ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [SF] I Already Miss you 2 (End)
"ฮัลโหล..ยงกุก..นายเป็นไงบ้าง"
"สบายมากครับแต่..คิดถึงคนแถวนี้จะแย่แล้วอยากกลับจะแย่แล้วว"
".////. อะไรเล่า พรุ่งนี้จะกลับแล้วใช่ไหมอ่า"
"ใช่ครับที่รักพรุ่งนี้เราก็จะเจอกันแล้วนะครับ^_^"
"อื้อ..โอเค คิดถึงนายนะยงกุกอา"
"คิดถึงเหมือนกันครับชานนี่อารักนะครับ"
We call every night
..................................................................................................................................................................
"ฮัลโหลว่าไงยง"
"นั่น...คิมฮิมชานใช่ไหม"
"ใช่ แล้วเธอเป็นใครเอาเบอร์ยงกุกโทรมาได้ยังไง?" เสียงปลายทางที่ควรจะเป็นเสียงของคนรักกลับเป็นเสียงหญิงสาวปริศนาตอบกลับมา
"ก็...ตอนนี้ฉันอยู่กับยงกุกไงที่โรงแรม..สักที่"
"....อืม.ขอบใจที่บอกขอให้มีความสุข" ฮิมชานตอบกลับนิ่งๆก่อนจะวางสายไป
"ถึงว่าทำไมนายไม่ค่อยให้ฉันดูโทรศัพท์ หึ.." น้ำใสๆไหลนิ่งออกมาจากดวงตาคู่สวยไม่หยุดและคงไม่มีวันหยุด...
"กลับมาแล้วคร๊าบ" เสียงทุ้มต่ำของร่างสูงที่กำลังเดินหอบของเข้ามาในบ้าน
"มาแล้วหรอ" ร่างบางที่เดินลงมาจากบันไดถามหน้านิ่งอีกมือลากกระเป๋าเสื้อผ้าตามออกมาด้วย
"นายจะไปไหน?"
"ไปที่อื่น ที่ที่ไม่มีนาย ที่ที่ไม่มีคนโกหกหลอกลวง!!" ร่างบางรีบลากกระเป๋าเดินสวนร่างสูงตรงออกไปที่ประตู
"นายไปเจออะไรมา! บอกผมมา!" ยงกุกเขย่าตัวอีกคนแรงๆ
"เห็นอะไรล่ะ! นายแอบไปมีใครใช่ไหม! ในโทรศัพท์นาย!" ฮิมชานตะคอกกลับมาอย่างไม่เกรงกลัวอีกคนนัยน์ตาเต็มไปด้วยความโกรธแค้นปนกับความโศกเศร้าที่มีอยู่มากพอที่จะล้นออกมา
"... วันนั้นใช่ไหม ผมไม่ได้ตั้งใจผมโดนมอมเหล้า ตื่นมาอีกทีผมก็.."
"ก็อะไรล่ะ ได้กับแม่นั้นแล้วล่ะสิ! หึ!! โทรมาหาฉันแล้วบอกว่านายอยู่กับมัน!"
"มีอะไรจะแก้ตัวไหม ฉันจะไปแล้ว" ฮิมชานหันกลับมาพูดนิ่งอย่างที่เขาไม่เคยเป็น
"ชานนี่ผมขอโทษ .. ผมผิดไปแล้ว.." ร่างสูงคุกเข่ากอดคนตรงหน้าไว้แน่น "อย่าไปนะ.."
"เราเลิกกันเถอะยงกุก ลาก่อน.." ร่างบางแกะมืออีกคนออกก่อนจะวิ่งออกไปขึ้นแท๊กซี่ที่จอดรออยู่
"ไม่!! ฮิมชาน!! " ยงกุกรีบวิ่งตามออกไปแต่ทว่ารถคนนั้นได้แล่นออกไปไกลเสียแล้ว
"ฮิมชาน.. คิมฮิมชาน.. ไม่!!!!!!!!!!" ร่างสูงเอาแต่ตะโกนเรียกชื่อคนรักท่ามกลางสายฝนอยู่อย่างนั้น
Why did we broke?
..................................................................................................................................................................
"ฮิมชาน.. นายอยู่ไหน.. " ร่างสูงพูดไปอย่างไร้สติปากก็เรียกชื่อคนรักไม่หยุด
"กลับมาสิ.. ผมรออยู่.. ชานนี่.."
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Himchan Mode.
"ฉันเกลียดนาย.. ยงกุกนายมันเลว! นายหลอกฉัน..."
"2 อาทิตย์ครับ..ไม่รู้จะไปทำไมนาน คิดถึงคนแถวนี้แย่เลย"
"ชานนี่อา..ไม่นานนะๆผมจะโทรหาทุกคืนเลยโอเคไหม?"
