คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ++WIFE'S THEORIES CHAPTER 2++
WIFE’S THEORIES
CHAPTER 2
และแล้วผมก็กลับมาบ้านกับแม่ครับ ตลอดทางที่นั่งอยู่ผมนั่งหน้างอหันหน้าเข้าหากระจก ส่วนแม่ก็เอาแต่ฮัมเพลงไปยิ้มไปอยู่นั้นแหละ!
เอ๊ะ! แล้วหลังจากที่ผมโดนจูบมันเป็นยังไงต่อนะเหรอครับ
อย่าไปพูดถึงมันเลยครับได้โปรด #กราบ
“โอ๊ย~แม่ละดีใจ ไปเข้าห้องน้ำกันอีท่าไหนถึงต้องให้พี่เขาประคองมาอย่างนั้นล่ะลูก~?”
แม่!!~
ใช่แล้วครับ หลังจากที่ผมต้องเสียจูบแรกไปแบบดีฟคิสเพราะผู้ชายถึงเจ็ดคนแล้ว พวกพี่ๆเขา ก็ประคองผมกลับมาที่ร้านอาหารแล้วจัดแจงท่านั่งให้อย่างดิบดี ทำเอาแม่กับคุณนายฮันดีอกดีใจจนรีบคุยเรื่องวันแต่งงานและรีบหาฤกษ์วันแต่งทันที...
นี้ไม่ได้เสียใจที่ผมเกือบจะเสียตัวเลยใช่มั๊ย!? #แค่จูบลูก ใจเย็นๆ
“แม่อ่ะ! ไม่เห็นจะน่าดีใจตรงไหนเลย! นี้ลูกชายแม่ต้องเสียจูบแรกให้ไอ้พวกนั้นนะ!!”
“นี้ถูกจูบแล้วด้วย!? *O* ”
ตายแล้วกู...
เผลอหลุดปากไปซะได้ TOT
“อะ..อืม...”
“กรี๊ดดด~ ตายแล้วลูกแม่! แบบนี้ต้องรีบหาฤกษ์แต่งให้เร็วที่สุดเลย! แล้วจูบกับใครบ้างละลูก?”
ดูแม่ไม่ค่อยจะดีใจเลยนะ...
“อย่าไปใส่ใจเลยฮะ นี้ตกลงใครจะได้แต่งงานกันแน่อ่ะ! ผมหรือเบบี้!”
“ก็แหม~แม่ก็แค่อยากรู้เฉยๆ”
แม่พูดแล้วยิ้มหวานปิดท้ายก่อนจะหันหน้าไปขับรถต่อ ส่วนผมก็หันหน้าไปมองนอกกระจกตามเดิม
จะให้บอกได้ยังไงว่าจูบกันทั้งเจ็ดคน...
@ HOME
เมื่อมาถึงห้องนอนของตัวเอง ผมก็จัดการถอดร้องเท้าส้นสูงออกแล้วโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี ตามด้วยวิกผมแล้วปิดท้ายด้วยการถอดเดรสที่ใส่อยู่ออกทางหัว แต่พอเห็นตัวเองในกระจกก็อยากจะอ้วกอ่ะ ใส่ชุดชั้นในอยู่! แงงงงง T_T
It’s not working~ So stop fronting~ I know you want me~ Let’s start talking~
เสียงริงโทนจากโทรศัพท์ของผมดังขึ้นผมหยิบมันออกมาจากกระเป๋า แต่ทันทีที่เห็นว่าใครโทรมาก็ทำเอาผมปรี๊ดแตก!
ยัยเบบี้!!!
“อยู่ไหนเนี๊ยเบบี้!”
[ญี่ปุ่นค่ะพี่ คอนนิจิวะ~]
“ไม่ต้องมาพูดเลย! รีบกลับมาเดี๊ยวนี้เลยนะ! เธอรู้มั๊ยว่าแม่จับพี่ไปดูตัวแทนเธอ มันบ้ากันไปใหญ่แล้ว กลับบ้านเดี๊ยวนี้นะ!!!”
[ดีแล้วค่ะ พี่จะแต่งงานแทนหนูด้วยก็ได้]
“ดีบ้าดีบออะไร! กลับบ้านมาเดี๊ยวนี้!!”
