เจสวอนมาเฟีย

เนื้อเรื่อง

โย้ว ชั้นชีวอน มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง

ก็คือว่า ชั้นน่ะ เป็นมาเฟีย มีงานฆ่าคนเข้ามาบ่อยๆ

ผมฆ่าคนไม่เคยพลาด และด้วยสัจจะ ผมจะไม่ปล่อยให้เขาทรมาน

จนมีงานเข้ามาที่แก๊งผม เฮอะ ฆ่าเมียน้อย งานง่ายมากๆ

ผมก็เคยทำงานแนวนี้มา ถึงมันจะผิด มันก็คืองาน

ผมได้แต่ทำบุญให้วิญญานนับร้อยที่ถูกสังเวยโดน “ริว” ดาบคู่ใจของผมตายอย่างเสียเปล่า

บ้านเป้าหมาย ผมเจอผู้หญิงตามที่ได้รับมอบหมาย

แต่

เธอชื่อเจสสิก้า เธอมีสเน่ห์ ผมฆ่าเธอไม่ลง

ผมเลยบอกกับแก๊งว่า ปวดท้อง ขอเลื่อนทำภารกิจล่วงหน้า เพราะไม่มีใครฝีมือดีเท่าผมเลยไม่มีใครกล้าไปทำแทน

ผมพยายามฆ่าเธอหลายครั้ง แต่ไม่กล้า

จนผมไปเจอเธอที่ตลาดโดยบังเอิญ

 “อะไรกันเนี่ย ใช้ไม่ได้เลยนะ ของร้านนี้น่ะ ไม่ได้เรื่องเลย”

ผมเดินสวนเธอ เธอพูดกับผมตอนที่เดินผ่านกันว่า

“จะฆ่าชั้นน่ะ รอไปก่อนนะ ถ้าไม่รีบ คนที่ตายจะเป็นนาย”

อะไรกัน เป้าหมายรู้แล้วหรอ

ผมจึงรีบตามเธอไปเงียบๆ แล้วชักริวออกมา

ผมง้างริวขึ้น ลงมีด เธอหันมา ชีก “ไซ” ดาบคู่ใจของเธอออกมาจาก “โซ” ฟักดาบของเธอ

ทักษะดาบเธอดีมาก กันดาบผมได้อย่างไร้ที่ติ

 “เธอรักชั้นสินะ เลยไม่กล้าลงมีดแบบนี้”

เธอรู้ได้ยังไง!!!!

“หุบปาก”

ในขณะนั้น ลูกน้องในแก๊งสามคน มันก็มาเจอ

มันกำลังจะไปฟ้องลูกพี่ แต่ผมอ่อนโยนเกินไปที่จะลงดาบกับลูกน้องได้

ผมเก็บริวเข้าไปใน “ไทกะ” ฟักดาบของผม

“ห้ามบอกหัวหน้า ไม่งั้น แกโดนตัดสะพายแล่งแน่”

วันรุ่งขึ้น ผมไปรายงานความล้มเหลวกับหัวหน้า

“ไม่เป็นไร แกน่ะ ไม่สบายสินะ ไปนอนซะ พร้อมแล้วค่อยทำงาน”

“หัวหน้า คุณซีวอนรักเป้หมาย เค้าทำงานไม่สำเร็จหรอก”

หลังจากนั้นผมก็โดนล่า ชิ ไอ้ลูกน้องบัดซบ

เช่นกัน

เจสสิก้าโดนไล่ล่า เรามาเจอกันที่ท่าเรือ

คนในแก๊งตามมาติดๆ

เจสสิก้า ผมจะพาคุณหนีเอง

ผมรีบตวัดริวทั้งๆที่ยังไม่ได้เอาออกจากไทกะ มันอาจดูเหลือเชื่อนะ แต่ว่า มีมังกร เสือ แรดขาว และช้าง

ออกมาจากดาบและฟักของเราสองคน

พวกมันเปล่าแสงสว่าง แล้วก็พาเรามาที่ เกาะ XYZ

เจสสิก้าโดนคาตานะ(ดาบของซามูไรหรือนินจา)ฟันกลางหลัก อาการสาหัส ผมดูและเธออยู่ตลอด 2 ปี

