(ALL27) Love Sky Love the cute girl. all27

ลำดับตอนที่ #1 : Editorial

 

                                                                                                
    เรื่องแรกของแพร อาจจะไม่หนุกแต่ลองอ่านดูนะคับ
__________________________________________________________
                                                                                             Editorial
ในยามเช้าอาจแจ่มใส เสียงนกร้องคล้ายเพลงที่พระเจ้าบรรเลงให้ผังในยามเช้าชังไพเราะ 
เด็กมากมายบนถนนที่กำลังเดินไปโรงเรียนกันแต่เช้า
.............................แต่มีหนึ่งคนที่ยังไม่ตื่นนั้นคือ...
"สึนะตื่นได้แล้วนะลูกวันนี้เปิดเทอมวันแรกนะลูก" ใช่แล้ว ซาวาดะ  สึนะนานิ และผู้เรียกเธอเมื่อกี้ก้อคือ  ซาวาดะ  นานะ ผู้เป็นแม่ของสึนะ
"สึคุงตื่นได้แล้ว เดี๋ยวก้อไปสายหรอก"นานะเรียกลูกสาวที่ยังไม่ยอมตื่น
"อืม  .. แม่หนูพึ่งมาถึงสนามบินตอน ตี 2 นะ  ขอต่ออีกหน่อยเถอะ"สึนะขอต่อเวลาอีกนิดเพราะเทอพึ่งกลับจากอิตาลี กว่าจะถึงก้อปาไป ตี2
_--------------------------------------ย้อนไป  6วันก่อนมาญี่ปุ่น--------------------------------------------------------_
"สึนะหลานสาวคนเดียวของปู่ ปู่อยากให้หลานไปญี่ปุ่น"เสียงของชายแก่ๆพูดกับหลานสาว
"ทำมัยหล่ะ!!!คุณปู่"สึนะถาม
"ปู่เห็นว่าสึนะเรียนอยู่อิตาลีไปก้อเท่านั้น ปู่เลย อยากให้ หลานสาวของปู่ไปเรียนรู้อารายธรรมของญี่ปุ่นดูบ้างเผื่อสึนะจะชอบ"ชายแก่ตอบคำถามของหลานสาว
"แต่ปู่......"
"ลูกจะได้ไปหาแม่ที่ลูกคิดถึงด้วยไง ไม่ดีหรอ" ซาวาดะ  อิเอมิสึ รีบตบตัดบท เพราะเขารู้ว่าสึนะจะพูดอะไร
"ไอ้ได้เจอกับแม่น่ะหนูรู้ แต่บาจิลจะอยู่กับใคร เพื่อนก้อไม่มี ไม่มีคัยคบด้วย หนูทิ้งเค้าไว้ไม่ได้หรอกนะ"สึนะเอาบาจิลเป็นข้ออ้าง
"ไม่ต้องห่วงปู่จะให้ตามไปด้วย"ปู่รีบตอบทันที
"เอาเถอะน่าสึนะถือว่าคำขอของพ่อกับปู่ละกันนะ"อิเอมิสึเสริม และตวัดหางตาไปหาสึนะเหมือนกำลังบอกว่า'อย่าคิดหาข้ออ้าง'สึนะเห็นเลยทำเมินผู้เป็นพ่ออย่างอิเอมิสึ 
"ตกลงว่าสึนะไปนะ บาจิลพาสึนะไปเตรียมของ"อิเอมิสึเห็นการกระทำของสึนะที่ทำเมินใส่ไม่พอใจจึงรีบตอบตกลงแทนลูกสาวแล้วสั่งบาจิลพาสึนะไปเตรียมของ
"อะไรกันยังไม่ได้บอกว่าจะไปเลย อย่าตอบตกลงแทนหนูได้มั้ย ไม่ชอบ"(เฮ้ยสึนะ พ่อแกนะ พ่อแก //ไรเตอร์ หุบปาก//สึนะ)
"พ่อว่าพ่อไปส่งลูกไปเตรียมของดีกว่านะ ป่ะ บาจิล"อิเอมิสึลาก(?)สึนะออกจากห้องของปู่
"ขอรับนายท่าน"
"นี่เดี๋ยวก่อนสิ หนูยั
"ไม่ได้บอกว่าจะไปเลยนะ พ่อ ปล่อยสิ!! เจ้าพ่อบ้า ปล่อยนะ  ปล่อย!!"สึนะแหกปาก( ตูม โดน X-Burner  )
หลังจากนั้นสึนะก้อโดน.......................(อย่าบอกนะเว้ยไม่งั้นแกโดน เดือดทะลุจุดศูนย์แน่//สึนะ  ง่ะ//ไรเตอร์)
