ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : :+:+:+:ChApTeR...1:+:+:+:~เค้าเป็นใครน้อ...เหม็นถุงเท้าไหม~
"ทำไมโมต้องทำกับทรายอย่างนี้ด้วย " ผู้หญิงคนนึงกำลังรั้งแขนผู้ชายคนหนึ่งใว้ แล้วร้องไห้ออกมา ภาพเหตูการ์ณนี้ ทำให้ฉันนึกถึงกำลังดูละครบทๆๆหนึ่งอยู่
"ก็ฉํนบอกเธอตั้งแต่แรกแล้วนะมีน ว่าฉํนไม่ได้คิดจริงจังอะไรกับเธอ "
ผู้ชายคนนั้นสะบัดแขนผู้หญิง ที่ชื่อมีนทิ้ง
"ช่วยไม่ได้หนิโม ก็ทรายรักโมเข้าแล้วนะ โมได้จากทรายทุกอย่างไปแล้ว แล้วโมจะทิ้งทรายไม่ได้นะทรายไม่ยอมหรอก"
ผู้หญิงคนนั้นเปลี่ยนจากจับมือมาเป็นเกาะขาแล้วดมรองเท้าอีตาผู้ชายคนนั้นเหมือนมันเลี่อมทอง แล้วเอาหัวไถๆกับรองเท้า อื้อหือทำไปได้เนอะ แล้วผู้ชายคนนั้นก็หันมาทางนี้ โห หล่อมากๆฉันว่าพี่ชายฉันอีก ตาบ้านี่กินขาดเลย อย่าให้เฮียรู้นะ หุ่นก็เท่ห์ แถมยังสูงอีกหน้าตานะไม่ต้องพูดถึงเลย ปากเรียวบางนั่น คิ้วที่โก่งได้รูป ผมสีน้ำตาลเข้ม แล้วยังดวงตาสีฟ้าที่รับกับใบหน้าและเส้นผมนั้นอีกหละ แต่นะหน้าตาก็ไม่ได้เป็นลูกครึ่ง เสร่อใส้คอนแทคแลนส์จริงๆๆ -*-
"ทราย โมเคยบอกทรายแล้วนะว่าโมไม่ได้จะจริงจังกับใคร ก็แค่คบเล่นๆ แล้วผู้หญิงคนนั้นก็ไม่มีสิทธิ์มาเป็นเจ้าของตัวโม ทรายก็ยอมรับแล้ว ทาวันนี้อะไรอ่ะจะมาให้รับผิดชอบหรอ มันคงมากเกินไปนะทราย " ชั้นว่าอีตาบ้า มง โมอะไรนี่ก็ชักไม่ดีแล้วนะ มีอย่างที่ไหนทำนิสัยแบบนี้กับผู้หญิง
"ไม่ได้นะ ก็ตอนนั้นทรายยังไม่ได้รักโมหนิ แต่ตอนนี้ทรายรักโมแล้วนะ" ผู้หญิงคนนั้นก็ยังกอดขาผู้ชายที่หล่อแต่นิสัยเลวนั่นอยู่ ตาบ้านั่นก็พยายามจะเขี่ยยัยผู้หญิงนี้ไปให้ไกลๆ โอ้ยฉันละเกลียดผู้ชายแบบนี้จริงๆๆ
"ยัยพาย แกดูอะไร" ฉันรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงคนเรียกชั้น แล้วก็สะกิดที่ไหล่
"เธอมั่นใจเหรอทรายว่าเธอรักฉันจริง ไม่ได้รักแค่ชื่อเสียงหรือฐานะของฉัน"
"เปล่านะโม ทรายไม่ได้รักโมเพราะชื่อเสียงหรือฐานะของโมนะ" ผู้หญิงคนนั้นรีบลุกลี้ลุกลนทันที แล้วลุกขึ้นมายืนพูดกับผู้ชายที่ชื่อโม สงสัยทนกลิ่นรองเท้าไม่ไหวแล้วแหละ เป็นชั้นไม่ทนหรอกแล้วที่พี่แกเอาหน้าไปไถกับรองเท้านั่นอีกหละ และนี่ฉันมีส่วนได้อะไรกับเรื่องนี้เนี่ย ถึงได้มายืนแอบดูอยู่หลังเสาแบบนี้
