คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ทดสอบ 2
“เฮ้ออ นึกว่าจะตายไปแล้วซะอีก ดีนะที่เอลมาช่วยพวกพี่ทัน” มิกซ์พูดขึ้นหลังจากที่รอดจากต้นไม้จอมโหดนั่นมาได้
“ดีงั้นเหรอออ ก่อนที่จะพูดออกมาดูสภาพพวกเราตอนนี้ก่อนดีไหม เละยังกะถูกหมารุมกัดงั้นแหละ”แม็กซ์รีบพูดแย้งขึ้นมาทันที
หลังจากที่พวกเขาหันไปเจอกับเจ้าต้นไม้กินคนที่กำลังคลั่ง ก็พากันวิ่งหนีเพราะใช้เวทย์เรียกอาวุธออกมาต่อสู้ไม่ได้
ขณะวิ่งไปก็เจอแต่บรรดากิ่งไม้หรือแมลงต่างๆที่อยู่ในป่ามากมายทำให้สภาพตอนนี้ทั้งสามคนเละสุดๆ ส่วนทางด้านเอดาที่หนีไปตอนแรกไปเจอเข้ากับรังผึ้งพอดีเลยนึกได้ว่าตัวเองเคยอ่านหนังสือเจอว่าเจ้าพวกต้นไม้พวกนี้จะแพ้ไฟก็เลยแอบไปขโมยน้ำผึ้ง แต่โชคร้ายผึ้งดันแตกฝูงออกมา แต่เค้าที่ได้น้ำผึ้งมาแล้วก็กำลังหาทางจุดไฟอยู่ เป็นเวลาเดียวกับที่ทั้งสามวิ่งมาถึงพอดี ทำให้ผึ้งที่เห็นทั้งสามวิ่งมาคิดว่าเป็นคนร้ายจึงพากันวิ่งไล่ต่อยทั้งสามทันทีทำให้สภาพจากที่เละอยุ่แล้วกลายเป็นว่าปรากฏร่องรอยการถูกผึ้งต่อยไปอีก เมื่อจุดไฟเสร็จเอดาก็รีบเอาไฟไปไล่เผาต้นไม้กินคนทันที ส่วนผึ้งด้วยความที่เจอควันจึงพากันบินหนีหายไปหมด แต่โชคร้ายก็กลับมาอีกครั้งเมื่อไฟที่จุดนั่นดันไปติดใส่เสื้อของมิกซ์ แล้วลามที่แม็กซ์ซึ่งอยู่ใกล้กัน เป็นเหตุให้เรย์ซอฟซึ่งถัดไปโดนลูกหลงไปด้วย ทำให้ตอนนี้เสื้อของทั้งสามมีทั้งรอยฉีกขาดจากการเกี่ยวกับกิ่งไม้ และรอยไหม้จากการถูกไฟ จากสภาพเจ้าชายผู้สง่างามจึงเหลือแต่คราบยาจกผู้ยากจนไปทันที
“ทำไมอยู่ๆ ต้นไม้กินคนถึงคลุ้มคลั่งขึ้นมาได้ทั้งๆที่ไม่มีใครไปยุ่งอะไรกับมันเลย”เรย์พูดข้อสงสัยของตนออกมาหลังจากที่นั่งเงียบมานาน
ไอหย้า ซวยแล้วเกิดพวกนี้รู้เข้าเค้านี้แหละที่จะซวย ต้องหาทางรอดก่อนละ ขณะที่กำลังหาทางเอาตัวรอดเอดาก็หันไปเจอสิ่งน่าสนใจซะก่อน
“กระดาษทำไมไปอยู่บนก้อนสีน้ำตาลกลมๆนี้ได้ละ มันคือไรหว่า” พึมพำกับตัวเองเสร็จก็หาทางเอากระดาษลงมาให้ได้ แต่ด้วยความที่ส่วนสูงไม่เอื้ออำนวย(เตี้ย) ทำให้ต้องทุบก้อนสีน้ำตาลนั่นอย่างแรงก่อนที่กระดาษจะตกลงมา พร้อมกับบางสิ่งที่กำลังเคลื่อนไหว
“ตรงนี้ไม่มีแสงเลยแหะ ไปตรงนั่นดีกว่า”พูดแล้วก็เดินห่างออกไปจากกลุ่มอีกครั้ง อืมม นี้มันมีลักษณะเหมือนแผนที่ อืมๆๆแผนทีเหรอ หา แผนที่ โว้ยโชคดีจริงเราอยู่ดีๆก็เจอแผนที่ทางออกซะงั้น ลองเดินดูก่อนดีกว่าแล้วค่อยกลับมารับทีหลังสภาพพวกนั้นคงยังไม่พร้อมละมั่ง นี้ผมหวังดีนะครับเนี้ย
ขณะที่คนตัวเล็กเริ่มเดินตามหาทางออก บางสิ่งบางอย่างที่น่ากลัวกำลังเคลื่อนไหว หมีป่าที่อิ่มจากการกินน้ำผึ้งและพักผ่อนเอาแรงแต่ถูกทุบจนสะดุ้งตื่นขึ้นมา เมื่อมองไปรอบๆก็เห็นชายหนุ่มสามคนกำลังคุยปรึกษาอะไรกันซักอย่างก็คิดว่าเป็นผู้ที่รบกวนการนอนของมัน จึงค่อยๆคลาน?ไปใกล้ๆก่อนที่จะแยกเขี้ยวอันแหลมคมออกมาให้เห็น
มิกซ์ซึ่งยืนหันหน้าไปทางที่หมียืนอยู่พอดี เมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็ได้สบตากับตาสีแดงเหมือนเลือดและเขี้ยวที่แหลมคมทันที
“เอ่อ พวกนายฉันคิดว่าฉันเห็นหมีวะ”
“อะไรนะ เห้ย ลามกวะมาเห็นหมีอะไรตอนนี้ นี้แกไปแปลงเพศมาตอนไหนวะเล่นมุขได้น่าเกลียดจริงๆไอ้พี่คนนี้”
“ไม่ใช่ ฉันหมายถึง ฉันคิดว่าฉันเห็นหมีสีน้ำตาลตัวใหญ่ อยู่ข้างหลังนายต่างหาก” เมื่อได้ยินดังนั่น ทั้งเรย์ซอฟและแม็กซ์ที่ยืนหันหลังอยู่ก็ค่อยๆหันกลับไปมองก่อนที่จะ
ว๊ากกกกกกกกกกกกก ลางไม่ดีอีกแล้วววว
“หืม เสียงอะไรน่ะ คงไม่มีไรเกิดขึ้นหรอกมั้ง เดี๋ยวนะ อืมๆ ตรงไปเสร็จแล้วก้เลี้ยวขวาเหรอ หือ เดินตามแผนที่นี้มันก็ง่ายดีนี้นา”นี้ผมทำขนาดนี้ก็เพราะไม่อยากให้พวกพี่ๆเค้ารำบากนะเนี้ยก็เลยต้องมาหาทางออกคนเดียว พวกพี่ๆนี้น่าจะขอบคุณผมนะเนี้ย หุหุหุหุหุ
ความคิดเห็น