คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : +- 1 ลำเอียง - +
“ โบ .. โบกี้ ... โบกี้1 ... โบกี้2 ถ้าฉันนับถือสิบแกตายแน่ “ ฮ้าว ~ เสียงแม่สุดที่รักของฉันดังลั่นบ้าน ดังขนาดที่ขึ้นมาถึงบนห้องเลยล่ะ โอ้อานุภาพเสียงของแม่ช่างยิ่งใหญ่ดั่งทะเล
“ ตุ้บ ... ปังๆๆๆ ... ตื่นโว้ยตื่นเดี๋ยวนี้นะ “ เสียงทุบประตูอย่างมีวิวัฒนาการของใบบัวน้องสาวของฉันเอง
พูดถึงใบบัวมันเป็นเด็กที่น่ารักมากๆทั้งๆที่น่าตาก็เหมือนฉันมากๆ แต่ก็ไม่ได้เหมือนกันซะหมดเลยหรอกนะ ทุกคนบอกว่าใบบัวดูดีน่ารักอย่างกับเด็กญี่ปุ่น ส่วนฉันก็เด็กกะโปโล ทำไมเป็นงั้นอ่ะ ?? ทั้งๆที่หน้าตาเราก็ไม่ค่อยจะแตกต่างกันแท้ๆ ฉันเป็นดำ ใบบัวจะได้เป็นขาวเสมอ
“ โบ...ขี้ถ้ายังไม่ตื่นแม่บอกว่าจะขึ้นมาจัดการนะ “ ดูสิดูๆๆ ขนาดเวลาเรียกฉันมันยังไม่นับถือฉันเลย ฉันอายุมากกว่ามันตั้งสองปีนะ ฉันชื่อโบกี้ แต่มันเรียกฉันว่าโบขี้อยู่เสมอ ... แย่ที่สุด
“ ไม่ ... “ ( 0.0 )Zz ฉันลืมตาขึ้นมาตอบน้องสาวตัวดีอย่างงัวเงียแล้วลงไปนอนต่อ
“ ไม่ตื่นใช่มั้ยไอ้โบ ..ขี้ โบ .. ขี้ “ บัวเอาหมอนข้างของฉันทุบๆกับเตียงแล้วมันก็มาโดนฉัน
โอ๊ย !! > < รำคาญโว้ยเมื่อไรจะไปซักทีถ้ามันตีโดยฉันนะจะตบด้วยบาทาเลยคอยดู
“ ตุ้บ “ อ๊าก ... นั่นไงยังไม่ทันขาดคำเลย ฉันตาสว่างทันทีแล้วหยิบเอาหมอนข้างที่อยู่บนเตียงทุบหัวยัยบัวอย่างกระหน่ำ นี่แน่ะๆแกสวยนักใช่มั้ย นี่ๆเรียกฉันว่าโบขี้ใช่มั้ย นี่แน่ะแกตีฉันใช่มั้ย นี่ๆแกนี่มันน่ารำคาญและน่าทุเรศจริงๆ ฉันเกลียดแกไอ้น้องเวร
เพราะแม่คนเดียวแม่ที่ตั้งชื่อฉันได้น่ารังเกียจแบบนี้จนมันสามารถเอามาล้อฉันได้ สาเหตุก็โคตรทุเรศเลย รู้มั้ยอะไร ?? แม่เล่าว่า
‘ สมัยก่อนตอนแกเกิดมาแกตัวเล็กมากเลยต้องเข้าตู้อบซะด้วย แถมยังเตี้ยอีกแม่กลัวแกเกิดมามีปมด้อยเลยหาชื่อแก้เคล็ดให้ อย่ามาเรื่องมากเลยตอนแรกจะให้ชื่อถั่วฝันยาวด้วยซ้ำ แต่สงสารแกกลัวเพื่อนเรียกแกว่าไอ้ฝักยาว ‘
ฉันอยากได้ชื่อว่า long bean มากกว่าอีกก็ถั่วที่ยาวๆเหมือนกันอ่ะแหละ แต่ด้วยความที่แม่เห็นใจฉัน ( กลัวเพื่อนล้อไง ) เลยตั้งชื่อฉันว่าโบกี้ ที่มันอยู่ในรถไฟเพราะรถไฟมันยาวดีไงล่ะ
นี่ล่ะที่มาที่ทำให้ไอ้น้องสาวตัวดีเอาชื่อของฉันมาล้อได้ ฉันเกลียดมันไอ้น้องบ้า ....
