คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : EP 01 ::: ขโมย
สาวโคพเวอร์สุดเท่ห์ กับ นายคอสเพลย์สุดซ่าส์
เสียงเพลงต่างท่วงทำนองดังกระหึ่มตีปนกันมั่วอยู่ในโดมของสนามกีฬาแห่งชาติ....ที่เต็มไปด้วยเหล่านักเต้น กว่า 10 ชีวิต ที่กำลังตั้งใจเต้นอย่างเต็มที่แบบไม่มีใครคิดที่จะยอมแพ้ใคร
“หยู๊ดดดดดดดดดดดดดดดด” เสียงแหลมปี๊ดขนาดความดัง 180 เดซิเบลดังขึ้นพร้อมๆกับมือเรียวเอื้อมไปปิดวิทยุที่อยู่ข้างตัวพร้อมกับเดินมายังกลุ่มคน 13 คนที่ตอนนี้แต่ละคนอยู่ในท่าที่เต้นค้างไว้
“เป็นอะไรไปอ่ะพี่กิ่ง” โชถามขึ้น
“จะต้องให้พี่พูดมะ” เมเนจเจอร์คนสวยไม่ตอบคำถาม..แต่กลับยืนกอดอกจ้องหน้าไปยังคนตัวเล็กที่อยู่โซนเกือบท้ายสุด
“แจนขอโทษค่ะพี่กิ่ง” คนตัวเล็กพูดขึ้นมาเบาๆ ทำเอาคนที่ได้ชื่อว่าพี่กิ่ง ดุไม่ออกเลย เฮ้ออ ซ้อมเพลงนี้มาจะ 10 รอบแล้วนะ
“อย่าให้มีอีกครั้งหล่ะ...ถ้ามีอีก..คราวนี้ใครผิดโซน...ใครเต้นผิด...ใครลืมคิว...โน่น เห็นกลางสนามแดดเปรี้ยงๆไหม๊...นั่นหล่ะที่ของคนเต้นผิด” พี่กิ่งพูดจบ แล้วก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้ตัวเดิม พลางเตรียมจะกดเปิดอีกรอบ...เมื่อทุกคนอยู่ในท่าเตรียมแล้ว กิ่งจึงเริ่มเปิดอีกรอบ และดูเหมือนว่า....คำขู่จะได้ผล ครั้งนี้ไม่มีใครพลาดตอนซ้อมอีกเลย ให้มันได้งี้สิน่า
“เอ้า พักได้” เหมือนเสียงสวรรค์ เหล่าลูกลิง 13 ตัวต่างกระโจนกันออกจากโซนเมื่อครู่ด้วยความเร็วแสง พลางตรงมายังกระติกน้ำที่วางอยู่ใกล้ๆกับกองกระเป๋าของตัวเอง บ้างกินน้ำ บ้างหยิบผ้าขนหนูออกมาซับเหงื่อ พลางปรึกษากันว่า เที่ยงนี้จะไปกินข้าวที่ไหน
“เฮ้ย ไปกินข้าวที่ไหนกัน”
“เป้ว่า...จะไปกินร้านข้าวแกงแถวนี้หล่ะพี่ประหยัดดี”
“คนอื่นหล่ะ....”
