ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    WIFE'S THEORIES ทฤษฎีรักของเจ้าสาวกำมะลอ [YAOI]

    ลำดับตอนที่ #2 : ++ WIFE'S THEORIES CHAPTER 1++

    • อัปเดตล่าสุด 17 ส.ค. 58







    WIFE’S THEORIES

     

    CHAPTER 1

     

    BAMBAM’S TALK

     

    ณ ห้างXXX

    เวลา 12.33 น.

     

    และแล้วตอนนี้ผมก็มานั่งอยู่ตรงหน้าคุณนายฮันแล้วครับ ข้างๆเป็นผู้ชายอีกเจ็ดคนที่ท่าทางใครสักคนหนึ่งในนั้นจะเป็นคนที่คุณแม่อยากให้เบบี้แต่งงานด้วย พวกเขามานั่งรอที่ร้านอาหารชื่อดังอยู่ก่อนแล้วแหละ แต่พอผมกับแม่มาถึงผมก็ถูกสายตาทั้งเจ็ดคู่นั้นจ้องมองอย่างไม่วางตาจนกระทั่งพวกเรานั่งลงและสั่งอาหารกันเสร็จพวกเขาก็ยังไม่เลิกจ้องผมสักที

    จ้องกันขนาดนี้ กินผมเลยเถอะ!! #หลอกๆ

    แถมผมก็โครตจะหนักคอเลยเถอะ เพราะตอนนี้ผมใส่วิกผมยาวอยู่แถมหน้าก็ถูกปกคลุมไปด้วยเครื่องสำอางราคาแพง ผมถูกแม่จับใส่ชุดเดรสสีน้ำตาลพาสเทลตัวเก่งของยัยเบบี้ แถมน่าอกแบนราบของผมก็นูนขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดเพราะคุณแม่คนสวย(อีกแล้ว)ยัดซิลิโคนลงไปตามด้วยใส่ชุดชั้นในสีดำลายลูกไม้สุดเซ็กซี่...

    ปล. แม่สอนผมใส่ชุดชั้นในด้วยอ่ะ! นี้ลูกแม่จะเป็นตุ๊ดได้แล้วนะ TOT

    มาร์ค เจบี ยองแจ จูเนียร์ แจ็คสัน ยูคยอม เซฮุน อย่าจ้องน้องมากสิลูก ดูสิหนูเบบี้เขินจนไม่ยอมกินอะไรแล้วนั้น”

    เสียงคุณนายฮันพูดขึ้นบอกลูกชายทั้งเจ็ดคนที่กำลังส่งสายตาแทะโลมมาทางผมอยู่

    แต่ผมไม่ได้เขินไอ้ตัวผู้(?)พวกนี้สักหน่อย...

    “หึๆ...” คนที่น่าจะชื่อมาร์คอะไรนั้นหัวเราะในลำคอก่อนจะเริ่มประเดิมคีบอาหารมาใส่ในจานของผม

    ทำไมถึงเรียกว่าประเดิมนะหรอม?

    เพราะหลังจากนั้นอีกหกคนก็ตั้งหน้าตั้งตาคีบอาหารใส่จานของผมจนเกือบล้นออกมานะสิ!!

    แบมแบมเพลีย...

    ถ้ายัยเบบี้กลับมาเมื่อไหร่ผมจะตีก้นให้เข็ดเลย!

    ข้อหาทำให้ผมลำบาก ฮรืออออ T___T #เบะปากรัวๆ

    “ขอบคุณพวกพี่ๆเขาสิลูก~”

    จึ๊ก!

    แง้ว~!

    คุณแม่คนสวยพูดบอกผมด้วยน้ำเสียงหวานหยดสวนกับการกระทำที่มือบางๆนั้นเอื้อมมาหยิกขาผมทันทีที่พูดจบ

    ออมม่าใจร้าย!

    “ขอบคุณฮะ..เอ้ย! ค่ะ...”

    แย่แล้ว! เผลอตัวพูดฮะไปซะได้ ความจะแตกมั๊ยละเนี๊ย!!

    “ครับ ^^”

                เขาพูดตอบพร้อมกับส่งยิ้มหล่อมาให้ เชอะ! แบมแบมคนนี้ไม่หลงกลหรอก!

