The Idol School วุุ่นนักโรงเรียนรักซุปเปอร์สตาร์

Chapter 1

                               # งานเข้า

“คุณหนูคะ ตื่นเถอะค่ะ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว” เสียงอันคุ้นเคยของพี่เลี้ยงสาวดังขึ้นทุกวันในตอนเช้าทำให้คนในบ้านหลังนี้รู้สึกชินชาและต่างถอนหายใจกับความขี้เซาของคุณหนูคนเล็กของบ้าน

“มีกึม อย่ามากวนชั้นแต่เช้านะ คนจะนอน” เสียงใสใต้ผ้าห่มผืนหนาพูดขึ้นด้วยความงัวเงีย

“ToT คุณหนูคะ แต่ครั้งนี้มันสำคัญจริงๆนะคะ คุณหนูฟังดิฉันหน่อยสิคะ” มีกึมพูดก่อนที่จะพยายามแกะหมอนของขี้เซาที่เอามาปิดหูของตนเองไว้

“ อืมม พูดมาซิ ถ้าไม่สำคัญเธอตายแน่!” ประโยคสุดท้ายทำเอาคนฟังขนลุกซู่ เพราะรู้ถึงเกียรติศัพท์ของคนพูดดี

“ค..คือดิฉันได้ยินคุณท่านทั้งสองคุยกันว่าคุณยงฮวาจะมาเยี่ยมคุณท่านที่นี่คะ” คนในผ้าห่มพอได้ฟังก็สะดุ้งโหยงเมื่อได้ยินชื่อของแขกที่จะมาเยี่ยมบ้าน

“คุณลุงยงฮวาเหรอ!! เธอฟังไม่ผิดแน่นะ ลีมีกึม” คำพูดที่เน้นเสียงท้ายประโยคทำเอาคนฟังแอบสะดุ้งเหมือนกัน

“ค..ค่ะ คุณหนู ดิฉันได้ยินเช่นนั้นจริงๆ เลยรีบวิ่งมาหาคุณหนูอ่ะค่ะ”

“ชิบหายแล้ว ทำไงดีเนี่ยคุณลุงจะมาเมื่อไหร่” คุณหนูขี้วีนรู้สึกได้ถึงความวุ่นวายที่ใกล้จะก่อตัวขึ้นในไม่ช้าจากการมาของลุงยงฮวา

“คุณท่านบอกว่าประมาณอาทิตย์หน้าค่ะ”

“เวรแล้ว ถ้าลุงมาอาทิตย์หน้า ไอ้หน้าดำนั่นก้อต้องมาด้วยดิ!” แก้มใสของคนบนเตียงขึ้นสีระเรื่อเมื่อคิดถึงใบหน้าของเด็กผู้ชายตัวสูงที่ใบหน้าและเนื้อตัวเต็มไปด้วยดินโคลนดำปี๋คำพูดกวนๆที่ชอบให้ตนเองเรียกว่า Ma boy

“ยี๋!!!!ไอ้บ้า แค่นึกถึงกูก้อขนลุกแหละ มาบอยเชี่ยยยยไร “  หญิงสาวดีดตัวเองออกมาจากเตียงอย่างรีบร้อนยิ่งนึกถึงมากเท่าไร ในใจก้อแอบใจเต้นที่จะได้เจอเขา แต่อีกใจก้อบอกตัวเองว่าไอ้บ้านั่นก้อแค่เก่ง จนคนอย่างเธอต้องอิจฉา ทั้งเรื่องกีฬา การเรียน และศิลปะป้องกันตัวที่ฉันไม่เคยเอาชนะเค้าได้เลย

“ มีกึม วันนี้ชั้นจะไปโรงเรียนสอนเต้นของพี่ฮยอนอา วันนี้พี่เค้ามาหาฉันนี่”

“คุณหนูคะ แล้วเรื่องนี้ละคะ” มีกึมทำหน้าเหวอที่เห็นคุณหนูของตัวเองไม่วีน และเหวี่ยงกับเรื่องสำคัญแบบนี้

“ หึหึหึ ฉันมีแผนการเตรียมไว้อยู่แล้วตั้งแต่รู้ว่าฉันต้องเตรียมดูตัวกับ.......ไอ้บ้านั่น”

หมอนั่นมันคนหรืออะไรกันถึงหน้าจะเลอะเทอะเปรอะไปด้วยโคลนเต็มตัวแต่ฉันก้อรู้ได้ว่าหมอนั่นแฝงความหล่อไว้แค่ไหน ฉันยังจำได้ดีถึงความอ่อนโยนของริมฝีปากหนาที่บรรจงประกบลงบนริมฝีปากของฉันพร้อมมอบความกล้าให้กับฉันที่จะเปลี่ยนแปลงตนเอง และตอนนี้ฉันคือ คุณหนูคังเทราลูกสาวคนเล็กของประธานคังแฮวอน นักธุรกิจอสังหาสาริมทรัพย์ที่ใหญ่ที่สุดในเกาหลีแต่เบื้องหลังแล้วท่านทำธุจกิจมืดเกี่ยวกับการค้าอาวุธและการเรียกเก็บค่าคุ้มครองให้กับนักการเมืองบางพวก ทำให้ท่านเป็นที่เกรงขามของผู้คนส่วนใหญ่และมีอิทธิพลมากในเมืองนี้ แต่ที่ฉันรู้เตี่ยเป็นคนใจดี ท่านไม่เคยว่าหรือโกรธชั้นเลยซักครั้ง  หึหึหึ ถึงอย่างนั้นฉันก้อไม่เคยกล้าขัดใจเตี่ยเลย(-o-) ใครจะกล้าล่ะชั้นไม่อยากโดนเชือดทิ้งให้ปลาฉลามกินหรอกนะ

