ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    +Paradise star + ลุ้นรักแสบซ่าส์นายซุปเปอร์สตาร์กับยัยตัวแสบ

    ลำดับตอนที่ #4 : +-3ย้ายออกล่ะนะ-+

    • อัปเดตล่าสุด 16 ก.ค. 49



    + -
    3 ย้ายออกล่ะนะ - +

                    ตื่นเช้ามาแม่ก็ยังคงไม่สนใจฉันอยู่ ทำยังกับฉันเป็นฝุ่นผงในบ้าน โหย ! ชักทนไม่ไหวแล้วนะเว้ยโกรธเป็นนะ ได้เลยถ้าฉันมันไม่มีค่าอะไรในบ้านเลย หึๆจะออกไปให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยดีมั้ย

                    " คึ่กๆๆๆ " <<< เสียงลากกระเป๋าเดินทางที่ยัดเสื้อผ้าใส่แล้วเรียบร้อยของฉันแต่ทว่า ( ///)

                    " โครกครากๆๆ " <<<< เสียงอะไรวะที่ดังยิ่งกว่า คนจะไปแล้วขัดใจอยู่ได้ 0.0^^ อ้อรู้แล้ว แหะๆๆเสียงท้องฉันร้องเอง ( /// ) ก็ช่วยไม่ได้นี่นาคนมันไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เมื่อวาน รู้แบบนี้ตอนที่ไทม์ชวนหาของกินรองท้องที่ฟู้ดแลนด์กินไปซะก็หมดเรื่อง เลยต้องง้อคนบ้านนี้เลยเฮอะ

                    ฉันเดินเข้าไปจับๆจ้องๆอาหารในห้องครัว ยัยบัวเดินออกมาพร้อมจานอาหารเช้าที่แสนจะน่ากิน แบบว่าไส้กรอกหลากชิ้นทอดพอสวย ไข่ดาวนี่สวยเด้ง ขนมปังสุกกำลังพอดี ฉันจ้องไปที่จากอาหารเช้าของบัว แล้วมันก็มองฉันด้วยสายตาสมเพศแล้วส่ายหัวค่ะ เหอะๆๆมันสมเพศฉันอ่ะ

                    " อ่ะเอาไปกินบัวขี้เกียจฟังเสียงเน่าๆจากท้องบูดๆของเธอ " หา !!!! เธองั้นเหรอยัยนี่เรียกฉันว่าเธอค่ะ ฉันกำลังจะอ้าปากบอกแม่ แต่ก็ลืมไปว่าเราตัดขาดกันแล้ว ฟ้องไปจึงไร้ค่า

                    รู้กันมั้ยคะว่าไอ้อาหารเช้าที่บัวยื่นมาให้ฉันเป็นยังไง เหอะๆๆ ( ^ ^ ) ( เศษ ) ไส้กรอกดำปิ๊ดปี๋ 2-3ชิ้น ขนมปังเหี่ยวๆดำๆอีก2แผ่น ไข่ดาวที่ไหม้ไปครึ่งฟอง โหนี่ฉันกินแบบโคตรรันทดเลย

                    " นี่แกไปเอามาจากไหน " ฉันออกเสียงดังไปนิดจนดูเหมือนตะคอก

                    " ครัว แม่ทำมาแล้วมันเสียฉันเสียดายของ เลยเอามาให้กิน อย่ามาเรื่องมาก " พอบัวพูดจบ ฉันแทบกรี๊ดเป็นภาษาอาหรับ มันหยามกันชัดๆแต่ด้วยความหิวโซดั่งพายุทอร์นาโดทำให้ฉันซัดอาหารเช้าจานนั้น ( แบบเน่าๆ ) เข้ากระเพาะอย่างรวดเร็ว มันเป็นอาหารเสียๆแล้วนะนั่น

                    บัวมองฉันด้วยแววตาเย้ยหยันแล้วหันไปกินอาหารในจานของตัวเองต่อ ส่วนแม่น่ะเหรอก็ถือนมแก้วใหญ่มาให้บัวแล้วพูดเสียงหวานเลี่ยนบวกเน่าว่า

                    " กินนมเยอะๆนะบัวจะได้สูงๆไม่ ' เตี้ย ' " คำว่าเตี้ยทิ่มใจฉันดังฉึกๆๆและฉึกโอ้ไม่นะ