    แต่โชคดีไปที่ความลับยังไม่แตก...

    ผมคีบอาหารในจานเข้าปากไปตามมารยาทพลางกวาดสายตามองไปรอบร้านเรื้อยๆ แต่พอหันกลับมา...

    ไอ้พวกนี้(?)ก็ยังไม่เลิกจ้องผมสักที...

    ถ้าผมท้องใครจะเป็นพ่อเด็กตอบ!! #คนไม่ใช้ปลากัดนะแบมแบม...

    “เอ่อ..หนูขอตัวไปห้องน้ำนะค่ะ”

    ผมพูดค่ะ ขาด้วยความกระดากปาก นี้ยัยเบบี้ต้องทำเรื่องยุ่งยากแบบนี้มาตลอดสิบปีได้ยังไงเนี๊ย TT__TT

    ตามสบายเลยจ๊ะ ^^” คุณนายฮันพูด ผมยิ้มตอบก่อนจะลุกขึ้นจากที่นั่งแต่จู่ๆนายมาร์ค เจบี แล้วก็ร่างสูงอีกห้าคนก็ลุกขึ้นด้วย “จะไปไหนกันละลูก?”

    “เดี๊ยวพวกผมพาน้องเบบี้ไปห้องน้ำเองครับ” คนที่น่าจะชื่อจูเนียร์ตอบพลางหันไปมองหน้าพี่น้องอีกหกคนที่พยักหน้าเห็นด้วยแล้วส่งยิ้มหวานมาทางผม แต่สายตาของแต่ละคนนี้แทะโลมไปทั่วร่างของผมเต็มที่!!

                ไม่ต้องมายิ้มหล่อเลยไอ้พวกหื่น!!

     

    ผมเดินออกมาจากร้านอาหารก่อนจะเดินตรงไปทางโซนห้องน้ำของห้างโดยมีร่างสูงอีกเจ็ดคนนี้เดินตามประกบหน้าหลังอย่างกับบอดิการ์ด แถมเดินๆไปก็หวิดจะล้มเอาหน้าไปวัดพื้นอยู่หลายรอบเพราะผมไม่ชินกับการใส่รองเท้าส้นสูง

    “น้องเบบี้เป็นอะไรครับ ทำไมถึงเดินแบบนั้นละ?” คนที่ชื่อแจ็คสันถามพร้อมกับเดินมาขนาบข้างแล้วเนียนโอบเอวผมไว้

    “เอ่อ..หนูเจ็บเท้านิดหน่อยนะค่ะ” ผมเงยหน้าตอบ

    ให้ตาย! นี้ขนาดผมใส่ส้นสูงผมยังเตี๊ยกว่าเขาเลย!!

    ทำไมไม่บอกพี่ละครับ หืม~”

    เสียงทุ้มต่ำที่น่าจะเป็นของคนที่ชื่อเซฮุนกระซิบแผ่วๆที่ข้างหู ทำให้ผมรีบก้มหน้างุดเพื่อหนีลมหายใจอุ่นร้อนของคนข้างๆทันที

    กะ..ใกล้เกินไปแล้ว >///<

    “ให้พี่ช่วยพยุงมั๊ยครับ?”

    เหมือนพวกเขาจะยิ่งได้ใจ เพราะหลังจากที่ผมก้มหน้าหลบพวกเขาอย่างนั้น คนที่ชื่อยูคยอมก็รีบเข้ามากระซิบถามแล้วพ่นลมหายใจกลิ่นมินต์ใส่หูผมเบาๆ พร้อมกับมือที่เริ่มจะไม่อยู่สุข

    เวรแล้วไงไอ้แบม!

    มือพวกมันแถบจะล้วงเข้าไปในเสื้อของผมอยู่แล้ว!

    แบบว่าตอนนี้ใส่ซิลิโคนอยู่ไง ._.

    ถ้าความแตกนี้ชิบหายนะครับโผ้มมม!!

    “มะ..ไม่เป็นไรค่ะ!”

    ผมรีบดันอกร่างสูงทั้งสามคนที่กำลังเลื้อยมือไปตามร่างกายของผมอย่างแรง ก่อนจะเร่งฝีเท้าเดินไปในโซนห้องน้ำของห้างทันที

     

    MARK JB YOUNGJAE JUNIOR JACKSON YUGYOM SEHUNS’ PART

    “น่ารักชิบหายเลยว่ะ” แจ็คสันพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์พลางมองไปทางร่างบางที่เดินหนีพวกเขาไปอย่างเขินๆ

    “ผิวก็ขาว...”