[หนูขอโทษนะค่ะพี่ แต่หนูแต่งงานกับคนที่หนูไม่ได้รักไม่ได้จริงๆ]
“โถ่ ไอ้น้องบ้า! แล้วพี่รักพวกมันหรือไงเล่า! แค่วันเดียวก็เกือบเสียตัวแล้ว ไปเป็นเมียพวกมันพี่ไม่ต้องนอนซมไข้ทุกวันหรือไง!!!”
[แต่งๆไปเดี๊ยวก็รักกันเองแหละค่ะแบบในนิยายมีถมไป...]
แล้วนี้มันอยู่ในนิยายที่ไหนละโว้ยยย #นิยายจ๊ะ นิยายวายด้วยจ๊ะ...
[แล้วถ้าพี่แบมถูกพวกพี่ๆเขาเอ่อ..จุดๆๆจนต้องนอนซมไข้จริงๆ พวกพี่ๆเขาก็คงดูแลพี่แบมอยู่แล้วละค่ะ]
อีน้องบร้า ว้ากกกก
[พวกพี่ๆเค้าก็หน้าตาดีส่วนพี่แบมของบี้ก็สวย เหมาะสมยิ่งกว่ากิ่งทองใบหยกค่ะ บอกเลอ~]
มันเอาสมองส่วนไหนคิ๊ดดดดด ตอบบบบ
“พี่จะพูดอีกแค่นิดเดียว กลับ-บ้าน!!”
[โอ๊ะ! หนูต้องไปแล้วนะค่ะเดี๊ยวตกรถ ไว้หนูจะเด็ดดอกซากุระกับซื้อไข่ออนเซ็นไปฝากน้า~]
ไม่อยากได้เว้ยย ฮรืออ T__T
[ขอให้มีความสุขและเสร็จพร้อมกันในวันเข้าหอนะค่ะพี่ ซาโยนารา~]
“ดะ..เดี๊ยวดิ ยัยบี้!!!”
ตู๊ด~ตู๊ด~
ผมยืนถือโทรศัพท์ค้างอยู่ที่หู สมองประมวลผลที่จะเกิดขึ้นทันทีหลังจากที่ยัยน้องตัวดีมันยืนยันว่าจะไม่กลับบ้านและตัดสายทิ้งทันทีที่ผมจะพูดต่อ...
นี้สรุป...
ผมต้องแต่งงานแทนมันใช่มั๊ย!!?
แล้วไอ้คำอวยพรว่าขอให้มีความสุขกับเสร็จพร้อมกันนั้นนะ!
มันคืออะร้ายยยยย!!! TT________TT
+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+
ณ วันแต่งงาน
ในพิธีแต่งงาน
“ลูกสาวของแม่นี้สวยจริงๆเลย~”
สมใจแม่เลยละสิ!
จะไม่ให้สวยได้ยังไงกันละครับ! หลังจากวันนั้นผมก็ถูกแม่พาเข้า-ออกร้านสปายังกับบ้านหลังที่สอง ผิวนี้วิ๊ง!บลิ๊งค์!จนไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว วันนี้ผมถูกแม่จับแต่งตัวด้วยชุดเจ้าสาวสีขาวบริสุทธิ์ตามด้วยถูกยัดนมซะตูมยิ่งกว่าโคโยตี้แถวบ้าน #เอิ่ม..นี้ลูกแอบไปดูมาใช่มั๊ยลูก(ประเด็นคือทำไมไม่ชวน 555+)
“เชิญเจ้าสาวกับเจ้าบ่าวมายืนกันตรงนี้ด้วยครับ”
ผมเดินขึ้นไปยืนตรงหน้าบาทหลวงท่านหนึ่ง พลางไล่สายตามองร่างสูงแต่ละคนที่ยืนอยู่ข้างๆ พวกเขาแต่ละคนอยู่ในชุดสูทสีดำตรงอกจะมีดอกกุหลาบสีแดงปักเอาไว้ พอพวกเขาเห็นว่าผมมองอยู่แต่ละคนก็รีบส่งยิ้มหล่อมาให้ทันที
เชอะ! ไม่เห็นหล่อเลย! #มองแรงส์แบมแบม
“คุณมาร์ค คุณเจบี คุณยองแจ คุณจูเนียร์ คุณแจ็คสัน คุณยูคยอมและคุณเซฮุน จะยอมรับคุณเบบี้เป็นภรรยาหรือไม่”
“รับครับ”
ทีงี้ละตอบอย่างไวเชียว!
