยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน
"ผู้หญิงคนนี้เป็นของคุณภาคเหรอครับ" ธีรเทพถามพาทิศ ทำให้แก้วระวีสงสัยในน้ำเสียงสนิทสนมแบบนั้น
"เฮ้อ..คุณอะไรไอ้ธีร์" ชัดเจนจนไม่มีอะไรมาอธิบายได้อีกแล้ว
พวกเขารู้จักกัน!
แก้วระวีก้าวถอยหลังเตรียมจะหนีอีกครั้ง แต่คนตัวโตข้าง ๆ ก็มือไวจนน่าตกใจ
"อย่าดีกว่า" เขาว่าเสียงเรียบ แต่ทำให้แก้วระวีเกิดอาการกลัวไปเฉย ๆ อย่างไม่ทราบสาเหตุ
"ปล่อยฉันไปเถอะนะ" หญิงสาวรีบแกะมือตุ๊กแกนั่นแต่แกะอย่างไรก็ไม่ออก
"พอ ๆ ไอ้วายุ ส่งมาเลย ๆ"
พาทิศว่าเสียงติดตลกด้วยเห็นวายุเพื่อนรักจ้องมองแม่กวางน้อยจนไม่สนใจเขาแล้ว
"ปล่อยนะ" แก้วระวีว่าเสียงดังใส่แต่ก็เหมือนเดิม วายุภัคไม่สะทกสะท้านแต่อย่างใด
ไอ้ยักษ์ปักหลั่น! แอบด่าในใจ
"คนนี้กูขอ" ท่ามกลางความตกใจของธีรเทพและพาทิศ แม่สาวชุดแดงในรถก็แว้ดออกมา
"แคทไม่ยอมนะคะไหนว่าจะไปต่อกับแคทล่ะ" หญิงสาวว่าอย่างไม่พอใจก่อนจะปิดปากฉับเมื่อวายุมองหล่อนด้วยสายตาแห่งการทำลายล้าง
"ซื้อ?" พาทิศเย้าหยอก
"จะเอาไงก็ว่ามา"
"เค กูยกให้ก็ได้" พาทิศสอดมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงพยางยกยิ้มอย่างสนใจ
"เจอที่ไหน"
"ของขวัญจากคนรู้จัก ของดีนะมึง กูยกให้มึงก็ได้ แต่..." วายุภัครู้ว่าเพื่อนของตัวเองเจ้าเล่ห์แค่ไหน จึงพยักหน้าตอบรับไป
"ว่ามาสิ"
"มึงต้องเลี้ยงทริปรอบโลกของกู" เขาว่าซึ่งก็มากโขอยู่ แต่จะเป็นอะไรไปในเมื่อเขาไห้ได้อยู่แล้วก็แค่ทริปรอบโลกแค่นี้บริษัทเขาไม่เจ๊งหรอก
"ดีล"
"ดีล"
เดี๋ยวนี่ซื้อขายกันอย่างนี้เลยเหรอ แก้วระวีสุดจะทนกับคนพวกนี้ พาทิศยิ้มหวานส่งมาให้หล่อน
"ขอให้สนุกนะสาวน้อย"
"ทุเรศ!" ทุกอย่างมันเร็วมากจนหญิงสาวไม่ทันตั้งตัว
"ออกไป!" วายุตะโกนเสียงดังใส่คนที่ยืนบังอยู่จนสาวเจ้าสะดุ้งก่อนจะยอมขยับหนีไปอย่างจำยอม
"ปล่อยนะ"
"ปล่อยสิเว้ย!" หญิงสาวดิ้นรนหาทางหนีแต่ร่างใหญ่ก็พาเธอเข้าไปในรถอย่างง่ายดาย
"โอ๊ย"
ธีรเทพออกรถทันทีทำให้คนที่ไม่ได้ตั้งตัวเกือบจะพุ่งไปทางคนขับยังดีที่คนหน้าดุจับตัวเธอไว้แน่น
"อย่าดิ้น...มาเพื่อทำงานแบบนี้ไม่ใช่เหรอ แม่พริตตี้" เขาว่าทำให้หญิงสาวตกใจ 'เขารู้'
"ฉันเป็นพิธีกรย่ะ" หล่อนแหวใส่ แต่เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรเท่าไหร่นักเพราะตอนนี้มีเรื่องให้น่าสนใจกว่ารอเขาอยู่
"ค่าตัวเธอแพง...มาก ทำงานให้คุ้มก็แล้วกัน" วายุบอกเสียงเข้มแววตาเขาก็ฉายแสงแห่งความร้อนแรงออกมาจนแก้วระวีตาค้างไปชั่วขณะ เพราคนตรงหน้าหากไม่นับว่าเป็นคนบ้ากามใบหน้าและรูปร่างนี้คือสิ่งที่แก้วระวีใฝ่ฝัน
แต่มันไม่ใช่เวลาโว้ย…ยัยแก้ว
วายุภัคจับมือบางที่เริ่มขยับหนีอีกไว้แน่น กลิ่นหอมอ่อนกระตุ้นประสาทสัมผัสของเขาเหลือเกิน ชายหนุ่มเกือบจะให้ธีรเทพไปตามสืบเรื่องของเธอ แต่มันก็เป็นโชคดีที่เจอเธอที่กลายมาเป็น ของเขา ในเวลานี้ ด้วยค่าตัวที่แพงลิบ
ตอนที่ 2 มาแล้วน๊า
ความคิดเห็น