NC

คำเตือนเนื้อหา

เรื่องนี้อาจมีเนื้อหาหรือการใช้ภาษา
ที่ไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา

อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Naruto] Silent Song

    ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 4 การสอบจูนิน การเลื่อนขั้น วิชานินจาอันแรก

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 4.97K
      262
      23 ส.ค. 66

     

    บทที่ 4 การสอบจูนิน การเลื่อนขั้น วิชานินจาอันแรก

    การสอบจูนิน

    มันถูกจัดขึ้นหลังจากมิกิเป็นเกะนินไปเพียง 1 ปี ทีมชิคาคุได้เข้าร่วมการสอบครั้งนี้ด้วย

    พวกเขาสามารถสอบผ่านรอบแรกครบทั้งทีม ในอีกวันต่อมาพวกเขาก็เข้าร่วมสอบรอบสอบ

    ที่ป่ามรณะ …

    “ป่านี่ทำฉันขนลุกชะมัด…” คุเรไนบ่นขณะที่มองเข้าไปในรั้วป่ามรณะ

    “พวกเราจะต้องแย่งชิงคัมภีร์จากทีมอื่นที่มีคัมภีร์ต่างจากเราและมุ่งหน้าสู่หอคอยใจกลางสินะ” อาสึมะเป็นคนรับผิดชอบรักษาคัมภีร์ “ชักน่าสนุกซะแล้วสิ”

    มิกิพยักหน้า เธอเป็นคนที่ตัวเล็กที่สุดในทีม แต่เธอก็รับผิดชอบคุ้มกันทีม ซึ่งถ้าใครเล็งทีมของเธอ จะต้องฝ่าด่านตัวเธอซะก่อน

    ใช่ว่าเธอจะเก่งต่อสู้ระยะประชิดคนเดียว ทีมชิคาคุยังมีมันสมองอย่างอาสึมะและเก่งคาถาลวงตาอย่างคุเรไนอยู่ด้วย  จัดเป็นทีมที่แข็งแกร่งพอดูเลยล่ะ

    นอกจากทีมชิคาคุแล้วก็ยังมีอีกหลายทีมซึ่งเป็นเพื่อนร่วมชั้นเดียวกับเธอมากมาย

    งานนี้จัดว่าต้องสู้กับเพื่อนตัวเองด้วยล่ะนะ

    “งานนี้ฉันไม่ออกมือหรอก!!” เด็กสาวกำหมัดแน่นเรียกกำลังใจตัวเอง “เรามาวางแผนกันดีกว่า อีก30นาทีก็จะเริ่มบททดสอบแล้ว”

    “อา!”

     

    ตัดมาที่ทีมอีกทีม

    “ช้าชะมัด”

    “แหะๆ เดี๋ยวเขาก็มานะ คาคาชิ”

    “เฮ้อ ริน เธอน่ะชอบใจอ่อนกับเจ้าบ้านั่นอยู่เรื่อย ให้ตายสิ” เด็กหนุ่มนามว่าคาคาชิถอนหายใจอย่างหงุดหงิด

    “ยังไงเราก็คุยเรื่องแผนกันแล้ว ไม่ต้องกังวลหรอกจ้ะ”รินตอบ

    ไม่ได้กังวลเรื่องแผน แต่เรื่องที่จะหมดสิทธิ์ทดสอบต่างหาก

    คาคาชิไม่ตอบอะไร แต่มองไปยังอีกทีมที่ยืนกำลังจะเดินเข้าประตูและผ่านมาทางพวกเขา

    “โย่ว ริน คาคาชิ” อาสึมะทักทาย

    ทั้งสองคนหันไปพร้อมกัน รินยิ้มและโบกมือให้ ก่อนจะถามขึ้นว่า “จะเข้ากันแล้วเหรอจ๊ะ?”

    “อา ก็ได้เวลาเข้าแล้วล่ะ …แล้วพวกนายรอโอบิโตะอยู่เหรอ”

    คาคาชิถอนหายใจแต่ไม่ตอบอะไร อาสึมะก็เข้าใจ

    “ถ้างั้นพวกเราเข้าไปก่อนนะ”

    “แล้วจะตามไปทีหลังนะจ๊ะ” รินตอบแทน จากนั้นทีมชิคาคุก็หายเข้าไปในป่ามรณะ ส่วนทีมมินาโตะก็ยังรอสมาชิกคนสุดท้ายจนเวลาจวนเจียนจะหมด…

     

    ทุกอย่างมันผ่านไปอย่างรวดเร็ว จนตอนนี้ผ่านไปวันที่ห้าแล้ว ในป่ามรณะ นินจาแต่ละทีมต่างก็ผ่านด่านมาถึงหอคอยใจกลางป่าอย่างทรหดเป็นที่เรียบร้อย

    และมาถึงการสอบรอบเดี่ยว

    “นามิคาเซะ มิกิ!! ประลองกับ กิงโกะ แห่งซึจิโนะคุนิ”

