คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ผิดคาด
2
‘และคุณหนูก็ไม่มีทางเลือก^_^’
‘TOT’
‘เสาร์นี้จะมีงานแสดงความยินดีในการแต่งตั้งตำแหน่งหัวหน้ามาเฟียคนใหม่ของแก๊งไวกาโตะสึ ซึ่งนั่นก็คือคุณหนู’
‘TTOTT’
‘ทางเราจะจัดเสื้อผ้าให้ครับ ใส่พอดีแน่นอนเพราะทางเรามีพ่อค้าตัดชุดส่วนตัวของแก๊ง ฮ่าๆ ไม่ต้องทำหน้าเครียดขนาดนั่นหรอกครับ และเพื่อเป็นการปลอดภัยผมจะให้ลูกชายของผมทั้งสองคนย้ายเข้าไปเรียนโรงเรียนเดียวกับคุณหนู’
‘หาาา?O_o’
‘วงการของเราอันตรายมากนะครับถ้ามีใครที่ไม่ประสงค์ดีต่อแก๊งของเรารู้เข้า มันจะอันตรายต่อคุณหนูมาก’
‘แล้วพ่อหนูล่ะ’
‘โอ้ว…ไม่ต้องห่วงครับผมส่งคนไปคอยคุ้มกันอยู่’
‘บอกพ่อรึยังคะ’
‘แน่นอนครับ เรารายงานไปแล้วเรียบร้อย’
‘แล้วพวกเขา…’
‘อ๋อ! ใช่ครับคุณพ่อของคุณหนูได้อนุญาตให้ลูกผมเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้แล้วเรียบร้อยเพื่อความปลอดภัยของคุณหนู^O^’
‘( O_O )( TOT)(TOT )( TOT)’
ต่อจากนี้ฉันคงต้องถึงคราวอวสานชีวิตแสนสุขสบายเยี่ยงคนหญิงสาวธรรมดาแล้วสินะU_U แถมยังต้องเจอกับพี่น้องที่ต่างกันอย่างกับสุดขอบของกาแล็กซี่กับสุดขอบนรกเลยทีเดียวT_T คนแรกเงียบกริบพูดน้อยจนฉันสามารถนับประโยคที่เขาพูดได้เลยล่ะ อีกคนพูดไม่หยุดพูดมากจนฉันอยากจะวางยาให้หลับไปตลอดกาลเล้ยยย!! อุ้ย! ไม่ได้ๆ(>< )( ><) ฉันจะวางยาเขาไม่ได้ เขาต้องคอยคุ้มกันฉันนะ แต่ว่าสองคนนี้หน้าตาก็ไม่ละอ่อนจากฉันสักเท่าไร่ จะมาเป็นบอดี้การ์ดฉันไม่จริงๆเรอะ-*-
“ฮูววววว ตื่นเต้นจังเลย จะได้เข้าโรงเรียนใหม่แล้วว>O<” นิคพูดพลางโดดดี๊ด๊า
“นายจะตื่นเต้นทำไมกัน ปกติเราก็ย้ายโรงเรียนเป็นเนืองนิตย์อยู่แล้ว-_-” นิลพูดอย่างรำคาญ วันนี้เท่าที่ฉันนับเขาพูดเป็นประโยคที่สอง ประโยคแรกเขาพูดกับฉันว่า ‘สวัสดี’ แล้วทำหน้าอมขี้ต่อไป-*-
“ไม่รู้สิ ฉันชอบการย้ายโรงเรียนมั่ง ฮ่าๆๆ”
และแล้วเราทั้งสามคนก็เดินถึงหน้าโรงเรียน…ฉันควรจะพูดอะไรกับพวกเขารึเปล่านะ หรือว่าไม่ต้องบอกอะไรเลย ยังไงๆพวกเขาก็ย้ายโรงเรียนบ่อยอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ… บางทีพวกเขาอาจจะรู้ว่าต้องทำอย่างไง รึเปล่า? ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจที่จะพูด