“ แม่พี่โบตีบัวล่ะแม่ช่วยด้วย TT^TT “ นี่ล่ะแหกปากลั่นเลยไม่บอกแม่ด้วยล่ะว่าแกก็ตีฉัน เชอะ ! ทีตอนนี้มาเรียกว่าพี่โบ เมื่อกี๊แกจำได้มั้ยว่าแกเรียกฉันว่าอะไร โบขี้ไม่ใช่เหรอ
“ โบแกตีน้องอีกแล้วเหรอ “ แม่วิ่งขึ้นมาชั้นสองและตรงมายังห้องของฉันทันที T0Tลำเอียง
แม่ไม่ฟังอะไรฉันเลยพอมาถึงก็ลูบๆคลำๆยัยบัวและถามสารทุกข์สุขดิบว่าเป็นอย่างไรบ้าง ก่อนจะหันมาจ้องฉันด้วยสายตาหน้ากลัว ฉันผิดเหรอที่จะแก้แค้น ( แรงไปติ๊ดนึงเอง ) บัวเองก็ทำฉันก่อนนะ ไม่บอกแม่ไปล่ะ แถมยังมาเรียกฉันว่าโบขี้ด้วย
“ แม่บัวมันเรียกโบว่าโบขี้นะทำไมไม่ดุมันบ้าง “ +3+
“ ไม่ต้องมาโกหกแม่เลยนะเด็กนิสัยไม่ดี บัวเค้าไม่พูดแบบนั้นหรอกมีแต่เราแหละที่ชอบว่าน้อง “ ดูแม่สิแม่เข้าข้างมันโดยที่ไม่สนใจเลยว่าใครจะเป็นคนถูกหรือใครจะเป็นคนผิด TT^TT
“ โบไม่ได้โกหก โบพูดจริงๆ แถมมันก็ยังมาตีโบด้วย “
“ หยุดเลยนะโบแม่เห็นอยู่ว่าแกตีน้องฝ่ายเดียวดูสิน้องตัวแดงไปหมดเลย “ แม่ขาแม่มาเห็นตอนไหนคะตอนที่หนูตีบัวแม่ยังนั่งอยู่ข้างล่างเลย 0 - 0? แล้วไหนคะตัวแดงมันแดงที่ไหน
บัวนั่งนิ่งทำเป็นสงบปากสงบคำแล้วอยู่ดีๆก๋ร้องไห้สะอึกสะอื้นเหมือนน่าสงสารซะเต็มประดา ทำนองว่ามันเป็นนางเอกที่โดนตัวร้ายอย่างฉันตบเอาโดยไม่มีแรงต่อต้านซักนิด
“ โอ๋บัวอย่าร้องนะลูก “
“ = 0 = แม่เลิกโอ๋มันซะทีนะ บัวมันโตแล้วนะทำอย่างกับมันเป็นเด็กๆทุกทีเลย “
“ หุบปาก .. !! แกน่ะเงียบไปเลยนะ แล้วแม่บอกกี่ทีแล้วว่าอย่าเรียกน้องว่ามัน ไม่เพราะเลยแกจะเป็นลุกนอกคอกไปถึงไหนฮะโบ แกล้งน้องทุกที ชอบใส่ร้ายน้อง แถมยังพูดไม่เพราะอีก “