    ถึงตาของเด็กสาวประลองซะที หลังจากที่เธอดูการประลองของคาคาชิและคนๆอื่นมานาน

    เด็กสาวสูดลมหายใจเข้าเพื่อตั้งสมาธิ ทุกคนที่ยืนอยู่ฝั่งเดียวกันต่างให้กำลังใจเธอกันไม่หยุด เธอมองไปยังฝ่ายคู่ประลอง เธอเป็นนินจาสาวผมสีเทาอมเขียว นินจาแห่งหมู่บ้านดิน

    ฝ่ายนั้นลงไปยังลานประลองเรียบร้อยแล้ว มิกิจึงลงไปยืนตรงหน้าเช่นกัน

    “โย่ว แม่สาวน้อยแห่งโคโนฮะ” คุโนะอิจิแห่งซึจิโนะคุนิเอ่ยทักทาย

    มิกิเลิกคิ้วแต่ก็ยิ้มออกมา ก่อนจะชูอินขึ้นเพื่อเตรียมพร้อมสู้

    “จะรีบร้อนไปไหนกัน ยังมีเวลาคุยอีกเยอะนะ”

    “มารีบทำให้จบๆเถอะ คุณกิงโกะ” เธอพูด

    กิงโกะยิ้มมุมปากแบบอยู่เหนือกว่าจนเด็กสาวเอะใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

    จนกระทั่งกรรมการเข้ามา

    “เริ่มได้!!!”

     

    มินาโตะยืนมองดูการประลองของน้องสาวจากด้านบน แผ่นหลังเล็กๆที่แบกดาบคาตานะแสนคุ้นตากำลังยืนจ้องคู่ประลองนิ่ง ผมสีเหลืองอ่อนพลิ้วไหวไปตามสายลมน้อยๆ

    จากเด็กสาวตัวน้อย ตอนนี้เป็นนินจาเกะนินที่กำลังเผชิญโลกกว้าง ทำให้มินาโตะอดห่วงเธอไม่ได้

    “พยายามเข้านะ มิกิ”

    เขาพึมพำจากนั้น เสียงของกรรมการในลานประลองก็เริ่มขึ้น !!

     

    บางอย่างรอบตัวมิกิขยับเคลื่อนไหว เศษเหล็กจากอาวุธของคู่ต่อสู้รอบก่อนกำลังขยับลอยขึ้น  มิกิมองวัตถุพวกนั้นอย่างตะลึง พวกมันพุ่งโจมตีเธออย่างไร้ทางออก!!!

    ตู้ม!!!!

    ผู้ชมรอบด้านอยู่ในอาการตกตะลึงกับการโจมตีที่รวดเร็วเมื่อครู่ ซึ่งสร้างม่านควันบดบังสายตา แต่ว่ามันไม่ได้หยุดพักแค่นั้น อาวุธทุกอย่างกลับลอยไปมาและเปลี่ยนรูปร่างตรวจหาเด็กสาวในม่านควัน…

    “อึก!”

    ร่างของมิกิโดดลอยออกจากม่านควันแล้วรีบใช้คุไนกันพวกอาวุธที่ลอยเข้าหาเธออย่างกับมิสไซน์ตรวจจับพร้อมปัดทิ้งไปไม่หยุดจนสร้างบาดแผลให้กับเธอ

    กิงโกะยืนยิ้มอย่างมีชัย เธอมองเด็กสาวที่กำลังจนมุมอย่างไร้ทางออกโดดไปมาหลบอาวุธที่ตามเธอติดๆ

    “มิกิจัง!!” รินตะโกนร้องจากด้านผู้ชม เด็กสาวตื่นเต้นกับความไวของเพื่อนสาวที่หลบการโจมตีของศัตรูได้ทุกทิศทาง แต่ก็เป็นห่วงเพราะมิกิรับการโจมตีอย่างเดียว

    “คุไนพวกนั้นมันอะไรกันน่ะ” โอบิโตะเอ่ย “ทำไมมันดูสามารถเปลี่ยนรูปร่างได้”

    “บางที คู่ต่อสู้ของยัยนั่น อาจเป็นขีดจำกัดสายเลือด” คาคาชิพูดขึ้น

    อาวุธพวกนั้นถูกยัยนินจาดินควบคุมโดยไม่ประสานอิน แบบนี้จะรุกเข้าไปได้อย่างไรกัน?

    เปรี้ยง!!

    เพียงไม่กี่นาทีต่อมา ทุกอย่างก็เงียบลง มิกิเหนื่อยหอบกุมแผลที่บาดลึก

    ….ไวมาก แถมไม่มีช่วงว่างให้เข้าไปโจมตีเลย..

    “แฮ่กๆ”

    “เพิ่งจะเริ่มเองนะจ๊ะ สาวน้อย เหนื่อยหอบแล้วเหรอ”

    “….คุณ…สามารถควบคุมเหล็กได้งั้นเหรอ?” มิกิถาม “แถมสามารถทำให้มันกลายเป็นของเหลว..”

    “ถูกต้อง นี่คือความสามารถของฉัน ขีดจำกัดสายเลือดของตระกูลของฉัน เธอน่ะคิดผิดแล้วที่เลือกประลองกับฉัน …”

    “….”