“ไปกับเป้มันนั่นหล่ะ” แจนตอบ ทุกคนก็พากันพยักหน้า
“พี่กับไอ้อ้อม จะไปกินในซุปเปอร์ กันนะ มีเวลา 1 ชั่วโมงนะ ตรงเวลาล่ะ”
“คร่า” หลังจากทุกคนขานรับเรียบร้อยแล้ว พี่กิ่งกับพี่อ้อมก็พากันเดินไปยังซุปเปอร์ ส่วนที่เหลือก็หยิบกระเป๋าตังค์ โทรศัพท์ แล้วก็พากันเดินออกมาหาร้านอาหารตามสั่งกินแถวนั้น
“เอาร้านนี้ละกานนะ” เป้ชี้ไปที่ร้านร้านนึงแถวๆนั้น ตอนนี้หิวจนไม่เลือกแล้ว ร้านไหนก็กินได้ทั้งนั้นหล่ะ
“รับอะไรดีคะ”
“เอาอะไรกัน”แพรวหันไปถามความเห็นเพื่อน
“น้ำเอากระเพราไก่”
“แพรวเอากระเพราหมู”
“กวางเอากระเพราไก่ขอ 2 นะ”
“มิ้นก่าอิ๊กเอา....ราดหน้า”
“แจนกับมิ้มขอเป็นข้าวผัดไข่แล้วกัน”
“ตานเอากระเพราหมู”
“โบว์เอาราดหน้าๆ”
“มิ้วก่าโชเอา กระเพราหมู”
“งั้นเป้กับแพรกินราดหน้า”
“เอ่อ..สรุปว่าเอาเป็น กระเพราหมู 4 กระเพราไก่ 3 ราดหน้า 5 ข้าวผัดไข่ 2 ใช่ไหม๊คะ”
“ใช่ค่ะ” หลังจากที่เสี่ยวเอ้อ(?) มาจดออร์เดอร์ไปแล้ว บรรดาสาวๆทั้งหลายก็ได้แต่นั่งรอคอยการมาของอาหาร และมันก็ไม่นานเกินรอ กระเพราหมู กระเพราไก่ ข้าวผัดไข่ ราดหน้า ถูกยกมาวางเรียงตกหน้า ไม่มีใครพูดพร่ำทำเพลงอะไรทั้งสิ้น ต่างบรรเลงอาหารตรงหน้าก่อน ซ้อมมาแต่เช้า โหยย ไม่หิวก็บ้า แล้ว
“อ๊า อิ่มชะมัด” กวางบอกหลังจากซัดข้าวกระเพราไก่ 2 จาน แล้วซัดน้ำเข้าไปอีก 2 แก้มเต็ม
“เหอๆๆ ไม่อิ่มก็บ้าแล้วไอ้กวาง ไป อิ่มกันยั้ง” เป้บอก
“อิ่มแล้วๆๆ พี่คะคิดเงินด้วยค่ะ”
“ทั้งหมด 420 บาทค่ะ”
“อ่ะนี่ค่ะ” เป้ส่งเงินทั้งหมด ที่เก็บกันไว้อยู่แล้วให้พี่ที่มาคิดเงิน พลางทยอยกันลุกออกจากโต๊ะไป
หลังจากกินข้าวกันเสร็จ พวกสาวๆ ก็พากันเดินกลับมายังโดมสนามกีฬาที่ซ้อม ก็จะให้ไปไหนได้หล่ะร้อนๆแบบนี้อยู่ในร่มเป็นดีที่สุด ต่างคนต่างพากันนั่งทอดกายสบายใจเฉิบ เคลิ้มๆ กำลังจะหลับได้ที่ แต่อยู่ๆ ก็มีเสียงมาปลุกซะก่อน
“เฮ้ยยย ใครให้พวกแกมานอนเอกเขนกตรงงี้เนี่ยยย” เสียงพี่กิ่งแว๊ดด ใส่พวกสาวๆ ที่พากันเอนตัวพิงขอบโดม เอาผ้าขนหนูปิดหน้ากำลังจะหลับ
“อะไรหล่ะเจ๊ โหหห คนกำลังเคลิ้มม” กวางบ่นกระปอดกระแปด
“ไม่ต้องมาทำพูดดีเลย ดูนาฬิกาดิ๊ มันกี่โมงแล้ว ได้เวลาซ้อมแล้ววว” เจ๊กิ่ง วี๊ดดด เสียงขึ้นไปอีก โอ๊ยย จะวี๊ดไปถึงไหนเจ๊ หูจะแตก
