ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic.[Jelsa] melt your heart ปลดล๊อคหัวใจ ยัยราชินีหิมะ

    ลำดับตอนที่ #10 : chapter 09 Bad Apple

    • อัปเดตล่าสุด 12 ก.พ. 57


    9

    Bad Apple 


     

     


     

    ทั้งสามเดินลัดเลาะมาเรื่อยๆ เอลซ่ามองเด็กน้อยที่กึ่งวิ่งกึ่งเดินอยู่ตรงหน้า ทุกครั้งที่อลิซก้าวเท้าออกไปต้นหญ้าสีเขียวก็จะขึ้นตามรอยเท้าของเธอ และบางครั้งที่เด็กน้อยเอามือละไปตามดอกไม้ที่อยู่ริมทาง ดอกไม้เหล่านั้นก็ค่อยๆมีแสงสว่างออกมาราวกับเรืองแสงได้

     

    เป็นเทพแห่งผลผลิตสินะ...

     

    “เอาหล่ะตรงนี้แหละเหมาะ เราจะหาอะไรกินกันที่นี้แหละ” เด็กน้อยหยุดเดินก่อนจะหันมายิ้มกว้างกับแจ็คและเอลซ่าที่อยู่ด้านหลัง

     
     

    “เอาจริงหรอ..” แจ็คว่าก่อนจะหันซ้ายหันขวา แต่ไม่ว่ามองไปทางไหนก็มีแต่ต้นไม้ ต้นไม้ และก็ต้นไม้ “เจ้าจะให้ข้ากินใบไม้หรือไง” เจ้าตัวว่าพลางดีดไปที่เหม่งของยัยตัวน้อย

     
     

    “โอ๊ยเจ้านี้มัน! แกล้งเด็กหรอ..” อลิซลูบหัวตัวเองปอยๆ ก่อนจะหันไปตีหน้าเศร้าพร้อมกับกอดขาเอลซ่าที่ยืนอยู่ข้างๆ

     
     

    “ไหนบอกว่า... หน้าที่ของข้าคือสร้างความสุขให้กับเด็กๆไง” เอลซ่าว่า

     
     

    “อ่ะ! พี่เอลซ่าทางนั้น” อลิซเรียกเอลซ่าก่อนจะชี้ไปอีกทาง ทันทีที่เอลซ่าหันไป อลิซก็วิ่งไปหาแจ็คก่อนจะเตะเข้าที่ขาพับงามๆหนึ่งที

     
     

    ไอ้เด็กบ้าาาาา!...อย่าที่ถึงที่ข้าบ้างนะ พ่อจะเล่นให้น่วมเลย.. แจ็คที่ล้มลงไปกุมขาตัวเองอยู่ที่พื้นคิดในใจ

     
     

    “อย่าลืมสิอลิซไม่ได้เป็นเทพกระจอกๆเหมือนใครบางคนแถวนี้สักหน่อย”  เจ้าตัวน้อยพูดจบก็หลับตาลง ใบไม้เริ่มปลิววนอยู่รอบๆร่างของอลิซแล้วหยุดค้างอยู่กลางอากาศ ทันทีที่เธอลืมตาขึ้นมา ใบไม้ที่ค้างอยู่ในอากาศก็เริ่มเคลื่อนไหวตามจังหวะเสียงปรบมือของเด็กน้อยก่อนจะตกลงสู่พื้นเหมือนเดิม

     
     

    เจ้าตัวน้อยวิ่งวนไปรอบๆ หญ้าสีเขียวขจีขึ้นตามทางที่อลิซวิ่งผ่าน มือเล็กละไปตามกิ้งไม้ต่างๆไม่นานบรรดาผลไม้หลากหลายชนิดก็แข่งกันออกผล

     
     

    “อันนี้กินได้ อ่ะ!อันนี้ก็อร่อย อันนี้ด้วย..เก็บไปเยอะๆเลย” อลิซว่าพลางเดินเก็บผลไม้ไปเรื่อยๆ นานเท่าไรแล้วที่เธอรอวันที่จะได้ออกมาเล่นข้างนอกแบบนี้

     
     

    แจ็คเดินลัดเลาะมาทางอลิซที่วิ่งเล่นอยู่ก่อนจะพิงเข้ากับต้นไม้ต้นหนึ่งที่อยู่ริมบ่อน้ำ “อย่างน้อยก็เป็นเทพที่ไม่มีวันอดตายละน่ะ” ว่าจบเด็กหนุ่มก็เด็ดแอปเปิลที่อยู่ใกล้ๆก่อนจะกัดมันเข้าไปหนึ่งคำ รสชาติหวานค่อยๆซึมซาบลงคอ ดูเหมือนว่าแอปเปิล by ยัยตัวแสบจะอร่อยสมกับที่เป็นเทพแห่งผลผลิตจริงๆ..