แม่ว่าฉันเป็นชุดทั้งๆที่ฉันยังไม่ได้ทำอะไรผิด ( ก็แค่ตีบัวไปนิดเดียวเอง ) แม่ไม่เคยฟังฉันอยู่แล้วนี่นา อะไรๆก็ลูกบัวๆ เวลามันอยากได้อะไรก็ได้ๆเดี๋ยวแม่ซื้อให้ ถ้าฉันขอล่ะก็ แกจะขออะไรมากมายแกโตแล้วนะโบ แบบนี้ทั้งปี TT^TT นี่ใช่แม่ฉันเหรอเนี่ย
แม่ตีฉันที่ก้นหลายทีฉันเหลือบไปมองบัวที่ยิ้มมุมปากนิดๆแล้วหันมามองฉัน เห็นมั้ยมันทำความเลวแม่ยังไม่เห็นเลย > < แม่ตีฉันหลายๆทีจนฉันรู้สึกว่าก้นระบมไปหมด ... ฮือๆๆ
“ แม่พอได้แล้ว “ ฉันร้องไห้แล้วพูดเสียงสั่นเครือ
“ แกอย่ามาสั่งฉัน ฉันจะตีให้แกจำ “
“ ( . . )( . . ) ไม่โบเจ็บไม่ให้แม่ตีแล้วแม่ไม่รักโบ แม่รักแต่บัว โบไม่ใช่ลูกแม่ใช่มั้ย แม่ถึงรักแต่บัว โบไม่รักแม่แล้ว โบเกลียดแม่ ถ้าเก็บโบมาจากถังขยะก็บอก โบจะทำใจแต่เลิกใจร้ายกับโบแบบนี้ซักที ขอบคุณที่เก็บโบมาเลี้ยงตลอดนะคะ เป็นแม่ที่ดีจริงๆเลยค่ะ T0T “
ฉันรู้ตัวว่าตัวเองพูดแรงแค่ไหนแม่ก็คงเสียใจพอสมควร แต่ที่พูดออกมามันมาจากใจจริงๆไม่ได้แกล้งพูด แต่พอฉันพูดจบ แม่ก็ตบฉันทันทีเสียจนหน้าหัน นี่แม่ของฉันจริงๆเหรอ นี่น่ะเหรอแม่ที่ฉันรักแสนรัก ทำกับฉันแบบนี้น่ะเหรอ งั้นฉันก็พูดไม่ผิดใช่มั้ยล่ะที่ว่าฉันไม่ใช่ลูกแม่ ก็แม่ไม่เห็นจะรักฉันเลยนี่ แม่รักแต่บัวอยู่แล้ว
“ ใช่แกมันไม่ใช่ลูกฉัน ฉันเกลียดเด็กก้าวร้าวไม่น่ารักอย่างแก ฉันไม่มีลูกแบบนี้ ไปเหอะบัวเดี๋ยวแม่ไปส่งนะลูก “ พอแม่พูดกับฉันเสร็จก็หันไปยิ้มหวานให้บัว
“ ฮือ ~ “ น้ำตาของฉันยังคงไหลไม่หยุด แต่ฉันก็ไม่ปาดทิ้งแม้แต่นิดเดียว
“ แม่แล้วพี่โบจะไปยังไงล่ะคะ “ เฮอะ !! แกเล่นบทเป็นนางเอกผู้แสนดีได้เนียนมากเลย ยัยตัวร้านที่แสนทุเรศ
ดูซิว่าแม่จะตอบว่าอะไร ???