“เร็วๆเลยพวกแก 10 นาทีไม่เข้าโซนเตรียมพร้อม ก้อเตรียมตัว ไปอยู่กลางแดดเปรี้ยงๆ นั่นได้เลย” ดั่งราชโองการจากองค์ฮ่องเต้ เหล่าสำนักลิง พากันลุกพรวดด ไปยืนประจำที่ทันที ถึงจะง่วงก็เถอะ ประกาศิตเจ๊กิ่ง ขัดได้ที่ไหน
แล้วการซ้อมก็ยังดำเนินไปอย่างดุเดือด ภาคบ่ายพวกเราจะเอาเพลงเก่าๆมาซ้อมกัน เพื่อความแม่นยำ และกันลืมท่า ช่วงเช้าเราจะมาซ้อมเพลงปัจจุบัน รวมกับที่เป้ แพรว กับน้ำ เอาท่าใหม่ๆมาต่อ มาซ้อมกันวันนึง โอยย เหนื่อยชะมัด
“เอาหล่ะ....พอแค่นี้แหละ ซ้อมกันมาเยอะแล้ว กลับบ้านได้ ” เสียงสวรรค์รอบที่ 2 ของวัน ทำเอาเหล่าขุนนางลิง(เอ๊ะยังไง เป็นหลายตำแหน่งแล้วนะ) กระโดดดีใจกันยกใหญ่ ทุกคนแยกย้ายกันไปล้างหน้าล้างตา แล้วเดินกลับมาเอากระเป๋าของตัวเอง
“เป้...กลับบ้านเลยรึเปล่า” แจนตะโกนถามเป้ที่กำลังก้มหน้าก้มตาเก็บของอยู่
“อ่อ...ยังอ่ะ แวะไปหาพี่โอก่อน...เมื่อกี๊เมสเซจมาว่าให้ไปหาหน่ะ”
“5555+ กลับบ้านเองไม่เป็นรึไง ถึงได้ให้น้องสาวคนสวยไปรับเนี่ยย”
“555+ เดี๋ยวจะฟ้องพี่โอ เป้ไปละน้า เจอกันที่โรงเรียนจ่ะ” เป้ที่เก็บกระเป๋าเสร็จ ก็โบกมือลาทุกคน ก่อนจะเดินออกมาขึ้นรถเมลล์ตรงไปยังโรงยิมของโรงเรียนเพื่อแวะไปหาพี่ชายเธอ
โรงเรียนเซนต์เดอร์ลาชร์
เป้เลือกลงรถทางด้านหลังของโรงเรียนเพราะว่ามันอยู่ใกล้โรงยิมที่พี่เธอซ้อมมากกว่าจะเข้าทางด้านหน้า เธอเดินตรงไปยังกำแพงสูงตระหง่าน ที่จะสร้างไว้เพื่อกันขโมยขึ้นโรงเรียนรึไงก็ไม่รู้ ถ้าไม่ติดว่าขี้เกียดเดินจากหน้าโรงเรียนไปโรงยิมหล่ะก็ไม่มีทางปีนแน่ๆ
เป้ค่อยๆ ปีน รั้วกำแพงอย่างชำนาญ ก็ถ้าพี่โอให้มาหาตอนวันเสาร์ – อาทิตย์หลังซ้อมแบบนี้ทีไร เธอก็ปีนทุกที ขณะที่เป้กำลังจะค่อยปีนลงมาฝั่งข้างในโรงเรียนอยู่ๆ ก็มีเสียงตะโกนขึ้นมาซะก่อน
“เฮ้ยยย ขโมยยย”
“อ๊ะ กรี๊ดดดดดดดดดดดด” ด้วยความที่ตกใจ เพราะอยู่มีเสียงใครก็ไม่รู้ตะโกน เป้จึงปล่อยมือที่ยึดไว้กับกำแพง แล้วร่วงลงมา เป้หลับตาปี๋ เจ็บแน่ กระแทกแน่ ขาช้านนน หักแน่ พี่กิ่งเอาตายแน่ สมองคิดไปต่างๆ นาๆ แต่อ๊ะ...มันก็นานแล้วนะ ทำไมไม่เจ็บ?? แถมใครเอาลมอะไรมาเป่าที่แก้ม