“ก็… พวกนายเป็นเด็กใหม่เข้ามากลางเทอม พวกนายรู้รึยังว่าอยู่ห้องอะไรกันนะ” ฉันถามขึ้นและคำตอบที่ได้มาคือ…การส่ายหน้าของทั้งสองคน-*- ถึงจะส่ายหน้าเหมือนกันทั้งสองคน แต่ระดับความน่าเอ็นดูมันต่างกันเหลือเกิ๊นนน นิลส่ายหัวด้วยสายตาและใบหน้าที่ว่างเปล่า ส่วนนิคส่ายหน้าด้วยความบ๊องแบ๋วเป็นที่สูดดดดด>< “อ่า… ก็พวกนายต้องไปดูรายชื่อที่หน้าห้องกิจกรรมนักเรียนนะ ห้องกิจกรรมนักเรียนนายก็เดินเลียวซ้ายตรงนี้ไปตรงไปเรื่อยๆ แล้วจะมีป้ายบอกให้เลี้ยวขวา แค่นี้แหละ มีอะไรก็บอกฉันละกัน ฉันอยู่ ม.5/3 ไปละ” ว่าเสร็จฉันก็รีบเดินไปเพียร์ที่กำลังรอฉันที่ห้องของตัวเอง>O< ยัยนั่นต้องบ่นฉันแน่เลย ฉันให้เธอรอตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงที่แล้วแล้วนะสิTOT และก็จริงอย่างที่คิดพอฉันมาถึงห้อง ฉันก็ต้องพบกับใบหน้าที่บูดบึ้งของเพียร์U_U
“แกมาสายครึ่งชั่วโมง!!”
“ฉันผิดไปแล้วววววT^T ”
“โชคดีนะที่วันนี้ฉันอารมณ์ดี^O^ ไม่งั้นแกเจอฉันสวดอีกยาวววว~”
“ไปทำอะไรมาถึงได้อารมณ์ดี”
“วันนี้บอสชวนฉันไปกินไอติมเย็นนี้*O*”
“ทำเป็นตื่นเต้น-_-*”
“แล้วก็มีอีกเรื่อง…”
“อะไรอีกล่ะย่ะ”
“ฉันได้ข่าวว่าวันนี้มีนักเรียนใหม่เป็นเด็กผู้ชายสองคนหน้าตาหน้าซัดสุดๆ>///<”
“ห้ะ?O_o” ข่าวโรงเรียนฉันนี่ไปเร็วไม่แพ้ข่าวบันเทิงเลยทีเดียว-*- “แล้วดาร์ลิ้งค์แกล่ะจะทิ้งแล้วเหรอ”
“แกจะบ้าเหรอ ฉันแค่จะบอกว่าเด็กใหม่หน้าตาดีแค่นั่นเอ๊งงง ยังไงๆ ก็สู้บอสของฉันไม่ได้หรอก ฮ่าๆๆ” มั่นใจเหลือเกินนะหล่อนน-*-
“แต่ฉันว่าสู้แซงหน้าบอสของแกได้ว่ะ ฮ่าๆๆ”
“แกรู้ได้ยังไงว่าหล่อกว่ามายดาร์ลิ้งค์ รึ… หรือว่าแกไปเห็นมาแล้วใช่มั้ย กริ๊ดดๆ บอกมานะไปเจอตอนไหน อ๋อ…รู้แล้วเมื่อกี้ใช่มั้ยที่ทำให้แกมาหาฉันช้า โอ้ววว หน้าจะหล่อปานไหนเนี่ยย ถึงทำให้เพื่อนฉันหลงมนต์เสน่ห์เหล่ตามอง แบบนี้ต้องรีบรายงานซีริคสะแล้ว ฮ่าๆๆ”เดาเป้นตุเป็นตะจริงๆเลยนะ-*- ซีริคเป็นเพื่อนของบอสและกำลังจีบฉันอยู่-_- ฉันยังไม่ทันได้แก้ตัว จู่ๆ ก็มีอีกเสียงโผล่ขึ้นมาแทรก
