ปาฏิหาริย์รักมาเฟีย

ลำดับตอนที่ #12 : ทะเบียนสมรส

◊ SQWEEZ 4วันผ่านไปเขาก็ไม่ได้ทำอะไรตามที่ได้บอกไว้แต่ก็ชอบแทะโน่นเล็มนี่บ้างเป็นบางเวลา โดยที่เธอขัดขืนได้ยากมาก
     และทุกเช้าเธอก็จะแอบออกมาเดินเล่นกับแนลว์ทุกๆวันและก็จะถูกนิคาร์โกตามมาอาละวาดทุกวัน
     แต่วันนี้ไม่ได้เป็นไปตามคาดเมื่อนิคาร์โกตื่นก่อนเธอและนอนเฝ้าจนเธอตื่นขึ้นมา
     เธอนี่ก็ไม่รู้เป็นอะไร เวลาเขาสบตาด้วยเธอต้องเป็นคนหลบตาทุกครั้ง
     " ว่าไง..จะออกไปอีกมั้ย " เขาถามทำให้เธอถลึงตาใส่
     " ถ้าฉันไปนายจะตามมั้ยล่ะ " 
     " ก็ต้องเป็นแบบนั้น..ใครจะยอมให้'เมีย'ออกไปกับผู้ชายคนอื่น " นิคาร์โกพูดแล้วโอบเอวเธอไว้ทำให้เธอผลักออกด้วยอารมณ์หงุดหงิด
    " พูดให้ดีๆ...ใครเป็นเมียนายกัน " เธอพูดแล้วพยายามผลักเขาออกห่าง แต่ยิ่งผลักก็ยิ่งเหมือนจะเข้าใกล้กันทุกที
     " ก็เธอไง..ไม่ใช่ก็ใช่แล้วล่ะ..นอนห้องเดียวกันช็อปปิ้งด้วยกันกินข้าวด้วยกันแล้วก็...จูบบ้างกอดบ้างแบบนี้เราไม่ได้เป็นอะไรกันน่ะหรอ " เขาพูด ตอนนี้ลมหายใจของเธอและเขาจวนจะเป่ารดกันอยู่แล้ว
     จรินดาหน้าร้อนผ่าวแล้วเอนหน้าหนีแต่เขาก็ยังไม่ยอม " ฉันไม่รู้..ปล่อยสิฉันจะเข้าห้องน้ำ " เธอยอกไม่กล้าแม้แต่จะขยับเพราะถ้าเธอขยับอีกนิดเดียวหน้าเขาและเธอได้ชนกันแน่ๆ
     " ทำไมเวลาผู้หญิงเขินต้องหลบเข้าห้องน้ำด้วย " นิคาน์โกพูดเสียงเบื่อหน่ายทำให้เธอชักสีหน้า
     " ฉันไม่ได้เขิน! " เธอปฏิเสธทันควัน
     " หน้าเธอมันฟ้อง " เขาพูดแล้วจูบแก้มของเธอเบาๆทำให้เธอหน้าแดงซ่านขึ้นไปอีก
     " เอาเถอะ..เธอคงอยากเข้าห้องน้ำนั่นแหละ " เขาพูดเสียงยิ้มๆแล้วปล่อยตัวเธอทำให้เธอวิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที
     จรินดาหลบเข้ามาในห้องน้ำหัวใจเต้นแรง สงสัยวันนี้เขาคงอารมณ์ดีมากเกินไป ปกติจะเจอกับเขาทุกเช้าที่ชายหาดพร้อมกับหน้าบึ้งๆของเขา
     เธอนั่งลงกับพื้นห้องน้ำแล้วนำมือมาปิดหน้าตัวเอง " วันนี้เธอออกไปตลาดกับฉันนะเสื้อผ้าอยู่หน้าห้องน้ำฉันลงไปนั่งกินของว่างเล่นก่อน " เขาตะโกนบอกเธอแล้วเสียงฝีเท้าก็ไกลออกไปพร้อมกับเสียงประตูก็ปิดลง
     จรินดาถอนหายใจออกมาแรงๆแล้วลุกขึ้นเตรียมตัวที่จะอาบน้ำ
     วันนี้แปลกที่สุดเพราะเขาให้เสื้อผ้าเธอครบทุกชิ้น ปรกติถ้าเธอไม่ท้วงเขาก็จะไม่ยอมเอามาให้
     แต่ก็เลิกสงสัยเถอะมันอาจจะมีอะไรมากกว่านี้อีกก็ได้ จรินดาคิดในใจ

