โรงเรียนมหาเวทย์โซเวียร์(Yใสๆ)

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ(รีไรท์)

ตึกๆๆๆๆแฮกๆๆๆๆๆๆ
"เห้ยมันอยู่ทางนั้น ตามมันไปเร็วเข้า"
ตึกๆๆๆๆๆ
ไม่ได้เด็ดขาด เธอจะต้องหนีไปให้ได้ ต้องทำตามคำสั่งขององค์ราชาให้สำเร็จนางยังคงจำได้ดีสีหน้าเจ็บปวดยามราชาปีศาจสั่งให้นางพาองค์ชายหนีไป
"เรน่า เจ้าจงพาลูกของข้าหนีไปซะ ข้าได้กักพลังในตัวเขาไว้ส่วนหนึ่งแล้ว เจ้าจงพาเขาหนีไป อย่าให้เจ้าพวกปีศาจนอกรีตการอสจับตัวได้เด็ดขาด
ยังคงจำได้ดีถึงใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตาขององค์ราชินี
"ท่านพี่เพคะฮึก  น้อง  ฮึก  ขอร้อง ฮึก อยากพรากลูกไปจากน้องเลย ฮึก เขายังเด็กนักอย่าเอาเขาไปเลยน้องขอร้อง"
นางยังจำได้ถึงเสียงอ้อนวอนขององค์ชายทั้งสองที่อยู่กับน้องได้เพียงเดือนเดียว
"เสด็จพ่อ อย่าได้เอาน้องไปเลย ผมอยากอยู่กับน้อง อยากปกป้องน้อง"
"ใช่แล้วเสด็จพ่อ น้องเพียงเกิดได้เพียงเดือนเดียวเอง"
"เพื่อความปลอดภัยข้าจำเป็นต้องทำ รีบไปซะเรน่า"
"เพคะ องค์ราชา"
ทั้งที่นางกำลังจะหนีรอดแล้วแท้ๆ ดันมาเจอเจ้าพวกปีศาจนอกรีตดักทำร้ายกลางทาง กว่าจะหาทางหนีออกมาได้นางก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่ แถมพลังเวทย์ก็แทบจะไม่เหลือแล้วด้วย
"รีบหามันให้พบ บาดเจ็บอย่างนั้นหนีไปได้ไม่ไกลหรอก"
เสียงพวกมันใกล้เข้ามาแล้วอีกไม่นานมันต้องพบตัวนางแน่ นางไม่มีแรงที่จะหนีอีกต่อไปแล้วคงต้องใช้วิธีสุดท้ายแล้วละ
"ประตูมิติสู่ดินแดนมนุษย์อันห่างไกล จงเปิดออกมาตามคำสั่งของข้า จอมเวทย์แห่งเครอส"
สิ้นคำสั่งประตูมิติสู่ดินแดนมนุษย์ก็ปรากฏต่อหน้าของนาง นางรีบส่งเด็กทารกในอ้อมกอดไปยังประตูมิติทันที เมื่อประตูมิติปิดลงร่างของนางก็ล้มลงกับพื้นทันที 
นางรู้ชะตากรรมของนางดี การจะเปิดประตูมิติเพื่อข้ามไปยังอีกดินแดนมนุษย์นั้นต้องใช้พลังเวทย์มหาศาล กับนางที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสบวกกับพลังเวทย์ที่เหลือน้อยนิด แม้จะเป็นจอมเวทย์ที่เก่งกาจเพียงใดก็ไม่อาจฝืนได้ นางรู้จุดจบของมันดี
"เห้ยนางอยู่นั้น" เสียงปีศาจตนหนึ่งดังขึ้นหลังเจอร่างของเหยื่อที่พวกมันตามล่านอนสลบอยู่ไม่ไกล มันรีบเข้าไปดูอาการของนางทันที
"ชิ นางตายแล้ว แถมเด็กไม่ได้อยู่กับนางด้วย แสบนักนะนังตัวดี เห้ย รีบกลับไปรายงานหัวหน้า ก่อนที่ท่านจะโกรธแล้วเราจะหนาว" สิ้นเสียงเหล่าปีศาจก็รีบพากันเดินออกไปจากร่างไร้วิญญาณของหญิงสาวทันที
"ขอให้ท่านปลอดภัย องค์ชายเดย์วา เดออาซอง บุตรผู้มีพลังของปีศาจและเทพ.........ดวงใจแห่งเครอส"
........................................................
แฮะๆๆๆๆๆ กลับมาแล้วหลังจากดองจนเค็ม ครั้งนี้กลับมาขอรีไรท์ซักหน่อยละกันเน้ออออออ