ชั้นรีบวิ่งลงบันไดมาด้วยความเร็วเพราะนัดกับฮยอนอาออนนี่ไว้แต่ต้องมาเสียเวลาเพราะตอบคำถามยัยมีกึมอยู่เนี่ย(ได้ข่าวว่ามึงเพิ่งตื่น )และ...ลื่น!เชี่ยยยยใครให้ถูพื้นซะลื่นขนาดนี้ว่ะ โอ๊ย  ชั้นตะโกนด่าขึ้นทันทีที่ตัวเองลื่นจากบันไดขั้นแรกลงมายังชั้นหนึ่งด้วยความเร็วสูง(เร็วกว่าที่กูวิ่งมานัก) คุณหนูค่ะตายแล้ว!! (กูยังไม่ตาย) 

“ เออ ยังไม่ตาย แช่งกันรึงัย”

“ป..ป่าวนะคะ คือดิฉันอุทานคะ” ยัยอาราถึงกับหน้าเสียที่ถูกชั้นประชดใส่ก้อแอบหมั่นไส้อยู่แล้วอ่ะ ชอบมาทำเฉิดฉายล่อหน้าล่อตาลูกน้องเตี่ยฉันดีนัก

“อือ ช่างเหอะ หลีกไปฉันรีบ” ด้วยความอายที่เพิ่งคิดได้ทำให้ฉันชิงตัดบทซะงั้น หุหุหุ (ด่าแล้วหนีกูนี่เลวได้โล่)

“เทราไปไหน เหรอ “ เสียงที่ทำให้ชั้นต้องรีบหยุดชะงักนั้นไม่ใช่ใคร เตี่ย

“ ไปเรียนเต้นอ่า เตี่ยมีอะไรรึป่าว” ชั้นตอบพลางใส่รองเท้าคู่ใจที่ชั้นมักจะใช้มันซ้อมเต้นเสมอ

“ป่าว เตี่ยมีเรื่องจะคุยด้วยกลับมากินข้าวเย็นด้วยกันนะ” เตี่ยว่าอย่างอารมณ์ดี ถึงใบหน้าของคนที่อายุปาเข้าไป 40 แล้วแต่กลับยังมีความหล่อและดูอ่อนกว่าวัยอยู่เสมอ(พ่อใครว่ะ จับปล้ำแม่ง!#ไรทเตอร์แอบหื่น)

“แอบนัดเดทสาวๆกันตรงๆแบบนี้ แฟนไม่ว่าหรือค่ะ” ชั้นแอบแซวเตี่ยทั้งที่ในใจก้อลุ้นอยู่ว่าจะใช่เรื่องการดูตัวของชั้นกับไอ้หน้าดำนั่น

“5555 นัดเดทคนสวยทั้งทีใครจะให้แฟนรู้ล่ะครับ ^^” เห้ยยย ชั้นแอบใจสั่นกับพ่อตัวเองผิดไหมเนี่ย(ผิด!!เพราะว่าพ่อแกนะกิ๊กกู#อิไรทเตอร์เหมาหมด)

“ค่า เดี๋ยวจะฟ้องแฟนเตี่ยให้ดู ม่าม๊าคร้า” ชั้นแกล้งตะโกนไปรอบๆ มองหาคุณแม่ที่ป่านนี้คงไปทำงานซะแล้ว

“เฮ้ยยย เดี๋ยวเตี่ยก้อตายพอดี ม๊าหนูน่ากลัวจะตาย!!!” เตี่ยพูดพรางมองตามชั้นไปรอบๆใครก้อรู้ว่าเตี่ยกลัวม๊ามากแค่ไหน (เจริญรอยตามดีมั้ย #ม่าม๊านี่แหละมาเฟียตัวจริง)

“5555 หนูไปก่อนนะค่ะ เดี๋ยวเข้าคลาสสาย” ชั้นว่าก่อนที่จะไม่ลืมจุ๊บแก้มของคุณพ่อสุดหล่อ ซักนึงฟอด

“ให้ใครไปขับรถซักคนสิ ลูกชั้นจะไปเรียน” เตี่ยสั่งลูกน้องที่ยืนรออยู่ข้างนอกเป็นแถวยาวเพื่อรอส่งชั้นขึ้นรถด้วยเสียงที่หนักแน่นและน่ากลัวสุดๆ(โอ้ววว พ่อชั้นปรับอารมณ์เร็วจริงๆ)