                    ฉันทนฟังคำกระแนะกระแหนไม่ได้อีกต่อไปแล้วเลยตบโต๊ะเสียงดังแล้วลากกระเป๋าเดินทางลายคิตตี้สีชมพูแป๊ด ( ของบัวขโมยมันมา ) ( >  < ) ออกมาจากบ้าน ( กินเสร็จแล้วไง )

                    แม่ไม่มีแม้แต่จะเอ่ยปากถามฉันซักคำว่าฉันจะไปไหน ขนาดอาหารเช้าที่เสียแล้วยังปล่อยให้ฉันกินได้ คือแบบตอนเช้าแม่ไม่ได้พูดอะไรกับฉันซักคำเลยไง เหอะๆ

                    ฉันรีบกดโทรศัพท์หาไทม์แต่เช้าและหวังว่ามันคงจะไม่บ่น ( แต่มันคงด่าเลยล่ะ )

                    " ฮัลโหลอะไรวะวันนี้ไม่มีลงเรียนไว้โว้ย แค่นี้นะ !! " โหดูมันรับสายเดะ

    " ไม่มีลงเรียนก็ต้องตื่นเว้ย มาเดี๋ยวนี้เลยนะฉันอยู่ตรงเสาชิงช้าอ่ะข้างหน้าเลยมาช้าตาย " ฉันเลยขู่ไทม์ปิดท้ายซะเลยเพราะกลัวมันมาช้า แต่ฉันก็รู้นิสัยมันดีอยู่ ว่ามันนัดใครไม่เคย

    มาสายอยู่แล้ว มีแต่ฉันแหละที่นัด9โมง มาเที่ยง ฮ่าๆๆ ^ 0 ^

    ระหว่างที่ฉันรอไทม์อยู่นั้นก็เตร็ดเตร่เที่ยวเล่นนั่งดูนกพิราบอยู่แถวๆนั้น ไอ้นกพิราบตัว

    น้อยก็ต้องฉันตาแป๋วทำนองว่ามันจะถามว่า ' ไม่กลัวเป็นไข้หวัดนกหรอครับจ้องผมขนาดนั้น ( ฉันให้มันเป็นตัวผู้ละกัน ) '  ฉันเลยคุยกับมันไปอย่างรู้มันว่า เดี๋ยวปั๊ด ! ปิ้งกินเลยนี่ และแล้วเจ้านกพิราบน้อยๆก็เลยตกใจในคำขู่ของฉันบินกระเจิงหนีปีเลย โหอดซะแล้ว ( นี่แกจะกินจริงๆอ่ะ )

                    พอเดินเที่ยวเสร็จไทม์ก็ยังไม่มาชักหงุดหงิดแล้วนะเว้ยเดี๋ยวเหอะไอ้ไทม์บ้า .... ฉันก็เลยไปนั่งเล่นที่เกาะกลางตรงหน้าวัดสุทัศน์ แต่เนื่องจากฉันกลัวเปรตวัดสุทัศน์มากๆ เลยต้องหันหน้าอีกทางหนึ่งแทน ซึ่งก็คือโรงเรียนเบญจมราชาลัยนั่นเอง โห ( 0 . 0 ) ทำไมวันนี้คนเยอะแยะเลยล่ะมีอะไรกันนะ

                    คนเยอะมากๆฉันก็เลยเดินไปที่พี่ท่าทางใจดีคนนึงในนั้นแล้วถามพี่เค้าซะ

                    " พี่ขาๆวันนี้มีอะไรกันเหรอคะทำไมคนเยอะจัง "

                    " อ๋อวันนี้เค้ามีอัดมิวสิควีดีโอของนักร้องที่มาจากญี่ปุ่นน่ะจ้ะ รู้แล้วเหยียบไว้นะ " พี่คนสวยใจดียิ้มให้ฉันแล้วก็กำชับว่าห้ามบอกใคร เอฉันไม่ได้บอกใครนะแต่ขอบอกไทม์ละกัน ( ^ ^ )

                    นักร้องญี่ปุ่น เอ๊ะคนไหนนะฉันรู้จักนักร้องญี่ปุ่นตั้งเยอะ เหอะๆแต่คงไม่ฟลุคเป็นพี่เรียวกับพี่เรนหรอก เพราะพวกเค้าน่ะงานยุ่งจะตายไป คิดถึงชะมัดพี่รูปหล่อที่รักของโบจุ๊บๆ 0 3 0

