คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 6 การพบกันของผมและท่านแม่ (เพิ่มรูปเจ้าชาย)
ตอนที่ 6 การพบกันของผมและท่านแม่ (เพิ่มรูปเจ้าชาย)
“ลูกสาวแม่โตขึ้นมาน่ารักมากเลยนะ...
มานั่งใกล้ๆสิ”
ท่านแม่กวักมือให้ไปนั่งใกล้ๆ ด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน
“ได้เลยค่ะ!”
ผมก็เข้าไปหาท่านแม่อย่างว่าง่าย
แล้วอยู่ๆท่านแม่ก็ขมวดคิ้ว ก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วจึงหันมายิ้มให้กับผม
“ลูกจ้องไปทางประตูนะ”
แล้วอยู่ๆท่านแม่ก็ลุกขึ้นก่อนจะฟาดดาบไปข้างหลัง
ฉัวะ!!
เสียงเหมือนบางอย่างขาด
ก่อนที่ท่านแม่จะเก็บดาบที่มีบางอย่างสีดำๆคล้ายหมึกติดกลับมาด้วย
... เอ๋?
“ฮึก!! อ๊าก!!....”
เดี๋ยวนะ.... เสียงคนร้อง หลายคนด้วย!! ข้างหลังเรา!!
ผมพยายามจะหันไปดูแต่ท่านแม่จับผมอุ้มมานั่งตักซะก่อน
“ข้างหลังไม่มีอะไรหรอกนะ...
แม่ว่าเรามาคุยเรื่องที่ลูกหายไปดีกว่า แม่อุตส่าห์เข้ามารอเจอเราเลยนะ”
ดูก็รู้ว่าท่านแม่พยายามเบนความสนใจเราจากสิ่งที่เกิดขึ้นข้างหลัง...
หมึกสีดำพวกนั้นกระเด็นมาโดนหน้าผมด้วย...
ถึงผมจะไม่หันไป แต่ผมก็เห็นภาพสะท้อนจากกระจกที่ติดเอาไว้...
พรวด!!
เอ่อ ....ผมไม่ควรหันไปจริงๆด้วย...
สภาพเลือดสาดกระเด็นเต็มผนัง แถมยังมีชิ้นส่วนเครื่องในกระเด็นเต็มไปหมด
อย่างกับหนังสยองขวัญ!! โคตรสยอง!!
ผมกลืนน้ำลายก่อนจะหันไปยิ้มฝืดๆให้กับท่านแม่
ผมไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งนั้นแหละ!
“ที่หนูหนีไปเพราะกลัวคนน่ะค่ะท่านแม่
หนูไม่เคยเจอกับคนเยอะขนาดนี้มาก่อนเลยค่ะ...”
ไม่ใช่ว่าผมไม่ตกใจกับภาพสุดสยองข้างหลังหรอกนะ
ผมแค่แสดงละครเก่งเท่านั้นเอง...
แต่ตอนนี้มือผมนี่เย็นเฉียบเลย หน้าผมก็คงจะซีดด้วยเช่นกัน
ถึงจะอยู่แก็งมาเฟียก็เถอะนะ แต่ผมก็ทำเฉยกับสภาพที่น่าสยดสยองที่อยู่เบื้องหลังไม่ได้หรอกนะ
เหมือนท่านแม่สังเกตถึงความผิดปกติ แล้วหันไปเห็นกระจกรู้ทันทีว่าลูกเห็นภาพที่ไม่อยากให้เห็นซะแล้ว จึงเลิกปั้นหน้ายิ้มแล้วถอนหายใจออกมา
“แม่ขอโทษนะ
ที่เจอกันครั้งแรกต้องให้มาเห็นอะไรแบบนี้... พวกนั้นเป็นพวกปีศาจเลวที่แอบสะกดรอยตามแม่มา...
ถ้าแม่จัดการได้แบบไม่เหลือซากลูกคงไม่ต้องมาเห็นอะไรแบบนี้หรอก ขอโทษทีนะลูม...”
อา...
เพราะท่านแม่เป็นจอมดาบเทพเลยต้องมีศตรูเป็นธรรมดา...
แต่ที่ท่านแม่บอกว่าจะจัดการแบบไม่เหลือซากนี่มันยิ่งดูโหดยิ่งกว่าเหลือทิ้งซากไว้อีกนะนั่น...
แต่ก็...
เป็นคุณแม่ที่ใจดีจังเพราะกลัวลูกจะเห็นอะไรที่มันไม่ดี เลยพยายามทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ท่านแม่ใจดีกับผมมากเลย...
“ดาบชิ้นนี้ก็เป็นของขวัญให้ลูกล่ะ...
