SF[snsd] จะเลือกฉันหรือยัยนั่น!!! JENY

เนื้อเรื่อง

“วันนี้เราจะเซอร์ไพร์สิก้าดีกว่า”

ทิฟฟานี่เอยอย่างอารมณ์ดีก่อนผลักเข้าไปในร้านอาหารของคนรักเธอที่เธอเคยเข้ามาอย่างคุ้นเคย

ทิฟฟานี่เข้ามาก็ขึ้นไปชั้นบนที่เธอมักจะไปปลุกเจ้าของร้านซึ่งก็คือเจสสิก้านั่นเองแต่เธอต้องประหลาดใจเมื่อได้ยินเสียง

“พี่สิก้าค่ะ วันนี้ฮาร่าขออยู่เป็นเพื่อนพี่ทั้งคืนได้ไหมค่ะ”

เสียงหวานเอยพร้อมเชิญชวนให้อีกฝ่ายมีอารมณ์ขึ้นมาอีกรอบ

“ไม่ได้แล้วฮาร่า พี่ต้องไปหาฟานี่”

“อะไรๆก็มีแต่ฟานี่ นี้ยังเห็นว่าฮาร่าเป็นเมียพี่ไหมค่ะ”

“ฮาร่า”

เพล้ง

เจสสิก้ามองไปทางประตูก่อนจะรีบวิ่งไปดูแล้วพบว่ามีร่างๆนึงกำลังวิ่งออกไปร่างนั้นเขาคุ้นเคยดี

เจสสิก้ารีบสวมเสื้อใส่อย่างลวกๆก่อนจะรีบวิ่งตามออกไป

“ฟานี่ ๆ ฟังสิก้าก่อน”

เจสสิก้าพยายามเรียกทิฟฟานี่ที่กำลังวิ่งลงบันไดเจสสิก้าเมื่อวิ่งใกล้ถึงตัวทิฟฟานี่ก็รวบร่างทิฟฟานี่มาอยู่ในอ้อมกอด

“ฮึกๆๆ ไม่แล้วสิก้าฟานี่ไม่ฟังทั้งนั้น ที่เห็นนะชัดเจนอยู่แล้วฮึกๆ”

เสียงสะอื้นทิฟฟานี่มาไม่ขาดสาย

“สิก้าอธิบายได้นะฟานี่ ฮาร่าแค่คน”

เจสสิก้ากำลังจะอธิบายให้ทิฟฟานี่ฟังแต่มีเสียงนึงขัดขึ้นมาก่อน

“ฉันนะเป็นเมียพี่เจสสิก้าและก็เป็นมานานแล้วด้วย”

“ฮาร่า เธอพูดอะไรออกมานะไม่อายบ้างเหรอ ฟานี่อย่าไปฟังนะ”

เจสสิก้าพยายามกอดทิฟฟานี่ไว้ไม่ให้หลุด

“ไม่อายค่ะ ของรักของใครใครก็ต้องหวงใช่ไหมค่ะคุณทิฟฟานี่”

ฮาร่าจ้องมองทิฟฟานี่อย่างเอาเรื่องส่วนทิฟฟานี่ก็ร้องไห้อย่างหนักเธอได้ยินที่ฮาร่าเน้นทุกคำอย่างชัดเจนยิ่งคำว่า เมีย

เหมือนกับว่าฮาร่าเน้นว่าเธอนั้นนะเป็นเมียของเจสสิก้า

เจสสิก้าดูหัวเสียอย่างหนัก

“นี้ฮาร่าเล่นอะไร มงเมียที่ไหนเธอออกไปก่อนไปฮาร่า

ก่อนที่ฉันจะเหลืออดไปมากกว่านี้ ออกไปซะฮาร่า”

เจสสิก้าตะคอกใส่หน้าฮาร่าอย่างแรงจนฮาร่าต้องเดินออกไปจากร้านอย่างหัวเสียไม่ใช่น้อย

“ฟานี่”

เจสสิก้าที่ยังกอดทิฟฟานี่อยู่อย่างนั้น

“เราเลิกกันเถอะสิก้า”

ทิฟฟานี่พูดสะอื้นไม่ใช่ว่าเธอไม่เจ็บ เธอเจ็บเจ็บจนพูดไม่ออก

“ไม่มีทางฟานี่พูดเป็นเล่น”

