ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : :+:+:+:ChApTeR...3:+:+:+:~เมลล์ลูกโซ่....กับคนโง่ที่หลงเชื่อ~
น่าเบื่อที่สุด เมื่อไหร่จะเปิดเทอมสักที ต้องรออีกตั้ง 1 วันแหนะ พรุ่งนี้ชั้นถึงจะได้ไปโรงเรียนใหม่กับพวกยัยเจนสักที5555หนีตามกันไปเรียนรอมาตั้งนาน อีตาพี่ชายกับพี่สาวชั้นก็บ้าได้ทุกวัน ออกไปกับเพื่อนตลอดก็รู้นะว่าพี่อ่ะเพื่อนเยอะ แต่ทำไมชั้นคนนี้ถึงต้องมา นั่งเฝ้าบ้านคนเดียวด้วยหละ ไอกี้นะวันวันเอาแต่หม้อหญิง ฉันนมันไม่มีคนคบก็งี้แหละ แต่ช่วยอยู่เป็นเพื่อนชั้นสักวันจะได้ม้ายยยยยยยยยยย ปิดเทอมมาชั้นต้องนั่งเผ้าบ้านคนเดียวตลอดเลยน่าเบื่อจริงๆ แล้วทำไมพ่อกับแม่ถึงต้องไปทำงานที่อื่นด้วยนะ
"พ่อกับแม่ หนูรู้นะว่าแอบไปฮันนีมูนกันใช่ไหมหละ แล้วบอกเราว่าไปทำงาน โกหกกกก "
ชั้นตะโกนออกไปทางหน้าต่าง หวังให้พ่อกับแม่ชั้นที่อยู่อิรักนั้นจะได้ยิน เหมือนจะได้ยินเลยแกเอ้ย พ่อแม่ฉันต้องไปทำงานที่อิรักหนึ่งอาทิตยฺ ห้ามแล้วห้ามอีกบอกว่ากลัวระเบิด แม่ฉันบอก อยู่เมืองไทยอยู่อิรักไม่ต่างกัน ยังไงก็ต้องระวังระเบิดอยู่แล้ว-*-
" ไม่มีไรทำเลย" ชั้นบ่นออกมาอย่างเซงๆ ว่าแล้วก็เลยเลื่อนตัวไปนั่นหน้าคอมพิวเตอร์ ไม่มีไรทำเล่นเน็ตดีกว่า
"5555" เน็ตที่เลิฟพี่สาวคนนี้กำลังไปหาแกแล้ว ^_^
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ตึ๋งงงงงงงงงงงงงงงงง~~~~~~~~~~~~~~~
"อ้าว ใครส่งเมลล์มาวะเนี่ย =_=" ร้อยวันพันปีจะมีคนส่งเมลล์มาให้
อ๊ายยยยยยยยยย ต้องมีคนส่งเมล์มาบอกรักชั้นแน่เลย
" อารมณ์ดีที่สุด" ^_^แต่แป่ว มาจากไอเพื่อนเลิฟเองเหรอ เฮอะมีงานมาให้ชั้นช่วยอีกเหรอไง
"พรึ่บ"
ตอนเที่ยงคืนรักแท้ของคุณจะได้รู้ว่าเค้าชอบคุณ
อะไรดี ๆ บางสิ่งจะเกิดขึ้นกับคุณในวันพรุ่งนี้ตอนบ่ายโมงถึงบ่ายสอง
มันจะเกิดขึ้นที่ไหนก็ได้ ใน msn นอกโรงเรียน
หรือที่ไหนก็ตาม เตรียมตัวรองรับไว้สำหรับอาการช็อกของคุณ
ส่งไปให้อีก 1 5 คน ภายใน 1 5 นาที
*ห้ามส่งคืนส่งคืนถือเป็นโมฆะถ้าคุณไม่ส่งต่อไป คุณจะถูกสาป คุณจะไม่มีคู่รักไปอีก 10 ปี*
อี๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ที่แท้ก็เมล์ลูกโซ่นั่นเอง เสียอารมณ์เลยเรา ไร้สาระ
" เหอะส่งเมลล์ที่มันดีๆมาหน่อยก็ไม่ได้"