    " พี่ๆนักร้องคนไหนอ่ะ " ฉันไปสะกิดพี่คนเดิม

    " เดี๋ยวสิคะน้องพี่วุ่นอยู่เห็นมั้ย " พี่เค้าหันมาตะคอกใส่ฉัน โอ้ฮือๆๆเค้าทำอะไรผิดอ่ะ T^T

                   

                    แล้วสักพักหนึ่งก็มีสตาฟหน้าตาน่ากลัวสุดขีด ( ทำนองว่าพี่เค้ามีหน้าตาเป็นอาวุธ ) เดินมาทางฉัน ฮือๆพี่ขาหนูกลัวอย่ามาเลย เค้ามาทำไมน่ะเหรอก็มาเพื่อไล่ให้ฉันไปไกลๆจากตรงนี้น่ะสิ มันเป็นความลัพธ์วุดยอดตรงนี้ต้องไม่มีคน เขาจะปิดถนน

    อ้าว เฮ้ย ! แล้วไทม์ของฉันล่ะเราจะเจอกันที่ไหน เวรแล้วสิเอาวะโทรไปใหม่ก็ได้

    " ฮัลโหลเออไทม์แกมาเจอกันตรงมนต์นมสดนะ เออเสาชิงช้านี่แหละ อืมมีเหตุสุดวิสัยนิด

    หน่อยน่ะ อืมๆโอเคแล้วเจอกันจ้ะ " พอวางสายจากไทม์เสร็จก็วิ่งปรู๊ดไปที่มนต์ทันทีเพราะอยากกินนมมากๆ แต่แล้วก็ต้องพลาดโอกาสไปด้วยความเสียดายสุดชีวิต  ร้านมันเปิดบ่ายสองนะคะหนู ป้าที่ขายเมี่ยงคำหน้าร้านมนต์บอกฉัน โฮๆป้าขา หนูอยากกินนมค่ะ TT^TT ฉันก็เลยซื้อเมี่ยงคำของป้าแกชุดนึง ตอบแทนที่บอกฉันไง ( แต่เอ๊ะป้านมันก็ติดเด่นหรานะแกว่าเปิดบ่ายสอง ) แล้วฉันก็เดินขาลากไปจนถึงเซเว่นส์แล้วซื้อนมอีกหนึ่งกล่องมานั่งกินเล่นรอไทม์ ( อดกินนมสดเลยกินนมกล่องแทน ) เอาซะอิ่ม

                    " เฮ้ยหวัดดีเป็นไงแกเปลี่ยนสัญชาติไปเป็นพม่าแล้วหรอวะกินเมี่ยงคำ " พอไทม์มาก็ล้อฉันเลย วันไหนปากหมอนี่อยู่เฉยๆนะโลกคงแตกแล้วล่ะ >  <^^ เฮอะๆ ฉันเลยยัดเมี่ยงคำที่ห่อเสร็จแล้วเข้าปากของไทม์หนึ่งเซต และเนื่องจากไทม์มันเกลียดเมี่ยงคำมากๆเลยทำท่าจะพ่นกระจาย เหอะๆเรื่องอะไรจะยอมอ่ะฉันเลยปิดปากมันไว้แล้วจ้องมันตาเขียว

                    " ฉันหวังดีอยากให้แกกินนะถ้าคายเลิกคบ !! " โฮะๆๆนี่สินะ ประกาศิตคนสวย ไทม์รีบกลืนมันเข้าไปอย่างพะอืดพะอมแล้วดึงนมกล่องจากมือฉันไปดูด อ๊าก !! ไทม์นั่นกล่องละ8บาทเลยนะเว้ย เอาคืนมา ฉันยังกินไม่ถึงครึ่งกล่องเลย

                    " เอามานะเว้ย "

                    " เจ็บปากอ่ะขนมไรวะโคตรเน่าเลย " นั่นเวรแล้วมั้ยล่ะ อยากจะบอกแกเหลือหลายว่าป้าคนขายนั่งอยู่ทางซ้ายของแกไง ป้าก็หันมามองหน้าไอ้ไทม์แล้วพูดว่า

                    " ไม่อร่อยหรอพ่อหนุ่ม เน่าเลยเหรอจ๊ะ TT^TT " ป้าแกถามด้วยสีหน้าเศร้าสุดๆอ่ะ ไทม์ก็เลยรีบกล่าวคำขอโทษและบอกว่าล้อเล่นไปโดยปริยาย

