BAD BOY & GOOD GIRL [kim woo bin]

ลำดับตอนที่ #7 : BAD BOY AND GOOD GIRL 7

.........บ้านฮยองมิน(17.30น.)..........

ฮยองมิน : เปิดประตูได้ยัง

วูบิน : ไม่คิดจะขอบคุณผมบ้างหรอก ไม่ก็ช่วยผมกินข้าวต้ม

ฮยองมิน : ฉันไม่ได้ขอให้มาส่ง 

วูบิน : อ๋อหรอ 

วูบินเอาน่าเข้าไปใกล้ฮยองมิน จนปากเกือบจะประกบกันอีกรอบ 

ฮยองมิน : โอเคๆๆ ให้นายกินข้าวต้มก็ได้

ฮยองมินเบี่ยงน่าหนีพร้อมกับมือที่ผลักอกวูบินอยู

วูบิน : พูดดีๆกับฉันก่อน 

ฮยองมิน : ยังไงล่ะ 

วูบินก็ดันตัวเข้าไปใกล้อีก 

ฮยองมิน : วูบินค่ะ กินข้าวต้มไหมค่ะ 

ฮยองมินพูดอย่างเร็ววเพื่อไม่ให้น่าเข้ามาใกล้กว่านี้ 

วูบินขำเล็กในลำคอและเคลื่อนตัวออกจากฮยองมิน 

วูบิน : เคๆ ถ้าเธอชวนฉันก็จะกิน 

ฮยองมิน : //น่าด้านนน บังคับกันชัดๆๆ//

ฮยองมินก็เดินลงมาจากรถ

แม่ : วันนี้กลับผิดเวลาน่ะ ฮยองมินนนนน

แม่พูดพร้อมกับยุ่งกับการทำข้าวต้มและเซิร์ฟอาหาร และลูกค้าที่มากมายจนโต๊ะเต็ม

ฮยองมิน : นายกินฟรีคงต้องรอคิวสุดท้ายแล้วเระ 

วูบิน : แม่ครับด้วยผมช่วย

วูบินเดินไปรับถ้วยข้าวต้ม

แม่ : โต๊ะ 8 เลยจ๊ะ

แม่ส่งถ้วยข้าวต้มโดยไม่มองน่า ในความคืดของแม่ คือ ชีวานมาช่วย

..........ร้านปิด(20 : 30 น. )........

แม่ : อ้าว !! วูบินหรอกหรอ แม่คิดส่าชีวานซ๊ะอีก 

ฮยองมิน : แม่รู้จักวูบินได้ไง อ่ะ ???

แม่ : ก็นี้เระ ลูกเพื่อนแม่ที่เราเช่าบ้านเค้าอยู่ไง แต่ก่อนน่ะ แม่กับแม่วูบินเค้าน่ะ สนิทกัน เรียนที่เดียวกัน แต่พอเรียนจบก็แยกย้ายกันไป แต่ก็ยังติดต่อกันเลื่อยๆ น่ะ แหม แต่แม่วูบินเค้าโชคดีน่ะ .ได้ ผัวรวย 555555

วูบิน : 55555 คิดว่าป้าจะจำผมไม่ได้ช๊ะอีก //อันที่จริงผมก็ไม่รู้หรอว่าป้าเป็นใครแต่ก็น่ะเอาใจแม่ยายในอนาคตนิดนึง// 

แม่ : จำได้สิๆ แหม หล่อขนาดนี้ เออ หิวกันหรือยังล๊ะเดียวแม่ทำอะไรให้กิน

ฮยองมิน : -_-/// ไม่ต้องก็ได้มั้งแม่

วูบิน : เอาครับผมหิวมากเลยยยย

วูบินรีบพูดขึ้น 

และแม่ก็ทำเมนู เดิมๆที่ฮยองมินกินที่เช้าและเย็น 

แม่ : ข้าวต้มจานใหญ่ๆมาแล้วจร้าาาาา 

ฮยองมิน : โฮ้ แม่ ใหญ่ไปป่าว เปลือง !! 

