รักในวัยเรียน ก็เหมือนจุดเทียนกลางสายฝน

    " รักครั้งแรก " ของผมเกิดขึ้นเมื่อ ป.4 ผมไปหลงรักผู้หญิงคนนึง เธอชื่อ บูม (เป็นทอม) แต่เธอน่ารักมาก ผมแอบชอบเธออยู่ได้ไม่นาน ก็มีคนรู้ว่าผมแอบชอบเธอ และสุดท้ายเรื่องก็ถึงหูเธอ ด้วยความที่ว่าเป็นเด็ก เธอเองก็เป็นคนใจง่าย และเป็นคนชอบให้โอกาส เธอให้โอกาสผมพิสูจน์ตัวเองว่าผมชอบเธอจริงๆ หรือป่าว เหลือเวลาอยู่แค่ 3 วัน ก่อนปิดเทอม .. จากนั้นไม่นานผมก็ได้เป็นแฟนกับเธอ วันแรกที่เราเป็นแฟนกัน เธอได้ให้สัญญาว่า จะรักตลอดไป ด้วยการให้แหวนวงนึงไว้กับผม . ผมเองก็กลัวเธอไม่เชื่อใจก็เลยให้แหวนกับเธอเหมือน ผมรักเธอมาก ผมใส่แหวนนั้น. .  และจากนั้นไม่นาน " จูบแรก " ผมก็ได้สัมผัสจูบแรก ( ไม่รู้นะว่าคนอื่นรู้สึกยังไงเวลาจูบ แต่สำหรับผมรู้สึกเฉยๆ สงสัยยังเด็กเกินไป ^_^  ) เป็นอะไรที่ผมไม่เคยได้สัมผัส และรู้สึกตื่นเต้นมาก . . ตอนเด็ก ๆ ผมเชื่อว่า ผมเป็นคนรักใครรักจริง ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องจริง พอปิดเทอมเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย โทรคุยกันก็คุยประสาเด็ก ๆ เพราะไม่รู้ว่าการเป็นแฟนกันนั้น มันหมายถึงอะไร ต้องทำอะไรบ้าง . . และแล้ว " เวลา ก็ไม่เคยรอใคร " 2 เดือนผ่านไป ไวเหมือนโกหก เปิดเทอมมาขึ้น ป.5 เราแทบไม่มองหน้ากัน เพราะสัมผัสได้ถึง อาการตื่นเต้นที่ทำให้มองหน้ากันไม่ติด ผมนั่งทำใจอยู่พักหนึงแล้ว ผมก็เริ่มก่อนโดยการเดินเข้าไปทัก และสังเกตเห็นว่า เธอไม่ได้สวมแหวนที่ผมให้เธอไว้ ผมรู้สึกสับสนและเสียใจเล็กน้อย แล้วเดินหนีจากบริเวณนั้น . . ผมสับสนและเสียใจ อยู่ประมาน 2-3 วัน จากนั้นไม่นานเธอก็มาบอกเลิกผม เหตุผลเพราะว่าเธอกลับไปชอบผู้หญิงเหมือนเดิม ซึ่งผมเองก็เสียใจ และไม่นานผมก็ทำใจได้ สุดท้ายเธอก็กลับไปเป็น ทอม เหมือนเดิม.. ทุกวันนี้ก็ยังเป็น.  .  .  .  .   .