                    " เฮ้ยไปเหอะตรงนี้น่าเบื่ออ่ะ " >  < ฉันทำท่าน่ารักไทม์เลยเขกหัวฉันทีนึง อีกแล้วนะเว้ย

                    " นี่แน่ะโทษฐานที่ขู่ให้เรากินจนหมดใจร้ายจังนะ " ไทม์ยิ้มสวย แบบเห็นเขี้ยวเลย

                    " ก็ ... ก็เชื่อเราทำไมล่ะเลิกคบกันไปเลยก็ได้นะ " ฉันเดินหนีมาอีกทาง แบบฉันมันติดนิสัยอย่างนึงน่ะค่ะคือชอบให้คนง้อและไม่ง้อใคร ถ้าไม่จำเป็น

                    " โบแน่ใจเหรอคะว่าไม่อยากให้ไทม์คบด้วยอ่ะ " ไทม์มันเริ่มใช้คำพูดที่เราเคยใช้กันตอนเด็กๆ  เรียกฉันว่าโบ พูดคะขากับฉัน และเรียกแทนตัวเองว่าไทม์ >0< โดยปกติไม่ทำอะไรแบบนี้ไทม์ก็น่ารักอยู่แล้ว แต่พอทำอะไรแบบนี้ฉันแทบกระโดดหอมแก้มมัน แต่ต้องฟอร์มไว้ก่อน

                    " โบงอนอะไรไทม์คะ ไทม์ทำอะไรผิดเหรอคะดีกันนะคะ " โหยใจเย็นๆดิแกฉันเริ่มทนไม่ได้แล้วนะเว้ย  มาไทม์งั้นไทม์งี้ โบคะโบขา TT3TT ฉันมีฟอร์มนะเว้ย

                    ไทม์ทำท่าจะเดินออกไปด้วยสีหน้าเศร้าๆ เฮ้ยยังง้อไม่ถึง10นาทีเลยนะเว้ยไปไหนอีกล่ะ ไทม์หายไปสักพักแล้วก็กลับมาพร้อมดอกกุหลาบสีแดงสวยสดในมือ ไปหามาจากไหนล่ะเนี่ย

                    " วันนี้โบสวยเหมือนกุหลาบช่อนี้เลยนะคะให้ค่ะ "

                    " บ้า ... ไอ้บ้าๆๆ ขอบใจนะ ( /// ) ไปกันเหอะ "

                    " หายแล้วเหรอคะ "

                    " บ้าไม่ได้เป็นอะไรนี่ไปหาบ้านเช่ากันเถอะนะแก "

                    " อ้าวย้ายออกมาแล้วเหรอคะ " ดูมันยังไม่เลิกเล่นอีก ฉันหายงอนแกแล้วเว้ย !!!!

                   

                    อันที่จริงกระเป๋าเดินทางลายคิตตี้สีแปร๊ดนี่โคตรจะเด่นเลยนะ ทำไมมันถึงถามฉันวะ อ่อสงสัยคนหน้าตาดีจะตาบอดกั๊กๆ ( เว้นฉันไว้ละกัน สาธุ)

                    " ไปหาที่อยู่เหอะแมนชั่นหรือบ้านเช่าก็ได้ " ฉันกอดแขนไทม์ไว้แล้วอ้อนๆ นี่ถ้าคนอื่นไม่รู้ว่าเราเป็นเพื่อนสนิทนี่เค้าคงจะดูว่าเราเป็นคู่รักหวานหยดย้อยแหงๆ ก็ดูสิฉันอ้อนมันซะ

                    " ^ 0 ^ ค่ะโบ "

                    " เฮ้ยเลิกเล่นได้แล้วนะ " ฉันเริ่มมีน้ำโห มันจะง้ออะไรฉันนักหนา

                    " เราเปล่าเล่นนะเราจริงจัง ต่อไปนี้เราจะคุยกับโบแบบนี้นะคะ " ว้าย ... ดูทำหน้าจริงจังซะ แกเป็นเพื่อนรักฉันนะเว้ยอย่าทำให้ใจละลายดิวะ

                    " เรื่องของแก " +3+

                    " แน่นอนค่ะไปกันเหอะ "

                   

                    วันนี้นังคุณไทม์หิ้วรถกันหรูของมันมาค่ะ โคตรจะหรูเลยเป็นกระบะส่งท่อค่ะ โหบ้านมันมีเบนซ์กี่คันไม่เอามาดันเอากระบะขึ้นสนิมส่งท่อมาเนี่ยนะ

