คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : สงคราม / น้องรหัส / แปลก
“ของแม่งสิ้นคิด กินนี่ดีกว่ามึง”
“เอ่อ กูว่ากูตักเองดีกว่านะ”
“ไม่ได้”สองเสียงพูดออกมาพร้อมกัน
ผ่านมาเกือบอาทิตย์แล้วที่สงครามระหว่างผมกับไอ้พรีมเริ่มขึ้น เป็นสงครามที่ไม่ต้องใช้กำลัง ใช้แต่ปากหมาๆครับโดยจะไม่กัดกันตรงๆแต่ใช้สื่อกลาง คือ บุคคลที่สาม พูดง่ายๆก็ แดกดันกันผ่านคนอื่น =______=
ความจริงผมก็ไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้หรอกนะ แต่บังเอิญว่ารอมันมาเคลียร์จนไม่รู้จะรอยังไงแล้ว แม่ง ไอ้ผมก็นึกว่า มันจะมาเคลียร์กับผมตั้งแต่วันแรกที่ผมพูด อุตส่าห์เตรียมตัว(เจ็บ)รอ ก็ดันไม่ยอมมาพูดมาคุยอะไรกัน ทำตัวนิ่งเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ไอ้พวกคุณเพื่อนที่เหลือก็ดีเหลือเกิน ไม่ช่วยปรับความเข้าใจ ไม่ช่วยให้เพื่อนหันหน้าคุยกัน ผมก็ไม่ว่าเพราะมันเป็นเรื่องของผมกับไอ้พรีม แต่พวกมันดันพนันว่าระหว่างคนอย่างผมกับคนอย่างไอ้พรีม ใครจะทนไม่ไหวก่อนกัน คนต้นคิดก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ไอ้คนที่มันรู้จักผมจนหมดไส้หมดพุงเองครับ ไอ้ทรายกับไอ้ซี
แต่การพนันก็ต้องเป็นโมฆะไป เพราะ แซงค์ ปอนด์ วา(ยังไม่เว้น -*-) ฝุ่น คิดเหมือนกันกับไอ้ตัวต้นคิดว่า
ผมแพ้
ผมเลยฟาดเงินใส่หัวพวกมันพนันว่าตัวเองชนะ
กูจะทำให้พวกมึงผิดหวัง แล้วเงินพวกมึงก็จะเข้ามาอยู่ในกระเป๋ากู
คอยดูเถอะ
“มองอะไรวะ”ถามไอ้ฝุ่นที่ตาก็จ้องที่ผม มือก็คนก๋วยเตี๋ยวไป
“เปล่า”เชี่ย เปล่า เป็นรอบที่ 100 แล้วมึง
นอกจากจะมีสงคราม การพนัน ยังมีอีกอย่างหนึ่งที่เกิดขึ้นตลอด 5 วันที่ผ่านมา ไอ้ฝุ่นครับ - - * มันชอบจ้องผม จ้องชนิดที่ว่า ถ้าเป็นปลากัดไม่ผมก็มันคงมีลูกจนไม่รู้กี่ร้อยล้านตัวแล้ว จ้องกลับมันก็สู้ไม่หลบตา พอถามว่ามีอะไร เป็นอะไร ก็บอก เปล่า
ครูของผมคนหนึ่งเคยบอกไว้ว่า เวลาที่ถามว่ามีอะไรแล้วไอ้คนตอบตอบว่า เปล่า แสดงว่า มันต้องมีอะไร
“วา ซันขอกินน้ำแดงหน่อยดิ”
“งั้นวากินสไปรท์ซันนะ”เวลาผมกับไอ้เจ้าตัวเล็กคุยกันชอบเรียกแทนตัวเองด้วยชื่อเล่นครับ แต่เรียกกันแค่สองคนนะ คุยกับคนอื่นใช้กูมึงเหมือนเดิม พอดีไอ้นี่มันน่ารักเกินเลยไม่อยากเรียกแบบที่เรียกไอ้ทรายอ่ะครับ ไอ้นั่นมันน่ารักก็จริง เผลอๆมากกว่าวาด้วยซ้ำ แต่วามันน่าถนุถนอมกว่า ฮ่าๆๆ
อุ๊ย ตาขวากระตุก
ปังงงง!!