และวันนี้ก็มีเรื่องให้แปลกใจมากมายเพราะเขาพาเธอซื้อโน่นซื้อนี่เหมือน'เอาใจ'
     เอาใจ...งั้นหรอ นี่เธอคิดไปเองรึปล่าวนะ
     " เธอจะกินอะไรเป็นพิเศษมั้ย " เขาหันมาถามจรินดาแล้วมองดูผักและเนื้อสัตว์ที่อยู่ในตลาดอย่างสนใจ
     นานแล้วที่เขาไม่ได้กลับมาอยู่เมืองไทย ที่นี่ดูเปลี่ยรไปมากจนเจาแทบจะจำไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
     " วันนี้นายไข้ขึ้นรึปล่าว..อยู่ดีๆมาถามอะไรแบบนี้กับฉัน " จรินดาถามพลางขมวดคิ้ว
     " ปล่าว..ก็แค่อารมณ์ดี " เขาตอบเสียงดูมีความสุข ทำให้เธอชักจะแปลกใจขึ้นไปอีก
     " อยากจะรู้จริงๆอะไรทำให้นายดูทีความสุขเกินแบบนี้ " เธอพึมพัมแล้วเดินตามเขาซื้อของต่อ
     จริงสิ..วันนี้เธอยังไม่ได้คุยกับแนลว์เลย ถามเลยดีกว่า เธอคิดแล้วเดินไปใกล้ๆแนลว์อีกนิด
     " แนลว์ๆ " เธอสะกิดทำให้เขาหันมาหาแล้วก็ยิ้มให้
     " ครับ " แนลว์ขานรับแล้วรอฟังคำถาม
     " ทำไมวันนี้เจ้านายนายถึงดูอารมณ์ดีจัง " เธอถามแล้วทำหน้าเบ้อย่างหมั่นไส้นิคาร์โกที่เดินนำไปไกลแล้ว สงสัยมัวแต่สนใจอาหารจนลืมเธอกับแนลว์ไปซะแล้ว
     " ความลับเกี่ยวกับคุณทรายนั่นแหละครับ " แนลว์ตอบแล้วยิ้มแปลกๆยิ่งทำให้เธอสงสัยเข้าไปใหญ่
     " ความลับอะไรหรอ " เธอยังถามต่อ แต่แนลว์ก็ทำท่าจุ๊ปาก
     " ก็บอกแล้วไงครับว่าเป็นความลับ " เขาพูดแล้วรีบเดินต่อเพราะไม่อยากให้เธอถามทากกว่านี้ ไม่งั้นต้องเผลอหลุดปากไปแน่ๆ
     " เดี๋ยวสิแนลว์!พูดให้อยากแล้วจากไปเนี่ยนะ " เํอตะโกนไล่หลังแล้วก็วิ่งตาม
ที่บ้านหลังจากทานอาหารเสร็จแล้วแต่เขาก็ยังไม่ยอมให้เธอขึ้นไปอยู่บนห้อง " นี่เอกสารสำคัญให้เธอเซ็นหน่อย " นิคาร์โกพูดแล้วยื่นเอกสารมาทางเธอทำให้เธอขมวดคิ้วมุ่น
     นี่มันใบสุขภาพของเธอหรอ เธอหยิบมันขึ้นมาแล้วเปิดดูเรื่อยๆจนมาพบที่เซ็นที่หนึ่ง
     " ให้ฉันเซ็นทำไม " เธอถามอย่างไม่ไว้ใจ 
     " เซ็นๆไปเถอะ " เขาพูดเสียงหงุดหงิดเมื่อเธอจ้องอยู่นานและไม่ยอมเซ็นซักที
     " ถ้านายเล่นอะไรพิเรนขึ้นมาฉันจะทำยังไงล่ะ " เธอยังพูดเสียงระแวงทำให้เขาถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย
     " นี่เธออย่าเอาชีวิตจริงกับละครมาเป็นเรื่องเดียวกันสิ..ฉันคงไม่เอาลายเซ็นเธอไปใส่ในทะเบียนสมรสเหมือนในละครหรอกนะ " เขาพูดทำให้เธอ ทำท่าฟึดฟัดแล้วยอมเซ็น
     เขากลับมายิ้มเหมือนคนอารมณ์ดีอีกครั้ง หยิบเอกสารแล้วส่งให้บราวด์ทันที
     แล้วเขาก็ลากเธอทานั่งที่โซฟาจนได้ " จะลากฉันมาทำไม " เธอถามเสียงหงุดหงิด
     " มาทำข้อตกลง " เขาพูดทำให้เธอรีบถอยห่างทันที พาให้เขาหัวเราะ
     " กลัวขนาดนั้นเชียว " เขาถามแล้วกระตุกแขนเธอให้มาติดกับอกเขาอีกครั้ง
     " ฉันบอกแล้วไงว่าจะไม่ทำอะไรเธอจริงๆหรือถ้าเธอต้องการฉันก็จะจัดให้ " เขาพูดแล้วเอนหน้าเข้าไปใกล้เหมือนยั่วโมโหเธอแล้วก็ได้ผลเมื่อเธอผลักเขาออกแล้วปั้นหน้าบึ้งให้
     " ข้อตกลงอะไรอีก " เธอถามอย่างไม่สนใจสิ่งที่เขาพูดเมื่อกี้
     " เธอห้ามทำร้ายร่างกายแล้วก็จิตใจฉัน "
     " ทำร้ายร่างกายฉันหมายความว่าห่ามผลักหรือทุบตีฉัน ทำร้ายจิตใจก็คือห้ามไปคุยหรือหัวเราะกับไปแนลว์อีกไม่งั้นมันได้ตกงานแน่ " เขาพูดทำให้เธอชักสีหน้า
     " ทำไมนายต้องขู่ด้วย! "
     " ก็ถ้าไม่ขู่ทรายจะยอมมั้ยล่ะ " นิคาร์โกพูดทำให้จรินดาสะดุดหูกับคำว่า'ทราย'
     " เออ!อีกอย่างด้วยสิ..ทรายต้องเรียกพร่ว่าพี่ทริคแล้วก็แทนตัวเองว่าทรายเหมือนเดิมด้วย " เขาพูดทำให้เธอส่ายหน้าหวือทันที
     " ไม่มีทาง..ฉันไม่อยากเรียกแบบนั้น " เธอตอบปฏิเสธทันควัน
     " ไม่อยากเรียกก็ต้องเรียก " ....
     มาแล้วค่าาา..ต่อจนครบ อ่านแล้วก็ไม่แน่ใจว่าไรท์แต่งถูกใจรีดๆกันรึปล่าวยังไงก็ติดตามกันต่อไมน๊าาา