    “แถมหอมด้วย...”

    แฝดคนละฝาอย่างยูคยอมและเซฮุนพูดขึ้นมาอย่างเพ้อๆก่อนจะหันไปมองหน้ากันแล้วยกยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมา

    “พวกมึงไปทำอะไรน้องว่ะ”

    “จู่ๆน้องก็เดินผ่านพวกกูไปเฉยเลย”

    เจบีและยองแจเดินเข้ามาถามน้องชายของตนอย่างงงๆตามมาด้วยมาร์คและจูเนียร์ที่เดินเข้ามาสมทบ

    “ก็แค่..เล่นอะไรนิดๆหน่อยๆ”

    “หึๆ”

    แจ็คสันพูดตอบพลางเดินเข้ามากอดคอน้องชายฝาแฝดของตน ส่วนฝ่ายคนน้องสองคนที่ถูกกอดคออยู่นั้นก็หัวเราะรับคำพูดของพี่ชาย

    “อย่าให้มันเยอะจนเกินไปละ”

    มาร์คพูดก่อนจะยกยิ้มแล้วหันไปมองหน้าน้องๆที่เหลือ

    “ครับ~”

    ที่คุณแม่ของพวกเขาพาพวกเขาเจ็ดคนมาดูตัวพร้อมกันนั้นก็เพราะไม่อยากบังคับให้ใครแต่งงาน จึงเลือกที่จะให้เขายอมรับคู่ดูตัวครั้งนี้ด้วยตัวเองมากกว่า โดยมีเงื่อนไขว่าหากใครถูกใจคู่ดูตัวคนนั้นก็จะต้องตกเป็นของคนนั้น...

    แต่พวกเค้าดันมาถูกใจคนๆเดียวกันซะได้นี้หน่า~

    ความจริงอยากจะเล่น(?)กันน้องมากกว่านี้ด้วยซ้ำน้า~

    แต่ก็นะ พี่ใหญ่เค้าพูดมาอย่างงั้นนี้หน่า :D

    ถึงวันเข้าหอเมื่อไหร่ละจะจัดหนักสะให้เข็ดเลย!

    เตรียมตัวเตรียมใจไว้ได้เลยครับที่รัก~

    END MARK JB YOUNGJAE JUNIOR JACKSON YUGYOM SEHUNS’ PART

     

     

    +*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+

     

    ตอนนี้ผมเจอศึกหนักของจริงแล้วละครับ

    ผมยืนอยู่หน้าทางเข้าระหว่างห้องน้ำชายกับห้องน้ำหญิง ก่อนจะมองอย่างเลือกไม่ถูกว่าจะเข้าไปทางไหนดี...

    ใครไม่มาเป็นแบบผมไม่มีทางเข้าใจหรอกครับ!

    แต่ตอนนี้ผมใส่ชุดผู้หญิงอยู่...

    เข้าห้องน้ำชายมันคง...แปลกๆอ่ะ

    ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำผู้หญิงอย่างเลือกไม่ได้ ก็ใครใช้ให้ยัยเบบี้หนีงานดูตัวไปซะละ

    เหยด!

    เหมือนความฝัน ผู้หญิงเต็มเลยครับ! #ก็นี้ห้องน้ำผู้หญิง...

    เปลี่ยนใจแล้ว ผมขออยู่ในห้องน้ำนี้ทั้งวันทั้งคืนเลยได้เปล่า *O* #แกมาอยู่ที่นี้แล้วฉันจะเอาอะไรทำมาหากินละเว้ยยย

    ผมเดินผ่านผู้หญิงกลุ่มหนึ่งที่กำลังเช็คความเรียบร้อยของตัวเองอยู่หน้ากระจก ก่อนจะสะดุ้งตกใจเมื่อบทสนทนาของพวกเธอเกี่ยวกับผม

    ยัยนี้มันเป็นใคร?

    บังอาจมาสวยกว่าฉันได้ยังไง ตบเลยดีม่ะ?