    “เพราะว่าฉันมาเพื่อชนะเท่านั้น”

    มิกิยิ้มมุมปาก “มั่นใจจังนะ ทั้งๆที่รัวโจมตีใส่ฉันอย่างเดียว ฉันยังไม่ได้เอาจริงเลยแท้”

    “?”

    มิกิเก็บคุไนสั้นลงกระเป๋า จากนั้นก็หยิบดาบคาตานะยาวด้านหลัง  แสงของดาบสะท้อนแสงวิงวับสะกดสายตาทุกคน ….

    แล้วจากนั้นก็มีจักระบางๆเคลือบที่ตัวดาบ

    “พอดีฉันน่ะ…เป็นนินจาสายธาตุน้ำ ของเหลวทุกชนิดเป็นเพื่อนของฉัน”

    มินาโตะยิ้มออกมาเมื่อมองดาบในมือของเด็กสาว ดาบที่เป็นของครอบครัว ดาบที่เหมาะกับมิกิเท่านั้น เธอสามารถใช้มันได้อย่างดีเยี่ยม!!

    มิกิตวัดดาบเป็นวงกว้าง ของเหลวสีดำที่อยู่บนพื้นค่อยๆลอยขึ้น กิงโกะมองอย่างตกตะลึงเมื่อของเหลวสีดำพวกนั้นเธอควบคุมไม่ได้

    “กลับไปเป็นเหล็กเหมือนเดิมสิ!!”

    “ไม่มีทางหรอก” มิกิเอ่ย “เพราะว่ามันเป็นของเหลวไปแล้ว มันจึงเชื่อฟังฉันที่มีจักระเยอะกว่า”

    “อะไรกัน!!”

    ของเหลวสีดำนั่นหลอมรวมกันจักระน้ำที่มิกิเรียกออกมาจากที่ไหนไม่รู้รวมกันเป็นก้อนใหญ่

    “อีกอย่าง….คุณใช่จักระสิ้นเปลืองไปตั้งแต่เริ่ม ย่อมเสียเปรียบฉันเสมอ…”

    ตู้มมมมม!!!!!!!

    และนามิคาเซะ มิกิก็ชนะอย่างใสสะอาดไปโดยง่ายๆ

    “มิกิ!!!”

    เด็กสาวทำดาบร่วงลงพื้น ร่างกายไหววูบลงตามแรงโน้มถ่วง ทันใดนั้นก็มีแขนแข็งแกร่งมารับเอาไว้

    “พี่มินาโตะ…”

    “เก่งมากเลยนะ มิกิ…” มินาโตะเอ่ยชมและอุ้มเด็กสาวขึ้นมา

    “วิชานั่น…มันใช้จักระไปทีเดียว…รู้สึกง่วงมากเลยค่ะ”

    “อา…นอนพักเถอะนะ ที่เหลือฝากให้กับคนอื่นๆเถอะ”

    ตั้งแต่วันนั้น เด็กสาวก็สลบไปนานถึงสองวันเพราะวิชาที่เรียกจักระมหาศาล ซึ่งมิกิซุ่มฝึกมาหลังจากได้ดาบเป็นของขวัญ เป็นวิชาแรกที่เธอสามารถใช้จักระธาตุในร่างกาย และนั่นทำให้เธอสอบผ่านเลื่อนขั้นจูนินพร้อมกับคาคาชิ…

     ----------------------------------------------------------

    มาอัพตอนที่4 แล้วค่าาาา ฮือออ ดองนานมาก เพราะวุ่นวายกับการเข้าหอ และกิจกรรมรับน้อง 

    ตอนนี้สั้นไปนิดนะคะ เพราะรีบเขียน ต้องเลื่อนตอนดราม่าไปอีกตอนด้วยความง่วง 55555 

    ลงรูปมิกิตอนสาวๆเป็นการขอโทษละกันนะคะ ฮึก 

     


     

    ช่วงนี้ต้องฝึกวาดในคอมเยอะมากค่ะ เปิดเทอมแล้ว นั่งวาดทุกวัน ฝึกวนๆไปค่ะ แต่ดันดองฟิค

    ริ่งทำพวงกุญแจด้วยนะคะ เผื่อมีใครสน หารายได้ให้ตัวเอง 

      
     


     

    คาคาชิกับสุเกะ อันนี้เป็นแบบร่างนะคะ เดี๋ยวลงสีแล้วจะทำแบบสอบถามเผื่อใครสนใจนะคะ เอางานมาลงยั่ว //โดนตบ 

    แล้วก็ไปเขียนฟิคในทวิต https://twitter.com/NinjaWeeklyTH มาค่ะ ริ่งชิปคู่ มินาโตะ x คาคาชิ ค่าาา ไปอ่านกันได้นะคะ 

    จิ้มเลย https://veelaunicorn.wordpress.com/2016/08/12/fic-naruto-wk-4kk/ 

    ขอโทษจริงๆที่ดองหลายงาน ด้วยความที่พอจะเขียนมันเขียนไม่ได้ //โดนคนอ่านรุม 

    ไปล่ะค่าาาา บัยยยย

     

     

     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×