.
.
เมื่อใกล้ล้ม จึงต้องหาหลักยึด เป็นธรรมดา
.
.
บุตรชาย มีความกตัญญูต่อบิดามารดา เป็นธรรมดา
.
.
ไม่ยึดติดต่อสิ่งใด ยามสูญเสียจึงไม่ทุกข์ใจ เป็นธรรมดา
.
.
การตัดสินจากรูปลักษณ์ภายนอก ที่เกิดขึ้นบ่อยพอๆกับฝนตกน้ำท่วมในเมืองใหญ่ เป็นเรื่องธรรมดา
.
.
ภายใต้รอยยิ้มสดใส มีบางอย่างถูกปิดไว้ เป็นธรรมดา
.
.
ผู้แสดงออกทางอารมณ์โดยขาดสติ จึงถูกสงสัย เป็นธรรมดา
.
.
เมื่อโตขึ้นจึงคิดได้ว่า ต้องทำบางอย่างเพื่อพิสูจน์ตัวเอง เป็นธรรมดา
ในฉากหลังเขียวขจี เมื่อน้ำมาปลากินมด เมื่อน้ำลดมดกินปลา(?) ....เป็นธรรมดา
"คำถามก็คือ ...คุณใช้อะไรเป็นตัวชี้วัดความธรรมดา?"
9NOV2016
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
...แต่ผักชีที่หายหัวไปเมื่อตอนเริ่มปีการศึกษาและกลับมาพร้อมกับแฟนฟิคเรื่องใหม่(ที่ตั้งใจจะใส่ไข่ให้อร่อยพร้อมทาน)
โดยไม่คิดจะเหลียวหลังไปดูงาน และไฟนอลที่รออยู่หลังบานประตูแห่งความเกียจคร้านนั้น....โคตรจะไม่ธรรมดา....
สรุปได้ว่า มาเปิดไว้ก่อนด้วยความเอาแต่ใจ ฝากฟิคเรื่องใหม่ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ
+ยินดีรับฟังทุกความคิดเห็น
+สองเรื่องที่ยังไม่จบก็จะดำเนินการต่อให้จบจ่ะ TwT
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น