ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : BAD BOY AND GOOD GIRL 2
.......รุ่งเช้า........
เจ้าหน้าที่ได้เอางูออกมาจากบ้านของฮยองมิน
ฮยองมิน : ทำกับแม่ฉันไว้มันต้องจบแบบนี้
แล้วเธอก็รีบขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วไปหาแม่ที่โรงพยาบาล
.......โรงพยาบาล.....
แม่ : ไม่ไปเรียนหรือไงฮ๊ะ
ฮยองมิน : แม่ !เค้ายังไม่เปิดเทอมเลยยยยย ความจำแม่ลบหายไปแน่เลย
แม่ : นี้ !
ฮยองมิน : อันที่จริงหนูอยากกลับแล้วอ่ะแม่ อยากไปเรียนที่เดิมอ่ะ มาเรียนที่นี้แค่ปีเดียวเองเดียวก็เข้ามหาลัยเระจะมาทำไหม
แม่ : เอาน่าเพื่ออนาคต เออ ปิดเทอมอยู่ใช่ไม แม่ฝากงานให้ลูกไว้กับเพื่อนที่แม่เช่าบ้านอยู่ ไม่ใกล้จากบ้านหรอ ตั้งข้ามบ้านเรานั้นแหละ ไปรายงานตัวเค้าวันนี้น่ะ แล้วมารับแม่ตอนมืดๆ
ฮยองมิน : ค่ะ
ฮยองมินก็เดินออกมามีสีน่าที่เบื่อหน่า กำลังคืดว่าบ้านนั้นเป็นบ้านของ วูบินนิ
หัวใจฮยองมินเต้นรัวและเร็วขึ้น เค้าจะได้เจอวูบินทุกวันหรอเนี่ยยยยยยยย
...........บ้านวูบิน........
ฮยองมินเดินกดกริ้งอย่างกกล้าๆกลัวๆ ประตูก็เปิดออกอย่างอัตโนมัติ เธอเดินเข้าไปและพยายามที่จะไม่ตื่นเต้เปิดประตูเข้าไป เจอหญิงวัยประมาณ 35 ปี เธอยังดูสวยอยู่เลย
เธอเข้ามากอดฮยองมิน
โซรา : ฉัน โซราจ๊ะ เรียกฉันว่าแม่ก็ได้น่ะ ฉันอยากได้ลูกสาวมานานแล้วไม่คิดว่าจะได้จริงๆ
// เสียงที่ตื่นเต้นยิ่งกว่าฮยองมินได้พูดไม่อยู่และแนะนำงานให้ทำแนะนำครอบครัวเค้าด้วยยยยยย แน่นนอน วูบินฉันนนนนน //
โซรา : นี้โต๊ะทำงานหนู หนูต้องมาทำงาน 8 : 00 เช้า ถึง 5 : 00 เย็นน่ะ หน้าที่หนูก็ไม่มีไรมา ในช่วงปิดเทอมนี้ ทำบัญชีให้กับบ้านนี้จ๊ะ เริ่มวันนี้เลยน่ะ
ฮยองมิน : ค่ะ ขอบคุณค่ะ // ยิ้มรับอย่างจริงใจ //
ฮยองมินก็นั่งจดรายรับ-รายจ่ายของบ้านซึ่งมันไม่ใช่ธรรมดา
ฮยองมิน : โฮ้ ค่าน้ำค่าไฟ นี้ ห้าเดือนของเรารวมกันเลยน่ะเนี่ย บ๊ะรายรับ พระเจ้าาา ทำงานมา18ปีก็ยังไม่ได้ถึงครึ่งเลยย .// เธอบ่นคนเดียวในห้องทำงาน //
แม่วูบิน : ของว่างมาแล้วจ้าาาาาา นี้จ๊ะ ถ้าหิวหรือขาดเหลืออะไรไปห้องครัวได้น่ะ แม่จะออกไปข้างนอน
หน่อยน่ะ ถึงเวลาเลิกงานแล้วก็กลับก่อนเลยนะจ๊ะ
ฮยองมิน : ค่ะ ∩__∩
ฮยองมินก็เดินไปที่ห้องครัวเพื่อที่จะกินน้ำ แต่ก็เห็นวูบินกำลังเดินเข้าบ้านมาาาาาาาาาา........... แล้วก็เดินผ่าน
ฮยองมินจากกำลังจะทักท้าย ก็น่าแตกไปตามๆกัน
ฮยองมิน : ดูหยิ่งจัง
เธอก็เดินไปกินน้ำมีเสียงตะโกนตามหลัง
วูบิน : ใครอยู่ครัวอ่ะ เอาเบียร์มากระป๋องหนึ่ง
ฮยองมิน ตกใจทำอะไรไม่ถูก
ฮยองมิน : โฮ้ สั่งยังกะทาสเลย
ฮยองมินก็ยิ้มเบีรย์ และยืนให้วูบิน
วูบิน : อ้าว เจอกันอีกแล้ว มาทำไรที่นี้ล่ะ
ฮยองมิน : ทำงานน่ะ
วูบิน : งาน ??
