ชีวิตของเเพนซี่

ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้น

         "พ่อเเม่!ดูสิหนูได้จดหมายของฮอกวอร์ตล่ะ"เสียงๆหนึ่งดังขึ้นมาจากตู้ไปรษณีย์หน้าคฤหาสน์หลังงามของตระกูลพาร์กินสัน ซึ่งดูสวยงามเเละโดดเด่นกว่าบ้านทั่วๆไปในละเเวกนั้นมาก    "เเน่ล่ะ!ฉันไม่เเปลกใจเลยที่เเกได้รับจดหมายถ้าเเกไม่ได้ล่ะสิว่าไปอย่าง...." นายพาร์กินสันเดินเอื่อยๆมาที่ลูกสาวของเขา ทั้งคู่มีดวงตาโตสีน้ำตาลเหมือนกันไม่ผิดเพี้ยน เขาก้มลงอ่านจดหมายในมือลูกสาวอย่างละเอียดเเละบุ้ยใบ้ให้เเพนซี่เข้าไปในคฤหาสน์พร้อมเขา "โรงเรียนจะเปิดวันที่ 12 งั้นเเกก็ต้องรีบหน่อยล่ะเเพนซี่ ไปเตรียมตัวซะ เย็นนี้เราจะไปตรอกไดเเอกอนเพื่อซื้อของให้เเกก่อนไง.......... ใช่ไหมจ๊ะที่รัก" นายพาร์กินสันเปลี่ยนเสียงทันทีเมื่อหญิงสาวคนหนึ่งเดินตัดสนามกว้างหินอ่ออนที่เต็มไปด้วยต้นกุหลาบมาทางพวกเขาทั้งคู่ ซึ่งเธอก็ คือ เซลาเบล่า พาร์กินสัน เเม่ของเเพนซี่นั่นเอง!....    "มีอะไรหรือเเพนซี่ เเม่ได้ยินเสียงโหวกเหวกมาเเต่ไกลเชียว"เธอมองลูกสาวคนเดียวอย่างเเสนรัก พร้อมๆกับที่เธอดึงจดหมายในมือเเพนซี่ไปอ่าน                   "ฮอกวอร์ตเหรอ....โอ้โห!ลูกเเม่ยังงี้ต้องเลี้ยงฉลองซะหน่อยเเล้วนะเวอร์น ลูกของเราได้เข้าฮอกวอร์ตล่ะ"เธอส่งยิ้มเปรยๆมาทางเเพนซี่ที่กำลังหน้ามุ่ยยืนกอดอกอยู่ "โธ่!..เเม่......... เเม่พูดอย่างกะว่านึกมาตลอดว่าหนูเป็นสคิวปอย่างนั้นเเหละ" เเพนซี่พูด เธอโกรธเเม่มากเพราะครอบครัวเธอทั้งหมดเป้นพ่อมดเเมมดเลือดบริสุทธิ์กันทั้งนั้นเเล้วยังได้อยู่บ้านสลิธีรินกันทุกคนเสียอีกด้วย "เอาเถอะๆ จะยังไงก็ตามเถอะ เบลลาเธอช่วยพาเเพนซี่ไปตรอกไดเเอกอนเย็นนี้เเล้วกัน เพราะ อีกเเค่พรุ่งนี้วันเดียวก็จะต้องไปฮอกวอร์ตเเล้ว เฮ้อ!ไม่รู้ช่วงนี้มักกอลนากัลสทำไมทำงานล่าช้าเป็นเดือนๆ ถ้าเป็นผู้ปกครองคนอื่นคงเสกระเบิดรามากอสใส่โรงเรียนเเล้วละมั้งเนี่ย!"นายพาร์กินสันบ่นอุบอิบไปตลอดทางไปห้องโถง เรื่องความล่าช้าในการทำงานเเล้วสักพักก็ย้ายไปเรื่องไม่ควรให้ลูกมักเกิ้ลเข้าโรงเรียนฮอกวอร์ตด้วย(ซึ่งเป็นความคิดปกติของพ่อมดเเม่มดเลือดบริสุทธิ์) ทั้งสามคนทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้นวมทอลายทองงดงามหน้าเตาผิงอุ่นๆของบ้านพาร์กินสัน นางเบลลาเดินไปจากห้องด้วยเหตุผลที่ว่าเราควรจะดื่มบัตเตอร์เบียร์ฉลองเสียหน่อย เเล้วสองสามนาทีต่อมาเธอก็เดินเข้ามาในโถง ในมือถือเหยือกบัตเตอร์เบียร์มาพร้อมสำหรับการฉลอง ซึ่งในขณะนี้เเพนซี่กับพ่อของเธอกำลังสนุกสนานในการเล่นเกมหมากรุกพ่อมดอยู่โดยมีนางพารืกินสันเเอบช่วยเเพนซี่โดยการกระซิบบอกอยู่เป็นนิจ  "เเด่ เเพนซี่ลูกของเราเนื่องด้วยที่เเกได้เข้าฮอกวอร์ตเเละได้เป็นนักเรียนเเม่มดอย่างเต็มตัว " นายพาร์กินสันยกเเก้วขึ้นเเล้วดื่มรวดเดียวหมด นางพาร์กินสันก์ก็ทำเช่นกัน เเพนซี่ยิ้มน้อยๆรอคอยวันที่จะได้มาเยือนฮอกวอร์ตเป็นครั้งเเรก......