[FIC] TFBOYS ❀

ลำดับตอนที่ #7 : [ Kai & Yuan ] SO HOT !! : 1

.. S o h o t ..


 

ทำไม วันนี้อากาศร้อนจัง ? แต่ถึงจะร้อนยังไง .. 

ก็ยังไม่เร่าร้อนเท่ากับเวลาที่ฉันอยู่ใกล้เธอ

อ่าาา เวลาที่อยู่ใกล้กับเธอมันช่างร้อนเหลือเกิน .. 
 

 

ณ ริมสระว่ายน้ำที่บ้านของจุนไค 
 

" เฮ้อ.. ร้อนจัง !! " หยวนบ่นออกมาเบาๆ ขณะที่กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้สีขาวที่ตั้งอยู่ใกล้กับริมสระว่ายน้ำ

ตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอมหน้าร้อนพอดี หยวน เซียนซี และ จื่อฮง จึงมาเที่ยวที่บ้านของจุนไค

ซึ่งเป็นบ้านเดี่ยวหลังใหญ่แถมยังมีสระว่ายน้ำส่วนตัวอีก เฮ้อ - - คิดแล้วก็อิจฉาจุนไคจริงๆ
 

ที่เกิดมารวยมีบ้านหลังใหญ่ แต่คุณรู้มั้ยว่าจริงๆ แล้ว ผมน่ะ อิจฉาเขาไม่ลงหรอก
 

ที่เป็นแบบนั้นก็เพราะ ... <3  ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าความรู้สึกนี้มันเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไร

รู้ตัวอีกที่ก็มอบหัวใจให้จุนไคไปซะแล้ว ~ แต่ถึงผมจะชอบเขามากแค่ไหนผมก็ไม่ได้หวังให้

เขามาชอบผมกลับหรอกนะ เพราะผมรู้ตัวดีว่าเป็นได้แค่เพื่อน
 

ผมถึงทำได้แค่แอบมองเขาอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ แล้วตอนนี้ก็เป็นอีกครั้งที่ผมแอบมองเขา

โดยที่เขาไม่รู้ตัวอีกแล้ว เขาไม่รู้ก็ดีแล้ว ผมขอเป็นฝ่ายแอบมองเขาอยู่ข้างเดียวก็พอ :) 
 

" หยวน ! " เสียงจือฮงทำให้ผมหลุดออกจากห้วงความคิดที่กำลังเล่าถึงเรื่องของผมกับจุนไค

แล้วจึงค่อยหันหน้าไปหาจือฮงที่กำลังเล่นน้ำอยู่ในสระน้ำกับเซียนซีสองคน 
 

" มีอะไรหรอ? " หยวนถามออกไปด้วยสีหน้านิ่งเฉย ก็แหม ... 

ผมกำลังนั่งมองจุนไคที่นั่งเหม่อมองท้องฟ้าอยู่บนเก้าอี้อีกตัวซึ่งอยู่ไม่ไกลจากผมมาก

อย่างเพลินๆ อยู่นี้ แต่จือฮงก็มาขัดจังหวะซะได้ นายนี้ช่างไม่รู้อะไรเอาซะเลยว่าจุนไคเวลาเหม่อ 

น่ารักขนาดไหน ^_^ ถ้าไม่น่ารักผมจะหลงรักเขาหรอ ?!!
 

" ไม่มีอะไร แค่จะถามว่าไม่มาเล่นน้ำด้วยกันหน่อยหรอ " จือฮงถาม
 

" ไม่อ่ะ ขี้เกียจ " 
 

" ขี้เกียจเล่นน้ำ แต่เวลามองจุนไคเนี่ย ไม่เคยขี้เกียจเลยนะ 55 " เซียนซีพูดขึ้น
 

" มั่ว >\\< ฉันไปมองจุนไคตอนไหนกัน " หยวนตอบพร้อมกับหลบตาอีกฝ่าย
 

" เซียนซี อย่าไปแซวสิ หยวนเขินใหญ่แล้ว 55 " จือฮงพูดขึ้นอีกคน 

แหม เข้ากันดีเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยนะสองคนนี้ 
 

" บอกว่า ไม่ได้มองก็ไม่ได้มองสิ อย่ามามั่วได้มั้ย " 
 

" จริงหรอ " จุนไคหันมาพูดกับหยวน
 

" O _ O " ผมสะดุ้งขี้นมาทันทีที่ได้ยินเสียงของจุนไคที่นั่งเหม่ออยู่เมื่อครู่มองมาที่ผม