วันหนึ่งเธอกินเห็ดพิษเข้าไป เธอปวดท้องมาก

ขณะที่ผมแบกเธอกลับไปยังบ้านที่ผมสร้างไว้เมื่อตอนมาที่เกาะได้2-3เดือน

ระหว่างทาง มีงูเห่ากัดเธอ แถมไม่ได้กับแบบ Dry Bite(ไม่ปล่อยพิษ) อีก อาการเธอหนักยิ่งขึ้น

เธอตัวร้อน และแทบไม่รู้สึกตัว

ผมดูดพิษงูออก แต่อาการเธอไม่ดีขึ้น ผมเลยรักษาขั้นแรกไปก่อน และเอาสมุนไพรมาทา

“ผมจะดูแลคุณเอง เจสสิก้า เราจะรอดไปด้วยกัน”

คืนนั้น ผมนอนกอดเธอข้านกองไป และจูบหน้าพากเธอ

ผ่านไปอีกครึ่งปี แผลของเจสสิก้ายังไม่หาย เธอยังเดินไม่คล่องนัก แต่เวรกรรม

หัวหน้าผมดันมาเจอผมกับเธอ

ผมโดนไล่ล่าอีกครั้ง คราวนี้ผมรีบหนีไปในป่าแล้วสานกระเป๋าขนาดใหญ่

ผมสะพายกระเป๋า และแบกเจสสิก้า ให้ช่วยสู้

ผมรีบหนีออกจากเกาะ มาที่ฮอกไกโด แต่

ผมมันมาเฟีย เลยโดนตำรวจไล่จับ

หนำซ้ำ ยังโดนหัวหน้าไล่

“วางชั้นลง” เจสสิก้าพูดขึ้น

เธอชักไซออกมาจากโซ ปัดแล้วเก็บเข้าที่ เธอง้างดาบ

พุ่บ!!!!!!

เธอตวัดดาบ ตำรวจแขนขาดไป3คน

“เราขอกำจัดมาเฟียของหมอนี่ และให้เรารับผิด”

หัวหน้าของผมเข้ามาในเกาะ

“ชั้นมาเพื่อนฆ่าแก”

“ทุกคน เข้าบ้าน!!!”

ผมและเธอ ต้องสู้กับแก๊งของผมเอง

ในตอนนั้น ริวก็เกิดร้าว ผมเลยใช้ไทกะสู้แทน

ในขณะเดียวกัน เธอโดนลูกน้องของผม ฟันเข้าแผลเดิม

เธอฟุบไป และลูกน้องคนอื่นๆก็กำลังเกิดเข้าไปซ้ำ

ผมวิ่งเข้าไปหยิบไซ

วิ้ง

ผมได้มาเจอกับแรดหนึ่งตัว

“ปกป้องนายข้าด้วย ขอร้อง” ไซบอกกับผม

“ชั้นสัญญา ว่าจัปกป้องเจสสิก้าเอง นายไปพักผ่อนกับ ริว ไทกะ และโซเถอะ”

ผมตวัดดาบอย่างไม่คิดชีวิต และผม ก็ฆ่าคนทั้งแก๊ง ด้วยมือของผม

ถึงผมจะกำจัดแก๊งใหญ่ไปได แต่ก็มีความผิด ผมจึงโดนล็อกกุญแจมือ

ผู้หญิงคนที่มาสั่งงานให้ผมฆ่าเจสสิก้า เดินมาและบอกว่า

“ขอโทษนะ ชั้นเข้าใจผิดไปเอง”

ผ่านไป 2 ปี

ผมออกจากคุก ได้เวลาแล้ว ที่ผมจะไปรับเจสสิก้าออกจากโรงพยาบาล

เราจะแต่งงานกัน และมีความสุขด้วยกัน

ขอให้สงบนะ เหยื่อของริว และดาบกับฟักดาบของเราสองคน

ขอบคุณมาก

END