                    " ไทม์ยืมลูกคนงานมาค่ะ เพราะถ้าเอารถป๊ามา ป๊าต้องไม่เอาคืนแหงๆ "

                    " เจ้าค่ะไอ้คุณหนู "

                    " ^ 0 ^  ค่ะ "

                    และมันก็ขับรถกระบะขึ้นสนิมของมันต่อไป แต่ที่น่าแปลกใจนะคะก็คือรถกระบะที่ดูเน่าขนาดนี้กลับนั่งสบายมากๆ +0+ ว้าววไม่น่าเชื่อเลย เบรกสบายนุ่มลื่นกั๊กๆเบาะนิ่มนอนสบาย

                    " ไงคะข้างในนั่งสบายล่ะสินี่ลุงดำให้ไทม์ยืมคนเดียวเลยนะคะ "

    " ค่ะพ่อคนเก่ง แล้วจะพาเราไปไหนล่ะคะ "

    " ไม่บอกค่ะถึงแล้วรู้เอง "

    มีการเป็นปริศนาด้วยนะเดี๋ยวนี้ชักแปลกขึ้นทุกวันไอ้เพื่อนคนนี้ มันจะพาฉันไปไหนนะ ???

    และแล้วรถกระบะขึ้นสนิมก็จอดลงหน้าบ้านหลังใหญ่พอสมควร แต่มีอยู่สามหลังติดกัน เป็นบ้านที่ใหญ่ที่สุดในละแวกนี้แล้วล่ะมั้ง เท่าที่ฉันเห็นน่ะนะ

    " ลุงดำสวัสดีครับ "  รู้มั้ยว่าลุงดำที่ไทม์ทักน่ะหน้าตาเป็นยังไง .... ( 0+0 )

    ลุงดำ... เป็นชายหนุ่มที่ดูไม่สมกับชื่อลุงดำเลย อายุไม่น่าจะเกิน25หรอกนะ ผิวขาวอย่างกับหยวก

    กล้วย ใบหน้าอมชมพู ปากได้รูป นี่อ่ะนะลุงดำของแกฮะไอ้ไทม์

                    " นี่เพื่อนเราชื่อโบกี้ "

                    " ( ^ ^) หวัดดี เอ้อไทม์พาเพื่อนเข้าบ้านก่อนเถอะ เดี๋ยวขอเอารถไปส่งของแป๊บนะ "

                    " อืมๆใช้เสร็จพอดี "

                    " แหะๆสวัสดีค่าา " ^ 0 ^

                    " อืมไปนะไทม์ " ลุงดำโบกมือให้ไทม์ แล้วหันมายิ้มโปรยสเน่ห์ให้ฉัน

                    " อือ "

    " ไทม์ไหนแกบอกว่าชื่อลุงดำไง "

    " ก็เมื่อก่อนไทม์เรียกเค้าแบบนั้นนี่คะ เมื่อก่อนเค้าตัวดำปี๋เลยหน้าก็แก่มากๆ "

    " เลยไม่นึกว่าโตมาแล้วจะหล่อกว่าไทม์ " ได้ทีฉันเลยด่าไทม์แบบแถมๆค่ะโฮะๆๆ

    " ใช่ค่ะ เฮ้ย ... !!! ไม่ใช่ค่ะ ไทม์หล่อกว่าตั้งเยอะ " >  < ไทม์หันมาพูดแบบทำหน้าจริงจัง

    มากๆเลย โอ้โห ตื่นเต้นจังนะคะ เฮะๆๆ ( /// ) หัวเราะแก้เก้อน่ะ

                    " เค้าออกจะล้อหล่อชื่อจริงๆชื่ออะไรอ่ะ "

                    " ไม่บอกหรอกค่ะเดี๋ยวโบจะจีบเค้าอ่ะไทม์ก็แป้วสิคะ "

                    " ไทม์อย่าเพิ่งเล่นดิ แล้วทำไมยังพูดแบบนั้นกะเราอยู่ล่ะ " =0=^^ ฉันก็โมโหเป็นนะเฟ้ย ไอ้คนบ้า

                    " ก็ได้ค่ะก็ได้ แต่ไทม์จะยังคุยกับโบแบบนี้นะคะ เพราะมันน่ารักดี " น่ารักกะผีน่ะสิ มันทำให้ฉันใจเต้นรู้มั้ย มาคะมาขาแบบนี้ น่ารักที่สุดเลย >  <อ๊ายย

                    " ก็ได้ๆตามใจตกลงเค้าชื่ออะไร "  +0+

                    " ชื่อเคนค่ะ "

                    " เคน "

                    ฉันทวนชื่อเคนซ้ำไปซ้ำมาในสมองชื่อนี้มันคุ้นๆนะ เอ๊ะนึกไม่ออกแฮะ ใครกันหว่า  !!????