ฮยองมิน : แม่คุณจ่ายฉันมาน่ะ
วูบิน : แม่ ?? ชั่งมันเถอะว่าแต่เธอชื่อไร
ฮยองมิน : ฮยองมิน .
วูบิน : ฮยองมิน // มองด้วยสายตาที่ดูหื่นนิดๆ //
.......ด้านของวูบิน.......
วูบิน : //แม่บอกจะรับเด็กมาจากต่างจังหวัดมาทำงานคนนี้เองหรอ ท่าทางคงซื่อสิน่ะ //
วูบิน : เดียวพาไปตรวจดูบ้านไหม
ฮยองมิน : ไม่อ่ะแม่นายพาดูแล้ว
วูบิน : ดูแล้วดูอีกได้ มา // วูบิน ลากเธอขึ้นบรรได หยุดที่น่าห้องของเค้า //
วูบิน : เข้าไปดูสิมันสวยไหม
ฮยองมินก็เดินเข้าไปอย่างไม่มีอะไร ดูเพียงแป๊ปเดียวก็เดินออกมา แต่วูบินก็เอามือขว้างประตูไว้
ฮยองมิน : ก็สวยดีนิ ถอยฉันจะกลับบ้านแล้ว จะไปรับแม่
แต่วูบินกลับเดินเข้าห้องและปิดประตู พร้อมกับล็อก
ฮยองมิน : นี้ นาย.........
ฮยองมินยังไม่ทันพูดจบก็เค้าไปจูบเธออย่างรวดเร็วมันเป็นจูบแรกที่ร้อนแรงของฮยองมิน เธอพยายามขัดขื่นแต่ก็สู้แรง ผ.ช.ไม่ได้ จากนั้นวูบินก็ผลักเธอนอนลงไปในที่นอน เธอเริ่มร้องไห้และหลับตาปี้ วูบินมองดูเธอ
วูบิน :// ดูเหมือนว่าเธอกลัวมาก เธอไม่เหมือนผ.ญ.คนอื่นที่ต้องการผม แต่เธอกับกลัวผม //
แล้ววูบินก็ค่อยปล่อยแขนเธอ
วูบิน : ทำไมต้องทำตัวน่าสงสารด้วยฮ๊ะ
เพี้ยยยยยย ! ฮยองมิน ตบน่าวูบิน และวิ่งออกไปจากห้องพร้อมน้ำตา
วูบินอึงนี่คือครั้งแรกมี่เค้าโดนตบแม้แต่แม่ยีงไม่เคยตบเค้า
วูบิน : // ทำไมผมถึงรู้สึกแปลกๆกับเธอ เธอตบผมทำไมถึงไม่โกรธ เกิดอะไรขึ้นกับผม //
........ด้านของฮยองมิน........
ในระหว่างนั่งรถกลับมาจากรับแม่ ฮยองมินเงียบจนแม่สงสัย
แม่ : เป็นไรลูกเงียบๆ
ฮยองมิน เริ่มจะกลั้นน้ำตาไม่อยู่จึงร้องไห้ออกมาแล้วกอดแม่ แต่เธอก็ไม่พูดอะไรจนถึงบ้าน
......บ้าน......
เธอไม่พูดจาอะไรก็เดินขึ้นห้องไปเลย
ฮยองมิน : ทำไมอ่าาาาาา เค้าต้องทำแบบนี่ด้วยยยยอ่า คนอุสาตกหลุมรักไปแล้วววว /เธอพูดพร้อมกับร้องไห้ฟูมฟายและหลับไป/
.......เช้าวันรุ่งขึ้น......
ฮยองมินนนนนนนนนนนน !! ตื่นได้แล้วลูกกก มาช่วยแม่จัดร้านหน่อย
เธอรีบเด้งตัวขึ้น แล้วรีบวิ่งลงมาข้างล่าง
ฮยองมิน : แม่! นี้ลุกแต่เช้าไปซื้อของมาเลยหรอดเนี่ยย ทำไมไม่พักก่อน
แม่ : ไม่เป็นไรน๊าาา พูดมากมาช่วยก่อน
เธอรีบวิ่งไปช่วย แม่จัดของเพื่อขาย
?? : แม่ครับโต๊ะมาส่งแล้วจัดโต๊ะเลยไมครับ
แม่ : จ้าๆ เดียวแม่ไปช่วยน่ะ
สิ่งที่เธอเห็นคือ ชีวาน ??
ฮยองมิน : แม่ทำไม........
