คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ~.. Memories 01 ..~
่วนี้ปิเทมอผม็ลอยไปลอยมาอยู่แถวบ้านเพราะอยาพัไม่อยาทำานพิเศษเหมือนที่เพื่อนนอื่นๆทำัน…วันนี้ผมับน้อายไปเินื้ออที่ลานั ผม็มาเินเล่นแ้เบื่อไปเท่านั้นเอ...ผมเินูอไปเรื่อยๆนไปนเ้าับเพื่อนสมัยม.ปลายเ้า
"อ้าว...ไอ้๊อแ๊เมิสบายีไหมว่ะ?" ผมทัมันออไป อาะับื่ออมันแ่อย่าเลยวามริมันื่อเฮ ลีเฮ แ่เพื่อนๆเรีย๊อแ๊
"ไอ้เย่..ูสบายีแล้วเมิล่ะเป็นไว่ะ?" มันทัผมลับ
"ู็สบายี..."
"เอ้อ..เมิรู้่าวอิบอมไหม?" ื่ออมันทำให้ผมหูผึ่
"ทำไมมันเป็นอะไร? ทำผู้ายที่ไหนท้อหรือโนเมียใราม่า?" ผมยิำถามใุ่
"เปล่าหรอมันับรถน..."
"มันเป็นอะไรมาไหมว่ะ ระูหั แนาา หรือหัวหลุ"ผมถามมันอย่าห่วใย ห่วใยริ๊ ริ
"เมินี้็แ่มันเ้าไป ถ้ามันเป็นแบบที่เมิว่า เมินั้นล่ะะร้อไห้ะเอ" ไอ้๊อแ๊ เมิอย่าสิ...อย่าพูแทใำู
"เฮ้ย!! ไอ้เยู่ไป่อนนะแฟนูเรียแล้ว.." มันบอผมแล้ววิ่ไปวแนแฟนหนุ่มอมันยิ้มระรื่นเียวนะเมิ...
"พี่เป็นอะไร?" น้อายผมที่เินามผมมาทันถามึ้น
"เี๋ยวนะ...พี่โทรหาิบอม่อน"
รู๊!! ผมไม่ไ้รอสายนาน นอีฝั่อสาย็รับ
"ฮัลโหล...อสายิบอมรับ"
"ใรนี้?" เสียผู้หิรอผ่านสายโทรศัพท์มาึ่ผม็ำไ้ี อาารย์ที่สอนวิาศาสนาและเป็นแม่อิม ิบอม...แ่ผมไม่รู้ทุไหมมันอ่านภาษาบาลี สันสฤษไม่ออเวลาสอบทีไร้อเือร้อนผมเียนำอ่านให้มัน...ลแม่แหรือแม่ั้นที่สอนวิาศาสนาว่ะ
"เยอเอรับอาารย์...ือไ้่าวิบอมเลยะโทรมาถามอาาร" ผมบอไป
"อ่อ เยอเหรอ...ิบอมเพิ่ผ่าัเสร็ยัไม่ฟื้นเลย.."
"เหรอรับ..ถ้ามันฟื้น็บอว่าผมเป็นห่วทีนะรับ...เอ่อ!! อาารย์รับแ่นี้่อนนะผมรีบ..."ผมวาสายทันทีเมื่อน้อายสะิผมให้ลับบ้าน
ระหว่าทาลับบ้านผมนั่ิถึเรื่อราวเ่าๆในสมัยผมเรียนม.ปลาย มันมีทั้วามสุและวามเศร้าละเล้าันไป...แ่วามเศร้าผมลับำไม่ไ้ ำไ้แ่เสียหัวเราะอย่ามีวามสุอผมและผอเพื่อน...และหนึ่ในวามทรำอผมนั้นับมีมันแทรอยู่แทบทุอูอวามทรำผม็ว่าไ้...ิม ิบอม แทำอะไรับีวิั้นว่ะ!!
ความคิดเห็น