“แล้วจะทำอย่างไง เมียสิก้าไงฮาร่านะ”

“นี้ฟานี่เลิกพูดถึงยัยบ้านั่นได้แล้ว”

“ทำไม”

ทิฟฟานี่ตะคอกเสียงใส่เจสสิก้า เธอรู้ดีว่าเจสส้าไม่ชอบให้ใครตะคอกเสียงใส่

แต่ตอนนี้เจสสิก้ากลับเงียบและกอดทิฟฟานี่ที่นั่งร้องไห้บนตักเธอ

“ใช่สิ ฟานี่กะสิก้าก็ไม่เคยมีอะไรกันฟานี่ก็ไม่น่าสนใจนิ”

“ฟานี่ ฟังสิก้า”

“ไม่ สิก้าไม่มีอะไรกับฟานี่เลยมาลงที่ผู้หญิงคนนี้ใช่ไหม”             

“จะว่าใช่ก็ใช่”

เจสสิก้าตอบอย่างหน้าตาเฉยก่อนจะหลบสายตาของคนบนตักตัวเอง

“แล้วถ้าเรามีอะไรกันละ”

“ฮืออ”

เจสสิก้าหันมามองหน้าทิฟฟานี่อย่าง งง

พูดงี้หมายความว่าไงเนี้ยเป็ดงง

ทิฟฟานี่พูดจบก็ลากเจสสิก้าขึ้นไปบนห้อง

ทิฟฟานี่ตอนนี้ที่เริ่มยั่วเจสสิก้า

“ไปฝึกทำแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไรนะ”

เจสสิก้าบนเบาๆก่อนจะดำเนินเพลงรักโดยมีเธอรุกและทิฟฟานี่เป็นฝ่ายรับ

ทั้งสองที่ดำเนินเพลงรักอย่างสุขสมอารมณ์หมายแล้วเจสสิก้าก็พลิกตัวขึ้นมากอดคนด้านล่าง

“ร้อนแรงเหมือนกันนะเรา”

เจสสิก้ากัดหูทิฟฟานี่เบาๆ

“อืมม สิก้า”

“หืมมม”

“บอกมาเลยนะว่าจะเลือกใครระหว่างฉันกับเขา”

เจสสิก้ายิ้มก่อนจะซุกไซร้ซอกคอทิฟฟานี่อารมณ์เสียที่เจสสิก้าไม่ตอบเธอจึงผลักให้เจสสิก้าออกห่างจากตัวเธอ

“ใครๆก็ต้องรักภรรยาตัวเองทั้งนั่นแหละนะฟานี่”

“หมายความว่าไงค่ะแล้วยัยฮาร่าอะไรนั้นละ”

“ก็หมายความว่าสิก้าเลือกฟานี่ไงค่ะ

ฮาร่าแค่ผู้หญิงที่ใช้แก้เหงาแต่ตอนนี้ไม่จำเป็นแล้ว”

กึก

เสียงอะไร

“ได้ยินแล้วใช่ไหมว่าเขานะเลือกฉัน ส่วนเธอก็แค่ผู้หญิงที่ใช้แก้เหงา”

ทิฟฟานี่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพูดก่อนจะมองหน้าเจสสิก้าที่ทำหน้าตา งง

“ไงค่ะคุณสามี”

แล้วเธอก็นอนหันหลังให้เจสสิก้า

“มะหมายความว่าไงเนี้ย”

เจสสิก้าได้แต่เกาหัวเบาๆ

“หมายความว่าวันนี้ไม่ต้องเปิดร้านฉันเหนื่อย เข้าใจไหมสามี”

นี้เขากลายเป็นคนยอมคนอื่นตั้งแต่เมื่อไรเนี้ย

เจสสิก้าก็ยังไม่เลิกสงสัยนี้มันร้านของเขานะแต่ทำไมทิฟฟานี่ถึงสั่งไม่ให้เขาเปิดร้าน

ความสงสัยหายไปเมื่อทิฟฟานี่ลุกขึ้นมากระซิบข้างหูอย่างเซ็กซี่

“ช่วยส่งฟานี่ถึงสวรรค์จนเช้าหน่อยได้ไหมค่ะ”

เข้าใจแล้วว่าทำไมไม่ให้เปิดร้าน