“ออกัสสสสส มีหนุ่มน้อยมารอเธอหน้าห้องนะ ชอบกินเด็กก็ไม่บอก สงสารซีริคจังเลยทำไมเข้าถึงไปชอบคนอย่างเธอนะ-_-*” ใครมาฟ่ะ ว่าแล้วฉันก็ลุกจากที่นั่งเดินไปหน้าห้องและแน่นอนว่าเพียร์เดินตามมาติดๆ ด้วยความอยากรู้ เพราะผู้ชายที่ตามตื้อฉันมีแค่อีตาซีริคคนเดียว เพียร์ชอบบอกว่าฉันชอบทำตัวสบายเกินไป ไม่แต่งหน้าทำผมเลยและถ้าฉันทำตัวแบบนี้ต่อไปฉันต้องขึ้นคาน ตอนแรกๆ ก็กลัวอ่ะนะ แต่สุดท้ายนายซีริคก็เข้ามาทำลายคำทำนายแสนทรหดของยัยเพียร์ ตอนที่ซีริคบอกว่าชอบฉันนะ ฉันแทบจะหัวเราะจนท้องแข็งแล้วล่ะ ฮ่าๆๆ ตอนนั่นหน้าของยัยเพียร์ช็อคสุดๆ ไม่ต่างกับคนอื่นที่รู้เรื่องนี้หรอก ทุกคนต่างช็อคทั้งนั่น ก็แห่ม…มีคนจีบทั้งทีดันเป็นคนดังของโรงเรียนสะได้ หมอนี่รวยก็รวย ฉลาดก็ฉลาด กีฬาอย่าให้พูดถึง…พวกกล้ามเบิ้กๆ ยังล้มเขายาก นิสัยก็ดีนะ แต่ใจร้อนแล้วก็คล้ายๆนักเลงเลยละ ว่าแต่ฉันจะสันธยายนายซีริคทำไมเนี่ย-*-
ยังไม่ทันถึงหน้าประตูลูกตาของฉันก็แทบล้นออกมาทันทีที่เห็นหัวสีทองๆ ของนายนิคโคลัสสสสสO_O เขามาที่ห้องฉันทำไมกัน เดี๋ยวพวกที่ชอบหมั่นไส้ชาวบ้านชาวเมืองอย่างยัยแทนี่มาสิ รับรองฉันคงโดนยัยนั้นเกลียดไปถึงเซลล์เม็ดเลือดแดงพอดี ลำพังแค่ซีริคมาจีบฉันก็ทำให้ยัยนั้นเกลียดฉันเข้าไส้ดำไปแล้ว ฉันก็ไม่ได้กลัวอะไรยัยนั้นหรอกแต่เธอดันไปสนิทกับเด็กพิมพ์ข่าวโรงเรียนนี่สิ ยัยนั่นชอบหาข่าวที่เกี่ยวกับผู้ชายฮอตๆ ของโรงเรียนลง เพื่อเป็นการทำให้เรตติ้งพุ่งกระชูดและทำให้คนเกลียดกันมากขึ้น-*- ถ้าซีริคได้ยินเรื่องนี้ขึ้นมาก็เตรียมเปิดหัวข้อข่าวใหม่ได้เลยTOT หมอนั่นไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับฉันสักเท่าไร่-_-
“เด็กที่ไหนอะ หล๊อหล่ออ>O<”ยัยเพียร์กริ๊ดกร๊าด
“อ้าววว ค…พี่ฮะ><” นิคโคเกือบจะทำเสียเรื่องแล้ว ฉันบอกเขาว่าให้เรียนฉันเหมือนพี่สาวคนนึงเท่านั้น ขืนเรียกว่าคุณหนู ฉันก็โดนสงสัยพอดีสิ
“มาทำไม”
“ก็พี่บอกว่า…’ถ้ามีอะไรก็บอกฉันละกัน’ ผมหลงห้องครับ^^” นิคไปก็ส่งยิ้มหวานให้ผู้หญิงทั้งห้องไปด้วย-*-
“อ๋อ! โอเคๆ ออกไปรอข้างนอกแปปนึงเดี๋ยวฉันตามไป”
“ครับพี่สาววว”พูดจบนิคก็ไม่ลีลารีบหัวขวับไปรอที่นอกห้องทันที