พร้อมกับถามว่า ' จริงหรอ ' นี้หมายความว่าเขารู้หรอว่าผมแอบมองเขาอยู่ ม่ายน้าา
 

" ฉะ ฉะ ฉันจะไปมองนายทำไม คนอย่างนายมีอะไรให้น่ามอง " 
 

ผมตอบจุนไคที่นั่งอยู่ไม่ไกลจากผมมากด้วยคำพูดที่ตะตุกตะตักนิดหน่อยก็ผมพูดโกหกไม่เก่งนี้

จริงๆ แล้ว นายน่ามองจะตายไปอยู่เฉยๆ ยังน่ารักเลย
 

" โกหก " จุนไคพูดสั้นๆ พร้อมกับเดินเข้ามาใกล้ผม 
 

" ฉันไม่ได้โกหกนะ ฉะ ฉะ ฉันพูดความจริง " อึ๋ย ทำไงดี ตอนนี้จุนไคมายืนอยู่
 

ตรงหน้าผมซะแล้ว ถ้าโกหกอีกคำเดียวมีหวังถูกจับได้แน่ๆ เพราะผมโกหกไม่เก่งเลยจริงๆ

แถมจุนไคยังมาจ้องจับผิดอยู่ตรงหน้าแบบนี้ยิ่งโกหกไม่ได้เลย
 

" ก็ได้ ฉันเชื่อว่านายพูดความจริง " อยู่ๆ จุนไคก็พูดขึ้นมาใหม่
 

" ห๊ะ ! นี้จุนไคเชื่อผมหรอ โอ้! พระเจ้าช่วยกล้วยยังไม่ได้ทอด (?) "
 

ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผมจะโกหกจุนไคได้สำเร็จ เพราะตั้งแต่ที่ผมรู้จักเขามา

ผมไม่เคยโกหกจุนไคได้เลยสักครั้ง มีครั้งนี้แหละที่ผมโกหกเขาได้ครั้งแรก

เย้ !!! ( จะดีใจอะไรหนักหนา ? ) 
 

" ฉันคงไม่มีอะไรน่ามองแบบที่นายว่า ... " จุนไคพูดแล้วก็หยุดไป
 

" เพราะฉะนั้น ... " จุนไคพูดต่อแล้วก็ดึงผมให้ลุกจากเก้าอี้
 

" ฉันจะแสดงให้นายเห็นเอง ว่า ... " พูดแล้วจุนไคก็ถอดเสื้อสีขาวบางๆ 
 

ที่คลุมตัวเขาอยู่เมื่อครู่ออก เผยให้เห็นร่างกายท่อนบนที่เปลือยเปล่า ผิวที่ซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อ

ของเขาขาวใสแถมยังเนียนมากอีกด้วย ไหนยังจะซิกซ์แพ็กส์สุดเท่

และกล้ามแขนสุดแสนจะแข็งแกร่งนั่นอีก โอ๊ยย !! หวังหยวนคนนี้ เลือดกำเดาแถบพุ่งเลยคร๊าบบ
 

" เฮือกก O_O จะ จะ จุนไค นะ นะ นายทำ .. ( อะไรของนายเนี่ย ) " 
 

หยวนยังพูดไม่จบแต่จุนไคไม่ได้สนใจที่จะฟัง เขาใช้มือทั้งสองข้างของตนเอง
 

จับเข้าที่แก้มทั้งสองข้างของผมพร้อมกับจับให้ผมมองซิกซ์แพ็กส์สุดเท่

และกล้ามแขนสุดแสนจะแข็งแกร่งของเขาอีก โอ๊ยย !! เลือดกำเดาพุ่งแล้วพุ่งอีกครับ

ท่านผู้ชม >\\< ~ เวลานายถอดเสื้อออกแบบนี้ก็เท่ดีเหมือนกันนะ ผมนี้มองตาค้างเลย
 

" ว่าไงล่ะ ... นายว่าฉันน่ามองขึ้นหรือยัง ? " จุนไคก้มหัวลงมากระซิบที่ข้างหู
 

ของผมพร้อมกับเอาใบหน้ามาซุกไซร้อยู่ที่คอของผม อึ๋ยย นายทำอะไรของนาย ไอ้บ้าจุนไค <3 
 

" เฮ้ย ! " 
 

พลั่ก !! ผมดันจุนไคให้ออกจากผมแต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะยังไม่ยอมหยุดแค่นี้
 

