ปาฏิหาริย์รักมาเฟีย

ลำดับตอนที่ #15 : กลับคฤหาสน์กับสามี Complete...100%

◊ SQWEEZ

วันต่อมาในเวลา5โมง นิคาร์โกและจรินดากลับมาถึงคฤหาสน์ “คุณหนู!!” เสียงของศรีนวลพูดเสียงตกใจแล้วยกมือทาบอกจากนั้นก็วิ่งมาสำรวจร่างกายของเธออย่างเป็นห่วงเป็นใยทำให้เธอระบายยิ้มออกมาน้อยๆ

     “ทรายไม่เป็นอะไรหรอกค่ะอุ๊ย!” เธอพูดแล้วก็อุทานเมื่อศรีนวลนำเธอมาหลบหลังแล้วจ้องนิคารโกด้วยสายตาหวาดระแวง

     “เอ่อ..ทำไมนมมองผมแบบนั้นล่ะ” เขาถามแล้วยิ้มแห้งๆ

     “คุณทริคอย่ามายุ่งกับคุณหนูอีกนะคะ!” ศรีนวลพูดด้วยความไม่พอใจ เขาเลยลูบท้ายทอยตัวเองเบาๆ

     “ทำไมล่ะครับ” เขาถามอย่างไม่เข้าใจ

     “คุณทริคน่ากลัว...คุณทริคมีปืนด้วยถ้าคุณหนูของนมเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไงคะ” และเขาก็ได้สายตาหวาดระแวงกลับมาอีกครั้ง

     “ไปกันใหญ่แล้วค่ะนม...ทรายก็แค่...” เธอพูดแล้วลากเสียงยาวเพราะไม่รู้จะพูดยังไงดี

     “อ้าว!กลับมาจากเที่ยวแล้วหรอคะพี่ทราย ไปเป็นอาทิตย์ไม่คิดถึงการบ้างเลยนะ” เสียงชนิญพูดเสียงตัดพ้อตามด้วยร่างบางที่เดินไล่ลงมาจากบันได

     “ค่ะนม..ทรายก็แค่ไปเที่ยว” เธอตอบแล้วกอดเอวศรีนวลอย่างเอาใจ

     “ตอนที่กำลังจะหมั้นหรอคะ” ศรีนวลถามอย่างประชดประชัน

     “ก็...พี่ทริคก็กลับมาแล้วไงคะ แล้วพี่ทริคก็บอกว่าหึงมากเลยทำแบบนั้นไป ไม่มีปัญหาอะไรหรอกค่ะ นมไม่ต้องเป็นห่วงทรายหรอก” เธอพูดแล้วยิ้มให้

     “ก็ของใครใครเค้าก็หวงกันทั้งนั้น ผมคงไม่ทนให้แฟนของผมไปหมั้นกับบคนอื่นหรอกนะครับ” นิคาร์โกพูดเสริมแล้วเดินเข้าโอบเอวเธอเธอก็ส่งยิ้มหวาให้เขาทั้งที่ในใจอยากจะแยกเขี้ยวให้เขาซะมากกว่า

     ทำไมเธอถึงต้องยอมหรอ ก็เพราะสัญญาระหว่างเดินทางบ้าๆนั่นน่ะสิ

.....................................

     “ทราย” เขาเรียกทำให้จรินดาหันมามอง

     “มีอะไรคะ”

     “ข้อตกลง” เขาพูดทำให้เธอถอนหายใจออกมาเสียงดัง

     “อีกแล้วหรอคะ” จรินดาถามเขาเสียงเบื่อหน่ายแต่เขาก็ขยันยิ้มจริงๆ ขนาดเธอทำเสียงเบื่อเขาก็ยังยิ้มให้

     “ข้อตกลงนี้ง่ายนิดเดียวจริงๆ” นิคาร์โกพูดทำให้เธอรอฟังข้อตกลง

     “ก็แค่...ทำตัวหวานๆน่ารักๆกับพี่เวลาอยู่ที่คฤหาสน์” คำพูดของเขาทำให้จรินดาตาค้าง นี่หรอง่ายของเขา