                    " คุ้นชื่อล่ะสิคะ ก็เคนเป็นนายแบบนี่นา แถมกำลังจะได้เป็นนักร้องด้วยนะ อายุก็ยังน้อยอยู่เลย หล่อมั้ยล่ะ เคนมีแฟนคลับด้วยล่ะค่ะเต็มไปหมดเลย "

                    แล้วไฉนเลยนายไปเรียกเค้าว่าเป็นคนงานเล่า ... ไอ้เวรนี่ หน้าแบบเคนไม่มีเค้าคนงานเลย

                    " แหมก็เค้าทำงานกะที่บ้านไทม์นี่คะไทม์เลยชินปากอ่ะ "

                    แล้วนี่ถ้าแฟนคลับได้ยินว่าไทม์เรียกเคนว่าลุงดำล่ะก็นะ ( + . + ) !!! นายไม่ซี้แหงแก๋เหรอเนี่ย ไทม์เอ๊ย

                    " แต่แฟนคลับของเคนก็ชอบไทม์นะคะ " ไทม์พูดแล้วหัวเราะเบาๆ ^ 0 ^

                    นั่นสินะก็นายออกจะหล่อเชอะ คนอย่างฉันเลยไร้ค่าไปเลยสินะ

                    " เฮ้อเลิกคุยเถอะค่ะไทม์จะพาโบไปดูที่อยู่ใหม่ของโบนะคะ "

                    " อืมดีเหมือนกัน "

                    แล้วไทม์ก็พาฉันเข้าไปในบ้านของเขา อ้าว แล้วไหนบอกจะพาไปที่อยู่ใหม่ยังไงล่ะ พามาที่บ้านของเขาทำไมนะ จะไปบ้านใหม่ของฉันว้อยไอ้ไทม์

                    " อยู่ไหนกันแน่ฮะไทม์ "

                    " ที่นี่ไงคะ " ^ 0 ^

                    @ 0 @ " อย่ามาล้อเล่นฉันกำลังงงนะ "

                    " ไม่ได้ล้อเล่นค่ะบ้านไทม์ออกจะกว้างขวาง อีกอย่างไทม์ขอป๊าม๊าแล้วด้วย ว่าให้โบอยู่ได้ ดีมั้ยล่ะคะจะได้ดูแลกันง่ายๆไงคะ "

                    ฮ้าาา !!! จะให้ฉันนอนที่บ้านนายเนี่ยนะ อ๊าก .... ได้ยังไงกัน สรุปฉันจะทำยังไงดีล่ะคะเนี่ย เชื่อมันดีมั้ยคะ ยังไงๆก็เพื่อนรักนี่นา

                    " ถ้าไม่อยู่ที่นี่ก็กลับบ้านซะเถอะนะคะ แม่เป็นห่วงโบนะ " ไทม์พูดเสียงอ่อนๆเหมือนกล่อมเด็ก

                    เฮอะห่วงเหรอคิดผิดล่ะมั้งไทม์ คิดจะใช้ไม่นี้กล่อมฉันเรอะ ไม่มีทาง

                    " ตกลงฉันจะอยู่ที่นี่ "

                    0.0 นี่คือหน้าตาของไทม์ตอนนี้ค่ะ คิดจะมีแผนรึอย่าหวังเลย

    " เงียบทำไมล่ะเอากระเป๋าขึ้นไปเก็บให้ฉันด้วยนะ "

                    " อ่ะอืม " เอ๊ะไทม์มันเลิกเล่นแบบนั้นกับฉันแล้วค่ะ เย้ๆดีใจจังเลย พูดแบบเดิมได้แล้วสินะ

                                                                +-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*+-*

    เฮ้อ ...จบอีกตอน อ๊ากกกอ่านของตัวเองฮาเอง ทำไมมันบ้าแบบเน้

    เม้นเยอะๆอ่านเอยะๆคนอ่านเยอะๆสาธุเพี้ยง ...

    เลิฟคนอ่าน ...

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×