อยู่ดีๆ ฝุ่นมันก็ตบโต๊ะเสียงดัง ตานี่วาวอย่างกับโกรธใครมา 10 ชาติ ไอ้พรีมก็อีกคน ดูมือมันดิ่ แทบจะบีบกระป๋องแฟนต้าแตกคามือ ถ้ามันบาดมือผมจะหัวเราะสมน้ำหน้าให้
สองคนนี้มันเป็นอะไรวะ
“วา กินแฟนต้ากูมั้ย”บีบกระป๋องจนน้ำกระฉอกออกมาจะหมดอยู่แล้วมึง
“เอ่อ ไม่เป็นไร กูอิ่มน้ำ”ไอ้พรีมโยนกระป๋องแฟนต้าลงถังขยะ ห่า มึงยังไม่ได้แกะฝาให้กูเลย กูจะเอาไปทำขาเทียม
ผมนั่งบ่น กร่นด่า นินทา ว่าร้ายไอ้พรีมในใจ หันไปมองซ้ายเห็นเพื่อนตัวดีนั่งหัวเราะคุยกับแซงค์ ปอนด์อย่างเมามันส์ หันไปขวา โอ้ว วา น่ารักเกินไป พอมองตรงข้ามเจอไอ้สองหล่อนั่งหน้านิ่ว คิ้วขมวด เจริญหูเจริญตาดีจริง
และท่ามกลางบรรยากาศเหล่านั้น...
“พี่ซันนนนน”เสียงเรียกลากยาวที่ผมฟังแล้วรู้ว่ามันคือใครดังข้างหูผมพร้อมกับหน้าที่ค่อยๆโผล่ออกมา อ่า ไม่เจอกันแป๊บเดียวแก่ขึ้นหลายปีเลยนะ
“ว่าไง”ยิ้มให้คนทักตามมารยาท มันเกาหัวขาวๆของมัน”คิดถึงง”แล้วจิ้มที่แก้มผม ไอ้ทรายเงื้อขาหน้าขึ้นตบหัวไอ้คนที่จิ้มแก้มผมสุดพลัง
“เปอร์ พี่รหัสมึงนั่งอยู่นี่ ไอ้ห่า”เสียงแหลมทักน้องรหัสแอบเหี้ยม
ไอ้เปอร์หันหน้าไปให้ความสนใจไอ้ทราย “อ้าว พี่ทราย โทษที เปอร์ไม่ทันเห็น” แล้วหยิบถุงของฝากเซ่นไหว้พี่มัน ดูท่าทางการติดสินบนจะทำให้อะไรง่ายขึ้น ไอ้ทรายลืมเรื่องขุ่นข้องหมองใจ ลุกขึ้นจัดแจงปัดที่นั่ง ดึงเปอร์ให้นั่งลงตรงกลางระหว่างผมกับมัน เยี่ยมไปเลยมึง เห็นแก่ของฝากชิบหาย
ผู้ชายหัวขาวคนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหน น้องรหัสไอ้ทรายเองครับ มันชื่อ เปเปอร์ เรียนอยู่ปี 2 คณะสถาปัตย์(น้องรหัสก็ต้องเรียนคณะเดียวกับพี่รหัส ดังนั้นผมกับไอ้ทรายเลยอยู่สถาปัตย์ครับ) ส่วนมากเขาเรียกมันว่า เปอร์
มันเป็นคนที่จัดว่า หน้าตาดีอันดับต้นๆของคณะผมเลยครับ ฉลาด บ้านรวย มีความสามารถรอบด้าน หญิงติดตรึม แต่น่าแปลกที่มันยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน คงเป็นเพราะ วันๆมันไม่ค่อยสนใจอะไร ยุ่งอยู่แค่เพื่อนมัน เรียน กินเหล้า อ้อ...อีกอย่าง แล้วก็ผม เปลี่ยนมันบ่อยเหลือเกิน ทรงนั้นทรงนี้ สีชมพู สีเหลือง สีแดง วันนี้คุณอาจจะเห็นมันทำผมทรง K-Pop ย้อมสีแดง สองวันต่อมามันอาจจะกลายเป็นสกินเฮดก็ได้ และครั้งนี้เป็นสีขาว
“พี่ซี ไม่ต้องมองครับ นี่ๆ เปอร์ไม่ลืม”ไอ้ซีหน้างอง้ำที่น้องรู้ทันแต่มือรีบขว้าถุงของฝาก
“เออ นี่เพื่อนกู ฝุ่น วา ปอนด์ แซงค์ ส่วนนั่นไม่รู้ว่าเพื่อนกูรึเปล่า ไอ้พรีม แล้วนี่น้องรหัสไอ้ทรายชื่อเปเปอร์”แนะนำให้รู้จักกันพร้อมกัดไอ้พรีมไปในตัว มันทำหน้าเฉยๆนิ่งๆไม่สนใจ ชิชะ นึกว่าจะวีน ไอ้คนที่เหลือก็คุยกับเปเปอร์...ยกเว้น ฝุ่น
กูว่าก่อนหน้านี้หน้ามึงบูดสุดๆแล้ว แต่ตอนนี้หน้ามึงเน่าไปเลยว่ะ