" นายตอบมาสิ ว่า.. ฉันน่ามองขึ้นหรือยัง ? " จุนไคถามผมและเดินรุกเข้ามา
 

หาผมอีกหนึ่งก้าวทำให้ผมต้องเป็นฝ่ายถอยหลังหนีเขา 
 

" คือ คือ ว่า ... " จะทำยังไงดีล่ะ ผมไม่รู้จะพูดยังไงดี ฮือออ >\\< 
 

ทำไมนายต้องทำอย่างงี้กับฉันด้วย ไอ้บ้าจุนไค แต่ถึงผมจะไม่ตอบจุนไคก็ยัง

ถามอยู่แบบนั้นเรื่อยๆ และทุกครั้งที่ถามเขาก็จะก้าวเข้ามาใกล้ผมอีกหนึ่งก้าว

 

แล้วถ้าผมไม่ตอบ ก็ทำได้แค่ถอยหลังหนีเขาต่อไปเรื่อยๆ 
 

จนกระทั่ง ... มาพบว่าผมถอยหลังผิดทิศผิดทางอย่างไม่น่าให้อภัย !! 
 

ตอนนี้สิ่งที่อยู่ข้างหลังผมเป็นสระว่ายน้ำตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย ??! 

นี้ผมบ้าหรือโง่กันแน่จะถอยหลังหนีทั้งทีก็กลายเป็นถอยหลังลงสระซะงั้น บ้าจริง ! 
 

" สุดทางแล้ว คราวนี้นายก็ตอบมาซะทีสิว่าฉันน่ามองขึ้นหรือยัง " 
 

จุนไคถามด้วยน้ำเสียงช้าๆ และเบาๆ ซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกขนลุกซู่เลยในเวลานี้ 
 

" เฮือกก " จะทำยังไงดีล่ะ ตอนนี้ผมก็สุดทางจะถอยแล้วเพราะถ้าผมถอยอีก
 

แค่ครั้งเดียวก็จะกลายเป็นถอยหลังลงสระไปโดยสมบูรณ์ 
 

" ตอบสิ ? " 
 

" เอ่อ ... คือ .. " จะตอบยังไงดีล่ะ ผมไม่กล้าพูดออกไป 
 

แต่ถ้าไม่ตอบก็ไม่มีทางไปแล้ว ปลายส้นเท้าของผมตอนนี้สัมผัสได้ถึงน้ำเย็นๆ
 

ที่สาดเข้ามาใกล้จนทำให้ผมตัวสั่นไปหมด ทำไงดี ? 
 

" ไม่ตอบใช่มั้ย " จุนไคพูดขึ้นพร้อมกับทำถ้าจะเดินรุกเข้ามาหาผมอีกครั้ง
 

โถ่ จุนไค ถ้านายจะทำให้ฉันไม่มีทางไปแบบนี้จับฉันโยนลงสระไปคงง่ายกว่ามั้ง
 

" ก็ได้ ก็ได้ ตอบ " ผมพูดขึ้นขัดจังหวะทำให้จุนไคที่กำลังจะก้าวเข้ามานั้นหยุดชะงักในทันที 
 

" เอ่อ ... นายก็ ... " หยวนกำลังจะตอบ
 

" ก็... " จุนไคพูดตามด้วยน้ำเสียงช้าๆ 
 

" น่ามองขึ้นนะ ... " หยวนตอบพร้อมกับยิ้มนิดๆ ให้กับจุนไค
 

" >\\< " 
 

" น่ามองขึ้นนะ ... ซะทีไหน 555 " หยวนพูดเพิ่มเติมจากสิ่งที่ตอบไปแล้ว
 

" หรอ TT " 
 

" น่ามองขึ้นนะ ... ซะทีไหน 555 " หยวนพูดซ้ำและยิ้มให้จุนไค
 

" ตอบดีๆ แบบนี้เดี๋ยวฉันจะให้รางวัล " 
 

" รางวัลอะไรหรอ ? " หยวนถามด้วยความสงสัยแต่ยังไม่ทันจะได้คิดเดาคำตอบก็..
 

 

พลั่กกกก !!! ตู้มมม !!!