    ผู้หญิงเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวครับ แบมแบมบอกเลย T_T

     

    “ทำไมไปนานจังละครับ?”

    ผมเดินออกมาจากห้องน้ำก่อนจะเจอพวกร่างสูงทั้งเจ็ดคนยืนรออยู่ข้างหน้าทางเข้า ผมจึงส่งยิ้มเจื่อนๆไปให้

    จะไม่นานได้ยังไงละ! ผมใช้เวลาทำใจอยู่นานที่จะออกมาจากห้องน้ำ เลยยืนแช่ตากแอร์ในห้างปล่อยให้เวลาผ่านไปจนคิดว่าผู้หญิงกลุ่มนั้นคงจะออกไปกันหมดแล้วเลยเปิดประตูออกมา แต่เหมือนแจ็คพอตจะแตก เพราะขนาดผมยืนแช่อยู่ในห้องน้ำตั้งนานสองนานพวกเธอก็ยังไม่ยอมไปไหน พอพวกเธอเห็นผมก็มองมาทางผมแถมส่งสายตาน่ากลัวมาให้ผมอีก ทำให้ผมรีบล้างมือแล้วเดินออกมาทันที

    เกือบโดนผู้หญิงตบในห้องน้ำแล้วมั้ยละ...

    “พอดีคนเข้าเยอะนะค่ะเลยรอนานหน่อย ขอโทษที่ทำให้รอนานนะค่ะ”

    “ไม่เป็นไรครับ” พวกเขาพูด ผมยิ้มจางๆก่อนจะเดินนำพวกเขาไป แต่แล้วข้อมือของผมก็ถูกจับเอาไว้ก่อนที่ร่างของผมจะถูกเหวี่ยงจนหลังไปติดกับพนังทางเข้า

    “อ๊ะ!” ผมร้องอย่างตกใจก่อนจะเงยหน้ามองเจ้าของเงาที่ทาบทับตัวผมอยู่ คนที่ชื่อมาร์คยิ้มมุมปากก่อนจะทาบทับริมฝีปากลงมาโดยไม่บอกไม่กล่าว!!

    ฟันของเขาขบเม้มไปบนริมฝีปากล่างของผมแรงๆพร้อมกับลิ้นที่ไล้วนไปทั่ว ตัวผมที่กำลังตกใจอยู่ก็พยายามผลักร่างตรงหน้าออกพร้อมทั้งพยายามตะโกนบอกให้เขาหยุด แต่เขากลับส่งลิ้นร้อนเข้ามาสำรวจในริมฝีปากของผมทันทีที่มันเปิดออก จู่ๆร่างกายของผมก็หมดแรงไปเสียดื้อๆแต่โชคดีที่ร่างสูงเอาแขนของเขาโอบรับร่างของผมไว้ได้ทัน...

    “อ๊ะ! แฮกๆ! อื้ออ!!”

    เมื่อมาร์คถอดถอนริมฝีปากของเขาออก จูเนียร์ที่ยืนอยู่ข้างๆกันก็ตามมาประกบจูบผมต่อทันที่จนแทบไม่มีเวลาหยุดพักเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยจนไปจบที่เซฮุน

    “แฮกๆ...”

    หวานกว่าที่คิดเอาไว้อีกแหะ...”

    พวกเขาพูดพร้อมกับมองดูผมที่ซุกตัวอยู่กับหน้าอกของเซฮุนอย่างจาบจวง มืออุ่นๆของใครสักคนวางแปะลงบนหัวของผมก่อนจะลูบเบาๆเหมือนปลอบใจ

    ให้ตาย!!!

    จูบแรกของผม ดันเสียมันไปให้ผู้ชายถึงเจ็ดคน!!!

     

     

     

    นะ นี้มันฟิคก็อตเซเว่นดีๆนี้!!!(แล้วอิฮุนมายังไง...)

    เรื่องนี้ต้องขอบพระคุณพี่เบบี้อย่างแรงส์

    ถ้าไม่มีนางเรื่องนี้จะไม่เกิดอ่ะ บ่องเลอ~

    รอกันนานมั๊ยเอ่ยยย

    นี้สัญญาไรต์จะไม่อู้แล้วน้า~

    ดีกันๆ ฮา

     

    #เจ้าสาวกำมะลอและผัวหื่นทั้งเจ็ด

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×