“คืนนี้บัวไม่ยอมให้เอยนอนแน่ๆ”

“อ้าก กลัวแล้วๆ กลัวแล้วจ้า”

คนสวยร้องเสียงลั่น พยายามดิ้นให้หลุดจากวงแขน ใบหน้าของบัวโฉบลงมาฝังจูบที่ไหล่และแก้มของเธอซ้ำๆ

ความคิดถึง ความห่วงหา มันเต็มตื้นไปหมดแม้ว่าจะอยู่ใกล้กันเพียงแค่นี้

ด้วยแรงทั้งหมดของราชสีห์จอมหื่น ลูกเสือตัวน้อยที่กลายสภาพเป็นลูกแกะก็ถูกจับกดลงบนพื้น ริมฝีปากร้อนของบัวพุ่งจู่โจมอย่างประชิดจนในที่สุดเจ้าเอยก็ต้องยอมตามใจคนรักไปอีกวัน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังกอดเกี่ยวซึมซับไออุ่นจากกันและกัน เสียงเคาะประตูจากด้านนอกก็ดังขึ้น สองสายตามองสบประสานกันอย่างตื่นตระหนก

ใครกันนะที่มาเคาะประตูในตอนนี้??

“เอย...เปิดประตูเดี๋ยวนี้”

ฉิบหายตายล่ะหว่า!!! ดูเหมือนเรื่องนี้มันจะไม่ได้จบแบบแฮปปี้เอนดิ้งอย่างที่หวังซะแล้วสิ