ชั้นปิดหน้านั้นไปทันที เล่นเน็ตต่อดีกว่า อืมไม่มีอะไรเลย บอร์ดโรงเรียนก็หน้าเบื่อมีแต่คนเข้าไปด่ากัน
ทำไมวันนี้ไม่มีคนเล่น msn เลยเพื่อนชั้นหายไปไหนหมดนะ ปิดดีกว่า
=_= แต่ก่อนที่ชั้นจะปิด อยู่ดีๆความคิดนึงก็แวบขึ้นมาในสมอง
"ส่งไปให้อีก 1 5 คน ภายใน 1 5 นาที *ห้ามส่งคืนส่งคืนถือเป็นโมฆะถ้าคุณไม่ส่งต่อไป คุณจะถูกสาป คุณจะไม่มีคู่รักไปอีก 10 ปี* คุณจะไม่มีคู่รักไปอีก 10 ปี ไม่มีคู่รักไปอีก 10 ปี อีก 10 ปี . "
อึ๊ยแล้วนี้ฉันกำลังทำไรอยู่เนี่ย นี่กี่โมงแล้ว ตายแน่เหลืออีก 8 นาทีเอง
"โอ๊ยยยยยยยย -_- โคตรจะเมื่อยมือเลย" ชั้นนี้ก็นะ โง๊ โง่ ไปเชื่อได้ยังไงห๊ะ มันมีทางเป็นจริงหรอก ก็แค่เมลล์บ้าๆ เมลล์นึง ( ถ้าไม่เชื่อ แล้วชั้นจะรีบส่งไปทำไมนะ)แต่ชั้นก็กลัวว่ามันจะเป็นจริง
ชั้นไม่รู้หรอกว่าส่งไปให้ใครบ้าง ส่งมั่วเลย กลัวเวลาหมดแล้วชั้นจะต้องอยู่เดียวดายไปอีก 10 ปีT_T
"ขอโทษด้วยน้า" ขอโทษด้วย คนที่ชั้นส่งไปให้นะ ก่อนทำไม่รู้จักคิดจริงๆๆพวกเมลล์ลูกโซ่เนี่ย
ว่าแล้วฉันก็ปิดคอม แล้วฉันจะคอยดูว่าพรุ่งนี้ชั้นจะเป็นยังไง ถ้ามันไม่เป็นจริงนะ
ชั้นจะไปด่าแกเลย ยัยเจน ยัยเพื่อนบ้าส่งมาทำไมก็ไม่รู้
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
"ตึง ตึง ตึง!!! ตื่นได้แล้วโว้ยยยยย" เสียงๆหนึ่งกำลังดังกังวานอยุ่ในโสตประสาทของชั้น แหมขัดขวางความสุขของชั้นจริงๆนะ
"แกจะตื่นไม่ตื่นไอพาย!! รีบๆตื่นเลยนะก่อนที่ชั้นจะไม่รอแก " เสียงพี่ชายตัวดีของชั้นตะโกนมาโอ๊ยลืมไปเลยว่าวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก
"อืมรู้แล้วน่า เคาะซะประตูจะพังแล้วนะ"
"รู้แล้วก็รีบไปซิ พี่ให้เวลาแก 3 นาทีนะ"พี่ชั้นตะโกนมา โอยยยย เสียงดังจริงๆ อยู่แค่นี้เอง แหกปากทำไมฟ่ะ
" 3 นาที พี่จะบ้าหรือเปล่า อย่างงั้นชั้นไม่ต้องอาบน้ำกันพอดี"
"เออ ก็ดีนะ งั้นแกก็ไม่ต้องอาบน้ำแล้วกันเร็วๆหละ พี่ไปรอข้างล่างนะ"พี่ฉันพูดพลางเดินลงบันไดไป
"ชิส์ ใครจะไปเชื่อพี่หละ ถ้าไม่อาบน้ำนะชั้นก็เหม็นเหมือนพี่ ไม่อยากเหมือนพี่หรอก"
ชั้นพูดพลางรีบเดินไปเข้าห้องน้ำก่อนที่พี่ชีสกับพี่เนยจะทิ้งชั้นไปไม่เป็นไรชั้นไปโรงเรียนกับไอกี้ก็ได้ ชั้นไม่ง้อหรอก
"ตึง ตึง ตึง "