ล้างซักหน่อยเดี๋ยวก็เอี่ยมเหมือนใหม่แล้ว”
ท่านแม่หยิบดาบที่เพิ่งฟันปีศาจไปเมื่อซักครู่ขึ้นมา
ก่อนจะมอบให้ด้วยรอยยิ้ม
... ท่านแม่...
ให้ดาบที่เพิ่งใช้ฆ่าแถมยังเปื้อนเลือดเป็นของขวัญลูกสาว 10 ขวบแบบนี้...
ไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกยังไงดีแฮะ...
ก็แบบว่า ว้าว!
สุดยอดไปเลยนะ...
เป็นของขวัญที่นึกไม่ถึงเลยล่ะครับ
ถึงผมที่ตั้งใจจะเป็นจอมเวทย์จะไม่ได้ใช้เลยก็เถอะนะ...
แต่ผมก็ดีใจนะ นี่เป็นของขวัญชิ้นแรกที่ได้จากท่านแม่เลยล่ะ!
“ลูกเข้าไปในงานได้แล้วนะ เดี๋ยวแม่ขอจัดการธุระอะไรซักหน่อย...
อ้อ... บอกแมรี่ให้แม่หน่อยนะ... ว่าในห้องยังมีขยะต้องเก็บกวาดอีก ให้มาช่วยแม่เก็บกวาดด้วย”
ท่านแม่พูดด้วยรอยยิ้มสดใส ก่อนจะหันไป
ผมก็พยักหน้ารับคำก่อนจะเดินออกจากห้องตามคำสั่งของท่านแม่
...
ถึงจะแค่ชั่วขณะก่อนที่ท่านแม่จะหันไป แต่ก็เห็นใบหน้าที่กำลังเดือดสุดๆเลย
ขอให้ไปที่ชอบๆนะพวกที่ตามท่านแม่มา...
ถ้าผมไม่เคยเห็นคนตายมามากมายก่อนหน้าที่จะมาโลกนี้
มีหวังสติแตกได้เลยนะนั่น...
พอออกมาจากห้องผมก็ออกไปบอกพี่แมรี่
ดูเหมือนพี่เค้าเปลี่ยนสีหน้าทันที กลายเป็นใบหน้าที่ไร้อารมณ์ แล้วเดินเข้าไปในห้องที่ท่านแม่อยู่พร้อมกับดาบคาตานะ
พี่แมรี่น่ากลัวอ่ะ!!
เห้อ...
แล้วผมก็มานั่งสงบสติอารมณ์
เพราะไอ้ฉากสยองขวัญนั่นทำความอยากอาหารของผมหายเป็นปลิดทิ้ง...
“สวัสดี เลดี้ลูมินัส ผม...เจ้าชายมอเฟียส
ถ้าไม่รังเกียจเธอสนใจจะเต้นรำกับผมได้หรือไม่?”
เด็กชายท่าทางสง่างามเดินเข้ามายื่นมือชวนผมเต้นรำ...
เดี๋ยวนะ...
ไอ้เด็กนี่คือเจ้าชายงั้นหรอ...
“ดิชั้นคงต้องขออภัยด้วยค่ะเจ้าชาย...
คือดิชั้นเต้นไม่ค่อยเก่ง เต้นๆไปอาจจะไปเหยียบเท้าเจ้าชายก็ได้ค่ะ”
ผมปฏิเสธอย่างสุภาพ
เด็กหนุ่มนิ่งค้างไปเลย ก่อนจะยิ้มขึ้นมาอีกครั้ง
“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่เป็นไร...ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคราวหน้าผมจะมาสอน”
“ม ไม่ดีกว่าค่ะ เกรงใจเจ้าชาย…”
“ไม่ต้องเกรงใจผมหรอก เลดี้ลูมินัสไม่เดือดร้อนหรอก
ผมเต็มใจ”
ไอ้เด็กแก่แดดนี่!!
ก็อยากจะไล่ไปให้พ้นๆอยู่หรอก แต่ถ้าปฏิเสธไปอีก
ก็กลัวจะมีปัญหา.. เพราะอีกฝ่ายเป็นถึงเจ้าชายด้วย...
“ถ้าอย่างนั้น
จะเป็นพระคุณอย่างสูงเลยค่ะเจ้าชายมอเฟียส…”
ผมพยายามปั้นหน้ายิ้ม
“ไว้เจอกันคราวหน้านะเลดี้ลูมินัส!”
โอ้ย อยากจะบ้าตาย! นี่ผมโดนเด็กแก่แดดจีบอยู่หรอ???
เจ้าชายมอเฟียส เจ้าชายคนกลางมีใบหน้าที่น่ารักน่าชังและมักจะยิ้มตลอดเวลา
Credit : http://www.zerochan.net/2055137
ความคิดเห็น