โรงเรียนมหาเวทย์โซเวียร์(Yใสๆ)

ลำดับตอนที่ #5 : เพื่อนหรือพี่

เมื่อแยกคู่แฝดตัวป่วนออกจากกันได้แล้วพวกเขาก็พากันมานั่งรอการทดสอบอยู่ที่ใต้ต้นไม้ใหญ่  ขณะที่นั่งคุยทำความรู้จักกันอยู่นั่น(เหมือนคุยกัน 2 คนมากกว่า) มิกซ์ก็ได้สังเกตใบหน้าของเพื่อนใหม่คนนี้ไปด้วยทั้งใบหน้าเรียวเล็ก ผิวขาวอมชมพูสุขภาพดีอย่างกับไม่เคยเจอแดด อีกทั้งร่างกายที่เล็กกว่าผู้ชายทั่วไปทำให้เค้าสงสัยจนอดที่จะถามขึ้นมาไม่ได้

“ นี้เดล นายอายุ 15 จริงเหรอ”มิกซ์ถามออกมาเมื่อเก็บความสงสัยไม่อยู่ เดอาหันมามองเพราะไม่คุ้นชินกับชื่อใหม่ที่ถูกเรียกเท่าใดนัก ก่อนจะตอบออกมา

“เปล่า ฉันอายุ 13 ปีน่ะ” เดอาตอบออกมาเหมือนออกมาเหมือนเป็นเรื่องปกติไม่ได้สนใจเพื่อนใหม่ที่ตอนนี้อ้าปากเหว่อ ไม่เว้นแต่เรย์ซอฟที่เพียงแต่เบิกตากว้างขึ้นเท่านั้น

“นายจะบ้าเหรอนายยังเด็กเกินไปนะ อีกอย่างตัวนายก็ดูบอบบางซะขนาดนี้จะเอาอะไรไปทดสอบกันเล่า”แม็กซ์พูดออกมาอย่างรวดเร็วทันทีที่หายจากอาการช็อค

“นายว่าใครบอบบางไม่ทราบ”เดอาพูดพร้อมกับส่งสายตาเฉือดเฉือนไปให้กับแม็กซ์

“อ่า ฉันหมายถึงนายยังดูเด็กเกินไปที่จะทดสอบน่ะ เรายังไม่รู้ด้วยซ่ำว่าการทดสอบจะเป็นยังไง แล้วที่นายมาทดสอบเนี้ยพ่อกับแม่ไม่ห่วงนายรึยังไง”แม็กซ์รีบแก้ตัวทันทีก่อนที่จะถามคำถามอีกครั้งเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากเจ้าของนัยตาสีแดงที่กำลังจ้องเค้าอย่างกินเลือดกินเนื้อ

“ฉันโตพอที่จะดูแลตัวเองได้แล้ว และอีกอย่างฉันไม่มีพ่อแม่ ไม่จำเป็นที่จะต้องแคร์อะไรทั้งนั้นแหละ”แม้จะตอบออกมาเหมือนไม่ได้สนใจอะไรแต่แววตาเศร้าที่ปิดไม่มิดก็ทำเอาเพื่อนใหม่รู้สึกผิดที่ดันไปถามจี้ในดำเพื่อนเข้า

“แต่ตอนนี้นายก็มีคนให้แคร์แล้วไง”เรย์ซอฟพูดขึ้นมา

“ใช่ๆๆพวกนายน่ะมีพวกเราเป็นเพื่อนแล้วนะ”มิกซ์และแม็กซ์พูดขึ้นมาพร้อมกัน

 เพื่อนงั้นเหรอ เขามีเพื่อนแล้วงั้นเหรอ

เพื่อนที่เค้าคอยเฝ้าฝันว่าอยากจะมีบ้างเหมือนคนอื่นๆ

เพื่อนที่เคยเป็นคำที่เป็นได้เพียงแค่ความฝัน

แต่ตอนนี้เค้ากำลังจะมีเพื่อนงั้นเหรอ

ขณะที่กำลังคิดกับตัวเองอย่างซึ้งใจก็มีเสียงขัดขึ้น

“แต่ว่านา เอลเนี้ยก็อายุน้อยกว่าเรานะ เพราะฉะนั้นเราก็ต้องเป็นทั้งเพื่อนทั้งพี่สิเนอะ”มิกซ์พูดขึ้น

“ใช่ๆๆเพราะฉะนั้นเอลจะต้องเรียกพวกเราว่าพี่ แทนตัวเองว่าผม แล้วก็พวกเราจะแทนตัวเองกับเอลว่าพี่ดีไหมๆ”

อะไรนะ!!นี้เค้าเพิ่งจะดีใจที่มีเพื่อน แต่ทำไมสถานะถึงเปลี่ยนไปกลายเป็นพี่ไปได้ละ

“อืมเป็นความคิดที่ดี” เรย์ซอฟพูดขึ้นมาหลังจากเงียบมานา 

หา!! นี้ก็เป็นไปกับเค้าด้วยเหรอ

“ไหนลองเรียกพวกเราว่าพี่ดูซิ”มิกซ์พูดขึ้นอย่างตื่นเต้น

“อ่า พี่มิกซ์ พี่แม็กซ์ พี่เรย์” พูดพร้อมกับหน้าแดงไปด้วย ทำเอาคนที่เพิ่งถูกเรียกใจเต้นไปตามๆกัน  อ๊ากกก ตรูจะโดนข้อหาโลลิค่อนก็วันนี้ละว้า  น่ารักชิบบ

“นายน่ะ ทำไมต้องทำหน้าไร้อารมณ์อย่างนั้นด้วย จากที่ดูแล้วนายไม่น่าจะเป็นคนอย่างนี้เลยนี่นา...ก็ดูออกจะน่ารักซะขนาดนั่น” แม็กซ์พูดประโยคแรกออกมาก่อนที่ประโยคหลังจะพูดเบาๆเหมือนพูดกับตัวเองมากกว่า    

“หน้าไร้อารมณ์ยังไง ฉะ..เอ้ยผมก็เป็นของผมอย่างนี้มาตั้งนานแล้ว”โถ่เอ้ยแค่เผลอพูดออกมาหน่อยเดียวก็โดนตีหน้าดุใส่ซะละ

“ฉันดูออกนา นายนะดูเหมือนคนที่ปิดกั้นตัวเองจากทุกคนมากกว่า ลองเปิดใจดูสิ เริ่มจากพวกพี่ก่อนก็ได้ แสดงตัวตนที่แท้จริงออกมา อย่ามาทำเป็นซึนนะเว้ย” ตัวตนที่แท้จริงงั้นเหรอ ทำได้จริงๆเหรอ เพราะตลอดมาเค้าถูกสอนให้เป็นคนเลือดเย็น ห้ามแสดงความรู้สึกใดๆออกมา แต่....ตอนนี้เค้าเป็นอิสระแล้วนี้ถ้าอย่างนั้น อยากจะทำอะไรก็ทำสินะ  เมื่อคิดได้ดังนั้นเดอาก็ค่อยๆเผยรอยยิ้มออกมา รอยยิ้มที่ออกมาจากใจเป็นครั้งแรก

“ครับ  พี่ชาย”