“โอ้ววว หน้าตาน่ารักน่าเอ็นจัง>< ระวังอย่าให้ยัยแทขี้เห็นเข้าล่ะ ระวังเป็นเรื่อง” เพียร์พูดด้วยความปรารถนาดี และชื่อ ‘แทขี้’ ก็เป็นสมญานามที่เราสองคนตั้งขึ้นมาเรียกกัน ชื่อเพาะๆ ใช้กับยัยนั่นคงไม่ดี-_-
“แล้วที่แกบอกว่าแกจะไปบอกซีริคละ”
“โธ่! ฉันพูดเล่นหรอก ฉันไม่ปล่อยให้นายซีริคมาอัดรุ่นน้องหน้าตาจิ้มลิ่มหรอก เดี๋ยวเสียของพอดี><”
“-*-“
“กลับมาแกต้องเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฉันฟังว่าแกไปรู้จักกันได้ไงงงง”
“เออๆ ไปนะ”
“จ้ะ โชคดีรีบกลับมาเรียนคาบสองให้ทันนะ อย่าไปจู๋จี๋กันมากล่ะ อิอิ^^”
“ไม่ต้องรอคาบสองหรอกย่ะ ฉันจะกลับมาให้ทันคาบแรก! คอยดู!”พอล่ำลาจากเพื่อนสุดเพี้ยน ฉันก็รีบออกมาหานิคในทันที
“นายอยู่ห้องไหน”
“ผมอยู่ม.4/6 ฮะ”
“ตามฉันมา” ว่าแล้วฉันก็เดินนำ พอหันหลังมาอีกทีนิคยังอยู่ไม่พ้นรัศมีหน้าห้องฉันอยู่เลย ปล่อยให้ฉันเดินนำลิ่ว เพราะหมอนี่เล่นเดินชมนกชมไม้ ค่อยๆเยื่องพระบาทอย่างช้าๆ ฉันจึงตัดสินใจคว้าข้อมือเขามาเดินจูงสะเลย เดี๋ยวฉันจะผิดคำพูดกับยัยเพียร์ ระหว่างทางฉันจึงหาเรื่องคุยไม่ให้มันเงียบจนเกินไป แต่ปกตินิคพูดมากจะตายไปไม่ใช่เหรอ? เงียบทำไมนะ-_-* ตอนที่อยากจะให้พูดก็ไม่พูด
“นายอยู่มอสี่จริงๆเหรอ”
“จะว่างั้นก็ได้ฮะ ที่จริงผมซ้ำชั้น โง่ไปน่อยนะ ฮ่ะๆ” บอกตัวเองโง่แล้วขำเฉยเลย-_-? บ้าปะวะเนี่ย
“เรื่องเรียนไม่เก่งแล้วเก่งเรื่องไหนล่ะ”
“ผมเหรอ…อืม…ผมบู้เก่งนะ ฮ่าๆๆ”
“งั้นเหรอ จะลองดูกับฉันสักตั้งไหมล่ะ!” เฮ้ยยย นั่นไม่ใช่เสียงฉันน่ะ พอหันไปตามเสียงก็พบร่างสูงโปร่ง ผิวขาวหน้าเรียวยาวผมน้ำตาลเข้มสไลด์ลงมาถึงต้นคอ ดวงตาสีเทาดูแล้วน่าหลงไหล แต่ฉันกลับหน้าซีดเผือกและสลัดมือนิคในทันที ซวยแล้วไง ลืมไปเลยว่าซีริคอยู่ห้องหนึ่ง เป็นทางผ่านไปม.4 สะด้วยTOT “แกเป็นใคร”
“ทำไมฉันต้องตอบนาย” นิคตอบหน้าตาย
“ไม่อยากตอบก็ไม่ต้องตอบ แต่อย่ามายุ่งกับเธออีก!” ไม่พูดเปล่า ซีริคดึงตัวฉันเข้าไป แต่ถูกมือของนิคคว้าข้อมืออีกข้างของฉันไปก่อน อะไรกัน ไม่ทันไรฉันกลายเป็นชักเย่อแล้วTOT
“ปล่อยสิว่ะ!!!” ซีริคเริ่มหมดความอดทน