     “ไม่ค่ะ” เธอตอบเสียงดังฟังชัด ทำให้เขาเลิกคิ้วเล็กน้อยและก็ยังยิ้มไม่ยอมหุบ

     “บราวด์...วนกลับ” เขาสั่งของเขาทำให้บราวด์เตรียมตัวเลี้ยวกลับทันทีถ้าเธอไม่รั้งไว้ซะก่อน

     “เดี๋ยวๆๆๆๆ!ทำไมละคะ..ทรายพูดแบบนี้แล้วยังไม่พออีกรึไง” จรินดาพูดด้วยความไม่พอใจ

     “ใช่..มันยังไม่พอ พี่ต้องได้ทุกอย่างกลับคืนมาให้หมด ตอนเด็กๆทรายเคยเป็นแบบไหนทรายก็ต้องทำตัวแบบเดิมกับพี่ทั้งหมด” เธอตอบเสียงเรียบแล้วแอบหอมแก้มเธอฟอดใหญ่ทำให้เธอตีเขาด้วยความโกรธ

     “ก็ไดค่ะ” .....

...................................
 

-Loading…45%-

     “งั้นพี่ขึ้นไปพักก่อนนะการ...เดี๋ยวจะออกไปข้างนอกต่อ” จรินดาพูดแล้วแกะมือเขาออกจากเอวจากนั้นก็เดินไปตามด้วยเขาที่เดินตามขึ้นไป

     จริงๆแล้วเธอควรจะไปพักที่บ้านเขามากกว่าแต่มันมีเหตุผลหนึ่งที่เขาเลือกที่จะมาอยู่ที่นี่เอง เหตุผลนั้นก็คือเขากำลังจะทำให้วัฒนาเห็นว่าเขาและเธอรักกันมากแค่ไหน ถึงแม้จะรู้ว่าวัฒนาคงจะไม่ถอดใจง่ายๆแน่นอน

     เขาตามเธอเข้ามาในห้องแล้วก็อมยิ้มน้อยๆเมื่อเห็นใบหน้าบึ้งตึงของเธอ “เลิกทำหน้าแบบนี้ได้แล้ว..รู้มั้ยว่ามันไม่ได้สวยเลยนะ” แต่มันน่ารักต่างหาก เขาคิดแล้วหยิกแก้มเธอจนเธอต้องร้องออกมา

     “โอ๊ย!พี่ทริค!ทรายเจ็บนะ!” เธอพูดเสียงงอนๆทำให้เขาหลุดหัวเราะออกมาจนได้

     เห็นเธอลูบแก้มข้างที่ถูกหยิกก็เดินไปนั่งข้างๆเธอจากนั้นก็จูบแก้มเธอเบาๆท่ามกลางการสตั๊นของเธอ “เป็นไงล่ะ..หายเลยใช่มั้ย” เขาถามเสียงยิ้มๆ ทำให้เธอหลุดจากภวังค์แล้วตีอกเขาแรงๆอย่างนึกโกรธ

     “พี่ทริคนิสัยไม่ดี!” เธอพูดแล้วตีเขาไม่หยุด เขาเลยรวบตัวเธอไว้แล้วขึงตาใส่

     “บอกแล้วไงว่าห้ามทำร้ายร่างกายแล้วก็จิตใจพี่...อย่างนี้ต้องโดนอะไรดีน๊า..” พูดแล้วลากเสียงยาว

     เขาเอนหน้าเข้าไปใกล้เธออีกทำให้เธอดันอกไว้ “ไม่พูดด้วยแล๊ว!ทรายโกรธพี่ทริค!” เธอพูดเสียงงอนจริงๆทำให้เขาจะดึงตัวเข้าไปกอดแต่เธอก็ผลักออก

