ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ประวัติตัวละครเรื่อง"สามก๊ก"

    ลำดับตอนที่ #74 : เล่าปี่

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.2K
      0
      3 มี.ค. 50

     เกิดเมื่อ ค.ศ. 161-223 รวมอายุได้ 62 ปี

              เล่าปี่(หลิวเป้ย) ชื่อรอง เหี้ยนเต๊ก(เสวียนเต๋อ) บิดาเสียแต่ยัง

    เล็ก ตอนแรกมีฐานะยากจนมากต้อง ทอเสื่อขาย และ ขายรองเท้าฟาง

    จนได้มาพบกับ กวนอู(กวานหยวี่) เตียวหุย(จางเฟย) และ ทั้งสามมี

    ปฎิภาณเดียวกัน จึงพากันไปสามารถ ณ สวนท้อหลังบ้านของเตียวหุย

    และ หลังจากนั้นก็ได้ยกทัพ กองทหารอาสาไปร่วมปราบโจรโพกผ้า

    เหลือง.เมื่อโจรโพกผ้าเหลืองแตกพ่ายหมดแล้ว เล่าปี่ก็ได้แต่ง ตั้งไป

    เป็นนายอำเภอ อันห้อก้วน(อานสี่) ต่อมามีขุนนาง ต๊กอิ้ว ได้เรียกส่วย

    จากเล่าปี่ เตียวหุยเดือดดาล เป็นอันมากจึงเฆี่ยนต๊กอิ้วจากนั้นก็หนี

    ออกจากเมืองไป(1)

              

       ต่อมาได้รับการหนุนจากกองซุนจ้าน(กงซุนจ้าน) ได้ไปประจำ

    ตำแหน่งเป็นเจ้าเมืองเพงง้วนก๋วน. ครั้นเมื่อทัพ 18 หัวเมือง(ทัพกวน

    ตง)รบตั๋งโต๊ะ(ต่งจั๋ว) เล่าปี่ พร้อมด้วยน้องทั้งสองผนึกกำลังกัน เอา

    ชนะลิโป้(หลี่ปู้ว์)ได้(2)

              เมื่อโจโฉนำทัพเหยียบชีจิ๋ว(สวีโจว) เพื่อล้างแค้นให้โจโก๋(เฉา

    ซ่ง)พ่อของตน(3) เล่าปี่จึงยกทัพไปช่วยโตเกี๋ยม ณ เมืองชีจิ๋ว เล่าปี่ได้

    ส่งจดหมาย ให้โจโฉถอยทัพ โจโฉไม่ยอมแต่กุยแกเตือนให้โจโฉกลับ

    เพราะ ลิโป้ยกทัพมาตีกุนจิ๋ว(เหยียนโจว)ของโจโฉ(เฉาเชา) ต่อมาฝ่าย

    โตเกี๋ยม(เถาเชียน) เจ้าเมืองชีจิ๋วถึงแก่กรรมแล้ว เล่าปี่นึกเอ็นดูชาว

    เมืองจึงรับไว้.ภายหลังโจโฉตีลิโป้แตก ลิโป้จึงต้องมาขอพึ่งพิงเล่าปี่

    ทางฝ่ายโจโฉเห็นว่า เล่าปี่ กับ ลิโป้มีกำลังกล้าแข็ง เกรงเป็นอันตราย

    ในภายหน้า ฝ่ายซุนฮก(ซุนหยวี) ได้คิดแผนสองเสือแย่งอาหาร โดย

    การส่งราชสาสน์ให้

              เล่าปี่ไปรบอ้วนสุด ฝ่ายเล่าปี่ให้เตียวหุยรักษาเมือง แต่เตียวหุย

    ดื่มสุราเมามายจึงพาลจับโจป้า(เฉาเป้า)พ่อจาของลิโป้มาเฆี่ยนทำให้ลิ

    โป้แว้งกัดชิงตียึดเมืองชีจิ๋วไว้ได้ กลับให้เล่าปี่ไปอยู่เสียวพ่ายแทน.