ผมแบมือตรงหน้าไอ้เปอร์ “ของฝากกูอ่ะ” มันเกาหัวแกรกๆอีกครั้ง เหากินหัวรึมึง เกาจัง
“อยู่ที่ห้องอ่ะ ตอนดึกไปเอาดิ จะได้...”พูดพร้อมกับทำหน้าเจ้าเล่ห์
“เออๆ แล้วน้องรหัสกูล่ะ” ผมเปลี่ยนเรื่อง เพราะรู้ว่ามันจะพาเข้าเรื่องใต้สะดือ ประจำแหละ ชอบเล่นแบบนี้
มันทำหน้าเหม็นเบื่อก่อนจะพูด “เชี่ยจูนนอนป่วยอยู่หอครับ”
“เฮ้ย มึงทำไรน้องกูวะ” ผมโวยวายเป็นลิงลพบุรีโดนนั่งท่องเที่ยวแย่งของ เตรียมตะปบหัวไอ้เปอร์ ทรายยกมือทำท่าปางห้ามญาติก่อนที่ผมจะสติแตก
“โหยย ใครจะไปทำน้องพี่ซันล่ะ มันตากฝนมาครับ แต่เดี๋ยวก็หายไปกินเหล้ากับเราตอนเย็นได้แระ สบาย”
ค่อยโล่งอก ร้อยวันพันปีไอ้จูนมันไม่เคยป่วย ผมเลยตกใจไปหน่อย
“กินไหนวะ” เสียงตัวประกอบที่หายไปจากซีนกลับมา
“บ้านเฮียดอล เฮียเขาเลี้ยงเอง” เปอร์ตอบไอ้ซี
“เนื่องในโอกาสไรวะ” ไอ้ทรายถามบ้าง
“เนื่องในโอกาสอยากเมาอ่ะดิ หน้าอย่างพี่รหัสกู” ผมตอบแทนเปอร์ มันยกมือทำท่า ถ..ถูกต้องนะคร้าบบ ของอาปัญญา ผมมองพวกตัวประกอบที่เหลือ ปอนด์ทำหน้าสื่อสุด Teen ว่า เอากูไปด้วยเถอะ แซงค์ยักคิ้วยิ้มๆ วาเขย่ามือผมแล้วยิ้มหวาน ส่วนไอ้สองตัวที่เหลือทำหน้าเหม็นเบื่อ - *- ผมล่ะเบื่อพวกมันสองคนจริงๆ
“พวกมึงงง ใครอยากไปกินบ้าง” เหมือนเป็นเสียงประกาศิต พวกตัวประกอบชูมือพรึ่บพั่บ ยกเว้นไอ้คุณชายเจ้าปัญหาสองคน
“พี่ซัน เปอร์ไปเรียนก่อนนะ ตอนเย็นเจอกันครับพี่ๆ หวัดดีครับ” แล้วเปอร์มันก็กอดผมก่อนจะยกมือไหว้รอบโต๊ะ สวอนเลคจากไป
ปังงงง!!
ไอ้ฝุ่นตบโต๊ะเป็นรอบที่สองของวันนี้
กำลังจะหันไปวีนแต่ไม่ทัน มันเดินบิดตูดแบกเป้ไปแล้วครับ
“วันๆกินแต่เหล้า” ไอ้พรีมพูดลอยๆ “ไม่ต้องไปหรอกวา ไปดูหนังกับกูที่บ้านดีกว่า” มันตบไหล่วา
“บ้านมึงอ่ะนะ กูดูจนหน้านางเอกมึงพรุนไปไม่รู้กี่เรื่องแระ” กร๊ากกกก ขอกูขำหน่อยเถอะ โดนวาขัด
ผมปัดมือไอ้พรีมออกจากไหล่วา เอามือตัวเองวางแทน “ใครว่าซันกินแต่เหล้า ซันกินทั้งเหล้าทั้งเบียร์ต่างหาก ฮ่าๆ วาไปกินกับซันดีกว่าเนอะ เอาเพื่อนไปด้วย คนแถวนี้ไม่ต้องเอาไป” คนถูกว่าคิ้วขมวด
“ประสาท ไร้สาระ ทำตัวเหมือนเด็ก” มันบ่นเบาๆแต่คนที่นั่งอยู่ได้ยินกันหมด ผมนิ่งสนิท พวกที่เหลือลุ้น
ติ๊ก ต๊อก... ไอ้พรีมลอยหน้าลอยตา
เชี่ย เสียงนาฬิกามาจากไหนวะ
ติ๊ก ต๊อก... ไอ้พรีมหันไปทางอื่นแต่แลบลิ้น
ท่องไว้ๆ โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า
ติ๊ก ต๊อก… ไอ้พรีมทำปากล้อเลียน
ถ้าวีนปุ๊บ เงินมึงลอยเข้าไปอยู่ในกระเป๋าไอ้พวกผีพนันเลยนะไอ้ซัน
ตริ๊งงงงงง… มันกำลังจะชูนิ้วกลาง -___________- ^^ ผมลุกขึ้น
“โว้ยยยย อะไรกับกูนักหนาวะเชี่ยพรีมมมม ไปต่อยกับกูเดี๋ยวนี้เลย”
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ขอบคุณที่อ่าน + เมนท์นะคะ
^_______________^ ยังไงก็ติ ด่า ว่า ได้ตามสบายค่ะ
ความคิดเห็น