(ALL27) Love Sky Love the cute girl. all27

ลำดับตอนที่ #4 : วันซวยของสึนะ

 "นี่สึนะคุง จ้ะ ไปกินข้าวด้วยกันดีกว่านะ"เคียวโกะชวนสึนะ
"เอ่อเคียวโกะจัง ขอโทษนะค่ะ คือตอนเที่ยงฉันต้องไปหาคุณตาน่ะ"สึนะพูดกับเคียวโกะแล้ววิ่งออกไป
สึนะวิ่งออกมาแล้วตรงไปที่ห้องของ ผอ.
"คุณตา ฉันมาแล้วค่ะ"สึนะเปิดประตูเข้าไปโดยไม่เคราะ
"หืม ซาวาดะ สึนะนานิ "เสียงเรียบพูดชื่อคนตรงหน้า
(Tsuna talk)
อะไรกันเนี่ย อีตานี่ เอ้ย คุณฮิยาริมาได้ไงเนี่ย!! นี่ทันห้องของคุณตาไม่ใช่หรอ
แล้วคุณฮิบาริมานั่งที่ของตาได้ไงอ่ะ
"เอ่อ คือ "
"ผอ. ไม่อยู่ ฉันมาทำหน้าที่แทนน่ะ"เจ้าหมอนี่ เป็นใครมาทำหน้าที่แทนคูรตาได้ไง
"อ๋อ ค่ะ ฉัน ไปก่อนนะค่ะ"ไปดีกว่า ลางสังหารณ์ มันบอกว่าอยู่กับหมอนี่ สอง ต่อ สอง ไม่ปลอดภัย
"จะรีบไปไหน มานี่ก่อนสิ" เจ้าหมอนี่มันเรียกไปทำไม ฉันเดินเข้าไป ยิ่งหมอนี่ ฉันยิ่ง รู้สึกไม่ปลอดภัย
"มีอะไรหรอค่ะ คุณฮิบาริ"ฉันเอียวหน้าถามเขา ดูเหมือนเขาจะ หน้าขึ้นสีเล็กน้อยนะ มันเป็นไข้หรอ ช่างมันเถอะ
"นวดให้หน่อย" ห หา เจ้าหมอนี่ เอาว่ะถ้าไม่ทำเดี๋ยวก้อโดนขย้ำพอดี
" เอ่อ ค่ะ" ฉันนวด ให้ฮิบาริตรงบนไหล่ แล้วจู่ๆ เขาก้อ...
"ว้ายอะไรกัน ค่ะ คุณฮิบาริ จะ ท ทำ อะ อุ๊บ" กรี๊ด เจ้าหมอนี่ จูบฉัน นี่มันจูบแรกของ ฉันนะ อ้าก(สึนะสติแตก)
ฉันพยายามขัดแล้วนะ เจ้ากรรมการคุมกฏหัวสาหร่ายนี่แรงเยอะชมัด นี่น่ะหรอ แรงผู้ชาย  
"ปากเธอนี่หวานจังนะ" อะไรนะ หน๋อย เอาจูบแรกไปยังไม่พออีกเรอะ
"เธอน่ะ"อะไร "น่ารักดีนะ ฉันชอบคนน่ารักๆอย่างเทอจัง" กรีด เจ้าหัวสาหร่ายชมฉันว่าน่ารัก รู้สึกเขินนะเนี่ย แล้วฉันคิดอะไรเนี่ย
"เอ่อ คือ" พูดไม่ออกแหะ
"ตอนเย็นจะรอที่ประตูโรงเรียนนะ" หะ หา รอรอที่ประตูหรอ
"ไปได้ละ " หลังจากนั้นฉันก็เดินออกจากห้องผอ.มา เอ ไปด่านฟ้าดีกว่าคิดว่าคงไม่มีใครอยู่นะ 
ตึก ตัก ตึก ตัก ทำไมยังรู้สึกแปลกๆ กับเรื่องเมื่อตะกี้นะ  อืม หมอนั้น -////////-  อ้ายฉันคิดอะไรเนี่ย 