     “โธ่..ทราย แค่นี้ก็งอนกันแล้วหรอ พี่แค่แกล้งนิดเดียวเอง” เขาพูดแล้วนำจมูกมาถูกับจมูกเธอขึ้นลง ทำให้เธอหลุดหัวเราะออกมา

    “นี่!ทรายกำลังโกรธพี่ทริคอยู่นะคะ!” เธอปรับสีหน้าแล้วบอกอย่างงอนๆเหมือนเดิม

     “ก็ง้ออยู่นี่ไง” เขาพูดแล้วทำแบบเดิมอีกและเธอก็หัวเราะออกมา

    “ทรายจั๊กจี้นะพี่ทริค” เธอพูดแล้วพยายามดันเอาออกแต่เขาก็ยังไม่ยอมห่างไปไหน

     “ก็หายก่อนสิ ไม่งั้นพี่ก็จะอยู่แบบนี้แหละ” เขาพูดในระยะที่ปากเกือบจะชนปากอยู่แล้วพาให้เธอใจเต้นไปด้วย

     “เร็วสิ..อยากเสียฟอร์มหรอพี่รู้นะว่าเราใจเต้น..แรงด้วย” เขาเปลี่ยนเป็นเสียงกระซิบทำให้เธอหน้าร้อนผ่าวขึ้นไปอีก

     “คะ..ค่ะ” เธอตอบเสียงติดขัดเล็กน้อย แล้วพยายามหลบตาเขา

     แต่ตัวของเขาก็ช่างดึงดูดให้สายตาเธอมองเขาอีกครั้งจริงๆ “ก็แค่นั้น..เด็กน้อย” เขาพูดแล้วจูบปากเธอ และไม่นานเขาก็ห่างออกไป

     แล้วเราจะทำตัวยังละเนี่ย! เธอคิดในใจ ก็เล่นห่างออกไปแบบนี้เมื่อกี้ยังใกล้ซะยิ่งกว่าใกล้ เธอล่ะปรับตัวกับเขาไม่ถูกจริงๆ

     “นี่หรอที่ให้ทำตัวเหมือนเด็กๆ” เธอพำพัมเบาๆแต่ดูเหมือนเขาจะได้ยินซะด้วยสิ

     “ก็ทำเหมือนเด็กๆแต่ตอนนี้ก็โตแล้วจูบได้แล้วแล้วก็อีกอย่าง..เราสามารถเซ็กส์กันได้แล้ว” เขาตอบกลับทำให้เธอตัวแข็งทื่อทันที

     “นี่เราไม่เคยหรอถึงทำหน้าอย่างงั้น” คำถามแสนตรงของเขาทำให้เธอขมวดคิ้วพร้อมกับถามในใจ แล้วมันผิดหรอ?

     เธอจ้องหน้าเขาแล้วเหยียดยิ้มน้อยๆ “ใครจะไปเหมือนพี่ทริคล่ะคะ ควงใครมาแล้วไม่รู้กี่คนต่อกี่คน..ทรายคงจะไม่ใช้ของร่วมกับใครหรอกค่ะ...เพราะว่าทรายถือ” จรินดาตอบแล้วจ้องหน้าเขาแต่เขาก็ไม่แสดงสีหน้าสะอึกหรืออะไรเลยแม้แต่น้อย เพียงแค่หน้าที่ยิ้มๆกลายเป็นสีหน้าเรียบเฉยแบบไม่แสดงอารมณ์ก็เท่านั้น

     “ทรายคิดว่าพี่เป็นยังไง..พี่ก็เป็นแบบนั้นแหละ” นิคาร์โกตอบแล้วเดินออกจากห้องไป ปล่อยให้เธอใจโหวงหวิวอยู่คนเดียว

-Loading…95%-

     นิคาร์โกเดินลงบันได้มาก็เจอแนลว์และบราวด์ยืนอยู่ก็เลยเดินเข้าไป “เป็นไงบ้าง” เขาถามทำให้ทั้งสองหันมาหาให้ยืดตัวตรง

