คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ใช้ฐานะพระชายาให้เป็นประโยชน์
‘เหุใ้าึมาอยู่ในร่าอพี่ให่’ นาบิ่อนะเลื่อนสายาไปยัโถน้ำาลายหส์ู่ หิสาวรีบหยิบึ้นมาแล้วมวิ้ว้วยวามแปลใ
‘โถน้ำานี้เป็นอสุลเยว่ เหุใึมาอยู่ที่นี่ หรือว่าพี่ให่นำิมือมา้วย’ ะที่นาำลัใ้วามิ นาำนัลนเิม็เปิประูเ้ามาแล้วน้อมายล
“ทูลพระายา อ์ายสามมีรับสั่ ว่าะไปหาฮอเฮาที่ำหนัหลวเพะ ไม่สะวร่วมรับอาหารเ้า้วย”
“เรื่อนั้น่าเถอะ ้าถามอะไรหน่อยสิ” สีหน้าริัอพระายาทำใหู้เยว่ ัสินใ้าวเ้ามาในห้อ้วยิริยาอ่อนน้อม
“พระายามีอันใเหรอเพะ”
“โถน้ำานี้ ้านำมาั้นเหรอ” นาำนัลส่ายศีรษะ
“มีนาสุลเยว่นำมาให้เพะ เมื่อืนพระายาบอให้หม่อมัน นำโถานี้มาั้ไว้ หลัาอ์ายสามออาห้อไปเพะ”
“เมื่อืนเป็นวันเ้าหอ แ่้าื่นมาเพียลำพั ไม่ไ้มีเาอยู่้าาย นั่นหมายวามว่า้าับอ์ายสาม ยัไม่ไ้ร่วมหลับนอนัน” นาำนัลรีบ้มหน้าล ่อนหยาเียวในร่าอาเหม่ย ะเอ่ยถามบาอย่าออมา
“เาออาห้อไป ทั้ที่เป็นืนวันเ้าหอ นั่นหมายวามว่าเาไม่ไ้เมา้าใ่หรือไม่” ำถามอนาทำใหู้เยว่นิ่เียบไม่อบำถาม นั่นทำให้อีฝ่ายล่วรู้านะอน ่อนภาพอเยว่หลิวเหมยและเยว่ฮูหยิน ที่ทำร้ายลโทษนาบาเ็บสาหัส น้อระเห็ออาวน แล้วพานพบับวามาย ะายวนลับมา
‘ในอี้าิผิ ที่ใ้วามีและวามริใเ้าแลเพื่อให้ไ้ารยอมรับานสุลเยว่ ่อแ่นี้ไป ้าไม่้อารารยอมรับาพวเาอีแล้ว ้าไม่้อารวามรัวามเมาาวนสุลเยว่อี!’ สายามุ่มั่นอหยาเียวายแวววาววับออมาอย่ามีวามหมาย
ภายในำหนัหลวฮอเฮาและฮ่อเ้นั่ผ่อนลายิบน้ำาันอยู่ โยมีอ์ายสามอ่านำราอยู่้า ๆ ่อนนาำนัลนหนึ่ ะเินเ้ามาน้อมายแล้วรายาน้วยิริยาอ่อนน้อม
“ทูลฮ่อเ้และฮอเฮา ุหนูเยว่หลิวเหมยาวนสุลเยว่ มาอเ้าเฝ้าเพะ” อ์ายสามเหลือบามอรู่หนึ่ ่อนะหันไปอ่านำรา่ออย่าไม่สนใ
“นาไ้บอหรือไม่ว่ามาพบเรื่อใ” ฮอเฮาเอ่ยถาม้วยน้ำเสียเมา
“นาบอเพียแ่ว่า เป็นเรื่อสำัมาเพะ เี่ยวับพระายาาเหม่ย” อ์ายสามระินิ้วเล็น้อย แล้ว่อย ๆ วาำราล้วยวามสสัย
“ให้นาเ้ามา” สุรเสียอฮ่อเ้ ทำให้นาำนัลรีบลับออไปทำหน้าที่
ไม่นานนัร่าอหิสาว ในุสีาวบแ่้วยเรื่อประับสู่า เินเ้ามาน้อมายลเารพ ้วยิริยาอ่อนน้อม สายาอนาับ้อไปยัอ์ายสามรู่หนึ่ พร้อมวามรู้สึ่า ๆ หวนืนลับมา อนที่นาเป็นเ็ ามบิาเ้าวัหลว เยพบับอ์ายสามแล้วหลายรั้ อีทั้ยัเยพูุยันหลายหน ภายใ้ิริยาเร่รึม วามริแล้วเาเป็นนิใอ่อนโยนและมีเมาอย่ามา นั่นเป็นเหุผลว่าทำไมนาึหลรัเา และะทำทุอย่าให้ไ้เามารอบรอ หิสาวมอ้าเหรินีแน่นิ่ พร้อมวามิสั่นไหวในใ
