[EXO - KrisLay] "KrisLay's Galaxy Wedding" ❤

ข้อมูลเบื้องต้น

                                               

                                                                                             

 

                                                                                                                                




◊ SQWEEZ

เนื้อเรื่อง

“KrisLay’s Galaxy Wedding” ♥







 

“เดินตรงมาเรื่อยๆตรงทางเชื่อมระหว่าง BTS กับสะพานลอย…  เลี้ยวซ้ายแล้วลงบันได…  บันได บันได บันได บันไดไหนวะเนี่ย”

เสียงบ่นงุ้งงิ้งเป็นกระต่ายหิวแครอทดังขึ้นมาจากคนตัวเล็กๆคนหนึ่ง ร่างบางสะพายกระเป๋า MCM สีครีมคู่ใจ ในมือก็ถือโทรศัพท์เอาไว้พลางก้มมองอย่างใจจดใจจ่อ มือเล็กขยี้หัวตัวเองอย่างแรงจนเส้นผมสีดำสวยแอบติดมือมาด้วยนิดหน่อย (นั่นขยี้หรือกระชากหืม) ก้มๆเงยๆมองจอมือถือสลับกับมองป้ายบอกทางในสถานี BTS   

“เลทจนได้ โอ่ยเลยเวลาลงทะเบียนละเนี่ย ตกลงบันไดไหนวะ”  บ่นออกมาอีกรอบอย่างหัวเสีย พอนึกได้ว่าอับจนหนทาง จึงเดินไปหาคนแถวนั้นเพื่อถามทางเพื่อความมั่นใจ

“พี่ครับ ที่นี่มีบันไดกี่บันไดอะครับ” เดินเรื่อยๆตีหน้าอึนไปถามร้านไข่มุกแถวนั้น อาจจะอยู่มานาน ต้องรู้ดิ่

“น้อง พี่ขายชาไข่มุกนะไม่ใช่วิศวกร” คนขายตอบกลับมาด้วยสีหน้ามองแรง แอบมองบนไปเล็กน้อยหลังจากได้ยินคำถามไม่เมคเซ้นส์จากไอ้เด็กหน้ามึนตรงหน้า

“พี่ขายที่นี่มานานยังครับ” ยังคงถามต่ออย่างไม่ลดละ เผื่อคำตอบจะหลุดออกมาบ้าง

“4-5 เดือนแล้ว”

.”ก็นานแล้วนี่ พี่ไม่เคยนับเลยเหรอว่าสถานีนี้มีกี่บันไดอะ”

               แล้วแต่

            “เดินตรงไปเรื่อยๆนะน้อง ตรงนู้น”

“จะเจอบันไดเหรอครับ”

“มึงอะไปเล่นตรงนู้น”

           หลังจากต่อปากต่อคำกับร้านชาไข่มุกเสร็จ หมดพลังงานไปเยอะพอสมควร ก็พบว่าไม่ได้อะไรขึ้นมาเลย ความเอ๋อมักมาในเวลาที่เราเอ๋อจริงๆ


           แต่ฟ้าก็หาได้ใจร้ายไม่ ในที่สุดฟ้าก็เห็นใจตะตุ่ยน้อยน่ารักตัวงุ้ยๆจนสามารถเดินหาทางมามั่วๆได้จนเจอ


           ฟ้าดินไม่เคยกลั่นแกล้งคนดี


           จางอี้ชิงนี่ไม่ได้เก่งธรรมดานะ แถวบ้านเรียนอัจฉริยะปั่นรวมกับฉลาด

           ว่าแล้วก็หยิบมือถือขึ้นมากดเข้าทวิตเตอร์เช็คเส้นทางอีกรอบ แอดมินบอกว่าหน้าปากซอยจะมีวินมอเตอร์ไซค์อยู่ เออก็ทางข้างหน้าแล้วนี่หว่า

             เดินฮัมเพลงไปเรื่อยๆจนถึงปากทางเข้าซอย วินมอไซค์ทั้งหลายก็ทำการขายตรงทันที

“มอไซค์มั้ยน้อง 10 บาทเอง ร้อนนะเดินเข้า”

“ไม่อะพี่ เดินแปปเดียวก็ถึง” หันไปตอบหน้าตายใส่

“มอไซค์เหอะ มา เร็ว เบาะพี่นุ่มนะเพิ่งเปลี่ยนมา เนี่ยเดินเข้าร้อนจะตาย นั่งมอไซค์ดีกว่า”

“เหี้ยอู๋เรียกลูกค้าหรือหาสก๊อย”

             เจ้าของสรรพนาม “เหี้ยอู๋” หันไปชูนิ้วกลางใส่เพื่อนเป็นของกำนัลในความปากหมา เจ้าของใบหน้าหล่อสัดแต่แต่งตัวโสกัง เสื้อวินสีส้มที่แม่งไม่ค่อยจะส้มกับเกงยีนส์เซอร์ๆขาดเข่า รองเท้ากังฟูสีขาวเยินๆที่เริ่มไม่มั่นใจว่ายังสามารถเรียกว่าสีขาวได้อีกหรือไม่ ผมสีดำทำการรวมมัดจุกขึ้นไว้บนกลางกบาล

                                                      หล่อจนสาวเหลียวเสียวจนสาวร้องจริงๆครับ

           “ตกลงเอาไงเนี่ย ไปมั้ย” หันไปมองคนตัวขาวที่ยืนลังเลกัดเล็บอยู่ พี่ไม่เข้าใจว่าน้องจำเป็นต้องหิวขนาดนั้นเลยเหรอ พี่อู๋อยากจะถามออกไป แต่ในใจก็กลัวน้องอาย

ด้านอี้ชิงที่กำลังกระวนกระวายใจอย่างถึงขีดสุด สองจิตสองใจในการเดินทาง ถ้าเดินก็ไม่เปลืองเงิน แต่เลทกว่าเดิมแน่ๆ แดดก็ร้อน เห็นได้ชัดว่าข้อเสียเยอะกว่า ดังนั้นทางเลือกสุดท้าย

              “ไป KV Mansion พี่”



 

- - -  Loading 1.07% - - -