"ป้าบ ไปได้แล้วดูอะไรอยู่ได้วะ" ยัยเจนรีบมาลากชั้นไปทันที
"เฮ้ย เฮ้ย อย่าเพิ่งเดะ ยังดูไม่จบเลยเว้ย" ฉํฯหันไปแล้วพยายาม ที่จะกลับมาดูคู่เมื่อกี้อีก 5555 เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าเวลาดูคนอื่นเค้าทะเลาะกันจะสนุกแบบนี้ พอดีว่าซาดิตอ่ะค่ะ{เขียนอย่างนี้หรือเปล่า}
"แล้วแกจะไป ยุ่งเรื่องชาวบ้านเค้าทำไม" ยัยเจนรีบลากชั้นไปทันที
"เออ ก็ได้ แกดูอันนี้ไม่ต้องเสียเงินค่าไฟเปิดดูโทรทัศน์เลยนะเว้ย แต่แหมก็เพื่อเจน พายทำได้ทุกอย่าง"
"จะเอาอะไรอีกหละ บอกไว้ก่อนนะ ครั้งนี้เงินไม่มีแล้ว ครั้งที่แล้วแกผลาญชั้นซะจนเลย" เจนพูดแล้วรีบเดินหนีไปจากฉันทันที เจนที่รีบเดินหนี ทำให้ฉันต้องรีบเดินตามอย่างเลี่ยงไม่ได้ ทำให้ฉันเดินเข้าไปชนกับวัตถุมีชีวิตเข้า
"ขอโทดนะค่ะ"แต่เกเดินไม่ดูตาม้าตาเรือจริงๆๆเลยทำให้หัวเราสองคนชนกัน
"อ้าว!!!! ไอพายมาทำไรว่ะ" แล้วฉันก็ได้รู้ทันทีว่าฉันได้เดินไปชนกับเพื่อนสนิมสมัยประถมเข้า
"แหมที่แท้ก็ใคร นี่บักมีมี่แกเดินมาชนชั้นทำไมห๊ะ"
"แหม ปากแกนี่ ยังกวน ไม่เลิกเลยนะหัดเพลาๆซะบ้าง ชื่อชั้นดีดีไปเรียกบักมีมี่ทำไหมย๊ะ" มี่รีบเดินเข้ามาทักชั้นทันที ด้วยความที่เป็นเพื่อนสมัยน้ำลายยังยืดๆๆกันอยุ่ และด้วยความที่ไม่เจอกันนานเลยทำให้มี่ เดินเข้ามากอดฉันด้วยความคิดถึง
"แล้วแกมากับใครว่ะ อย่าบอกนะว่ามาเดินกับไอปอน์ด นี่แกกลับมาคบกันใหม่อีกเหรอว่ะ มันทำกับแกถึงขนาดนั้นแกยังไม่เลิกอีกเหรอ"
"แกนี่พูดเป็นตุเป็นตะ หัดมองอะไรก่อนพูดซะบ้างเซะว่ะ แล้วแกใช้สมองส่วนไหนคิดว่ะว่าชั้นมากับปอนด์" ใช่ แกใช้สมองส่วนไหนคิดวะ ที่พูดชื่อคนคนนี้ขึ้นมา มันทำให้ชั้นเจ็บแกรู้ไหม....T_T
"เออ ขอโทดทีว่ะ ชั้นรู้แกไม่กลับไปคบกับคนอย่างนั้นหรอกเพราะแกเจ็บแล้วจำ แต่แกรู้อะไรไหมแกอ่ะหลอกคนอื่นได้แต่แกหลอกใจ ตัวเองไม่ได้หรอกนะเว้ย สายตาแกอ่ะ มันบอกทุกอย่างแหละ" ยังไม่ทันที่ชั้นจะพูดอะไรเจนก็เดินมาตามชั้น
"อ้าว ไอพายชั้นว่าแล้วว่าแกหายไปไหนตอนแรกก็นึกว่าไปจับผู้ชาย ที่แท้ก็มาคุยกับมี่ปากมอม ทีหลังขอเป็นผู้ชายนะเว่ย"
"แหม คุณเจนขา ไม่เจอตั้งนานปากเหม็นเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนเลยนะค่ะ" ยัยมี่รีบเดินไปหาไอเจนทันที