     
     

    “คายออกมานะ!!” อลิซรีบวิ่งมาหาแจ็คทันทีที่เธอเหลือบมาเห็นว่าแจ็คกำลังยื่นกินแอปเปิลอยู่ “มันไม่ได้กินกันได้ทุกลูกสักหน่อยนะ บางลูกมันก็แปลกๆนะ”

     
     

    อลิซปีนขึ้นบนตัวแจ็คก่อนจะเขย่าคอของเขา “ก็ไม่เห็นเป็นอะไรนี้..อ่อรู้แล้วนี้เจ้าแกล้งข้าเพราะไม่อยากให้ข้าได้กินของอร่อยๆใช่ไหม” แจ็คกระตุกยิ้ม

     
     

    “ไม่ใช่สักหน่อย....ไม่นะไม่ๆๆ อย่าเล่นอะไรแผลงๆนะ” อลิซกระโดดลงจากคอของแจ็คก่อนจะวิ่งหนีไปอีกทาง แต่มีหรือที่เขาจะปล่อยโอกาสแกล้งเจ้าตัววุ่นให้หลุดมือไปได้

     
     

    “อย่าหนีนะ มาให้ตีซะดีๆ ยัยตัวแสบ แค่นี้งกหรอ” แจ็คกระแทกไม้เท้าของตนลงบนพื้นไม่นานทั่วทั้งบริเวณก็กลายเป็นน้ำแข็งแน่นอนรวมถึงบ่อน้ำข้างๆด้วย

     
     

    อลิซวิ่งหนีไปทางบ่อน้ำที่ตอนนี้กลายเป็นลายน้ำแข็ง ร่างบางวิ่งโดยไม่ได้สนใจชายกระโปรงของตัวเองที่ยาวกร่อมพื้นสักเท่าไร ทำให้มันพันเข้ากับกิ่งไม้

     
     

    “หลุดสิหลุดๆๆ”  อลิซจับชายกระโปรงตัวเองก่อนจะออกแรงดึงมัน แต่ดูเหมือนว่าจะออกแรงดึงมากไปหน่อยจนทำให้เสียหลักเธอหงายหลังล้มลงไปในบ่อน้ำที่ตอนนี้กลายเป็นลานน้ำแข็งก่อนจะลื่นไถลไปกลางลาน

     
     

    “อลิซเป็นอะไรหรือเปล่า/เฮ้ย! เจ้าเป็นอะไรไหม” แจ็คและเอลซ่าที่เห็นเจ้าตัวเล็กเสียหลักล้มลง ก็รีบวิ่งไปที่กลางลานน้ำแข็ง

     
     

    “แจ็ค เอลซ่าช่วยด้วย อลิซเจ็บ..เลือดออกด้วย” เจ้าตัวเล็กลุกขึ้นนั่งกอดเข่าร้องไห้ บรรดาดอกไม้ที่เคยบานอยู่บริเวณรอบๆตอนนี้กลับเหียวแห้งลงทันตาเห็น

     
     

    แจ็คที่เพิ่งวิ่งมาถึงคว้าตัวอลิซให้ลุกขึ้นก่อนจะปัดเศษหิมะที่ติดอยู่ตามเสื้อผ้าของเธอ “เจ้าไม่เป็นอะไรน่ะ ไม่เจ็บหรอกเชื่อข้าสิ แค่มดกัด...ละมั้ง”

     
     

    ร่างบางหลุดขำออกมา

     
     

    “เป็นห่วงอลิซอะดิ ^^” เด็กน้อยยิ้มกว้างจนเห็นฟันครบทุกซี่ ทำให้แจ็ครู้ว่าเขาโดนเจ้าตัวเล็กเอาเต็มเปา แต่แทนที่จะโกรธเหมือนอย่างเคย เขากลับรู้สึกสบายใจที่ยัยเด็กแสบนี้ไม่เป็นอะไรมากกว่า

     
     

    “ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว” แจ็คว่าก่อนจะยกแขนขึ้นมากะจะเขกเหม่งเด็กขี้แกล้ง แต่ครั้งนี้ดูเหมือนว่าอลิซจะรู้ทัน เธอรีบวิ่งหนีแจ็คไปอีกทาง

     
     

    ทันทีที่อลิซวิ่งขึ้นฝั่งเจ้าตัวเล็กก็ตะโกนกลับมาด้วยคำที่เจ็บแสบสมกับเป็นเธอ “แบร่...อลิซไม่โง่ขนาดโดนแกล้งซ้ำสองได้หรอกน้า...”

     
     

    คิ้วของแจ็คกระตุกทันทีที่ได้ยินประโยคของเด็กสาว... “ชาตินี้คงไม่มีวันญาติดีกับยัยแสบแน่ๆ”

     
     

    ฮึก!!