"มีไรให้กินบ้างงงงง"
ชั้นรีบลงไปข้างล่างทันทีที่ชั้นอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เสื้อผ้าเรียบร้อย หน้าตาโอเค ผมเรียบร้อยแล้ว เหลือแต่ท้องนี้แหละที่ยังไม่พร้อม
"แกอ่ะ ไม่ต้องกินแล้วแหละ ตื่นก็โคตรจะช้าเลย รีบไปเลยไม่ต้องกิน ไม่ได้เตรียมไว้ให้แกหรอก ชั้นลืม ไปว่าแกยังไม่ได้กิน" พี่เนยรีบบ่นชั้นแล้วไล่ให้ชั้นไปโรงเรียนทันทีโดยที่ยังไม่มีอะไรตกถึงท้อง
"เออ ไม่กินก็ได้ แล้วพี่ชีสกับไอกี้ไปไหนแล้วอ่ะพี่เนย " ชั้นหันไปถามพี่เนยเพราะตอนนี้พี่เนยกำลังล็อคประตูรั้ว ชั้นไม่เห็นพี่ชีสเลยตั้งแต่ไปปลุกชั้นบนห้อง
"อ๋อพี่ชีสกับไอกี้นะเหรอ ก็เพราะแกตื่นช้าอ่ะดิ พวกนั้นเค้ารอแกไม่ไหวเลยมาโบ้ยให้ชั้นต้องไปกับแกไงเล่า วันนี้ต้องรีบไปลอกการบ้านปิดเทอม อ่ะแซนวิสต์ของแก" พี่เนยพูดพลางส่งแซนวิชต์มาให้ชั้น
"ขอบคุนน้า พี่เนยสุดสวย อุตส่าห์ทำให้ ตอนแรกก็นึกว่าพายจะถูกลืมซะแล้ว"แล้วฉันก็ต้องเขย่งขึ้นไปหอมแก้มพี่เนย
"ยี้ แกช่วยไปไกลๆชั้นจะได้ม่ะ หยะแหยงว่ะ แกมาหอมแก้มชั้นเดี่ยวเรตติ้งชั้นก็ตกหมด"
พี่เนยพูดพลางผลักหน้าชั้นไปไกลๆเหมือนรังเกียจ รังเกียจไรนักหนานะ ชั้นไม่ได้เลียหน้าพี่ซะหน่อยชั้นเลยเดินไปโรงเรียนกับพี่เนยเพราะบ้านชั้นกับโรงเรียนอยู่ใกล้กันเดินไปแค่ 10 นาทีก็ถึงแล้ว
"ถึงแล้ว อืม แล้วแกจะไปดูได้ยังเนี่ยว่าแกอยู่ห้องไหนรีบไปดูเร็วๆนะชั้นก็ต้องรีบไปหาเพื่อนเหมือนกัน"
พี่เนยลากชั้นไปทันทีอะไรมันจะรีบขนาดนั้นว่ะ
"โอ๊ย!!! พี่เนยช้าๆก็ได้จะลากชั้นทำไมเนี่ย"ช้าๆก้ได้ชั้นจะล้มแล้วนะ
"ปึงงงงงงงงงงง" รู้สึกเหมือนอะไรสักอย่างที่ชั้นชนจนล้มลงไป ใช่คนหรือเปล่านะ
"โอ๊ย ขอโทษนะค่ะ"ชั้นพยายามหันไปขอโทษเค้าคนนั้น แต่ชั้นก็ต้องโดนลากต่อไป ด้วยแรงมหาศาลของพี่เนย
"กรึ่บ โอ๊ย มือช้านนนนน จะฆ่าชั้นให้ตายเลยใช่ไหมเนี่ยยัยบ้า"
ได้ยินเสียงแล้วเค้าเป็นคนจริงๆด้วย แล้วที่เสียงกรึ่บเมื่อกี้เสียงอะไรนะ ชั้นกำลังจะหันไปขอโทษเค้า
"นี่ไงแกบอร์ด แกรีบเข้าไปดูเลยนะ"พี่เนยตะโกนเรียกชั้นแล้วผลักไปใกล้บอร์ดอันนั้นก่อนที่จะ
"ตึง ตึง ตึง"ก่อนที่ชั้นจะรู้สึกอะไร
"โอ๊ย เจ็บชะมัดเลย" ชั้นว่าพลางดันตัวให้ยืนขึ้น ทำไมมันยืนไม่ได้นะ ปวดขาจัง!!!