    อ้วนสุด(เหยวียนซู่) คิดออกตีเล่าปี่โดยเอาของไปสินบนลิโป้ ไม่ให้ลิ

    โป้ไปช่วยเล่าปี่ แต่ลิโป้เกรงว่าถ้าไม่ช่วยเล่าปี่อีกหน่อยจะมีภัยมาถึงตัว

    จึงได้ออกอุบายยิงเกาทัณฑ์ลอดติ่งปลายทวน ถ้าลอดได้ทุกคนต้อง

    สงบศึกกัน ถ้าไม่เห็นด้วยลิโป้จะไปเข้ากับอีกฝ่ายนึงทันที ลิโป้ได้ยิง

    เกาทัณฑ์ลอดติ่งปลายทวนได้จริง กิเหลง(จี้หลิง) มิอาจทำอะไรได้จึง

    ถอยทัพกลับ

              
            ต่อมาเตียวหุยได้ไปขโมยม้าฝูงม้าของลิโป้ ๆ จึงยกทัพตีเสียว

    พ่าย(เสียวเพ่ย)แตก เล่าปี่จึงรบหนีฝ่ามาพึ่งโจโฉ

              เมื่อลิโป้เสียท่าถูกกลของตันเต๋ง(เฉินเติง) และ ตันกุ๋ย(เฉินกุย)