“แล้วคุณเบบี้จะยอมรับทั้งเจ็ดคนนี้เป็นสามีหรือไม่”
มองเงียบไปพักหนึ่งก่อนจะมองไปรอบๆ งานแต่งงานของผมไม่ได้ใหญ่โตอะไรมากมายหรอกครับ ดังนั้นแม่กับคุณนายฮันจึงเลือกที่จะจัดงานกันที่โบถส์ส่วนแขกก็ชวนมาแต่คนรู้จักและญาติๆมาเท่านั้น พอมองไปทางแม่กับคุณนายฮันก็เห็นแม่ที่ลุ้นจนตัวโก่งพร้อมทำปากขมุบขมิบว่า ‘รับ รับเลยลูก’
เหรอม แม่...
ส่วนทางคุณนายฮันก็ลุ้นกับคำตอบของผมไม่แพ้กัน แต่เธอก็ยังคงยิ้มพลางยกมือทำท่าสู้ๆส่งมาให้ผม ส่วนฝั่งญาติๆทั้งสองฝ่ายก็คงลุ้นไม่แพ้กัน
ส่วนอีกเจ็ดคนที่เหลือ...
ผมหันกลับมามองที่ร่างสูงอีกเจ็ดคน ที่กำลังมองมาทางผมตาปริบๆยิ่งคนที่ชื่อยูคยอมกับเซฮุนนี้มองมาทางผมยังกับลูกหมาขอความรัก...
“จะรับมั๊ยครับ?”
เอาล่ะ...
เป็นไงเป็นกัน!
“รับค่ะ”
เฮ~!!!
จูบเลย! จูบเลย! จูบเลย!
ผมเงยหน้าขึ้นไปมองพวกร่างสูง พวกเขาเดินเข้ามาล้อมผมไว้ก่อนจะค่อยๆโน้มหน้าลงมา...
ตัดฉับ!!!
ข้ามมันไปเถอะครับ! >//////<
ในคืนเข้าหอ
“อยู่กับพี่ๆเขาก็อย่าดื้อนะลูก เป็นเด็กดีรู้มั๊ยค่ะ”
“พวกเราก็เหมือนกัน อย่าแกล้งน้องรู้มั๊ยลูก เวลาทะเลาะกันก็ให้คุยกันดีๆรู้มั๊ย?”
“คร้าบบบ”
“สุดท้ายนี้พวกแม่ก็ขอให้พวกเรารักกันนานๆนะ”
ผมโบกมือให้แม่พร้อมกับเดินลากกระเป๋าเสื้อผ้าที่แม่เตรียมเอาไว้ให้ไปขึ้นรถ ทันทีที่พวกเราทุกคนขึ้นมากันครบพี่ยองแจก็รีบขับรถออกไปทันที ตลอดทางพวกพี่ๆเขามองมาทางผมพร้อมกับทำสายตากระลิ่มกระเลี่ยตั้งหลายครั้ง!
ดูก็รู้ว่าพวกพี่ๆเขาจะรีบพาผมไปปาดีดาปั๊ปป๊าแหงมๆ =_=
#เอาตอนที่สองมาส่งค่า~
ก่อนจะเขียนนี้มีการหันไปถามเพื่อนสาวก่อนว่านางๆจูบกันแล้ว
ตอนต่อไปให้พวกนางชูวู้กันเลยดีมั๊ย...
แต่มันไม่มี NC อันใกล้นี้หรอกค่ะ
|
สารบัญการอัพนิยาย |
|
|
ชื่อเรื่อง |
วันเวลาที่จะอัพ |
|
WIFE'S THEORIES ทฤษฎีรักเจ้าสาวกำมะลอ |
อัพทุกวันศุกร์-เสาร์ |
*ตารางการอัพนิยายเรื่องนี้และเรื่องอื่นๆค่ะ
ความคิดเห็น