คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : Chapter 12 :: เคะเล็กๆ เมะน้อยๆ ::
// Dew’s Says //
“ไอ้ดิว!!!!” เสียงโตโน่เรียกผม มีอะไรอีกวะ
“มีอะไรอีกวะไอ้โน่”
“เมิงมานี่กับกุหน่อยซิ”
ผมเดินตามโตโน่ไปจนถึงห้องทำงาน แล้วนั่งลงตรงหน้ามัน โตโน่ทำสีหน้าดูไม่พอใจ หรือจะเป็นเรื่องนั้น...
“กุถามจริงเหอะไอ้ดิว เมิงชอบไอ้รุจมันเหรอ!?” ว่าแล้วมั้ยล่ะ ว่าแล้วว่าต้องเรื่องนี้
เฮ้ยย!!!! เล่นถามกันตรงๆแบบไม่ให้ตั้งตัวกันเลยรึไงว๊ะ แล้วจะตอบเขายังไงละทีนี้...
“ปล่าวนี่”
“แล้วเมิงคิดอะไรกับมันล่ะ???”
“ทำไมล่ะ กุแค่รู้สึกถูกชะตากับเค้าเฉยๆ” จริงๆมันมากกว่านั้นอีก
“แน่ใจนะว่าเมิงแค่ถูกชะตา ทำไมต้องทำ...อย่างงั้นกับมันด้วยวะ”
“ทำอะไรวะ” ผมรู้แหละ..ว่าผมทำอะไรลงไป แต่แค่แกล้งโง่ไปงั้นแหละ
“นี่เมิงโง่จริงหรือว่าแกล้งโง่กันแน่วะห๊ะ!!!!! ไอ้ดิว ก็ที่เมิงทำ..ยี้!!! ไม่อยากจะพูดว่ะ ซวยปาก” โตโน่ทุบโต๊ะดังปัง ก่อนจะนั่งลงเหมือนเดิม
จะเอาอะไรกับผมนักหนา T.,T |||
“เออๆ กุเองก็พอรู้แล้วว่ากุทำอะไรลงไป งั้นกุฝากขอโทษเค้าด้วยละกัน” ผมพูดทิ้งท้ายให้เพื่อน ก่อนจะเดินจากห้องไป
พลั่ก!!!!!
“โอ๊ยย...!!!!!” >> ผมกับคนนั้นร้องพร้อมกัน
“ขอโทษนะครับ คือผมไม่ได้ตั้งใจ” เสียงทุ้มๆอย่างงี้ ชัดเลย...
“ไม่ต้องขอโทษหรอกครับ ผมไม่ถือสาพี่รุจแน่นอนครับ” คนตรงหน้าสะดุ้งเล็กน้อย
“ทำไมเสียงมันคุ้นๆ (กุเริ่มเสียวสันหลังวาบหน่อยๆแระ -^-)” เขาพึมพำเบาๆขณะก้มลงมาจ๊ะเอ๋กับหน้าของผมที่กำลังเงยหน้าขึ้นมา เขาทำหน้าเหวอที่บอกได้ชัดเจนเลยว่า ‘ชิบหายแล้วกุ’ อะไรประมาณนั้น
“หวัดดีครับพี่รุจ วันนี้ออกเวรเหรอครับพี่ ^^”
“เฮ้ยยยย!!!!!!! O^O” พี่รุจร้องออกมาสุดเสียง “ก..แกอีกแล้วเหรอไอ้ดิว!?”