    กุนซือที่มีใจจะอยู่กับโจโฉทำการเป็นหนอนบ่อนไส้เสียพร้อมกันสาม

    เมือง ทำให้ลิโป้ถูกบีบไปอยู่เมืองแห้ฝือ(เซี่ยพี)ตอนหลังถูกซงเหียน

    (ซ่งเสียน) งุยซก(เว่ยสวี) ทหารเอกของตนหักหลังมัดตนให้โจโฉยก

    ทัพบุกเมือง โจโฉได้ประหารลิโป้ และ ได้เตียวเลี้ยวเป็นทหารเอก

              ในปีค.ศ. 198-199 เล่าปี่ปล้นค่ายโจโฉไม่สำเร็จต้องพลัดพลาก

    จากกวนอู เตียวหุย ไปพึ่งอ้วนเสี้ยว ณ เมืองกิจิ๋ว

              ต่อมาเล่าปี่ได้พบพานสามพี่น้อง และ ทั้งสามได้เดินทางไปพึ่ง

    เล่าเปียว(หลิวเปียว)เจ้าเมืองเกงจิ๋ว(จิงโจว) ได้เป็นเจ้าเมืองซินเอี๋ย(ซิ

    นหยี) ต่อมาเล่าปี่ได้ชีซีมาช่วยงานชีซีได้ใช้อุบายพิชิตกองทัพของ

    โจหยินจนราบเป็นหน้ากลอง ครั้นเล่าปี่ได้เมืองอ้วนเสียแล้วได้เล่าฮอง

    (หลิวเฟิง) มาเป็นลูกบุญธรรม ต่อมาโจโฉได้เชิญมารดาของชีซีมา

    เลี้ยงดูแล้วส่งจดหมายปลอมเรียกตัวชีซี ๆ เป็นคนกตัญญู จึงมิได้รู้ทัน

    เล่าปี่จึงลาเล่าปี่ไปอยู่ฮูโต๋(ซวีช่าง) แต่ก่อนไปชีซีได้แนะนำฮกหลง

    หรือ ขงเบ้ง(จูเก่อเลี่ยง , ข่งหมิง) ให้แก่เล่าปี่.เล่าปี่จึงต้องไปเชิญ

    ขงเบ้ง ณ กระท่อมโงลังกั๋งถึงสามครั้งกว่าจะเชิญขงเบ้งลงเขามาได้

    ต่อมาโจโฉส่งแฮหัวตุ้น(เซี่ยโหวตุ้น) ยกทหารสิบหมื่อนตีเล่าปี่ณ เมือง

    ซินเอี๋ย ขงเบ้งจึงใช้อุบายเผาทุ่งพกบ๋อง แฮหัวตุ้นเสียทีจึงทิ้งทหารหนี

    กลับฮุโต๋.เมื่อเล่าเปียวถึงแก่ความตายแล้ว ขงเบ้งจึงคิดอ่านให้เล่าปี่

    ย้ายจากเมืองซินเอี๋ย ไปเมืองอ้วนเซีย(ฝานเฉืง) เล่าปี่จึงพาราษฏรอ

    พยพให้ติดตามไปด้วย.ต่อมา

              เล่าปี่ได้ผูกมิตรกับซุนกวน(ซุนเฉวียน) เผาทัพเรือโจโฉจนวอด

    วายเป็นเถ้าถ่าน.ต่อมาจิวยี่(โจวหยวี) ได้ตีเมืองลำกุ๋น(หนานจุ้น)แต่

    กลับถูกเล่าปี่ชุบมือเปิบชิงตัดหน้าไป ต่อมาเล่าปี่ยึดได้ เกงจิ๋ว ทั้ง

    แคว้นแล้ว ได้ฮองตง(หวงจง) กับ อุยเอี๋ยน(เว่ยเหยียน) เป็นทหารเอก


              ปีค.ศ. 211 เล่าปี่ได้แผนที่เสฉวนจากเตียวสง ( จางสง) จึงได้

    ยกทัพไปเสฉวน ฝ่ายเตียวสงก็ให้หวดเจ้ง(ฝ่าเจิ้ง) เบ้งตัด (เมิ่งต๋า)

    เป็นธุระอยู่ข้างใน แล้วเข้าบอกเล่าเจี้ยงให้เชิญเล่าปี่เข้าเมือง ฝ่ายเล่า

    เจี้ยง(หลิวจาง)ให้เล่าปี่ไปประจำอยู่ด่านแฮบังก๋วน แลมาขอทหาร

    และ เสบียง เล่าเจี้ยงจึงให้แต่ทหารชราสี่พัน กับ ข้าวหมื่นถัง ต่อมา

    เล่าปี่หักได้หลายด่าน จะไปตีเมืองลกเสีย มีทางใหญ่น้อยสองทาง

    เล่าปี่จะไปทางใหญ่ ส่วนบังทอง(ผางถ่ง)จะไปทางน้อย ขณะนั้นม้าบัง

    ทองขาหัก เล่าปี่จึเปลี่ยนม้าของตนให้บังทองขี่ ทางที่บังทองไปนั้น

    ทางคับขันจึงถามทหาร ชาวเมืองว่าชื่อตำบลใด ทหารจึงตอบว่า ตำบล

    ลกห้องโห แปลว่าเนินหงส์ร่วง ซึ่งคล้องกับฉายาตนนัก(ฮองซู แปลว่า

    หงษ์อ่อน) จึงถูกเตียวหยิม(จางเหลิน) ซุ่มยิงเกาทัณฑ์ ไปถูกบังทอง

    ตาย ฝ่ายเล่าปี่รู้ว่าบังทองตาย จึงได้เชิญขงเบ้งไปคิดการต่อ ขงเบ้งจึง

    ให้กวนอูรักษาเมืองเกงจิ๋ว.ครั้นเล่าปี่ยึดได้เสฉวน และ ฮันต๋ง(ฮั่นจง)