"นี่!!!! ยัยพายแกลงไปนั่งทำอะไรอยู่ตรงนั้นนะ ดูซิ แกวิ่งไปชนบอร์ดเค้าทำไมดูสิ หึหึหึ"
โธ่ พี่นั่นแหละผลักชั้นทำไม ทำให้ชั้นต้องไปชนบอร์ดหล่นเลย แล้วมันอันเดียวซะที่ไหนหละ บอร์ดล้มลงอย่างกับโดมิโน แล้วยังต้องมาเจ็บขาอีก สงสัยจะสะดุดกับขาบอร์ดเมื่อกี้
"โอ๊ย พี่เนยช่วยฉันหน่อยซิ ยืนขำอยู่นั่นแหละชั้นเจ็บนะ"พี่เนยมัวแต่ขำอยู่ได้ ไม่ช่วยฉันสักทีอายก็อาย เจ็บก็เจ็บนี่นะเปิดเทอมวันแรกที่ชั้นรอคอย
"5555 ก็มันขำหนิ แกนี่ซุ่มซ่ามที่สุดเลย ขายขี้หน้าเค้าที่สุดที่คนสวยๆอย่างชั้นมีน้องอย่างแก "
"555555 สงสัยต้องไปเล่าให้พี่ชีสฟังแล้ว แกเอ๊ยอับอายเค้าแน่"แล้วเมื่อไหร่พี่เนยจะช่วยชั้นสักทีนะ
"นี่ยัยบ้า ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลยนะ"
ชั้นเห็นมีผู้ชายคนนึงเดินตรงมาทางชั้นด้วยขากะเผลก อ้าวแล้วเค้าเป็นไรเนี่ย อยู่ดีๆตานั่นก็ดึงชั้นขึ้นมา ชั้นนึกขึ้นได้แล้วว่าคนในนิตยสาร
นั่นทำไมหน้าคุ้น ก็ตานั่นไงที่ชั้นไปแอบดูมันบอกเลิกกับผู้หญิงแล้วตอนนี้ตานั่นก็มายืนอยู่ตรงหน้าชั้นแล้ว โลกมันช่างกลมอารัยอย่างงี้ฟ่ะตอนนี้โมกำลังยืนอยู่ตรงหน้าชั้นแล้วกำลังทำหน้าโหดเหมือนชั้นไปขโมยเวอร์จิ้นเค้า ชั้นเปล่านะแค่คิดอยากทำเฉยๆ
"โอ๊ย ชั้นเจ็บนะ"ตานั่นดึงชั้นขึ้นมาซะตัวลอยเลยคนอะไรแรงเยอะชะมัดแล้วมาดึงชั้นทำไมว่ะ
"แชะ แชะ"ชั้นได้ยินเหมือนเสียงอะไรซักอย่าง แต่ก็ไม่ได้สนใจ
"ปล่อย ปล่อย ปล่อย นายดึงชั้นทำไมห๊ะ ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ"
"ตุบ "
นายนั่นปล่อยชั้นทันที ชั้นเลยลงไปกองกับพื้น โอ๊ยขาชั้นเจ็บอยู่นะบ้าอยู่ดีๆก็มาปล่อยชั้นเฉยๆ
"โอ๊ย จะปล่อยกันก็บอกซะก่อนซิ ฉันเป็นผู้หญิงนะ"ชั้นหันไปตวาดใส่เค้า
"แล้วเทอทำอะไรลงไปรู้ตัวบ้างไหม หา~~~"
ตานั่นว่าแล้วเดินมาหาชั้น พลางทำหน้าอย่างกับโกรธชั้นมาเป็นแรมปี โหแต่หล่อชิบเลย คนอะไรวะอย่างกับเทพบุตรมาโปรด
"ชั้นถามเธอว่าเธอทำอะไรลงไปรู้ตัวบ้างไหมห๊ะ"
ตานั่นว่าพลางเดินเข้ามาหาชั้นอีก อ๊ายอย่าใกล้มาสิเดี๋ยวชั้นก็กินนายหรอก แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่มาคิดเรื่องนั้นนะ ชั้นกำลังถูกตานั่นกินหัว
"ฉันไปทำอะไร ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนายบ้าหรือเปล่าเนี่ยอยู่ดีๆมาว่าคนอื่น ประสาทหรือเปล่าห๊ะ" ฉันหันไปตะโกนใส่ตานั่นทันที หล่อก็ดีอยู่หลอกนะแต่นิสัยอย่างนี้ก็ไม่ไหวนะ ฉันไม่ยอมให้นายมาด่าชั้นฟรีฟรีหรอก
"นี่มันจะเกินไปแล้วนะ!!!"ตาโหดนั่นยกมือขึ้นมา ชั้นจะโดนผู้ชายตีหรอเนี่ย
"หยุดได้แล้ว "พี่เนยพูดขัดขึ้นมา โหยเพิ่งจะขัดตอนนี้เนี่ยนะ ทำไมไม่รอให้ตาโหดตีชั้นก่อนหละตานั่นพอหันไปเห็นพี่เนยตาบ้านั่นก็ทำหน้าตาตกใจแล้วก็.........
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น