“เป็นผม...แล้วไงอ่ะครับ”
“เป็นแกเดี๋ยวฉันก็ซวยดิวะเฮ้ย!!” เคะร่างสูงทำท่าจะวิ่งหนีแต่ดันถูก (ขาของผม) สกัดดาวรุ่งจนล้มหน้าคว่ำลงไป
ผมกระโดดขึ้นคร่อมตัวเขาแล้วควานหากุญแจมือในกระเป๋ากางเกงสองอันมาล็อคข้อมือและข้อเท้าของเขาจนขยับไปไหนเสียไม่ได้ เปรียบเหมือนลูกไก่น้อยๆในกำมือของผมนั่นเอง ^O^#
ถ้าคนมาเห็นก็คงจะนึกว่าเป็นภาพตำรวจ (นอกเครื่องแบบ) กำลังจับตัวผู้ร้าย โดยที่ผมเป็นตำรวจและพี่รุจเป็นผู้ร้ายยังไงยังงั้น J
“เชี่ยเอ๊ย...พูดไม่ทันจะขาดคำ บ้าชิบ! อ..อุ๊บ! อื้อ...อื้อ...” พี่รุจสบถอย่างหัวเสียก่อนที่ผมจะใช้เทปกาวมัดปากเขาไว้เพื่อไม่ให้ส่งเสียงขัดจังหวะความสุขที่จะมีในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า
ผมพา (หรือลาก???) พี่รุจเข้าห้องนอนของผมโดยที่ไม่มีใครรู้และเห็น (ฟู่วว...รอดตัวไป :P) จากนั้นผมก็โยนเคะร่างสูงขึ้นเตียง ส่วนผมก็ถอดเสื้อเชิ้ตออกจนเหลือเพียงเสื้อกล้ามกับกางเกงยีนส์
พี่รุจดิ้นพราดๆบนเตียงและขยับแขนเพื่อสะบัดกุญแจมือออก แต่ทำไงได้...ผมโยนกุญแจทิ้งนอกบ้านไปแล้ว ผมขึ้นไปนอนคร่อมบนร่างสูงแล้วฉีกเทปกาวออก
“ไอ่เชี่ยดิว ก..แกจะเอาอีกรอบงั้นเรอะ รอบที่แล้วไม่เข็ดรึไง!? >[]< อ..อย่านะ!!!!” พี่รุจเริ่มโวยวายแกมร้องขอชีวิต
“กี่รอบผมไม่สนหรอกครับพี่ แต่แค่พี่รุจได้เป็นเคะเล็กๆของเมะน้อยๆอย่างผมแล้วละก็...ผมก็มีความสุขแล้ว”
“แต่แกเคยถามฉันซักคำมั้ยว้า...ว่าอยากหรือไม่อยาก...”
“เดี๋ยวผมจะทำให้พี่เป็นเอง -__-+ เล่นเป็นคู่เมะเคะสนุกดีออก ^_^”
ผมปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกสองสามเม็ดจนเห็นแผงอกขาวๆอันน่าซุกไซ้ของเขา ยิ่งเห็นกล้ามขาวๆบวกกับซิกแพ็คแล้ว...อื้อหือ! ใจงี้เต้นโครมครามเลยครับ ยิ่งชักจะอยากเริ่มเร็วๆแล้วสิ (หื่น...-.,- ;-ไรเตอร์)
แต่ไอ่หมอนี่ก็แรงควายไม่ใช่เล่นเลยนะครับ ดิ้นซะจนผมเกือบจะตกเตียงไปตั้งหลายรอบ ไหนจะต้องต่อสู้กับไหล่กว้างๆของเขาที่คอยเบียดหน้าผมให้ไปไซ้ซอกคออีก
พลั่ก!!!!!!
“อ๊ากกกกก!!!!!!!!! บ..บั้งไฟโผ้มมมม....TOT” ผมกุมน้องดิวน้อยของผมหลังจากที่ถูกเข่าของพี่รุจใส่เข้าเต็มๆ ก่อนจะรู้สึกได้ถึงหมัดหนักๆที่กระแทกเข้ามากลางหน้า
เปรี้ยง!!!!!!!
อ๊ากกกกกกส์!!!! เต็มๆหน้าเลยว่ะเฮ้ย T_T พี่กินควาย (!?) เข้าไปรึไงคร้าบบบ...ทำไมหมัดมันโคตรหนักอย่างเง้...TTOTT
พี่รุจรีบสะเดาะกุญแจมือและกุญแจเท้า(???)ออกอย่างรวดเร็ว แล้วลงมายืนจังก้าตรงหน้าผม ก่อนจะเดินตรงเข้ากระชากคอเสื้อของผม มาจ้องหน้าอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ
“งั้นคราวนี้ฉันยังไม่เอาเรื่องก็ได้ เพราะแกยังไม่รู้จักฉันดีพอ แต่...กุขอยื่นคำขาดกับเมิงเลยนะว่า ถ้าเมื่อไหร่เมิงยังเสือกดื้อด้านมาเล่นกับกุแบบนี้อีกละก็...กุเอาเมิงตายแน่!!!!! เข้าใจมั้ย!?”
แรงผลักอันมหาศาลจากเคะร่างสูง(ไม่จบ) ได้ผลักผมจนล้มลงกับพื้น คนตรงหน้าเดินสะบัดก้นออกไปแล้วปิดประตูดังปัง! ผมยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะหัวเราะออกมา
พี่รุจครับ เกมส์มันยังไม่จบแค่นั้นหรอกครับ อย่าว่าแต่พี่เลย พี่เองก็ยังไม่รู้จักผมพอเหมือนกัน สักวันผมจะทำให้พี่รุจเป็นเคะน้อยๆของผมให้ได้เลย คอยดูละกั๊น!!!!! -__-++
-----------------------------------------------------------------------
พี่รุจมาบทโหดอีกแล้ว 555+ ตอนนี้ปล่อยให้จิ้นกันสักพักนึงเนาะ ว่าพี่ดิวจะทำอย่างไรต่อไป
ความคิดเห็น