    แล้วจึงตั้งตนเป็นฮันต๋งอ๋อง(ฮั่นจงหวัง) และ ตั้งให้กวนอู เตียวหุย จูล่ง

    (จ้าวหยุน , จื่อหลง) ม้าเฉียว(หม่าเชา) ฮองตง(หวงจง) เป็น แม่ทัพห้า

    ทหารเสือ ปีต่อมาตั้งตนเป็นฮ่องเต้ สถาปณาจ๊กก๊กขึ้น เดือน 7 ปีเดียว

    กัน พระเจ้าเล่าปี่ยกทัพล้างแค้นให้กวนอู โดยไม่ฟังคำทัดทานใด ๆ

    ทั้งสิ้น แต่ทว่า พระเจ้าเล่าปี่เสียท่าแก่ลกซุน ถูกลกซุนเผาค่าย ต้อง

    หนีกลับเมืองเป๊กเต้เสีย(ไป๋ตี้เฉิง) ทรงประชวรหนัก ไม่นานก็สิ้นพระ

    ชนม์


              (1) ในประวัติศาสตร์บันทึกไว้ว่าเล่าปี่เป็นคนเฆี่ยนต๊กอิ้ว

              (2) ตอนนี้ไม่มีบันทึกในประวัติศาสตร์

              (3) โจโก๋เดินทัพผ่านชีจิ๋ว โตเกี๋ยมหวังเอาใจโจโฉจึงเปิดเมือง

    ต้อนรับโจโก๋ และ ให้เตียวคีไปอารักขาแต่ทว่า เตียวคีอดีตเป็นโจร

    โพกผ้าเหลืองมาก่อนเมื่อได้เห็นสมบัติของโจโก๋จึงตาลุกวาวเป็นไฟ

    ได้ฆ่าโจโก๋และ หนีไปอยู่ในป่า

              เพิ่มเติมโดย ผู้คลั่งสามก๊กและวรรณกรรมจีน           

              เล่าปี่เป็นเชื้อพระวงศ์ตงฮั่น(ฮั่นตะวันตก) สืบเชื้อสายมาแต่วงศ์

    พระเจ้าฮั่นจิ่งตี้(ฮั่นเกงเต้)           จงซานซิ่งอ๋องเป็นโอรสองค์ที่7ซึ่ง

    เกิดแก่นางสนมของพระเจ้าฮั่นจิ่งตี้           จงซานซิ่งอ๋องนั้นมีบุตรคน

    หนึ่งชื่อหลิวเจิงได้กินตำแหน่งลี่เฉิงถิงเหา หลิวเจิงนั้นมีบุตรชื่อหลิวอา

    งได้กินตำแหน่งพ่ายเหา           หลิวอางมีบุตรชื่อหลิวลู่ได้กินตำแหน่ง

    เจียงเหา หลิวลู่มีบุตรชื่อหลิวหน่วนได้กินตำแหน่งจินสุยเหา 

              หลิวหน่วนมีบุตรชื่อหลิวอิงได้กินตำแหน่งชินหยางเหา หลิวอิงมี

    บุตรชื่อหลิวเจี้ยนได้กินตำแหน่งอันกว๋อเหา           หลิวเจี้ยนมีบุตรชื่อ

    หลิวอายได้กินตำแหน่งกว่างหลิงเหา หลิวอายมีบุตรชื่อหลิวเชี่ยนได้

    กินตำแหน่งเจียวสุ่ยเหา           หลิวเชี่ยนมีบุตรชื่อหลิวซูได้กิน

    ตำแหน่งจู่ยิบเหา หลิวซูมีบุตรชื่อหลิวหยีได้กินตำแหน่งกีหยางเหา 

              หลิวหยีมีบุตรชื่อหลิวปิ้ได้กินตำแหน่งหยวนเจ้อเหา หลิวปิ้มีบุตร

    ชื่อหลิวต๊ะได้กินตำแหน่งอิงชวนเหา           หลิวต๊ะมีบุตรชื่อหลิวปู้หยี

    ได้กินตำแหน่งฟงหยิงเหา หลิวปู้หยีมีบุตรชื่อหลิวฮุ่ยได้กินตำแหน่งจี้

    ชวนเหา           หลิวฮุ่ยมีบุตรชื่อหลิวสงได้กินตำแหน่งผู้ว่าราชการจัง

    หวัดตงจวุ้นซึ่งเป็นจังหวัดเดียวกับที่โจโฉได้เป็น           แต่หลิวสงเป็น

    ผู้ว่าฯยุคก่อนโจโฉหลายสมัย หลิวสงนั้นมีบุตรคนหนึ่งชื่อหลิวหงหรือ

    เล่าเหง           เล่าเหงนี้ไปได้กับแม่ค้าขายเสื่อที่ตลาด หลิวสงรู้เข้าก็

    โกรธนักสั่งขับเล่าเหงออกเสียจากตระกูล เล่าเหงจึงไปอยู่กับภรรยา

    ณ ตลาด ทอเสื่อขายรองเท้าฟางไป อยู่มาก็ได้บุตรชายคนหนึ่งชื่อ


    หลิวเป้ย....เล่าปี่นั่นเอง

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×