มหัศจรรย์ ณ เเดนสนธยา [ fic รามเกียรติ์]

fic :ramayana

สิ่งที่ชักนำให้ ‘เธอ’มาพบกับ ‘เขา’จะเรียกว่าชะตาฟ้าลิขิตก็คงจะไม่ถูกเสียเท่าไหร่ ต่างคนต่างไม่ชอบขี้หน้ากันเเละกัน เขาปวดเศียรเวียนเกล้าส่ายกบาลเพราะความเเก่นเเก้วจอมวุ่นวายสายจุ้นจ้านอย่างเธอ เเละเธอเองก็อยากจะเอายาเบื่อหมาไปยัดใส่ปากของเขาไว้เสียจริงๆเพราะความปากปีจอของเขา

*****

--กิ่งเเก้ว--

เด็กสาวผู้มีโชคชะตาผูกพันเเละผูกมัดกับสิ่งวิเศษเเละอาถรรย์มากมาย หากเเต่ว่าวันหนึ่ง ที่เป็นวันธรรมดาเหมือนทุกๆวัน เป็นวันที่ฝนพรำเช่นเคย เเต่สิ่งที่เเปลกไป กลับเป็นบางสิ่งที่เธอค้นพบในห้องนอนเก่าของผู้เป็นเเม่ 

‘เศษกระจกหนึ่งอันที่เชื่อมโยงกับตำนานในหนังสือเล่มเก่า’เเล้วมันเชื่อมโยงกับฝันในคืนนั้นยังไง… 

เธอคือเด็กสาวหนึ่งเดียวที่มีดวงตาทิพมองเห็นเหล่าดวงจิตของสรรพสัตว์ที่ล่วงลับไปเเล้ว

หากเเต่ที่มาของดวงตานี้ยังไม่เเน่ชัดนัก เพราะอดีตในวัยเยาว์ช่างเลือนลาง

#เเก่นเเก้วประจำกรุง

******

--มัจฉานุ--

เขาชายหนุ่มผู้เป็นบุตรของคำเเหงหนุมาน ผู้องอาจเก่งกาจเเลเจ้าเลห์ ที่เเม้เเต่หน้า เขายังไม่เคยเห็น เขาเรียนรู้เเละเติบโตที่นครบาดาลดินเเดนใต้หมาสมุทรอันเป็นศูนย์กลางของสัตว์น้ำน้อยใหญ่ทั้งหลาย ภายใต้ความปกครองของพระญาไมยราฟผู้เก่งกาจด้านไศยเวทย์

 เขาคือหนึ่งในผู้ถือครองเศษกระจกในตำนาน.. อันเชื่อมโยงทุกมิติจักรวาน

เเต่หากได้เเต่ใดมานั้น เขาเองก็ยังไม่รู้เเน่ชัดนัก

*****

เเละดินเเดนอันเเสนวิเศษที่มีเเม้กระทั่งสิ่งมีชีวิตในตำนานปรัมปราในโลกของเธอ

 ดินเหล่าอันวิเศษเหล่านั้นมีชื่อเรียกว่า ‘เเดนสนธยา’

*****

// มหัศจรรย์ ณ เเดนสนธยา 

fic ramayana//

#นิยายเรื่องนี้เเต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเเละเป็นเพียงจินตนาการของผู้เเต่ง ไม่ควรนำไปอ้างอิงใดๆ 

ไรท์ไม่ได้เทเรื่องเก่านะคือพอดีไอเดียมันพุ่ง ก็เลยเปิดเรื่องใหม่ซะเลย ไม่งั้นนอนไม่หลับเเน่นอน เรื่องเก่าที่ไม่ค่อยได้ไปอัพเพราะว่าไม่ค่อยมีไอเดียเท่าไหร่กำลังพยายามคิดพลอตอยู่ ขอบคุณทุกกำลังใจ ขอฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