ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Guy อย่า ลืม ฉัน

    ลำดับตอนที่ #1 : เพื่อน?

    • อัปเดตล่าสุด 25 ต.ค. 56


    วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันเเรกของม.5ฉันอยู่ทับ 9 เเต่สเนค(เพื่อนของฉันเอง)อยู่ทับ 3 ซื่งเป็นอะไรที่เศร้ากันมากมายเกิดมาไม่เคยเศร้าเท่านี้มาก่อนเสียใจสุดซึ้งงงงง T^T
    ณ ห้องมัธยมศึกษาปีที่ 5/9
    "นักเรียนที่น่ารักทุกๆคนนั่งตามสบายน่ะค่ะวันนี้ไม่มีอะไรมาก ครูเเค่จะทำความรู้จักกับนักเรียนเท่านั่นเพราะฉะนั่น ทุกคนรีบหาที่นั่งน่ะจ้ะ นั่งตามสบายน่ะค่ะ ^0^ "คุณครูที่ปรึกษาเริ่มพูดในขณะที่ฉันกำลังหย่อนก้นตัวเองไว้บนเก้าอี้ โต๊ะคู่ซึ่งแน่นอนว่าฉันไม่มีเพื่อนนั่งคู่อยู่เล้ว Y_Y
    "เห้ยๆ นั่นฉันจองเเล้ววววว"
    "ไม่ๆๆๆฉันต่างหาก"
    "ฉันๆๆ"
    "ไม่เอ้าาาาาาาาาาาาาา "มีคนร้องเสียงหลงมาจากมุมหลังห้องไม่แปลกเลยที่พวกม.ปลายจะนั่งห้องเเละเเย่งชิงเก้าอี้อย่า
    กะว่ามันเป็นทองคำที่อิชิตันเเจกงั้นเเหละ
    "นี่ๆๆพวกเธอๆใช้ไม่ได้จริงๆ เเค่เลือกที่นั่งเองน่ะ จะนั่งไหนนั่งไหนก็เหมือนกันนั่นเเหละ เดี๋ยวก็รู้จักกันเอง เด็กสมัยนี้นี่จริงๆเลย (- -  )(   - -)(- -   )(   - -)"
    "เฮ้ออออ"ทำไมมันรู้สึกเสียงมันใกล้หูยังไงไม่รู้น่ะ
    พึ่บบบ!!!
    "สวัสดี :) ฉันชื่อ แซม น่ะ แล้วเธอล่ะ?ชื่ออะไร?"หมอนั่นเเนะนำตัวเบล็ดเสร็จก็สวนคำถามมาอย่างว่องไว- -
    "เเอมไพร์"
    "โอ้วววว"หมอนั่นทำเสียงหลงอย่างกะว่าเจอเทพเจ้า- -(ฉันพอเดาออกได้เเล้วล่ะว่าคนที่ร้องเสียงหลงหลังห้องนั่นต้องเป็นอีตาแซมนี่ชัวร์ -*-)"ชื่อเธอเพราะจังงงงง*0*"
    "ขอบใจ- -"" "

    กริ้งง! กริ้ง!! กริ้ง!!
    เหล่าบรรดานักเรียนเริ่มทยอยออกจากห้อง
    "นี่ๆ"แซมเอานิ้วมาจิ้มเเขนฉันเเบบเด็กๆ
    "ว้อท?"
    "ฉันไม่มีเพื่อน..:)"
    "แล้วนายบอกฉันทำไม?"
    "ขอไปด้วยคนสิ :o "
    "นายไม่กลัวเพื่อนนายจะหาว่าเป็นเกย์เหรอ?"
    "(._.  )(   ._.)(._.   )(._.  )"
    "งั้นก็ตามสบาย"สงสัยหมอนี่คงจะไม่มีที่ไปจริงๆสิน่ะ- -*

    ณ โรงอาหาร
    "สเนคๆ"ฉันส่งสัญญาณให้สเนครูว่าฉันอยู่ตรงนี้ ><
    "เห้!!...นั่นใครน่ะo_O"
    "อ่อ นี่เพื่อนใหม่ฉันเอง"
    "สวัสดี ฉัน เเซม "
    "อ่า..อ่อ.. สวัสดี"พอเเซมเห็นสเนคตอบด้วยท่าทางเอ๋อๆเเบบนี้ก็ทำให้เเซมอดยิ้มขึมมาไม่ได้ เมื่อเขายิ้มโชว์ฟันเท่านั่นล่ะ รัศมีความหล่อเปล่งประกายทันที*()*
    "ไปกินข้าวเถอะ ฉันว่าไส้ฉันขาดเเล้วล่ะ"ฉันทักท้วงขึ้นก่อนที่จะไม่มีใครได้กินข้าวพอถึงตอนกินข้าวฉันก็เพิ่งรู้น่ะว่าเเซมเป็นคนพูดมากมาย กินไปพูดไปอ มันอาจดูตลกน่ะเเต่เขาทำเเล้วมันดูเหมือนเด็กยังไงยังงั้น- -
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×