ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
มหาวิทยาลัยเอธารายูนิเวอร์ซิตี้
มหาวิทยาลัยค่าเทอมเฉียดแสนของเอเธนส์ ฮึ!น่าเบื่อจริงๆเลยแทนที่ฉันจะมีชีวิตเป็นของตัวเองกลับต้องมานั่งจมปลักอยู่กับพี่น้องทั้งสิบเอ็ดคนทำอะไรผิดนิดหน่อยก็ฟ้องพ่อน่าเบื่อจริงๆ เมื่อไรฉันจะจบออกไปจากที่นี่สักทีนะ
ปึ้ก!!
“โอ๊ย นี่ เดินยังไงเนี่ยมาชนฉันได้”
“ขอโทษนะ น้องสาวฉันเขาคงไม่ได้ตั้งใจหรอก”
“อ้าว นายเองเหรอคาเมล แล้วนี่น้องสาวนายเหรอ”
ฉันมองไปทางเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเครื่องแบบเป็นของโรงเรียนมัธยมของเอเธนส์ สงสัยว่าคงจะมาหาคาเมลสินะ เพราะว่าโรงเรียนของเอเธนส์กับมหาวิทยาลัยของวาเลนไทน์อยู่ติดกันพอดี
“พี่เป็นเพื่อนของพี่คาเมลเหรอคะ”
“อ้อ! ไม่เชิงหรอกจ้ะเธอเรียนโรงเรียนข้างๆเหรอ”
“ค่ะ”
“มีอะไรฝากคาเมลมาบอกพี่ก็ได้นะ มันเป็นโรงเรียนของน้องสาวพี่เองแหละจ้ะ วาเลนไทน์น่ะ”
“ขอบคุณมากนะคะ พี่ชื่ออะไรเหรอคะ”
“พรินซ์ตันจ้ะ แล้วเธอล่ะ”
“หนูชื่อคาร่าค่ะ ไปก่อนนะคะพี่พรินซ์ตัน พี่ด้วยนะคะ”
หลังจากนั้นเด็กคนนั้นก็เดินจากไป
“น้องนายนี่น่ารักดีเนอะฉันมีน้องอยู่หลายคนแต่ไม่เคยเรียกฉันว่าพี่เลยด้วยซ้ำ”^^
“อืม... แต่น้องฉันเป็นเนื้องอกในสมองคงอยู่ได้อีกไม่นานหรอก”
ถึงน้ำเสียงของเขาจะดูเหมือนไม่เป็นอะไรแต่แววตาของเขามันดูเศร้ามากจริงๆ ... ฉันไม่ชอบเห็นเขาเป็นแบบนี้เลย ทำไมนะ...
ห้องเรียนของนักศึกษา ปีสาม vip
คนที่ได้อยู่ห้องเดียวกันกับฉันต้องเป็นคนที่สอบผ่านเท่านั้นถึงจะได้เข้ามาแน่นอนฉันไม่อนุญาตให้พี่น้องคนไหนมาอยู่กับฉันเลยยกเว้นอลิเซียกับวาเลนไทน์เราสามคนไม่ได้คิดว่าเป็นพี่น้องกัน เป็นเพื่อนกันซะมากกว่าแล้วก็คนอื่นๆห้องนี้เป็นห้องที่จ่ายค่าเทอมน้อยที่สุดแต่ได้มีกิจกรรมมีเงินสนับสนุนมากที่สุดก็มันเป็นโรงเรียนของลูกสาวท่านประธานนี่นาคนบางคนฉันก็ใช้เส้นให้เขามาได้ส่วนใหญ่ฉันจะเป็นกันเองกับเพื่อนๆอลิเซียด้วยก็เช่นกันมันเลยทำให้ฉันมีเพื่อนเยอะยังไงล่ะ
“นี่อลิซเธอทำน้ำหกหลังห้องรึเปล่าน่ะ” --
“เปล่านะฉันไม่ได้ทำสักหน่อย”
“งั้นเหรอ ใครรู้ว่าตัวเองเป็นคนทำก็มาเช็ดด้วยละกันเดี๋ยวจะลื่นล้มนะ”
“เออๆ ฉันนี่แหละทำหก” -_-^
“นายอีกแล้วเหรอยูเช็ดเลยนะ” ><!!
“เออๆไว้นั่นแหละเดี๋ยวเช็ด”
ห้องนี้มีอยู่เพียงแค่ยี่สิบคนเท่านั้นดังนี้
ปลายฟ้า,การ์ตูน,เอมม่า,อลิซหรืออลิเซีย,ดาร์ลิ้ง,เมเปิล,บราวนี่,พรินซ์ตัน(ฉันนี่แหละ),วาเลนไทน์,เอมี่ นี่คือผู้หญิงนะ ต่อมาผู้ชาย
คารอส,คาเมล,ยูคิส,เปอร์เซีย,ลีเทย์,นาเซียส,คาเธ่ย์,มาร์ค,เพอร์ซี่,พาร์ทไทม์ นักเรียนทั้งยี่สิบคนนี้แน่นอนผ่านการทดสอบบางคนก็เป็นลูกนายกก็มีนะก่อนอื่นเลยนะคนที่จะเข้ามาอยู่ในห้องนี้ได้ต้องมีเงินในบัญชีไม่ต่ำกว่าสามสิบล้านไม่เช่นนั้นก็ไม่ต้องทดสอบรอบแรกเลยล่ะ
“นี่ใกล้จะถึงสัปดาห์พักผ่อนแล้วนะพวกเราจะไปไหนกันดี”
เสียงใครคนหนึ่งดังขึ้น
“ปีก่อนพวกเราไปปารีสกันปีนี้ไปไหนดีล่ะอลิซ”
“ใช่อลิซ พวกเราไปเทกซัสกันมั้ย”
“แต่ฉันกับอลิซเพิ่งจะไปฉลองวันเกิดมาเมื่อปีก่อน”
“ไปถึงเทกซัสเลยเหรอ”
“ก็...เมืองอลิซไง”
เฮ้อ!รู้งี้นอนดูหนังเกาหลีอยู่บ้านซะก็ดีฉัน เดี๋ยวนะหนังเกาหลีเหรอ
“นี่พวกเราไปเกาหลีกันมั้ย+_+”
“เดินทางสู่โซล เราจะไปกรุงโซลกัน”
ปีก่อนพวกฉันไปปารีสมันก็คงจะสนุกนะถ้าเกิดคารอสไม่เมารถแล้วเกิดไปอ้วกอยู่บนหอไอเฟลเข้าเอาเถอะไปเกาหลีครั้งนี้ฉันไม่ให้เสียแน่
กิมจิ ที่รักฉันมาแล้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น