"ชานนี่อาไม่ร้องไห้นะไม่เอาๆ โอ๋ๆ"
"โอยยยยจะนึกทำไมวะ!หยุดสิหยุดๆๆๆ" ฮิมชานเอาแต่ทุบหัวตัวเองเพื่อไล่ความคิดออกไป
"วันครบรอบ 1 ปีของเราไงครับ"
"ยงกุก.. ป่านนี้นายจะเป็นยังไงบ้าง.. หรือว่า" ร่างเล็กรีบโบกแท๊กซี่ตรงกลับบ้าน
"ยงกุก!! นายอย่าเป็นอะไรนะ.. " ฮิมชานลืมไปว่าเวลายงกุกเจ็บมากๆเขาจะชอบทำร้ายตัวเองซึ่งนั่นหมายความว่าเขาจะเสียสติ
"ยงกุก!!นายอยู่ไหน!!" ฮิมชานรีบวิ่งเข้ามาในก็พบกับร่างสูงที่นอนแน่อยู่กลางบ้าน
"ยงกุก!!!!!!!" ร่างบางรีบวิ่งไปประคองคนตรงหน้าไว้
"นายอย่าเป็นอะไรนะ..ฉันกลับมาแล้ว...ฉันขอโทษ ฮึก...ยงกุก นายอย่าทิ้งฉันไปนะ.. ฟื้นสิยงกุก!! ฟื้นสิ!!" ร่างบางเขย่าตัวอีกคน
"ฮิมชาน... " ร่างสูงตรงหน้าค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆ มือหนารีบคว้าเอามือบางมากุมไว้แน่น
"ยงกุก!นายไม่เป็นอะไรใช่ไหม" ร่างบางรีบถามคนตรงหน้าอย่างเป็นห่วง
"ไม่เป็นไรครับ.. ชานนี่กลับมาผมก็ดีใจแล้ว" ร่างสูงคลี่ยิ้มออกมากว้างก่อนจะจับหน้าอีกคนเข้ามาจูบ
"0////////0" ร่างบางตรงหน้าถึงกับอึ้งเพราะเมื่อกี้(ยังสลบอยู่เลยนิ)
"คิดถึงจังเลยครับ" ยงกุกค่อยๆลุกขึ้นพลางกอดอีกคนไว้แน่น
"รู้ไหมวันนั้นผมยังไม่ได้มีอะไรกับเขานะครับ ผมรู้ตัวก่อนจะหนีออกมา เชื่อผมนะครับที่รักนะๆ" ร่างสูงช้อนตามองอ้อนคนตรงหน้าอย่างน่ารัก
"./////. เออๆๆเชื่อแล้วนายทำฉันเสียใจนายต้องโดนลงโทษ"
"ลงโทษอะไรผมอ่าาา" ยงกุกทำแก้มป่องพยายามอ้อนอีกคน
"ไม่ต้องมาทำแก้มป่องเลย! ห้ามไซร้คอห้ามจูบปากห้ามหื่น 15 วัน!!" ฮิมชานยืนกอดอกพูดเชิดหน้าใส่
""o-o ม๊ายยยนะครับผมทำไม่ได้ฮือออเว้นจูบปากได้ไหมครับ ผมอดใจไม่ไหวอ่า" ยงกุกกระพริบตาอ้อนก่อนจะเดินไปโอบอีกคนไว้
"ไม่คือไม่!! ไม่งั้นฉันจะหนีนายไปอีกรอบเอาไหม!" ร่างบางหันมองด้วยสายตาอาฆาต(แค้นอย่างแรงเงา#จบไปแล้ว)
"TT____TT ฮืออๆๆก็ได้ครับภรรยาผู้บังเกิดเกล้าของผม" ร่างสูงกอดเข่าอีกคนแน่น
"ฮึฮึ ดีมาก คิคิ"
Please Come back to me
..................................................................................................................................................................
"ชานนี่อา" ร่างสูงเดินเข้ามาโอบกอดร่างบางจากด้านหลัง
"จ๋าจ๊ะยงกุกของชานนี่" ร่างบางหันมาจุ๊บปากอีกคนก่อนจะงับแก้มเบาๆ
"รักผมไหม?"
".//////. จะถามทำไม" ร่างบางซึ่งตอนนี้หน้าแดงได้หันหน้าหนีอีกคน
"รักผมไหมครับ คิมฮิมชาน" ร่างสูงกระซิบเบาๆข้างหูอีกคน
".///. คิมฮิมชานรักบังยงกุก .///." ร่างบางพูดเบาๆก่อนจะประกบริมฝีปากร่างสูงเบาๆ
"บังยงกุกก็รักคิมฮิมชานนะครับ" .///.
"ว่าแต่วันนี้ว่างเราไปหาอะไรเล่นกันดีกว่า" ไม่ว่าเปล่าพลางอุ้มร่างบางพาดบ่าเดินขึ้นห้องไป
"ยงกุกกี้ปล่อยน๊าาาา >///<"
I can't let you go
I can't live without you
You and I together it's just feel so right
Forever and never <3<3
..................................................................................................................................................................
จบแล้วคร๊าบ เบลออีกตามเคยผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ทีนี้ด้วยนะครับ รักรีดเดอร์ทุกคน>< Comment ได้เลยนะครับ ขอบคุณที่ติดตามครับผม ^_^ -SCWMR-
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น