คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5 เมื่อผมพาเพื่อนคนแรกเข้างานวันเกิด!
ตอนที่ 5 เมื่อผมพาเพื่อนคนแรกเข้างานวันเกิด!
พอผมกลับมาในงานก็เจอกับพี่สาวที่กำลังอยู่ในขณะที่ตามหาผมอยู่ทุกซอกทุกมุม...
ใช่ทุกซอกทุกมุมจริงๆ ตอนเจอล่าสุดพี่แกกำลังเปิดถังขยะอยู่
แต่เดี๋ยวนะพี่! ผมไม่เข้าไปหมอบในถังขยะหรอก…
“หนีไปแบบนี้ไม่ดีเลยนะลูม!”
ท่าทางโมโหต่างจากปกติของพี่นั่นทำให้ผมเริ่มรู้สึกกลัว
กลัวว่าพี่คนเดิมจะกลับมาอีกครั้ง...
“พี่หนูขอโทษค่ะ...”
แล้วผมก็ก้มหัวขอโทษด้วยท่าทางกล้าๆกลัวๆ
“....”เหมือนพี่สาวจะนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆเดินมาอย่างช้าๆ
ก่อนจะยกมือขึ้นมา
“อยู่นิ่งๆนะลูม”
หนีออกจากงานจนเกือบทำงานพังซะขนาดนั้น...
ทำให้ทุกคนเดือดร้อน...
ไม่แปลกหรอกที่พี่จะลงโทษ... ผมเตรียมใจเอาไว้แล้วล่ะนะ...
หมับ..
พี่เข้ามากอดผมเอาไว้แน่น
เอ๋? พี่ไม่ได้ตบเราหรอกเหรอ?
“... น้องพี่.... ถ้าน้องเกิดถูกใครพาตัวไประหว่างที่หนีจะทำยังไงเล่า...
ถ้าน้องเป็นอันตรายพี่คงมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้หรอกนะ!!”
พูดจบพี่พูดด้วยน้ำเสียงอันสั่นเครือ …ผมทำให้พี่เสียใจอีกแล้ว...
“ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงค่ะพี่…”
เราก็ทำผิดมาหลายครั้ง ก่อเรื่องมาก็เยอะ แต่ไม่มีครั้งไหนที่เราจะรู้สึกผิดเท่าครั้งนี้มาก่อนเลย...
“... ลูมไม่เป็นไรก็ดีแล้ว... พี่เป็นห่วงเรามาก
... ไม่สิทุกคนก็ห่วงเรานะรู้ไหม ยิ่งตอนกลางคืนยิ่งอันตราย เรายังดูแลตัวเองไม่ได้เพราะฉะนั้นอย่าทำแบบนี้อีกนะ”เหมือนพี่พยายามทำหน้าตาจริงจังขึ้นมาอีกครั้ง
“ค่ะพี่... หนูจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วค่ะ!”
“ดีมาก! เอาล่ะเราไปกินขนมในงานกันดีกว่า!...
เดี๋ยวนะ... เด็กนั่นใครหรอลูม?”
พี่แองดูเหมือนจะสังเกตเห็นเด็กสาวที่หมอบอยู่ข้างหลังของผม
เพราะท่าทางโกรธของพี่...นั่นคงทำให้เธอกลัวพี่แองไปแล้วแน่ๆ
ไม่ๆ พี่แองไม่น่ากลัวเลยนะ พี่แกออกจะติ้งต๊องด้วยซ้ำ
“เพื่อนหนูเองค่ะ”
ผมแนะนำตัวของหญิงสาวให้กับพี่ พี่ทำท่าทางตกใจครู่หนึ่งก่อนจะยิ้มกว้างออกมา
“เป็นเพื่อนของน้อง พี่ก็ถือว่าเป็นคนรู้จักพี่ด้วยนะ
ทำตัวตามสบายล่ะ!”
“ค ค่ะ...”
“เข้าไปในงานกันเถอะนะ!...”
ว่าแล้วผมจูงมือเธอเข้าไปในงาน อากาศข้างนอกโคตรหนาว!!
“อ๊ะ! เรายังไม่ได้แนะนำตัวกันเลยนี่นา
ชั้นชื่อ Luminas de Demonica เรียกว่าลูมเฉยๆก็ได้นะ!”
ผมยิ้มแล้วก็แนะนำตัวหลังจากที่เข้ามาภายในงานแล้ว
“ยินดีที่ได้รู้จักรค่ะ ลูมเฉยๆ”
หะ?
“...นี่เธอเล่นมุขรึไงเนี่ย”
“เอ๋ ไม่ใช่หรอคะ?”
เด็กสาวกล่าวด้วยท่าทางไม่รู้แต่ก็ยิ้มออกมาบางๆ
ตั้งใจเล่นมุขจริงๆด้วยแฮะ
“ดิชั้นมีชื่อว่า Cara de Gannon(คาร่า ดิ แกนน่อน)เรียกสั้นๆว่าคาร่าก็ได้ค่ะ”
“ยินดีที่ได้รู้จักรคาร่า! เธอเป็นเพื่อนคนแรกของชั้นเลยล่ะ!”
