( ฟิคPrince of Tennis ) Ryoma Twin Sister

ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่4

      ...ไม่ถึง5นาที "เกม เซต วอนบาย รินนะ 6-0 " เพื่อนของอาราอิประกาศด้วยน้ำเสียงยินดี ทำอาราอิหันขวับไปส่งสายตาดุๆให้
"เฮ้ย นาย" อาราอิพูดพลางชี้หน้าเพื่อน "ไปแข่งกับไอเด็กนี่สิ ดูสิว่าจะไหวซักแค่ไหน"

  ...เกมดำเนินไปเหมือนตอนที่อาราอิแข่งกับรินนะ ไม่มีใครรับทวิสเสิร์ฟของเธอได้ซักคน แถมยังไม่มีใครเอาคะแนนไปจากรินนะได้แม้แต่แต้มเดียว

"แฮกๆๆ" รินนะเริ่มหอบหลังจากได้เปลี่ยนตัวผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามไป4คน 

"เล่นไม่ไหวแล้วเหรอ ฮะๆๆ"อาราอิหัวเราะเยาะเย้ยรินนะอย่างสนุกสนาน ฉับพลัน..

"มาทำอะไรที่นี่น่ะ"เสียงอันไร้ความรู้สึกของกัปตันชมรมดังขึ้น

"..กะ..กัปตัน"อาราอิพูดขึ้นด้วยเสียงสั่นๆ

"วิ่งรอบสนาม50รอบปฏิบัติ"เทะสึกะพูดด้วยน้ำเสียงเฉียบขาดก่อนที่ทุกคนจะรีบวิ่งหนีไป

 

"คุณมา...ทำอะไรที่นี่"รินนะพูดด้วยน้ำเสียงที่ขาดเป็นห้วงๆก่อนที่จะล้มลง

-------------

-------

-----

"งือ..."รินนะครางเล็กน้อยและลืมตาขึ้นก่อนที่จะยันตัวขึ้นหันซ้ายหันขวามองหาคนที่คุ้นเคย 

"อ้าวตื่นแล้วเหรอ เนี้ยว กินซูชิไหม"เอจิพูดอย่างดีใจพลางเดินเข้ามาหมายจะทำความรู้จักเด็กเจ้าของตาสีทองกลมโตคู่นั้น 

"เรียวมะ..แล้วเรียวมะล่ะ"เด็กสาวถามด้วยสีหน้าไม่ไว้วางใจ

"เจ้าเอจิเซ็นน่ะเหรอ เดี๋ยวก็มาแล้วล่ะ"โมโมะพูดอย่างอารมณ์ดีพลางหยิบซูชิเข้าปากและวิ่งไปดื่มน้ำเพราะมันคือวาซาบิซูชิ(ของฟูจิ)

"ตกลงเธอชื่ออะไรน่ะ"ฟูจิถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม(เหมือนปกติอ่ะนะ//น่ากลัว)

"..."รินนะไม่ยอมตอบ ก่อนหันหน้าไปทางกัปตันทีม ..กัปตันพยักหน้าเล็กน้อยพลางดันแว่นขึ้นประมาณว่า 'จะพูดก็พูดไปสิ!'

"หนูชื่อรินนะ แล้วแจ้กเก็ตนี่.."รินนะตอบพลางสังเกตแจ้กเก็ตตัวจริงเซชุนที่ห่มตัวเธออยู่

"ของเทะสึกะน่ะ...พอดีเขาเห็นเธอบ่นว่าหนาวนิ"ฟูจิพูด 

"ชั้นฟูจิ ชูสึเกะ นะ รินนะจัง"

ทันใดนั้น ก็มีเสียงเปิดประตูดังขึ้น..

 บรู๋ววว...เสียงหมาหอน(//ไม่ใช่!ผิดๆๆๆ)

เด็กหนุ่มที่มีผ้าปิดตาพันไว้เดินเข้ามา

"เรียวมะ!!!"รินนะวิ่งไปหาเด็กหนุ่มที่เปิดประตูเข้ามา"นายเป็นอะไรน่ะ!!"รินนะจ้องไปที่ตาของเรียวมะที่ถูกผ้าพันไว้

"แค่อุบัติเหตุน่า.."เรียวมะพูดก่อนจะถูกรุ่นพี่ปี2ลากไปนั่งข้างๆ

"รินนะจังนั่งข้างเอจิเซ็นละกัน"โมโมะพูดพลางลากรินนะมานั่งข้างเรียวมะ

แล้วเสียงหัวเราะก็ก้องไปทั่วบริเวณ(//ร้านคาวามูระ)

 

....

"ขอบคุณฮะ กัปตันที่ช่วยมาส่ง"เรียวมะพูดระหว่างเดินกลับบ้าน โดยรินนะหลับสนิทอยู่ที่หลังของกัปตัน

เทะสึกะเงียบไปชั่วครู่ก่อนหันมาถาม

"รินนะเป็นอะไรกับนายน่ะ"

"น้องฝาแฝดฮะ...ทำไมเหรอ"

"เปล่า" 

เมื่อถึงหน้าบ้าน

" คุณเรียวมะ! กลับช้าจังเลยนะคะ"นานาโกะพูดแล้วหันหน้าไปมองรินนะที่อยู่บนไหล่ของเทะสึกะ

"อ่อ นี่กัปตันชมรมน่ะ เค้าช่วยมาส่งรินนะ ..ส่วนนี่นานาโกะ" เรียวมะพูด

"สวัสดีค่ะ ชั้นนานาโกะนะคะ ขอบคุณค่ะทึ่ช่วยมาส่ง..ช่วยไปส่งรินนะข้างบนหน่อยนะคะ"

เทะสึกะพยักหน้าเล็กน้อยก่อนเดินตามเรียวมะขึ้นไปที่ห้อง

"...รินนะนอนกับนายเหรอ"เทะสึกะพูดหลังจากเดินเข้าไปในห้องและวางรินนะลงบนเตียงช้าๆ

"ผมนอนกับรินตั้งแต่เด็กแล้วล่ะฮะ"เรียวมะพูดก่อนค่อยๆเดินออกมาจากห้องที่รินนะหลับสนิทอยู่

"ขอบคุณฮะที่อุตส่าห์มาส่ง"เรียวมะพูด

"เจอกันพรุ่งนี้"เทะสึกะพยักหน้าเล็กน้อยก่อนเดินออกจากบ้านของเรียวมะ