“ ช่างเค้า ก็เค้าไม่ใช่ลูกแม่ เค้าบอกแม่ไม่รักเค้า งั้นเค้าก็ไม่เกี่ยวกับแม่ไงลูก “ แม่พูดเสียงดังจนเหมือนจงใจจะให้ฉันได้ยินยังไงก็ไม่รู้ T3 T^
“ ปึง ปังๆๆ “ ฉันปิดประตูดังปังแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำทั้งน้ำตา
ฮือๆแม่ที่ฉันรักยังเป็นแบบนี้ลำเอียงแสนลำเอียง แล้วตอนนี้ฉันจะมีใครอีกล่ะ ฉันไม่มีใครอีกแล้ว ฉันมันโดดเดี่ยวตัวคนเดียว ฉันมันเลวนี่นา ฮือๆๆ
ในที่สุดฉันก็อาบน้ำเสร็จ และก็แต่งตัวด้วยชุดนักเรียนมหาลัยจนเสร็จรีบวิ่งออกมาหน้าบ้านด้วยตาแดงก่ำหลังจากการร้องไห้เสียนาน
“ ฮือๆ กระซิกๆ TT^TT “ ผ่านไปยังไงก็ยังไม่หยุดร้อง พอนั่งรถประจำทางมาจนจะถึงโรงเรียน ก็รีบปาดน้ำตาออกแล้วหยุดร้องไห้เพื่อไม่ให้ใครมองมากนัก แต่ดวงตาบวมๆของฉันก็ยังเด่นอยู่ดี > 3 < อ๊าก !! ไม่น่าเลยฉันไม่น่าร้องไห้เลย ข้าวเช้าก็อดกินโฮๆหิวโว้ย ... ทำยังไงดี
เฮ้อวันนี้ฉันไม่มีแรงจะเรียนแล้วนะ ... เว่อร์ไปมั้ยนะแต่ว่าฉันเหนื่อยจริงๆนะคะทุกคน มันเหนื่อยแล้วก็รู้สึกแย่แบบสุดๆเลยล่ะค่ะ 0 – 0 ถ้ามีใครมาทำอะไรกับทุกคนแบบนี้จะรู้สึกยังไงล่ะคะ ทุกคนก็คงจะเป็นแบบฉันแหละค่ะ ใช่มั้ย ฮือๆๆ T + T
“ โบแกเป็นอะไรรึเปล่าทำไมตาแดงๆอ่ะบวมด้วย “ คนรู้จักฉันที่คณะเจอกันก็ทัก นี่แสดงว่าตาฉันบวมมากเลยอ่ะดิ ไม่งั้นคงไม่มีคนทักแบบนี้
บางคนมองหน้าฉันแล้วก็หันไปกระซิบกับเพื่อน ??? นี่มันอะไรกันฉันมีอะไรนักหนาเหรอมองกันจริง ฮือๆๆ คนยิ่งเสียใจอยู่นะ อย่ามาตอกย้ำกันนัก
กลับไปที่ห้องพักดีกว่า ... รำคาญสายตาของผู้คนเต็มที่แล้ว ฉันอาจจะบ้าก็ได้ ถ้ามีคนจ้องแล้วก็ถามถึงดวงตาที่บวมแดงของฉันอยู่แบบนี้ ฮือๆๆกลับที่พัก
จบอีกตอนนึงแว้ว ฮุๆ เอ่อแบบว่าเรื่องนี้เราจะลงไวๆมากขอบอกอ่ะ
ลงจบก็ลบเล้ย อ่านแบบสู้ตายนะ เหอะๆ อ่านแว้วเม้นด้วยคับ มะงั้นมะมีกำลังใจเรยอ่ะ
เม้นติ-ชมได้เต็มที่เลยจ้ะ
เจอกันตอนที่2คับ
+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*
จบอีกตอนนึงแว้ว ฮุๆ เอ่อแบบว่าเรื่องนี้เราจะลงไวๆมากขอบอกอ่ะ
ลงจบก็ลบเล้ย อ่านแบบสู้ตายนะ เหอะๆ อ่านแว้วเม้นด้วยคับ มะงั้นมะมีกำลังใจเรยอ่ะ
เม้นติ-ชมได้เต็มที่เลยจ้ะ
เจอกันตอนที่2คับ
+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*
ความคิดเห็น