---------------------------------------------------------กลับมาปัจจุบัน------------------------------
"สึคุงตื่นได้แล้ว สายแล้วนะ"นานะยังคงเรียกลูกสาว ที่ยังไม่ตื่นต่อ
กริ๊ง กริ๊ง เสียงออด หน้าบ้านดังขึ้น
"สึคุงแม่จะลงไปข้างแป้ปเดียวถ้าขึ้นมาสึคุงยังไม่ตื่น แม่ไม่ปลุกละนะ" นานะบอกสึนะก่อนออกจากห้องของสึนะไป
"ค่ะ"สึนะตอบเสียงค่อยๆแล้วหลับต่อ
         ข้างล้าง
"คุณน้าครับผมเอาซูชิมาฝากครับ พ่อฝากมาบอกด้วยนะคับว่าขอบคุนที่ช่วยเลือกปลาเมื่อวาน " เสียงชายหนุ่มพูดพร้อมยื่นถุงซูชิให้นานะ
"แหมๆ ไม่เป็นรัยหรอกจ้ะ ทาเคชิคุงคนกันเอง"นานะรับซูชิจากชายหนุ่มที่ชื่่อ ยามาโมโตะ  ทาเคชิ
"คุณน้าอยู่คนเดียวหรอครับทำไมบ้านเงียบจัง ลูกคุณน้าไปไหนหรอครับ"ยามาโมโตะถามนานะ แล้วมองไปข้างในบ้านของนานะ
"เมื่อก่อนหนะ ใช่จ้ะแต่ เดี๋ยวนี้คงจะไม่ลูกสาวพึ่งกลับมาจากอิตาลีนะน้าเลยมีเพื่อนอยู่ด้วยแล้ว  เอ๋ เดี๋ยวนี่มันกี่โมงแล้วหล่ะ"นานะบอกยามาโมโตะนึกได้จึงถามว่ากี่โมงแล้ว
"อ๋อ เอ่อลืม ไปเลย นี้ 7โมงครึ่งแล้ว ผมต้องไปแล้ว"ยามาโมโตะบอกนานะ
"เดี๋ยวก่อนสิจ้ะ น้าวานอะไรหน่อย"นานะรั้งยามาโมโตะไว้
"อะไรหรอครับ"ยามะ(ขอเขียนแบบนี้ละกันขี้เกียดพิมพ์ <<อิขี้เกียด)ถาม
"ทาเคชิคุงอยู่ โรงเรียนนามิโมริใช่ม๊า น้าขอวานปลุกลูกสาวน้าหน่อย ปานนี้ยังไม่ตื่นเลย"นานะขอร้องยามะ
"เอ่อ...."
"นะจ้ะ ทาเคชิคุง เดี๋ยวน้าต้องไปซื้อของก่อน"นานะขอร้องยามะ (เจ้ายามะ แกจะเล่นตัวไปถึงไหน//ไรเตอร์)
"คร้าบ ได้คร้าบ"ยามะตกลง(กว่าจะตอบได้นะแก//ไรเตอร์)
"จ้ะขอบคุณทาเคชิคุงมากๆเลยนะ"นานะพูดจบรีบวิ่งออกไปข้างนอก ยามะจึงเดินเข้าไปในบ้านเดินขึ้นบันไดไปชั้นสอง
"ห้องไหนเนี่ย"ยามะพูดขึ้น ยามะเดินไปเปิดห้องแรก แกรก แอดดด   เสียงเปิดประตูเข้าไปก็พบว่า เป็นห้องเล็กๆ ไม่มีสิ่งมีชีวิตอยู่มีแต่รูปผู้ชายหน้าตาหล่อๆๆ(กรี๊ดๆๆๆ)อยู่บบนโต๊ะใหญ่ๆ แต่ก็รูปใหญ่มากจนโต๊ะดูเล็ก ยามาโมโตะ จึงเดาได้ว่านี้ไม่ใช่ห้องของผู้หญิง ยามาโมโตะจึงเดินไปเปิดอีกห้อง แกร๊ก แอดดด  ฟิ้ววววววว เสียงลมจากหน้าต่าง ทำให้ยามาะของเรา(ของชั้นต่างหาก//ผู้อ่าน)ต้องหลับตาเล็กน้อย ยามะค่อยๆลืมตาขึ้นทีละนิด ก็พบว่ามีผู้หญิง นอนอยู่บนเตียงขนาดปานกลาง 
"นี้ละมั้งลูกของคุนน้านานะ"ยามะพูดกับตัวเอง แล้วเดินเข้าไปหาร่างเล็กที่ ตระแคงหันหลังให้ยามะ ยามะเอื้อมมือไปเพื่อที่จะปลุก แต่ร่างบางหันหน้ามาทางเขาซะก่อน ยามะถึงกับหน้าขึ้นสีเล็กน้อยที่เห็น หน้าเรียวเล็กๆ แก้มขาวซีดนิดๆอมชมพู ปากสีชมพูเรียว  ผมสีน้ำตาลปกใบกน้าหน้าหวานๆ ดูแล้วน่ารักมากๆ ยามะถึงกับเคลิ้ม
"นี่เธอตื่นได้แล้วนะสายแล้วนะ"ยามะได้สติจึงรีบปลุกร่างเล็กๆที่อยู่ตรงหน้า
"อือ อ อ อืม   บาจิล หรอ ขอนอนอีกนิดนะ ยังง่วงอยู่เลย"ร่างบางขอต่อเวลา
"นี่ตื่นได้แล้ว เป็นผู้หญิงตื่นสายไม่ดีนะ"ยามะพูดพร้อมเขย่าตัวร่างบาง ยามะเขย่าไปเรื่อยๆจน....