เป้ค่อยๆลืมตา แล้วก็ต้องพบว่า ตัวเองตกลงมาบนตัวคนคนนึง แถม ...แถมคนคนนั้น ยังหอมแก้ม เธอด้วย
“นาย!!....” เป้พูดได้แค่นั้น ตากลมโตมองอีกฝ่ายอย่างตกตะลึง แต่อีกคนกลับคิดต่างกัน
เฮ้ยยยย ลูกใครวะ....น่ารักเว๊ยยย
“คุณ...เป็นอะไรไหม๊” อีกฝ่ายถาม แต่เป้ไม่ตอบ...ยัง...ยังอึ้งอยู่ ไอ้หมอนี่...ไอ้หมอนี่มันหอมแก้มช้านนน เป้ครวญครางในใจ
“คุณ...โอเคมั๊ยเนี่ย ผมหนักนะ” เมื่อรับรู้ว่าอีกฝ่ายเริ่มบ่น เป้จึงค่อยลุกขึ้น ไม่รอให้อีกฝ่ายพูดต่อ
“นาย....นายใช่มั๊ยที่เป็นคนตะโกนว่าขโมย”
“ผมเองนี่หล่ะ...ก็ใครจะไปรู้...เห็นคุณลับๆล่อๆ ปีนเข้ามา ผมก็นึกว่าขโมย”
“ขโมยบ้านแกหน่ะสิจะปีนข้ามรั้วโรงเรียนสูงขนาดนี้” เป้ตอบออกไปอย่างหัวเสีย ทำเอาอีกฝ่ายยิ้มขำๆ ก็ถูกของแม่คนนี้ รั้วโรงเรียนออกจะสูงปานนี้ ขโมยที่ไหนจะมาปีนให้เสียเวลา สู้ไปปีนเอาหน้าประตูเลยดีกว่า.....
“ใครจะไปรู้...”
“เออ...ไม่รู้ก็รู้ซะ แถมตะกี๊นี้...ฮึ่ย...นาย..นายยังหอมแก้มฉันอีก”
“อ้าวว คุณว่าผมได้ไง ผมเดินมาดีๆ เจอขโมยปีนโรงเรียนเลยตะโกน พอเห็นคุณตกลงมาก็วิ่งมารับ...ผมเดินมาดีๆนะนี่ คุณนั่นหล่ะที่เอาแก้มมากระแทกปากผมเอง” ตอบไปหน้าตายียวนกวนประสาท ฮึ่ย เห็นแล้ว เป้อยากจะประทานหมัดสวยๆ ให้ซักหมัดสองหมัด
“ไอ้บ้า...” แค่นั้น ....แล้วเป้หยิบกระเป๋าใบเก่งที่ตกอยู่ข้างๆสบายขึ้น พลางเดินสะบัดหน้าพรืดไปเลย
“หึหึ เปรี้ยวๆ แบบนี้สิ ถึงจะถูกใจแอล”
ปัง!! เสียงประตูโรงยิมถูกกระแทกเปิดออกไม่เบานัก พาลให้คนในโรงยิมนึกสงสัยว่าใครกันที่เปิดประตูที่ทั้งใหญ่ ทั้งหนักได้ดังขนาดนั้น...แต่ก็ไม่ต้องหันไปมองหรอก...เพราะว่าแค่ได้ยินเสียงก็รู้แล้ว... น้องสาวคนสวยสุดเท่ห์ของประธานชมรมบาสไง
“พี่โออออออออออออออออออออ”เสียงหวานตะโกนเรียกพี่ชาย ทำเอาผู้เป็นพี่ที่ยืนอยู่กลางสนามบาสสะดุ้ง หูยย แม่คู๊นนนน ตัวก็ผอมแค่นั้นหน่ะ ไปเอาเสียงมาจากไหนน
“เฮ้ย พวกแกซ้อมบาสกันไปก่อนนะ เดี๋ยวฉันมา” โอบอกเพื่อน พลางวิ่งตรงมายังน้องสาวที่ยืนหน้าบูดอยู่ที่ประตูโรงยิม
“เลิกซ้อมแล้วรึไง”
“ก็ใช่อ่ะเด่ะ ถ้าไม่เลิกจะมาได้มะ” ถามแปลกๆ คนยิ่งอารมเสียอยู่
“ไปอารมณ์เสียที่ไหนมาเนี่ยถึงมาลงกับพี่เนี่ย...”