"เออ ชั้นอ่ะมันเหม็นยังไงก็เหม็นอย่างนั้นเว้ย ไม่เพิ่มขึ้นเหมือนแกหรอก"มันจะเถียงกันอีกนานป่ะเนี่ย
"เออใช่ แล้วพวกแกจะไปต่อที่ไหนกันว๊ะ เห็นว่าโรงเรียนพวกแกเค้าจะเปลี่ยนเป็นชายล้วนแล้วหนิ เสียดายเนอะแกเค้าน่าจะให้พวกเราอยู่กับชายล้วนได้"
"อย่าฝันหวานนะแก เรื่องผู้ชายไม่มีพลาด" เจนพูดและแขวะมี่ทันที
"ก็ต่อโรงเรียนเดียวกับพวกพี่ชีสพี่เนยอ่ะ แกจำได้ป่ะ " ชั้นเลยหันไปบอกมี่
"อ๋อจำได้ งั้นพวกแกก็เรียนโรงเรียนเดียวกับชั้นอ่ะดิ เห็นป่ะชั้นบอกแกแล้วว่ามาต่อที่เดียวกับชั้นตั้งแต่ ม.1 พวกแกก็ไม่มา เป็นไงทีนี้ พวกแกก็ต้องมาง้อโรงเรียนชั้น โรงเรียนชั้นนะคนหล่อเพียบ"มี่พูดแล้วหัวเราะเยาะนิดๆ
"แกคิดว่าชั้นบ้าผู้ชายเหรอไงว่ะ" ชั้นหันไปถามบักมีมี่ต่อ
"เฮ้ย ชั้นว่าไปกินข้าวกันก่อนเถอะ แล้วค่อยนั่งคุยกัน" ยัยเจนมันเริ่มหิวแล้วมันเลยชวนพวกเราให้ไปคุยกันต่อที่ร้านอาหาร
"แต่ก่อนไปขอชั้นไปซื้อหนังสือก่อนได้เปล่าว่ะ" มี่บอกพวกเราแปลกว่ะ คนอย่างมี่อ่านหนังสือ
"นังมี่ เดี๋ยวนี้คนอย่างแก อ่านหนังสือเป็นด้วยเหรอว่ะ โอ้ ว่าแล้วว่าทำไมวันนี้ขี้จิ้งจกตกใส่หัวยัยเจนตอนเดิน ออกมา" ชั้นหันไปหัวเราะมี่ เหอเหอเหอ คนอย่างมีมี่อ่านหนังสือ
"แกนี่ มากไปแล้วเฟ้ย ตกใส่หัวบ้านแกดิ แมร่งแต่ก็เกือบโดนหัวจริงๆ ว่ะบ้านแกเพาะพันธ์จิ้งจกขายเหรอว่ะ เยอะชิบเลยว่ะ " เจนหันมาว่าฉัน วันนี้ตอนที่เจนไปบ้านชั้นขี้จิ้งจกเกือบตกใส่หัวมันจิงๆ 5555
"เค้าเรียกว่า จิ้งจกฝากรอยรักเว้ย 5555 "
"ไปร้านหนังสือก่อนเถอะ พวกแกนี่ชอบทะเลาะกันจิงๆ" ไอมี่มันบ่นแล้วลากเรา 2 คนไปร้านหนังสือ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เพิ่งเขียนเป็นเรื่องแรกนะ ยังไงก็เม้นท์ได้เลยจ้า ช่วยๆเม้นท์หน่อยน้าจะได้รู้ว่าสวยเช้งแต่งเป็นไง
คัยมีอะไรสงสัยแอดมาคุยกันได้นะ หรือใครเหงาเราคุยได้ทุกเมื่อเพราะเราคุยจนคุณผู้อ่านหลับได้ เราไม่ได้ว่าคุณผู้อ่านว่าเป็นลิงนะ55555
อย่าลืมเม้นท์ เม้นท์ เม้นท์ โหวตด้วยก็ดีจ้า
หนุกไม่หนุกยังไงบอกได้นะเราจะได้ปรับปรุง ตอนนี้เราก็ได้กลับมาปรับปรุงใหม่อีกรอบ หลังจากที่เคลียร์อะไรหลายๆอย่างเรียบร้อยแล้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น