เธอยังพูดไม่จบแม่ก็เดินออกไปขนโต๊ะและเก้าอี้ลงจากรถส่งของ
.........จัดร้านเสร็จ........
ไม่ทันไรก็มีลูกค้าเข้ามาจนเต็มร้าน มีฮยองมิน กีบชีวานช่วยกันเสิร์ฟอาหาร ส่วนแม่ก็ทำข้าวต้มอยู่หลังร้าน
ฮยองมิน : ขอบคุณน่ะค้าาาาา เฮ้ยยยย จบชะที ปวดขาจัง //เธอบ่นพร้อมทุบขาของตัวเอง //
.........ปิดร้าน.......
ทั้งสามคนก็มานั่งนับตังกัน
ฮยองมิน : นี้ ทำไมนายถึงมาอยู่นี้ได้ฮ๊ะ
ชีวาน : แม่ครับ ดู ฮยองมิน ชิ พูดกับผมไม่เพราะ //เสียงอ้อนๆ//
แม่ ตีไหล่เธอก็ไม่เบาน่ะ
ฮยองมิน : โอ้ยยยแม่ !
แม่ : ไปพูดอย่างนั้นกับเค้าได้ไงฮ๊ะ เค้าอุสามาช่วยเราขาย
แล้วแม่ก็ยื้นเงินให้ชีวาน
แม่ : นี่จ๊ะ ค่าตอบแทนเล็กๆน้อยๆ แล้วเดียวค่าโต๊ะกับเก้าอี้แม่จะคืนให้น่ะ
ชีวาน : ไม่เป็นไรครับ ผมเต็มใจ
แม่ : ไม่ได้หรอจ๊ะ รับไว้น่ะเพื่อความสบายใจแม่
ฮยองมิน : โอ้ยย ! ไม่เอาก็ไม่ต้องเอา แม่เราไม่ได้ขอให้เค้าช่วยชะหน่อย หนูเอาเองมา // เธอเอื้อมมือไปจะยิบเงิน แต่แม่ก็มือเธอ จนเธตอนชักออก //
ชีวาน หัวเราะเยาะเบาๆ ฮยองมินจึงทำน่าไม่พอใจใส่
ชีวาน : งั้นเดียวผมกลับก่อนน่ะครับ
แม่ : กลับบ้านดีๆน่ะ
........ระหว่างเก็บร้าน.......
ฮยองมิน : แม่ไปยืมเงิน ไอหมอนั้นหรอ
แม่ : นี่! พูดจา ก็โต๊ะที่เรามีอยู่มันไม่สวยนิ และแม่ก็ตังไม่พอด้วย .เราอยากจะขายดีๆก็ต้องลงทุนกันหน่อย แต่เดียวพอไปกำไรเยอะๆแล้วแม่ก็จะคืนเค้าเองไม่ต้องห่วงน๊าาาาา
ฮยองมิน : แล้วแม่เจอเค้าได้ไงอ่ะ
แม่ : เจอตอนเช้าน่ะเค้าออกมาวิ่ง
ฮยองมิน : อย่าบอกน่ะ ไปตลาดกับแม่ด้วยอ่ะ
แม่ : อื้ม เค้าขับรถไปส่งด้วย
ฮยองมิน : ฮ๊ะ
แม่ : เค้าน่ารักดีน่ะ เหมือนเค้าจะชอบลูกเลยเระ // หัวเราะเบาๆ //
ฮยองมิน : เอาไรมากกับผ.ช.
.......เก็บของเสร็จ....
เธอก็อาบน้ำแต่งตัว และหัวถึงหมอนทันที
หยิบโทรศัพท์มาเล่นโซเชี่ยลนิดหน่อย
ไลน์
เสียงไลน์ดังขึ้น
....ในสนทนาไลน์......
?? : สติ๊กเกอร์ ไลน์ (สวัสดี)
เธอไม่ตอบและไม่สนใจข้อความนั้น
?? : ไม่ตอบหยิ่งมากหรอฮยองมินนน
เธอเริ่มโมโหพร้อมสงสัยว่ามันเป็นใคร
ฮยองมิน : ใครค่ะ ??
?? : คนข้างบ้านคุณน่ะ
เธอคิดมาคนเดียวคนที่น่ารำคาญที่สุด
ฮยองมิน : ชีวาน ! นี้ จะมาอะไรกับฉันหนักหนาฮ๊ะ
?? : รู้จักกันแล้วหรอ หมอนั้นเร็วจริงๆเลย
สิ่งที่เธอคิดมันผิดอย่างร้ายแรงง
ฮยองมิน : ใครเนี่ย อย่าลีลามากได้ไหมนอนเระ (สติ๊กเกอร์ โกรธ)
??: โอเคๆๆ ใจร้ายจังน่ะคุณอ่ะ
??: ผมชื่อ.........
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น