I'm department Luciano เพราะผมคือพนักงานของพระเจ้า (Yaoi)

      ผมตื่นขึ้นมาพบว่ารอบกายของผมนั้นเงียบสงบและดำมืดจนมองอะไรไม่เห็น จนต้องขยับร่างกายเพื่อลุกขึ้นนั่ง ผมมาทำอะไรที่นี่? ผมมาได้ยังไง? ตอนนี้มีคำถามมากมายที่หาคำตอบไม่ได้ เมื่อมองไปเรื่อยๆแต่กลับไม่พบอะไรนอกจากความมืด ผมเลยเลือกที่จะหลับตาทบทวนความทรงจำครั้งล่าสุดของตัวเอง

“กรี๊ดดดดดดดด ช่วยด้วยมีคนถูกรถชนค่ะ! ช่วยด้วย!”

    นั่นคือความทรงจำสุดท้ายของผม ใช่ผมตายไปแล้ว ตายไปจากโลกใบนั้นแล้วถ้าอย่างนั้นที่นี่คงจะเป็นนรกสินะ

“ที่นี่ไม่ใช่นรกแบบที่เจ้าคิดหรอกเด็กน้อย ข้าแค่ดึงเจ้ามาเพื่อตกลงอะไรบางอย่าง

ถ้าเจ้าตกลงเราก็จะเริ่มงานเลยทันทีเมื่อเจ้าพร้อม แต่ถ้าเจ้าไม่ตกลง

เราก็พร้อมจะส่งเข้ากลับสู้วัฐจักรเดิม”

      เจ้าของเสียงปริศนาพูดขัดความคิดของเขาด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่งแต่แฝงไปด้วยความเมตตาและอ่อนโยนเปรียบเสมือนบิดาที่กำลังโอ๋บุตรของตนเอง

“พระองค์ต้องการตกลงอะไรกับผมครับ”

“เราอยากให้เจ้ามาช่วยงานเราเสียหน่อย ส่วนงานอะไรนั้น

ขอเพียงเจ้าตกลงก็จะรู้ทันที เจ้าตกลงหรือไม่”

“ตกลงครับ”