แอด ฉันเปิดประตูเข้ามา เอ ไม่มีคัย อยู่จริงด้วย ฉันเดินออกไปที่ระเบียง ขอปล่อยความอึดอัดหน่อยก็แล้วกัน 1 2 3
"ไอ้บ้าเอ้ยยยยย"ตะโกนออกไปแล้ว เฮ้อรู้สึกสบายใจขึ้น
"ไครน่ะ เฮ้ย" เอ๋เสียงใครหว่า
"นายเป็นใครอ่ะ"มีคนเดินออกมา
"ฉันมากกว่าที่ต้องถามเธอนะ เว้ยเฮ้ย" อ่าว ไอ้หมอนี่ชักจะกวน... ซะละ(เอ่อสึจัง หนูเป็นสองบุคคลิกต้องแต่แมื่อไหร่// ไรเตอร์  ต้องแต่แกเริ่มให้ฉันTalk แล้ว//สึนะ)
"ฉันชื่อ ซาวาดะ  สึนะนานิ ฉันแนะนำตัวฉันแล้วนายจะบอกชื่อนายได้รึยัง" ฉันถามมันเอ้ยเขา
"ฉัน อัลโกบาเลโน่  โคโรเนโร่ ยินดีที่ได้รู้จัก เว้ยเฮ้ย" อืมชื่อเพราะดี 
"นายคือ วองโกเล่สินะเฮ้ย" อ่าว มันคืออะไร
"ไม่รู้สินะ เว้ยเฮ้ย"  โอ้ว อ่านความคิดผมออกด้วย
ตึก ตึก ปัง!!!
"โคโรเนโร่ มาหลบอยู่นี่เองหรอ" อ่าว เจ้นี่เป็นใครเนี่ย
"อ่าวรัล มีอะไรหรอ" เอ๋เจ้นี่ชื่อรัลหรอ
"ไม่ต้องมามีอะไรเลยนะ นายหนีการฝึกต้องโดนลงโทษ ย้า" โคโรเนโร่ จะโดนถีบแล้ว "หึ" อ่าว โคโรเนโร่หลบ ไปแล้ว แล้วเจ้นี่ ย้าก
ตึง "โอ๊ย" 
"อย่าหนีนะ" เจ้เค้าพูดแล้วตามโคโรเนโร่ไป นี่มันวันอะไรเนี่ย ซวยสุดๆเลย โดน เจ้าหัวสาหร่ายจูบไม่พอยังโดนลูกถีบเจ้สวยโหดอีก(สึนะใครสั่งให้นายตั้งฉายาอย่างนั้นหล่ะ//ไรเตอร์  ก็แกไม่ช่หรอ// สึนะ  เอ่อจิงด้วย//ไรเตอร์)
ติ้ง น่อง น้อย หน่อย หน่อย น้อย น่องติ่ง เสียงอ๊อดโรงเรียนดังแล้วหมดเวลาพักแล้ว  ว่าแต่เสียงอ๊อดโรงเรียนทำไมเชยงี้อ่ะ น่าจะเปลี่ยนได้ละมั้ง ชั่งมันเหอะ รีบเข้าห้องเรียนดีกว่า
10นาทีผ่านไป ฉันเดินมาถึงห้องพอดี แล้วก็เรียนหนังสือ ช่วงบ่ายเป็นวิชา คณิต เบื่อจัง อยากหลับมาก สุดท้าย ZzZzZzZ z ซักพัก
"zZzZzZ"
"ซาวาดะ"
"ZzZzZzZ"
"ซาวาดะ สึนะนานิ"
"ครับ ค่ะ ค่ะ "อ่าวฉันครับไปได้ไงเนี่ย
"55555555555555" อ่าว  กิบกาย แล้วดันหลับไปจนได้ อายจริงๆ เล้ย