"โอ๊ย ตื่นแล้ว เขย่าอยู่ได้ บาจิล  เอ๋ นายไม่ใช่บาจิล หนิ นายเป็นใครเข้ามาในห้องฉันได้ยังงัย"ร่างบางตกใจเล็กน้อย(เล็กน้อยจิงหรือ//ไรเตอร์)ที่คนตรงหน้าไม่ใช่บาจิล แต่เป็นใครไม่รู้ (ยามาโมโตะไง เจ้าสึนะ//ไรเตอร์)
"แม่เทอขอร้องให้ฉัมาปลุกเทอน่ะ ฉันชื่อ ยามาโมโตะ ทาเคชิ นะ"มายะอธิบายพร้อมบอกชื่อให้ร่างบาง
"เอ่อ ฉันชื่อ ซาวาดะ สึนะนานิ ว่าแต่นี้กี่โมงแล้ว"สึนะถาม
" 7โมงครึ่ง"ยามะตอบ
"ว้ากสายแล้วรู้งี้ตื่นตั้งแต่แม่เรียกก้อดี นี่ๆๆๆ  ยามาโมโตะ รอแปปนึงนะอาบน้ำแต่งตัวก่อน" สึนะพูดจบ ก้อรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ ยามะเห็นท่าทางของสึนะถึงกับหัวเราะเล็กน้อย(แกมันหัวเราะได้ทุกที่ทุกเวลาอยู่แล้วหล่ะ เจ้ายามะ//ไรเตอร์) สึนะใช้เวลาจัดการกับตัวเองในห้องน้ำ นานถึง15นาที34.9999999วินาที(อะไรจะขนาดนั้น)
"นี่นายไปกันเถอะเดี๋ยวสาย"สึนะจับมือยามะ(กรี๊ดดดด อิจฉา)วิ่งไปโรงเรียนทันทียามะวิ่งตามหลังพลางมองมือที่สึนะจับอยู่ แล้วยิ้มออกมาเล็กน้อย ทั้งสองคนใช้เวลาวิ่งมาโรงเรียน แค่ สองนาที ทั้งคู่หยุดหอบอยู่หน้าโรงเรียน
"ไปนั่งทำอะอยู่ตรงนั้น อยากโดนขย้ำหรอ" ฮิบาริ(มาแว้ว!!)ถามทั้งคู่
"ฮะฮะฮะ ฮิบาริ วันนี้วันแรกเว้นให้หน่อยนะ"ยามะขอ
"เจ้าสัตว์กินพืชขอ ฉันจะให้ แต่ยัยเด็กนั้น เป็น ใครฉันไม่เคยเห็นหน้า เด็กใหม่หรอ"ฮิบาริรัว
"อ๋อใช่เด็กมาใหม่"ยามะตอบ
"เทอชื่ออะรัย"ฮิบาริถามร่างบางที่เงียบอยู่นาน
"ชื่อ ซาวาดะ สึนะ นานิ ค่ะ"สึนะตอบ
-_-_-------------------------------------------------------
เอาหล่ะไรเตอร์ขอบจบแค่นี้ก่อนนะ โปรดติดตามตอนต่อไปนะ คร้าบบบบ 
และก้อเม้นให้ด้วยนะไม่งั้นฮิบาริจะขย้ำเอานะ(ล้อเล่น)