อา... เธอเป็นเพื่อนคนแรกของเราจริงๆ...
ชาติก่อนเราก็ไม่เคยมีเพื่อนซักคนเลยจริงๆ...
“...ลูมก็เป็นเพื่อนคนแรกของคาร่าเหมือนกันค่ะ...”
คาร่ายิ้มอย่างมีความสุข... ถึงตอนนี้เรากำลังมีความสุขกันอยู่
แต่ดูเหมือนผมจะลืมอะไรบางอย่างไปนะ...
“อะแฮ่ม... ดูเหมือนเจ้าของงานจะกลับมาแล้วนะ”ท่านพ่อพยายามปั้นหน้าดุได้ซักครู่หนึ่ง
พอเห็นว่าผมทำท่าทางรู้สึกผิดก็ถอนหายใจก่อนจะยิ้มออกมา
“แต่ก็ทันงานเริ่มพอดี... พ่อเลยจะไม่ทำโทษนะ”
“ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงค่ะ...”
“เราไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว มาเถอะพ่อมีคนจะเซอร์ไพรส์ด้วยล่ะ!”
“ใครคะ...?”
“เดี๋ยวไปถึงก็รู้เองแหละ!”
ใครกันที่เราน่าจะรู้จัก...
“คาร่ามาด้วยกันรึเปล่า?”
“ไม่ล่ะๆ ลูมไปเถอะ เดี๋ยวคาร่าขอตัวไปเดินรอบๆงานเองนะ!”แค่มองก็รู้แล้วว่าคาร่าพยายามทำตัวเข้มแข็ง
ถึงจะพูดแบบนั้นแต่มือสั่นจนเห็นได้ชัดเลย... เธอคงไม่อยากให้เราเป็นห่วง
ท่านพ่อจับไหล่ผมก่อนจะหันมาขยิบตาให้ แล้วจึงเดินไปหาคาร่า
“หนูใช่คาร่าลูกเจ้าเลโอรึเปล่า??”
“...ช ใช่แล้วค่ะ”ท่าทางคาร่าจะตกใจที่อยู่ๆก็ถูกคนแปลกหน้าชวนคุย
“ฮ่าๆๆ ผมสีเงินเหมือนพ่อเธอเลยล่ะ! ไม่ได้เจอหมอนั่นนานคิดถึงจังเลยนะ”
“..ค คุณรู้จักรพ่อของหนูด้วยหรอคะ?”
“แน่นอน! ไอ้หมอนั่นกับชั้นเนี่ยซี้กันเลย...
อยากจะฟังเรื่องของไอ้หมอนั่นรึเปล่าล่ะ ระหว่างที่รอลูกของลุงน่ะ?”
“อยากฟังค่ะ!!”
ดวงตาของคาร่าเป็นประกาย ก่อนจะเดินตามท่านพ่อไป
แล้วท่านพ่อก็หันมาชูนิ้วโป้งให้ เหมือนกับบอกเป็นนัยๆว่า
ไม่ต้องเป็นห่วงเพื่อนหรอก ตรงนี้เดี๋ยวพ่อดูแลเอง
เป็นพ่อที่พึ่งพาได้จริงด้วย!
เอาล่ะ!
ทีนี้ก็เป็นภารกิจของเรา...
ในการเดินฝ่าสายตาของคนมากมายไปยังจุดหมาย...
ทำไมต้องมองมาทางนี้เล่า!! ผมเป็นแค่เด็กตัวเล็กๆไม่ต้องสนใจหรอก! ถึงเราจะเดินก้มหน้า แต่ก็สัมผัสได้ว่ามีคนมองเป็นจำนวนมากจ้องมา...
โคตรอายเลย!!!
เอาล่ะถึงหน้าประตูแล้ว!
ผมรีบเข้าทันทีดังกับกำลังหลบสัตว์ประหลาดอยู่...
“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”
เสียงหญิงสาวดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ ทำเอาผมตกใจสะดุ้งแล้วจึงค่อยๆหันตามเสียงไป
“…!!”
ถึงแม้จะเคยเห็นแต่จากในรูปภาพเท่านั้น...
แต่เราก็มั่นใจเธอเป็นคนเดียวกันกับคนที่อยู่ในรูปถ่าย...
“ท่านแม่!!”
จอมเทพดาบคนปัจจุบัน และยังเป็นแม่ของพวกเราสองพี่น้อง
Victoria de Demonic (วิคตอเรีย ดิ เดโมนิก)
Victoria de Demonica (วิคตอเรีย ดิ เดโมนิกก้า) แม่ของตัวเอกที่ทำงานตลอดเวลาเนื่องจากต้องคอยไปสู้รบกับปีศาจในฐานะจอมดาบเทพคนปัจจุบัน
Credit pic :http://www.zerochan.net/1697788
ความคิดเห็น