 

" รางวัลก็คือลงสระไปซะไอ้หยวนบ้า " จุนไคพูดและทำหน้าบูดไม่พอใจหยวน
 

" โอ๊ยย อะไรของนายเนี่ย " หยวนที่เพิ่งโดนผลักลงสระไปเมื่อครู่โผล่ขึ้นมา
 

จากน้ำพร้อมกับถามจุนไคที่ยืนอยู่ตรงขอบสระ 
 

" ก็นายบอกว่าฉันไม่น่ามอง " 
 

" ก็นายถาม ฉันก็ตอบไปแล้วนี้ จะเรื่องมากอะไรหนักหนา " เฮ้อ ผมผิดเองแหละ
 

ที่ไปเผลอมองจุนไค เผลอมองคนหล่อผิดมากใช่มั้ย สุดท้ายเลยต้องมาอยู่ในสภาพ

น้องหมาตกน้ำป๋อมแป๋มแบบนี้ T_T ดูสิเนี่ย เปียกไปหมดแล้ว 
 

ถึงอากาศจะร้อนแค่ไหนก็เถอะ แต่ตอนนี้ผมไม่อารมณ์จะเล่นน้ำแล้ว ผมจึงค่อยๆ เดินไป

ให้ถึงขอบสระ เพื่อที่จะขึ้นไปจากสระน้ำ แต่แล้วอยู่ๆ จุนไคก็กระโดดลงมาในสระน้ำและถามผมว่า
 

" หยวนนายจะรีบไปไหน ยังไงก็เปียกไปแล้วเล่นน้ำด้วยกันหน่อยสิ " 
 

ผมหันไปมองจุนไคเพียงแป๊ปเดียวก่อนจะปีนขอบสระขึ้นไปโดยไม่ตอบคำถามของจุนไค

แต่ยังไม่ทันที่จะปีนออกจากสระเลยผมก็ถูกจุนไคดึงแขนเอาไว้

ทำให้ร่างของผมจมลงไปในสระเหมือนเดิม ผมจึงหันไปหาจุนไคที่อยู่ข้างหลังผมและถามว่า 
 

" นายต้องการอะไรจากฉันห๊ะ !! ตอบคำถามฉันก็ตอบไปแล้ว " 
 

" ก็ต้องการให้นายบอกว่าฉันหล่อ แค่นี้ขอมากไปป่ะ " 
 

" ไม่มากหรอก แต่ฉันพูดไม่ได้ " 
 

" ทำไม " 
 

" มันไม่ใช่ความจริง " ซะที่ไหนกันล่ะ นายหล่อจะตายแต่ฉันก็แกล้งโกหกนายเล่นๆ ไปงั้นแหละ

เพราะถ้าไม่บอกอย่างงั้น ถ้าฉันชมนายมากๆ ก็กลัวว่านายจะรู้ความจริงว่า ฉันชอบนาย
 

" งั้นความจริงคืออะไร " จุนไคถามผมและก็ดึงตัวผมให้เข้าไปใกล้กับร่างของเขา

แต่รู้มั้ยแค่นั้นยังไม่พอนะ เขายังใช้มือทั้งสองข้างของตนเองวางแปะลงบนแก้มของผมเบาๆ

แล้วก็จับหน้าของผมให้มองที่หน้าของเขา ทำให้ตาของเราสองคนต่างจ้องกันไปจ้องกันมา

โดยที่ไม่มีใครพูดอะไร  โอ้ววว เล่นแบบนี้หัวใจของผมชักจะเริ่มเต้นแรงขึ้นซะแล้วสิ 
 

และเมื่อมันเต้นแรงขึ้น แรงขึ้น ผมก็ห้ามมันไม่ได้ซะด้วย

ความรู้สึกร้อนรุ่มไปทั่วร่างกายแบบนี้มันคืออะไรกัน 
 

" จุนไค ฉันมีเรื่องจะขอ " หยวนบอกจุนไค
 

" ขออะไร " จุนไคถามผมแต่ผมยังไงไม่ทันได้ตอบจุนไคเพราะความรู้สึกร้อนรุ่มแบบนี้

มันหยุดไม่ได้อีกแล้ว มือของผมจับเข้าที่ใบหน้าของจุนไคและดึงให้เขาก้มหน้าลงมาใกล้ๆ

กับหน้าของผม มือของจุนไคที่เคยจับแก้มผมอยู่เมื่อครู่ก็ปล่อยออกและค่อยๆ

ลื่นไหลลงไปตามคออย่างช้าๆ และลงไปจับที่บ่าของผมเบาๆ โดยที่ใบหน้าของเราสองคน

ก็ยังเคลื่อนที่เข้าหากันเรื่อย ๆ โดยไม่มีที่ท่าว่าจะหยุด ใกล้อีก ใกล้อีก ใกล้เข้ามาอีก

ใกล้เสียจนริมฝีปากของเราสองกำลังจะมาประกบรวมกันเป็นหนึ่งเดียว > 3 < อ่าาา 

นี้ฉันกำลังจะได้จูบนายใช่มั้ย จุนไค <3

 

｡SYDNEY♔