     “ตอนนี้คุณวัฒนากำลังจะออกไปตามคุณทรายที่หัวหินครับ” คำตอบของบราวด์ทำให้เขายกยิ้มที่มุมปาก

     “อยากจะให้กลับมาเร็วๆจัง” เขาพูดทำให้ทั้งสองขมวดคิ้ว

     “คุณวัฒนาไปแบบนั้นก็ดีแล้วไม่ใช่หรอครับ”

     “มันก็ดี..แต่ฉันต้องการให้นายวรรธเห็นภาพบาดตาของจริงมากกว่า” ใช่สิ..เขายังไม่ได้บอกว่าเขาได้ตัดต่อรูปเธอและเขาสวีตหวานกันแปะไว้ที่หน้าประตูบ้าน นายวัฒนาไปเห็นก็คงจะเจ็บใจไม่น้อยเลยทีเดียวล่ะ

     “แล้ว...เจ้านายเป็นอะไรรึปล่าวครับ ทำไมดูอารมณ์เสีย” แนลว์ถามทำให้เขาพ่นลมหายใจออกมา

     “แค่ไม่ชอบคนที่ชอบคิดเองเออเอง” เขาตอบสั้นๆแล้วเดินออกไปที่สระน้ำและก็ได้เจอกับชนิญการที่นั่งกินของว่างอยู่

     นิคาร์โกเดินไปนั่งลงทำให้ชนิญการส่งยิ้มให้ “อ้าว!พี่ทริค..ทานของว่างมั้ยคะแล้วพี่ทรายล่ะ” เขาส่ายหน้าเชิงปฏิเสธแล้วตอบไป “ไม่ล่ะ..พี่การอยู่บนห้องน่ะ” เขาตอบแล้วแสดงสีหน้าไม่พอใจเกือบจะชัดเจน

     “ทะเลาะกับพี่ทรายมาหรอคะ” เหมือนเธอจะรู้ทันนะ

     “ก็ไม่ได้ทะเลาะ พี่ก็แค่ไม่ชอบที่ทรายคิดว่าพี่เจ้าชู้ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าตอนอยู่ที่เยอรมนี” นิคาร์โกตอบทำให้เธอพยักหน้าอย่างรับรู้ จากนั้นก็ยิ้มแล้วคลึงขมับเขาให้คลายออก

     “อย่าขมวดคิ้วสิคะเดี๋ยวก็ได้แก่ก่อนไวหรอก” ชนิญการพูดทำให้เขาหน้าตึงทันที

     “อย่าพูดแบบนี้นะการ แค่ทรายพูดคนเดียวพี่ก็รับไม่ได้แล้ว” เขาพูดด้วยความไม่พอใจทำให้เธอหัวเราะ

     “ก็ได้ค่ะๆ..ว่าไปว่ามาเย็นนี้นายวรรธต้องมาที่นี่แน่เลยค่ะเบื่อขี้หน้าจัง” เธอพูดแล้วพูดถึงวัฒนาทำให้เขายิ้ม

     “วันนี้เค้าคงจะไม่มาหรอก..เชื่อพี่สิ” เขาตอบทำให้เธอขมวดคิ้วแล้วทำหน้าสงสัยแปลกๆ

-Complete…100%-%     มาแล้วคร้าบบบ ^^ ขอโทษนะคะที่บางทีอาจจะขัดใจรีดผู้เป็นที่รักไปบ้าง นี่เค้าว่างเมื่อไหร่ก็รีบมาแต่งให้เลยนะเนี่ย ถ้าพิมพ์ผิดพลาดไปบางประการก็ต้องขอโพยเอ๊ย!ขอโทษด้วยน๊าค๊าขอให้มีความสุขในการอ่าน สำหรับคนรักตัวหนังสืออย่างเราๆ^^
ฮือๆๆว่าแต่คุณBoambamz Saiyoyหายไปไหนอ่า ไม่เห็นมาเม้นให้เราเลยคิดถึงน๊าTT