“แกฝันกลางวันรึไง หึ ” โอ้วระวังนะ นายกำลังพูดกับนักเรงประโรงเรียนฉันอยู่T_T
“อยากตายมากรึไงหะ”
“คงงั้นมั่ง” พูดจบทั้งซีริคก็หน้าแดงเทือกด้วยความโมโหก่อนจะปล่อยมัดไปที่หน้าของนิคแต่นิคก็รับหมัดนั่นไว้ด้วยมือข้างเดียว แล้วการต่อสู้ที่ดุเดือดก็เริ่มขึ้น นางเอกอย่างฉันต้องทำอะไรสักอย่าง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้ทะเลาะเพราะฉันก็ตาม-*- ซีริคดันไปโมโหปากของนายนิคโคลัสต่างหาก-_-
“ซีริค!นายทำบ้าอะไรเนี่ย” ฉันพูดพร้อมวิ่งไปห้ามสองคนนั่นก็ที่ครูบราวน์จะเข้ามาเห็น ฉันไม่อยากเข้าห้องปกครองน่ะTOT“นี่…เอ่อ…” ฉันเดินเข้าไปหานิคโคลัสที่มุมปากแตกเลือดไหลซิบ “เขาเป็นเด็กใหม่นะ”
“อะไรกัน เธอก็เห็นอยู่ ปากมันจัดสะขนาดนั่น เดี๋ยวพ่อจะอัดให้นั๋ว!!”
“ใจเย็นๆนา…ซีริค นายไม่อยากโดนเข้าผอ.เรียกไปคุยอีกใช่มั้ย”
“ที่จริงฉันคุยจนชินแล้วล่ะ-_- แต่วันนี้ฉันยอมแกเพราะมายดาร์ลิ้งค์หรอกน่ะ-^- แล้วทำไมเธอต้องจับมือมันด้วยละ-_-” ใครมายดาร์ลิ้งค์นาย-_-^^
“กะ…ก็น้องเขาเป็นเด็กใหม่หนิ ฉันกลัวหลงเลยต้องเดินจับมือไว้ อีกอย่างการจับมือเป็นการสร้างสัมพันธไมตรีต่อกันไงล่ะ^_^” ฉันรีบแก้ตัวด้วยข้อแก้ตัวที่น่าเกลียดที่สุดในสิบโลกU_U
“แล้วทำไมเธอถึงไม่เคยจับมือฉันบ้างล่ะT_T ” ซีริคเปลื่ยนสีหน้าเศร้า-*- “ไม่เป็นไร เพื่อเป็นการสร้างสัมพันธ์ระหว่างเราสองคน วันเสาร์นี้เธอต้องไปเดตกับฉันนะ>< แล้วเธอก็ห้ามปฏิเสธด้วย แล้วฉันจะไปรับที่บ้านเธอนะ โอเค้? ฉันไปเรียนก่อนนะ O_<” เขาขยิบตาให้แนพร้อมกับขโมยหอมแก้มแล้วจากไป -///-
“ไอบ้า!!” ฉันตะโกนด่าไล่หลังหมอนั่นไปแต่เขากลับหัวเราะอย่างชอบใจ-*- เหอะๆ ยอมไปง่ายๆ อย่างนี้ตั้งแต่แรกก็จบ-_- ระหว่างทางที่ฉันไปส่งนิค จู่ๆ ปากอันแสน…ของเขาก็ทำลายความเงียบขึ้นมาด้วยประโยคที่น่าขนลุกสุดๆ~_~
“เขาเป็นแฟนพี่ก็ไม่บอก” คำพูดของนิคทำให้ฉันหันขวับไปมองโดยด่วน
“ใครแฟนฉัน-__-++”
“ก็คนเมื่อกี้ไง”
“นั่นไม่ใช่แฟนฉันเว่ยยย”
“ไม่ใช่แฟนแต่ดันหึงหวงขนาดนั่นอ่ะนะ=_=”
“อะ…อื้ม”
“แปลกดีแท้-_-^^”
และสุดท้ายฉันก็กลับมาไม่ทันคาบแรกจริงๆด้วยTOT เพราะนายคนเดียว ซีริค
ความคิดเห็น