"ต้องปันหาข้อนี่สิ" เอ๋ ฮะ ฮ่า คงไม่รู้หล่ะสิว่าฉันนะเซียนคณิต หึหึหึ ลองทำให้ตกใจเล่นดีกว่า
"เอ ตอบอะไรนะ เอ "ฉันตอบช้า ทำหน้าคิด เอียงหน่อยๆ หันไปหันมา เอ๋คนในห้องเขาหน้าแดงทำไม
"ตอบไม่ได้ก็ไปล้างส้วม" อ่าว ครูเล่นงี้เลยหรอ
"12ยกกำลัง2 และ x ยกกำลังสอง "คิคิ อึ้งหล่ะสิ
"เอ๋ อ่ะ ถูก เก่งมากนั่งลง" 555 ทำหน้าเป๋อเล๋อยังกะลิงตกต้นไม้ นี่หล่ะ ข้อหาที่ทำให้ฉันตื่น
"เธอนี่เก่งจังนะ" ยามาโมโตะพูด มันก็ต้องแน่นอนอยู่แล้ว
"ก็ฉันมันเซียนเรื่องคณิตนี่ แค่เห็นโจทย์ฉันก็ตอบได้แล้ว ไม่ต้องคิดอะไรเลย"
"ว้าว เก่งจัง" 555 ของมันแน่อยู่แล้ว
เลิกเรียน
"สึจัง"อ่าวแม่เรียก
"ค่ะแม่"ฉันเดินไปหาแม่
" นี้ไง มีใบปลิวน่าสนใจมา น่ะ"เอ๋อะไร
"ครูสอนพิเศษหรอ"ฉันถามแม่
"จ้า แม่เห็นเขียน่วา เราจะสอนลูกท่านเป็นอย่างดี เก่งและเก่ง ด้วยครูวัยจ้าบสุดเจ๋ง ถ้ามีที่อยู่ที่กิน ให้ ก็จะสอนให้ฟรีไม่คิดตัง และสอนสคริปพิเศษให้ด้วย แม่เห็นมันน่าสนใจดี เลยรีบโทรไปโอเคเลย" แม่เล่า
"แม่ อย่างฉันไม่จำเป็นต้องมีครูพิเศษหรอก น่า"
"เอาเถอะน่า สึจังแม่อย่างให้ลูกเก่ง และปกติเหมือนคนอื่นนี่นา"อ่าวแม่ ด่ากันนี้
"แม่ไหง พูดงี้อ่ะ" ติ้ง ต่อง ติ้ง ต่อง
ใครมาเนี่ยเซงชะมัด
(จบTsuna Talk)
นานะเดินออกมาเปิดประตู
"สวัสดี ผมเป็นครูสอนพิเศษครับ" ชายร่างศุง ตัวใหญ่ พอประมาณใส่สูทสีดึ สวมหมวกสีดำ มีกิ่งก่าสีเขียวอยู่ข้างหมวก ถามเจ้าของบ้าน
" เอ๋คุณคงจะเป็น ครูสอนพิเศษสินะค่ะ"นานะถามชายตรงหน้า
"ใช่ครับ"
"เชิญเลยค่ะ กำลังรออยู่พอดีเลย"นานะเชิญร่างสูงเข้าบ้าน
"สึจัง ครูสอนพิเศษมาแล้วลูกออกมานี่หน่อยเร็ว"นานะเรียกสึนะ
"ค่าาาาาาาา"เสียงตอบรับของหญิงสาว
"มาแล้วค่า"สึนะที่เปลี่ยนชุดเร็วยิ่งกว่าฟ้าแลบ ลงมา สึนะใส่เสื้อยืดตัวใหญ่ไม่มากสีขาวบางทำให้เห็นชั้นในสีส้มอ่อนกักางเกงคล้ายบ๊อกเซอร์สีขาวหนาผมหน้าม้าที่ถูกปล่อยลงมาปกใบหน้าเล็กน้อย ที่ดูรวมแล้ว'เซกซี่+น่ารักมาก'ทำเอาร่างสูงหน้าขึ้นสี