ณ แรกรัก (สำนักพิมพ์กรีนมายด์)

 

ดาวน์โหลดฉบับอีบุ๊กได้แล้วนะคะที่...

https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fwww.mebmarket.com%2Findex.php%3Faction%3DBookDetails%26book_id%3D68080&h=ATNmGeCJAUuV6XUVHeABUZBdXuURKjtor7SpZZR8g6hl9ID10-q3b9OrCZo1yc6wkGo6ISY79eEJe2q0iDjvHkkzxZSvucw564demU9vyA7R-HabzN4duJ1We1M5hAXPH03UdmNIVlooj-M73reOuUDOLms-bFPXZlgDY11v7bRPzNTSJ7NQVTR7qhWt5EqQLBSWA2E-JEPxkQ-4OE6K2t87wpZUiX4SRqG8cIgi_MMSoKNz8DpSwJlARrKTb_x9QogaFRxD3jeR1XXNJnfDIIPjk-DlLKLsTMBycDQp3t63IhgXutI

***คำโปรย****
               เมื่อพระเชษฐาคู่แฝดต้องเดินทางไปยังพยับเมฆาเพื่อให้ว่าที่พระคู่หมั้นดูตัวตามเงื่อนไขของเมืองแม่ แต่ด้วยความที่มีคนรักอยู่แล้ว การเล่นสับเปลี่ยนตัวเหมือนเมื่อครั้งยังทรงพระเยาว์จึงเกิดขึ้นด้วยแผนการของพระขนิษฐาตัวดี ที่อยากจะช่วยให้ความรักของพี่ชายได้สมหวัง เจ้าหญิงอันธิกาทรงเชื่อว่าความรักเป็นเรื่องของพรหมลิขิต หาใช่ลิขิตจากกษัตริย์ไร้หัวใจเช่นองค์อุษมันไม่ แต่ทรงไม่รู้เลยว่าเพราะพรหมลิขิตเช่นเดียวกันที่ทำให้พระองค์ต้องเดินทางไปสู่เมืองแห่งขุนเขา ที่ซึ่งจะโอบล้อมพระองค์ไว้ด้วยปราการแห่งความปรารถนาอย่างมิรู้ลืม
      “ข้าไม่ได้ห่วงเรื่องปลาตัวนั้นหรอกนะ เพราะมันเน่าใกล้จะตายไปเองอยู่แล้ว เพียงแต่สงสารแมวอีกตัวต่างหากที่มันไม่รู้อีโหน่อีเหน่อะไรด้วยเลย”
      “บางทีแมวตัวที่พระองค์ทรงว่า อาจจะเป็นแมวที่ฉลาดกว่าเสือร้ายบางตัวเสียอีก”
      “ปากดีนักนะ ข้าควรจะให้บทเรียนบทใดกับเจ้าดี โทษฐานที่บังอาจมาตีฝีปากกับคนอย่างข้า”
      “นักรบจากภาสุระถึงจะไม่แข็งแกร่งดุจดั่งกองกำลังแห่งพยับเมฆา แต่ก็ไม่เคยขลาดกลัว เชิญใช้วิธีการของพระองค์จัดการกับแมวขโมยได้เลยพ่ะย่ะค่ะ” ร่างงามรับสั่งอย่างท้าทาย
      “ได้! ข้าจะให้บทเรียนอันสาสมกับนักรบที่แข็งแกร่งจากภาสุระ อย่างที่เจ้าจะจดจำไปจนวันตายเชียวล่ะ”
ว่าแล้วองค์อุษมันก็สาวพระบาทไปหาร่างงามที่ยืนตั้งรับอยู่อย่างไม่สะทกสะท้าน ทว่าเจ้าชายอัคนิรุทรองค์ปลอมทรงคิดผิด เพราะวรองค์สูงใหญ่หาได้จู่โจมด้วยพละกำลังหรือศาตราวุธใดๆไม่ แต่กลับทรงรั้งวรกายของพระองค์เข้าสู่อ้อมอกอันแข็งแกร่งแทน
      “ฝ่าบาท!” ทรงอุทานได้เพียงแค่นั้น เพราะพระโอษฐ์ของพระองค์ถูกรุกล้ำโดยมิทันตั้งตัว และดูเหมือนว่าองค์อุษมันจะจงใจบดขยี้อย่างไม่ปรานีเลยสักนิด
        จูบแรกในชีวิตสาว

        จูบแรกจากบุรุษที่ทรงหลงรักตั้งแต่แรกพบ

        จูบที่มีอานุภาพยิ่งกว่าศาสตราวุธชนิดใดๆ ทว่า...มันเป็นจูบที่ผิดครรลองและผิดธรรมชาติ
        แม้จะกำลังคล้อยตามไปกับรสจูบที่ร้อนแรงและดื่มด่ำจากบุรุษที่ทรงหลงใหล แต่สำนึกความผิดชอบชั่วดีทำให้เจ้าหญิงอันธิการีบหยุดยั้งความปรารถนาในส่วนลึกของพระหทัย และตัดสินใจผลักร่างสูงใหญ่ออกไปจากวรกายพร้อมทั้งตวัดฝ่าพระหัตถ์ไปยังพระปรางขององค์อุษมันอย่างเต็มแรง!

 
เพียงครั้งแรกที่ได้สบพระเนตร อุษมันแห่งพยับเมฆา

พระหทัยดวงน้อยของ อันธิกา เจ้าฟ้าแห่งภาสุระ

ก็ตกอยู่ในห้วงรักทันที

แต่อนิจจา

แรกรักของพระองค์ ต้องพานพบกับความเจ็บปวดรวดร้าว

  เพราะขุนเขาไร้หัวใจพระองค์นั้น

ทรงมีเจ้าของเสียแล้ว

************************************

วรกายสูงใหญ่แห่งองค์อุษมันแทบจะซวนเซทันทีเมื่อมองเห็นส่วนสัดอย่างชัดเจนของผู้ที่พระองค์ดำริว่าเป็นเจ้าชายจากภาสุระ ร่างที่กำลังขัดสีฉวีวรรณตนเองอยู่นั้นสูงระหง ผิวผ่องเป็นยองใยไปทั่วทั้งเรือนร่าง ส่วนเอวคอดกิ่วรับกับสะโพกที่ผายงอนงาม

พระเจ้า!

พระหทัยขององค์อุษมันแทบจะหยุดเต้นเมื่อเจ้าของร่างรวบผมที่ยาวสยายไว้เป็นมวย ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบปิ่นปักผมที่วางอยู่บนชั้นข้างๆมาปักมวยผมเอาไว้

สิ่งที่ทำให้หัวใจอันแข็งแกร่งขององค์อุษมันต้องเต้นระทึกดังโครมครามเหมือนดังกับการลั่นกลองศึก ก็คือส่วนของหน้าอกของเจ้าชายอัคนิรุทรผู้นี้ แทนที่จะประกอบไปด้วยมัดกล้ามอันแน่นหนา กลับกลายเป็นปทุมถันอันสล้างตั้งตระหง่าน ยอดบัวงามที่ชูชันอยู่นั้นเป็นสีชมพูอ่อนน่าสัมผัสและเร้าหทัยยิ่งนัก

ทรงยกพระหัตถ์ขึ้นมากอบกุมพระหทัย ด้วยรู้สึกว่ามันเต้นแรงจนจะทะลุออกมานอกวรกายแล้ว