    จู่ๆความเจ็บแปลบก็แล่นไปทั่วร่าง แจ็คทรุดลงกับพื้นน้ำแข็งค่อยๆยกมือขึ้นมากำอกของด้วยเองด้วยความรู้สึกเจ็บปวดราวกับร่างทั้งร่างกำลังจะละลายและแน่นอนความรู้สึกนี้คงไม่ดีกับใครเท่าไร ยิ่งกับเทพผู้พิทักษ์แห่งความหนาวเย็นอย่างเขาแล้วด้วย

     
     

    “แจ็คเป็นอะไรไปนะ” เอลซ่าที่เห็นอาการแปลกๆของแจ็คก็รีบวิ่งเข้ามาดูแต่ยังไม่ทันที่เธอจะวิ่งมาถึงตัวเขา พื้นที่เคยเป็นน้ำแข็งก็แตกออก ทำให้ร่างของทั้งคู่ร่วงลงไปในน้ำ

     
     

    ภาพตรงหน้าของเอลซ่าเต็มไปด้วยก้อนน้ำแข็งที่จมลงมาในน้ำแล้วกำลังค่อยๆลอยขึ้นไป ร่างบางพยายามมองหาแจ็ค จนพบว่าตอนนี้ร่างของเขากำลังค่อยๆจมลงสู่ด้านล่าง

     
     

    เอลซ่าพยายามว่ายเข้าไปหาร่างของแจ็ค มือเล็กคว้ามือของแจ็คได้พอดีก่อนจะดึงเข้ามาหาตน แต่ว่าทว่าร่างของเขากลับไม่ตอบสนองใดๆทั้งนั้น

     
     

    ตื่นสิตื่นๆๆ...

    เอลซ่าตบใบหน้าของแจ็คเพื่อเรียกสติเข้าให้กลับคืนมาแต่ผลมันก็เหมือนเดิม ร่างบางหลับตาลงเพื่อทำใจอยู่ครู่นึงก่อนจะลืมตาขึ้นมา มือเรียวบางคว้าใบหน้าของแจ็คก่อนจะโน้มคอลงประทับริมฝีปาก ลิ้นบางค่อยๆดันอีกฝ่ายให้เผยอปากออก ลมหายใจถูกส่งออกไปช้าๆ เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายสำลักอากาศ..

     
     

    ..แจ็คปรือตาขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะหลับลงไปอีกครั้ง

     


    เย้ๆๆ 


    ตอนนี้เนื้อเรื่องก็รู้สึกเรื่อยๆมาเรียงนะ สำหรับใครที่ขอฉากเลิฟซีนอันนี้ก็น้ำจิ้มไปก่อนนะค่ะ 55+ แต่บอกเลยถนัดแนวนี้ไม่ถนัดบู้


    ตอนนี้สั้นไปหน่อยเพราะไม่มีเวลาเลยเจียดเวลามาแต่งต่อได้ก็อึ้งตัวเองในระดับหนึ่ง (ขาดอ่านหนังสือสอบไปวันหนึ่งเลยนะ บอกเลยรักนักอ่านทุกคนนะเนี้ยไม่งั้นทำไม่ได้) แต่หลังจากนี้ถึงวันที่ 16 ไรต์ต้องไปสอบโอเน็ต ทดแทนบุญคุณโรงเรียน ต่อจากนั้นถึงวันที่ 21 สอบปลายภาคที่โรงเรียน วันที่ 24-25 ไปหาหมอหลังจากที่ไม่ได้ไปเกือบสามเดือนเพราะถูกปิดถนน ดูดีป่ะล่ะร่างกายอ่อนแอต้องไปหาหมอทุกเดือน (ประชด - - ) แล้ว 26-28 ไรต์ต้องเตรียมงานอุปสมบทของหลาน(ที่แอบอายุแก่กว่า)


    ที่แจกมาก็ไม่ได้อยากจะอวดตารางงานที่แน่นเอียดอะไรหรอกค่ะ แค่อยากจะอธิบายให้คุณๆเข้าใจว่าเดือนนี้..เค้าไม่ว่างทั้งเดือนเลยอ่ะตัว ต้องขอโทษจริงๆที่เดือนนี้ทั้งเดือนขออนุญาติดรอปเรื่องไว้ก่อน อย่าทิ้งเค้าไปไหนนะ คิดถึงเค้าด้วย (ปาดน้ำตา)


    แต่สัญญานะว่าตอนหน้าจะแต่งให้ฟินจนจิกหมอนเลย ถ้าไม่หวานให้เลิกอ่านไปได้เลย (ล้อเล่น T^T)

     

    BlackForest✿
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×