แม่ :แหม อย่างก หนักเลย เค้ามาช่วยเราขนาดนี้ยังจะมาเรื่องมากอีก 

ฮยองมิน : โฮ้ แม่อ่ะ 

วูบินแลบลิ้นใส่ฮยองมิน เธอก็เชิดน่าใส่วูบิน

ฮยองมิน :ไปอาบน้ำก่อนน่ะแม่ เหนื่อย !!

แม่ : จะไปไหนก็ไปเถอะ

ฮยองมิน : โฮ้ แม่อ่าาาาาาาาาา 

ฮยองมินก็เดินกระทืบเท้าด้วยการที่ไม่พอใจขึ้นไปบนห้อง 

วูบิน : ป้าครับ คือฮยองมินมีแฟนยังอ่ะครับบบ

แม่ : แม่ก็ไม่รู้หรอฮยองมินไม่เคยพูดให้แม่ฟังเลย แต่อยู่ที่นู้นน่ะ ฮยองมินฮอต จนหัวกระไดที่บ้านไม่แห้งเลยเระจ๊ะ ทำไมระจะจีบลูกแม่หรอ

วูบิน : ครับ ผมคิดอยู่ แต่ผมมีเรื่องหนักใจ ที่ทำให้ผมจีบเธอไม่ได้

แม่ : เรื่องอะไรระ ปรึกษาแม่ได้น่ะ

วูบินเหม่อลอยในตาดูเศร้า จนน่าสงสาร 
และหันมาแม่อย่างสุภาพ 

วูบิน : อ๋อ คือก็ไม่ได้เรื่องใหญ่อะไรมากหรอครับ ป้าครับเดียวผมล้างจานให้น่ะครับ

วูบินรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีเพื่อไม่ให้ตัวเองเศร้าไปกว่านี้

แม่ : ไม่เป็นไรจ๊ะแม่ ทำเองได้ 

วูบิน : ไม่เป็นไรครับ 

วูบินก็รีบลุกและเดินไปห้องเพื่อที่จะล้างถ้วยข้าวต้ม

.............5นาทีก่อน.........
............ฮยองมิน...........

ฮยองมินเดินลงมาแอบเค้าคุยกัน 

แม่ : แม่ก็ไม่รู้หรอฮยองมินไม่เคยพูดให้แม่ฟังเลย แต่อยู่ที่นู้นน่ะ ฮยองมินฮอต จนหัวกระไดที่บ้านไม่แห้งเลยเระจ๊ะ ทำไมระจะจีบลูกแม่หรอ

วูบิน : ครับ ผมคิดอยู่ แต่ผมมีเรื่องหนักใจ ที่ทำให้ผมจีบเธอไม่ได

ฮยองมินแอบตกใจและดีใจในเวลาเดียวกัน 

ฮยองมิน : //อะไรนายจะจีบฉันหรอออออ เขินนนนนน ~>_<~//

ฮยองมิน : //เอ๊ะแต่มาคิดอีกทีเค้าอาจจะล้อเล่นก็ได้ การกระทำของเค้ามันตรงข้ามเลยน่ะ//

ฮยองมิน : //ไม่สิๆๆๆเค้าจะกล้าหลอกแม่เลยหรอ//

ฮยองมิน : //มันคงไม่จริงหรอมั้ง โอ้ยยยยยยย อะไร บ้าหรือป่าวฮยองมิน คุยกับตัวเอง//

เธอคิดและพูดกับตัวเองในหัวแต่ก็แอบดีใจเล็กๆ 

ฮยองมิน : ขึ้นอาบน้ำดีกว่า 

........เช้าตรู่ วันเสาร์ท้องฟ้าสดใส มีแดดอ่อนจากแสงอาทิตย์ มันเป็นเช้าที่สดชื่นนนนนนน .........

ฮยองมิน ก็มาช่วยแม่จัดร้านเหมือนเดิม

แม่ : ทำไมเดียวนี้ ชีวาน ไม่มาหาเราบ้างเลยเนอะ 

ฮยองมิน : ไม่มาดีแล้วแม่ เค้ามาบ่อยก็....