‘ทั้ที่พี่ให่็รู้ ว่า้ารัอ้ามาั้นาน แ่็ยัล้าเอ่ยปาอให้ฮ่อเ้ ประทานารอภิเษในรั้นี้ ในเมื่อนาล้าทำเ่นนั้นับ้า เหุใ้าะหัหลันาบ้าไม่ไ้’ หิสาวทบทวนวามิ ่อนย่อัวล้วยิริยาอ่อนน้อม
“ถวายพระพรฝ่าบาท ฮอเฮา และอ์ายสามเพะ”
“เ้ามาหา้าถึำหนัหลว มีเรื่อใสำัั้นเหรอ” สุรเสียอฮ่อเ้เอ่ยถาม พร้อมหิสาวะน้อมศีรษะลเล็น้อย
“หม่อมันมีเรื่อสำั เี่ยวพระายาาเหม่ยเพะ” ฮอเฮาและฮ่อเ้หันมอหน้าันอย่ามีวามหมาย
“เ้ามีอะไร็พูมา” สุรเสียอฮ่อเ้เอ่ยึ้น ทำให้เยว่หลิวเหมย เลื่อนสายามอไปยัอ์ายสาม แล้วัสินใพูบาอย่าออมา
“เิมทีหม่อมัน ิว่าะเ็บวามลับนี้ไว้ับัว แ่อนนี้ น้อสาวอหม่อมัน หายัวไปอย่าปริศนา ไม่รู้ว่าเป็นายร้ายีอย่าไร หม่อมันึัสินใ มาอาศัยบารมีอฮ่อเ้และฮอเฮาเพะ”
“หน้าที่ารามหาัวผู้สูหาย เป็นหน้าที่อเสนาบียุิธรรม เ้ามาพูรนี้ะมีประโยน์อันใ” อ์ายสามล่าวพลาวาำราในมือล้า ๆ ส่สายาราบเรียบมายัอีฝ่าย ่อนหลิวเหมยะส่ายศีรษะ
“เพราะหม่อมันไม่แน่ใเพะ ว่าารหายัวไปอน้อสามะเี่ยว้อับพระายาหรือไม่” สิ้นเสียอหลิวเหมย ฮ่อเ้และฮอเฮาหันมอหน้าันอีรั้ เว้นแ่้าเหรินี ที่ะันิ่ไปรู่หนึ่ แล้วับ้อมอมายัหลิวเหมย้วยสายาั้มั่น
“เ้าพูเ่นนี้หมายวามว่าไ ารหายัวไปอเยว่หยาเียว เี่ยวอันใับพระายาั้นเหรอ” เมื่อเห็นปิิริยาออ์ายสาม ทำให้หลิวเหมย่อย ๆ เผยวามริออมา
“วามริแล้ว พี่ให่อหม่อมัน ไม่มีวามสามารถ้านสมุนไพร นที่เ่้านสมุนไพรริ ๆ ็ือน้อสาม ้วยวามที่มาราอนาเยเป็นหมอสมุนไพร ไ้ทิ้ำราำนวนมาไว้ให้ับหยาเียว นาั้มั่นเริรอยามมาราั้แ่อ่านหนัสือไ้ นาฝึปรุสมุนไพรมานับานั้น อีทั้นาเยรัษามาราอหม่อมันนหายีมาแล้วเพะ ยาที่พี่ให่นำมารัษาฮอเฮานั้น เป็นยาที่น้อสามปรุึ้นมา ไม่ไ้เิาฝีมือพี่ให่เลยสันิ วามีวามอบนี้วรเป็นอน้อสามแ่แร แ่พี่ให่็น้อมรับวามอบนั้นไป นไ้ึ้นเป็นพระายาออ์ายสาม ไม่เท่านั้น ารหายัวไปอน้อสาม อาเป็นารปิปาาฝีมืออพระายา็เป็นไ้เพะ เ่นนี้่อให้เสนาบียุิธรรมสืบหาเบาะแส ะล้าสสัยในัวพระายาเหรอเพะ” หลิวเหมยอธิบายพร้อมหยน้ำาไหลออมา สายาไหวระริทอมอทุน นทำให้ฮอเฮาเิพระทัยอ่อน
ความคิดเห็น