ถึงชั้นจะบอกว่าอยากไปเองแต่การทำแบบนี้ก้อเป็นการบังคับไปในตัวว่าเย็นนี้ชั้นต้องกลับมากินข้าวเย็นชัวว์ เพราะคนพวกนี้คงเฝ้าชั้นทั้งวันแน่ คิดว่าหนีได้เหรอ หึหึหึ ให้ไรทเตอร์มันลองเองละกัน (อ้าวโยนขี้ให้กูเฉย#=.=”)

# dance academy

“ขอบใจ ไปหาอะไรกินกันก่อนก้อได้นะ ชั้นจะขึ้นไปเรียนแล้ว” ชั้นสั่งคนขับรถเสร็จสรรพก้อรีบลั้ลลาเข้าคลาสเรียนที่วันนี้ฮยอนอาออนนี่จะมาเป็นเทรนเนอร์พิเศษให้เองเลยนะ

“อ้าว เทรา”

“ออนนี่ คิดถึงจังเลยคะ” ชั้นวิ่งเข้าไปกอดฮยอนอาออนนี่ทันทีที่ได้ยินเสียงเรียกที่คุ้นหูนี้ แต่....

“ออนนี่ หมอนั่นใครคะ” ชั้นถามออนนี่ด้วยความข้องใจว่าผู้ชายตัวเล็ก ตาตี่ๆ แต่หุ่นโคตรเซ็กซี่ที่ยืนยิ้มอยู่ข้างออนนี่นั่นมันใครว่ะ

“ อ๋อ แฟนพี่เอง”

“เฮือกไอ้หมอนี่อ่ะนะแฟนออนนี่หน้าทึ่มๆ มึนๆแบบนี้อ่ะนะ ไม่น่าเชื่อ” ชั้นว่าอย่างไม่เชื่อสายตาผู้หญิงที่ดูเฉี่ยว สวย เซ็กซี่อย่างออนนี่ไม่น่าชอบผู้ชายแบบนี้เลย แถมดูเด็กกว่าออนนี่และชั้นอีก

“จริงสิ เราคบกันมาได้สักพักแล้ว เค้าชื่อ มุนจงออบ”

“อันฮยองฮะ ยินดีที่ได้รู้จัก” จงออบยิ้มยื่นมือมาทักทายกับฉันถ้าไม่ติดว่า ออนนี่เป็นเจ้าของจับตบซะนี่ คนบ้าไรยิ้มไม่ลืมตาไร้มารยาท

“อันฮยอง นายอายุเท่าไรเนี่ย” ฉันยื่นมือไปจับตามมารยาทแต่ก้อไม่วายปากเสียซะงั้น

“19ฮะ” หึหึหึ กูว่าแล้ว(อยากแดกเด็กดิมึง#แอบกัดรีดเดอร์บางคน)

“ อ้าวอายุน้อยกว่าชั้น งั้นชั้นเป็นนูน่าของนายนะ” ชั้นรีบพูดข่มเพราะปกติเป็นแต่น้องเค้านิ

“อ่า นูน่า” 55555รู้สึกดีชะมัด

“แล้วออนนี่พาหมอนี่มาทำไมอ่ะ”

“อื้ม จงออบเป็นนักเต้นที่เก่งมากเลยนะ พี่ก้อเลยพามาให้ช่วยสอนเราไง” ออนนี่ว่าพลางมองไปที่ไอ้ตี่นี่แล้วก้อยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

“จริงเหรอ งั้นนายเต้นให้ดูได้ไหมชั้นจะได้ตัดสินใจได้ว่าจะให้นายสอนดีมั้ย”

“ได้ฮะ นูน่าดูดีๆนะฮะ ผมตั้งใจมากเลยนะ” จงออบว่าพลางยิ้มให้อย่างมีความสุข หมอนี่เคยทุกข์ร้อนอะไรมั้ยเนี่ย

ตึก ตัก ตึก ตัก พอดนตรีเริ่มบรรเลงจงออบก้อเริ่มวาดลวดลายของเค้าการเต้นที่แปลกใหม่ แข็งแรงและลื่นไหลดูมีสเน่ห์ชวนให้ชั้นมองไปอย่างไม่วางสายตาเพราะแบบนี้แน่ๆที่ทำให้ออนนี่ที่หลงรักในการเต้นเหมือนชั้นตกหลุมรักคนอย่างนายได้ มุนจงออบ

“เป็นไงบ้าง เทรา ออบบี้ของพี่พอจะมาช่วยพี่สอนเราได้ไหม”

“ได้ค่ะ ชั้นชอบการเต้นของนายมากชั้นจะขอเรียนทั้งกับออนนี่และเทคนิคการเต้นแบบฟรีสไตล์ของนายด้วยเพราะฉะนั้นได้โปรดดูแลชั้นด้วยค่ะ” ชั้นพูดจากใจจริงถ้าหากชั้นชอบใครและรู้สึกพอใจอะไรขึ้นมาชั้นจะยอมรับและทำให้มันเต็มที่ที่สุด

“เฮ้อออ แอบลุ้นอยู่แต่พี่ว่าแล้วว่าเราต้องชอบ งั้นเรามาเริ่มกันเลยนะ”