คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ++ WIFE'S THEORIES CHAPTER 5 ++
WIFE’S THEORIES
CHAPTER 5
หลังจากที่พี่แจ็คสันขึ้นมาตามผมให้ลงไปทานข้าวเช้า แถมกำชับหนักหนาว่าให้แต่งตัวสวยๆ(?)ลงไป ตอนนี้ผมก็มายืนหมุนไปหมุนมาอยู่หน้ากระจกใบใหญ่ที่ตั้งอยู่ตรงมุมห้อง เพื่อสำรวจความเรียบร้อยของตัวเอง
ภาพที่ผมเห็นคือหญิงสาวร่างบางที่มีใบหน้าน่ารักและรูปร่างที่ถ้าผู้ชายคนไหนเห็น เธอคงถูกฉุดไปข้างทางอย่างไม่ต้องสงสัย...
และจะดีมันจะดีมากถ้าคนในภาพไม่ใช่ผม
แม่ง! #ล้มโต๊ะทำงานไรท์ (ม่ายยยยย – ไรท์)
ก๊อก! ก๊อก!
“แต่งตัวเสร็จรึยังครับน้องเบบี้~”
ในระหว่างที่ผมกำลังจะหาอะไรสักอย่างภายในห้องมาปา(?)กระจกอยู่นั้น เสียงพี่แจ็คสันก็ดังขัดขึ้นมา พร้อมกับเสียงเคาะประตูรัวๆอย่างกับคนข้างนอกไม่เคยเคาะประตูมาก่อนในชีวิต
จะถอดบานประตูไปเคาะเล่นที่ห้องก็ได้นะ กูไม่ว่า =___=
“เสร็จแล้วค่ะพี่แจ็คสัน~”
แต่ก็ด่าได้แค่ในใจเท่านั้นแหละครับ เพราะหลังจากนั้นผมก็ต้องแอ๊บแบ๊วพูดเสียงหวานกับมันอยู่ดี
กันต์พิมุกละเซ็ง #เบะปากรัวๆ
หลังจากที่ผมขานตอบร่างสูงไป ผมก็พาร่างของตัวเองเดินไปเปิดประตูเพื่อจะลงไปทานข้าวเช้าตามที่พี่มันสัญญาไว้ว่าจะพาไป
“น้องเบบี้ของพี่~”
ทันทีที่ประตูเปิดออกร่างสูงก็พุ่งเข้ากอดผมจนแทบหงายหลัง ก่อนที่ริมฝีปากสีซีดนั้นจะประทับจูบไปทั่วใบหน้าของผมแรงๆหลายทีจนได้ยินเสียงดัง...
Chu~♥
หลังจากที่ร่างสูงจูบผมจนพอใจ ก็ซุกหน้าลงไปกับซอกคอของผมพร้อมกับพึมพำเสียงงุ้งงิ้งอยู่ข้างๆหูที่ผมพอเดาการรูปประโยคได้ว่ามันต้องเกี่ยวกับตัวผมแน่ๆ
“น้องเบบี้ตัวหอมจัง แก้มก็นุ้ม ไม่สิ! นุ่มนิ้มน่าฟัดไปทั้งตัวเลย~”
นั้นไง!
ผมเคยเดาผิดซะที่ไหน! #งวดนี้ออกเลขไรเหรอแบม // มองใบหวยในมือ
“เอ่อ...พี่แจ็คสันค่ะ”
ผมเรียกชื่อพี่แจ็คสันเสียงผะแผ่วพลางพยายามใช้มือของตัวเองดันตัวหนาๆของร่างสูงออกไป ทั้งที่ในใจอยากจะเตะผ่าหมากมันให้รู้แล้วรู้รอด!
อึดอัดเว้ยยยย หยุดกอดกูสักที T^T
“โอ๊ะ! ขอโทษครับที่รัก พอดีพี่ลืมตัวไปหน่อย~”
มึงสำนึกผิดบ้างมั้ย ถามใจดู...
ยังไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไร พี่แจ็คสันก็เนียนจับมือผมก่อนจะเดินนำพาไปห้องครัวของคฤหาสน์
“ไปทานข้าวกันเถอะครับน้องเบบี้ ป่านนี้พวกนั้นคงรอเราจนรากงอกแล้ว ฮ่าๆ~”
ขอถามอีกที...มึงไม่สำนึกผิดเลยสินะ...
ผมสาปแช่งพี่แจ็คสันในใจไปเรื่อยๆจนรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่เราเดินมาหยุดอยู่ที่ห้องครัวซะแล้ว
โอ้โห...
ไม่บอกนึกว่าภัตตาคาร...
อีโคมไฟระยาประดับเพชรนั้นถ้าเอาไปขายจะได้กี่สิบล้านว่ะ... # แบมแบมติดสถานะ ‘ลืมไปว่าตัวเองก็รวย’
“ช้านะมึง”
“ผมบอกแล้วว่าอย่าให้ไอ้พี่แจ็คสันไปรับน้อง เนอะ”
“เนอะ”
“อะไรว่ะไอ้แฝดนรก นี้มึงยังนับถือกูเป็นพี่อยู่รึเปล่าว่ะ?”
“ก็ไม่รู้สิน้า~ x2”
“หน่อย~ ไอ้ยูค! ไอ้ฮุน!”
“ทำตัวเองทั้งนั้นสันเอ่ย...”
“ไอ้พี่บีอย่ามาห้าม! วันนี้ถ้าผมไม่ได้เตะตูดพวกมัน ผมจะยอมเสียบ(?)น้องเบบี้เป็นคนสุดท้าย!”
“มึงพูดเองนะไอ้แจ็ค”
“ไม่น่าเลยพี่แจ็คสัน...”
*(&^%$$#%&*)()_)_^$#^&^%%#&^$%$%
เดี๊ยวๆ!
นี้มันเรื่องบ้าอะไรกันว่ะเนี๊ยยย~!! # แบมแบมช็อคเรื่องลำดับการเสียบ(?)ของพวกสามีจนตอนนี้ติดสถานะคลั่งค่ะ
ยืนไว้อาลัยให้เวอร์จิ้นของแบมแบม 7 วิ อาเมน...
# NC ของทั้งเจ็ดคนเริ่มใกล้เข้ามาแล้ว...
ไม่งั้นพี่สันจะไม่พูดเรื่องลำดับการเสียบค่ะ 555+
ต้องขอโทษที่หายไปนาน(อีกแล้ว...)ค่ะ
มาอัพแล้วนะค่ะ ดีกันๆ ฮา~
เรื่อง NC ของตอนพิเศษวันเกิดพี่มาร์คนะค่ะ
ไม่แน่ใจว่าทุกคนจะได้กันครบมั๊ย
และเพราะอาจมีตกหล่น
หรือใครที่ขี้เกียจไปค้นจากในเมลล์(หรือไรท์คนเดียวที่เป็นหว่า)
สามารถมาขอ NC จากเฟสนี้ได้นะค่ะ
Pa Paphawit Prominkaw
♥
#เจ้าสาวกำมะลอกับผัวหื่นทั้งเจ็ด
ความคิดเห็น