คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 4 :: Help me please!? ::
// Ritz’s Says //
“ อืม...แจ๊บๆ อ้าว... ” ผมตื่นจากนิทราแล้วบิดขี้เกียจสองสามรอบ ก่อนที่จะสำรวจรอบๆ แต่เอ๊ะ...ทำไมมันไม่คุ้นตาเลยแฮะ
“ เฮ้ยย!! ”
!?
!!??
!!!???
“ ที่นี่มันที่ไหนกันนี่ ”
ผมลุกขึ้นแล้วรีบสำรวจรอบๆห้องนอนที่ดูไม่คุ้นตาเอาซะเลย ผมพยายามจะไปเปิดประตู แต่ประตูดันล็อค!!!!
จริงสิ...มือถือ...!!!
ผมล้วงกระเป๋าไปหยิบ BB ขึ้นมาจะโทรหาพี่รุจ แต่เมื่อกดโทรไป
ขณะนี้ยอดเงินของคุณหมดแล้ว กรุณาเติมเงินด้วยค่ะ ตรู๊ดดด...
“ บ้าชิบ มือถือตังค์หมด ”
// Ruj’s Says //
“ อือ...โอย... ”
ผมลืมตาขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกเจ็บระบมไปทั่วตัว ใครแมร่งเปิดไฟส่องหน้ากุว๊ะ รบกวนเวลาหลับ แต่พอผมจะขยับตัวกลับพบตัวเองถูกพันธนาการกับเก้าอี้อย่างแน่นหนา แถมยังถูกมัดปากด้วยเทปกาว แต่ว่า...
ริทล่ะ... เฮ้ย!! ริท ริท...!!! ริทอยู่ที่ไหน!?
ผมขยับตัวเพื่อให้เชือกหลุดและส่งเสียงเรียกคนข้างนอก แต่ไม่เป็นผลเลย ตอนนี้เจ้าริทจะเป็นไงบ้างแล้วเนี่ย
‘ โธ่เอ๊ย...! ไอ้รุจนะไอ้รุจ ทำไมเรื่องเป็นงี้ไปได้เนี่ย ’ ผมสบถในใจ
แอ๊ด...
เสียงเปิดประตูดังขึ้น พร้อมกับมีผู้ชายร่างสูง หน้าตาคล้ายๆกับเห้งเจียในไซอิ๋วยังไงยังงั้น (ซะงั้น -.,- III) เดินตรงมาหาผม
“ ไง คุณศุภรุจ เอ๊ยไม่ใช่สิ ต้องดอกเตอร์ศุภรุจสิ ถึงจะถูก ”
เขาฉีกเทปออกจากปากของผม ผมมองหน้าคนตรงหน้าด้วยความคุ้นเคย ก่อนที่จะมองไปที่เข็มกลัดรูปมังกรสีทองที่ติดอยู่ที่เนคไท แล้วส่งยิ้มน้อยๆให้
“ นายสินะ คุณโตโน่-ภาคิน หัวหน้าแก๊งค์อสรพิษ ”
“ ฉลาดนี่ดอกเตอร์ ที่ยังรู้จักฉัน ”
“ น้องชายฉันอยู่ไหน ” ผมตัดบทมาถามเรื่องริท
“ เจ้าตัวเล็กนั่นน่ะเรอะ เค้ายังสบายดีอยู่ ยังสลบอยู่ในห้องนอนฉันอยู่เลย ”
“ ห๊ะ!? ”
ห้องนอน !?
ห้องนอน !!??
ห้องนอน !!!???
เฮ้ยยย!!!!!! ห้องนอนมันเนี่ยนะ อย่าบอกนะว่า...!?
“ แกคิดจะทำอะไรกับน้องชายฉันวะ ”
เปรี้ยง!!!!!!!
หมัดหนักๆของโตโน่กระแทกกับใบหน้าของผมจังๆ จนทำให้ผมหยุดลนไปบ้าง ผมหันหน้ากลับมา พร้อมปรากฏรอยเลือดที่ไหลจากมุมปาก
“ คิดอะไรบ้าๆแบบนั้นฟร๊ะ คนอย่างไอ้โตโน่เนี่ยนะจะไปทำงั้นกับเพศเดียวกัน ถุ๊ย...ไม่มีวันซะล่ะ ”
“ งั้นก็ค่อยโล่งใจหน่อย ”
“ เอาละ มาเข้าเรื่องกันดีกว่า พอดีว่าทางเรากำลังต้องการบอดี้การ์ดมาทำภารกิจกำจัดแก๊งค์บัวบาน ซึ่งนายก็มีคุณสมบัติครบทุกอย่าง เราก็เลยต้องการตัวนาย ”
“ ฉ...ฉันเนี่ยนะ ขอบอกคำเดียวเลยว่าไม่ ” ผมตอบโดยไม่ต้องลังเล
“ แต่ถ้านายไม่เอา ฉันอาจจะไม่รับประกันความปลอดภัยของนายเรืองฤทธิ์หรอกน้า ”
“ หา...ริท ”
ผมช็อกกับคำขู่ของโตโน่ มันเล่นเอาคนที่ผมรักที่สุดในชีวิตมาเป็นเครื่องมือขู่บังคับเราเนี่ยนะ โธ่เว้ย...ผมนั่งนิ่งไปสักพัก ก่อนจะจำต้องยอมตอบตกลงไป
“ ก...ก็ได้ แต่ฉันขอไปหาริทก่อนได้มั้ย ”
“ ได้ดิ แต่ไม่ใช่ตอนนี้นะ ” โตโน่หันไปที่ประตู “ เข้ามา ”
โตโน่เรียกใครบางคนเข้ามา พอผมแหกตาดูดีๆ แล้วก็ต้องสะดุ้งตกใจ
“ เฮือก!!! ”
ความคิดเห็น