ชีวาน : รำคาญผมหรอ 

ฮยองมินพูดยังไม่ทันจบก็มีเสียงที่คุ้นเคยขึ้น

ฮยองมิน : นายพูดเองน่ะฉันยังไม่ทันจะทำอะไรเลยยย

ชีวาน : ถึงยังไงผมก็มาหาอยู่ดีเระ แม่คิดถึงผมป่ะครับ 

แม่ : แหม คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆ เลยเระ ลูกชายยยยยย

ฮยองมิน : แม่มีลูกชายตั้งแต่เมื่อไร

5555555555555555 แม่กับชีวานหัวเราะ 

ฮยองมิน : //ชีวานมาทำให้ บรรยายกาศเปลี่ยนเป็นครึกครื้น ถึงฉันจะเบื่อนายบ้างครั้ง แต่ฉันก็รู้สึกสบายใจเวลาอยู่กับนาย// เธอคิในใจพร้อมกับยิ้มออกมา

ชีวาน : แม่ครับ พรุ่งนี้ผมขอยืมตัวฮยองมินหน่อยน่ะครับบบ น๊าาาาาาาๆๆ 

ฮยองมิน : อะไรของนายอีกอ่ะ //ฮยองมินถามด้วยความงง//

แม่ : ได้สิ แต่อยากพากัน ไปเถลไถล ที่ๆไม่ครวไปน่ะ //แม่กำชับด้วยความเป็นห่วง//

ฮยองมิน : //แม่ห่วงลูกบ้างก็ดีน่ะ !!!//

ชีวาน : ไม่ทำอะไรเสียหายหรอครับ แค่พาไปดูหนัง 

ฮยองมิน : ไม่ไปอ่ะ ขี้เกียจ 

แม่ : ไปๆเถอะน่ะมาอยู่นี้หลายเดือนเระลูกยังไม่เห็นเที่ยวไหนเลยเที่ยวบ้างก็ดีน่ะลูก

ฮยองมิน : การบ้านหนูเยอะ 

ชีวาน : เดียวผมทำให้ ผมน่ะเรียนเก่งน๊าาาาา
ยอง
ฮยองมิน : คิดดูก่อน 

ชีวานทำหน้าผิดหวัง ฮยองมินเห็นน่าชีวานก็คิดในใจ

ฮยองมิน : อืมมมมม คิดดูแล้วก็อยากดูเหมือนกันน่ะ //ฉันว่ามันก็ไม่ได้เลงร้ายอะไร ชีวานก็ช่วยเราไว้เยอะ เราทำให้เค้าหน่อยจะเป็นไรไป//

ฮยองมิน : แต่มีข้อแม้ !!

ชีวาน : อะไรอ่ะ 

ฮยองมิน : นายต้องเลี้ยงฉันทุกอย่างเลย โอเคไหม 

ชีวาน : สบายมาก 

แม่ : งกจริงลูกฉัน

.........เช้าวันอาทิตย์ .......

อากาศเย็นสบาย มีแดดอ่อน ฮยองมินรีบลุกจากเตียงมาอาบน้ำแต่งตัวเธอนั่งมองตัวเองที่กระจก

ฮยองมิน : ฮ๊าาาา ตื่นเต้นจังเลยย โรงหนังที่กรุงเทพจะเป็นยังไงน่ะ 

เธอแต่งตัวไปพร้ำไปด้วยความตื่นเต้น

......,วูบิน ........

เค้าคิดนั่งคิดแต่เรื่องเมื่อวานมันทำให้วูบินยิ้มเล็กยิ้มน้อยอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

วูบิน : ตอนนี้ยัยนั้นทำอะไรอยู่น่ะ 

วูบินเดินออกมาตรงหน้าต่างและภาพที่เห็นมันทำให้เค้า อารมณ์ขึ้นจนตาจะเป็นไฟ 

ภาพที่เค้าเห็นคืออออ........