“เปล่าหร่อก ว่าแต่..พี่มีอะไรหล่ะให้เค้าแวะมาหาเนี่ย”
“ก็...จะให้รอพี่กลับบ้าน กลับคนเดียวอันตราย”
“อือ อีกนานไหม๊หล่ะ”
“ซ้อมอีกประมานครึ่งชั่วโมง...ไปนั่งรอก่อนก็ได้”
“อือ...งั้นเค้านั่งรอตรงนั้นนะ” มือสวยชี้ไปที่อัฒจรรย์ข้างๆ
“ได้ๆๆ” รับปากน้องเสร็จก็วิ่งไปซ้อมต่อ ส่วนเป้ก็เดินมานั่งรอพี่ชายตรงที่เธอบอก พลางหยิบไอพอดสีขาวคู่ใจขึ้นมาใส่หูฟัง ไม่สนใจสิ่งมีชีวิตรอบข้างอีกต่อไป
การกระทำทุกอย่างตั้งแต่เปิดประตูยิมเข้ามา...จนกระทั่งหยิบไอพอดมาเสียบฟังนั้นถูกจับจ้องโดยชายหนุ่มที่ยืนอยู่อีกด้านของยิม....โดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัว
“เฮ้ย..แอลมองอะไรวะ เห็นมองอยู่นานแล้วเนี่ย”
“เห็นคนสวยที่นั่งฟังไอพอตอยู่ตรงอัฒจรรย์ด้านนู้นมะ”
“อ๋อออ ทำไม..ชอบเค้ารึไง”
“มึงรู้จักรึ”
“ทำไมจะไม่รู้จัก น้องสาวคนสวยสุดเท่ห์ ของพี่โอ ชื่อ ปูเป้”
“หืออ ชื่อเพราะดีนี่หว่า เข้ากับหน้าตาดี”
“เหอะ ระวังเหอะมึง...ปูเป้โหดใช่เล่นนะเว๊ยย.....ใครมาจีบนี่ ด่าลืมตายกันไปเลย”
“โหดขนาดนั้นเชียว.... แล้วมีอะไรอีกที่มึงรู้”
“เค้าเป็นเด็กโคพเวอร์ แล้วก็เหมือนๆจะคอสเพลย์ด้วยนะ”
“อ่อ เด็กคอส...”แอลพยักหน้า ถึงว่าหน้าคุ้นๆ เหมือนเคยเห็นที่งานคอสเพลย์
“ตอนนี้มีแฟนยั้งวะ” แอลหันมาถาม
“คนมาจีบ...ตั้งหลายคน...แต่มึงเอ๊ย... ปูเป้คนสวยไม่สนใจเลยซักติสสส”
แอลยักไหล่ พลางคิดในใจ กูนี่หล่ะ..จะคว้าปูเป้คนสวยมาเป็นแฟนให้ดู
“ทำไม สนใจรึไง”
“กูว่าเค้าน่ารักดี.....” แอลตอบแต่สายตาก็ยังคงจับจ้องอยู่ที่คนสวยที่ตอนนี้เริ่มลุกออกมาใส่ลีลา กับเพลงที่ฟังโดยไม่สนใจคนรอบข้างที่เริ่มมามุงดู อะโหห เต้นเก่งซะด้วย....น่าสนใจดีนี่
TBC......
ความคิดเห็น