Fic naruto ทะลุมิติป่วนโลกนินจา [ จบ ]

ลำดับตอนที่ #76 : ถ้า.....จบอีกแบบ

     ถ้า...จบอีกแบบ

       "ข้าวต้องกลับโลกเดิม"

   ฉันที่ยังไม่ทันได้ตอบคำถาม ก็มีคนมาตอบแทนฉันก่อน คนๆนั้นก็คือ พระเจ้ามิคาเอล

   "อ้าว? คุณมิคาเอลมาทำอะไรที่นี้ค่ะ"

   "มารับตัวคนนะ"

   "เดี๋ยวก่อน สิ่งที่นายบอกเมื่อกี้หมายความว่าไง?"

   "หมายความว่าฉันมารับข้าวกลับไปที่โลกเดิมและข้าวจะไม่ได้อยู่ที่นี้อีกแล้ว"

   "ว่าไงนะ!!??"

   ทุกคนต่างตกใจกับสิ่งที่มิคาเอลพูด ใช่ เรื่องที่มิคาเอลพูดออกมาคือความจริง

   "ข้าวนี้มันเรื่ออะไรกัน?"

   กาอาระหันมามองฉันด้วยความแปลกใจ ฉันหลบสายตากาอาระแล้วหันหลังให้แทน 

   ทุกคนต่างถามฉันว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ แต่ฉันไม่ตอบเอาแต่เงียบอย่างเดียว

   "ฉันจะเป็นคนบอกเองว่าทำไมข้าวถึงต้องกลับโลกเดิม เพราะฉันกับข้าวทำข้อตกลงกันไว้"

   "ข้อตกลงอะไร?"

    "ก็ฉันจะมอบพลังที่แข็งแกร่งให้ข้าวเพื่อเอาไปสู้ในสงครามและฉันจะฟื้นคืนชีพให้กับคนที่ตายให้อีกด้วย ข้อแลกเปลี่ยนก็คือ ถ้าสงครามนี้จบลงข้าวต้องกลับโลกเดิม เราสองคนตกลงกันไว้แบบนี้"

    ทุกคนต่างนิ่งและอึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน

    "ไปกันเถอะได้เวลาแล้ว"

    หมับ!

    พระเจ้าจับมือของฉันแล้วกำลังลอยขึ้นไปบนฟ้า แต่มีคนขว้าข้อมือฉันไว้

    "กาอาระนายทำอะไรของนายนะ"

    คนที่จับฉันไว้ก็คือกาอาระ 

    "ฉันไม่ให้เธอไป เธอต้องอยู่ที่นี้"

    กาอาระพยายามดึงฉันลงมาแต่พระเจ้าแรงเยอะกว่า แต่ถึงแบบนั้นกาอาระก็ไม่ยอมแพ้ยังคงพยายามดึงฉันต่อไป เขาดึงฉันจนจะหมดแรง แต่ทุกๆคนก็เข้ามาช่วยฉันดึงลงไป

     "ได้โปรดปล่อยฉันเถอะ"

     ฉันพูดออกไปโดยที่ในใจของฉันไม่ได้เป็นอย่างนั้น

     "มิคาเอล ฮึก ขอให้ฉันบอกลาทุกคนก่อนได้ไหม?"

     ฉันขอร้องมิคาเอลทั้งน้ำตา อย่างน้อยฉันก็อยากบอกลาทุกคน

     "เอาสิ"

      มิคาเอลพาฉันลงมา พอเท้าของฉันแตะพื้น ฉันก็รีบวิ่งเข้าไปกอดกาอาระทันที

     "ขอโทษนะที่โกหกนายมาตลอด ฮึก ฮือ ขอโทษจริงๆ"

      ฉันปล่อยกาอาระ แล้วหันไปมองทุกคน

      "ฉันขอโทษนะ"

      ฉันที่กำลังจะเดินไปหามิคาเอล ก็โดนกาอาระรั้งไว้

       "อย่าไปเลยนะ"

       "ฉันเสียใจด้วยกาอาระ แต่ฉันต้องไป"

        ถึงฉันจะพูดแบบนั้นออกไป กาอาระก็ไม่ยอมปล่อยมือจากฉัน ฉันเข้าไปจูบเค้าอย่างอ่อนโยน หลายๆเรื่องมันคือความสุข แต่สำหรับฉันมันคือจูบบอกลา

        "ฉันรักนายนะ"

        หลังจากนั้นสติของฉันก็ดับวูบลงไป

        ..

        ..

        ..

        ..

       ตื่นขึ้นมาอีกทีก็เห็นเพดานสีขาว กลิ่นอายของยาโชยมาแตะจมูก ที่นี้มันโรงพยาบาลงั้นเหรอ

      ฉันค่อยๆดันตัวเองลุกขึ้นนั่ง แล้วมองไปรอบๆห้อง ก็เห็นบอลกับดิวนอนกอดกันอยู่ที่โซฟา

      นี้ฉันกลับมาที่โลกจริงๆเหรอ

      "อืมมมม"

      จู่ๆไอ้ดิวมันก็ลุกพรวดขึ้นมา แล้วมองมาที่ฉันอย่างตกใจ

     "บอลๆ ไอ้ข้าวฟื้นแล้ว"

     หลังจากที่มันปลุกไอ้บอล มันก็รีบเดินมาหาฉันทันที มันสองคนถามอาการของฉันจนฉันแทบตอบไม่ทัน มันบอกว่าฉันโดนรถชน แต่ยีงดีที่ไม่เป็นอะไรมาก หลังจากนั้นฉันก็พักฟื้นร่างกายที่โรงพยาบาลประมาณ 1 อาทิตย์ แล้วกลับไปเรียนต่อ 

     แล้วไม่ก่ปีต่อมาพวกเราสามคนก็ได้ทำอาชีพในฝันของตัวเอง บอลเป็นนายแบบ ดิวเป็นช่างภาพ ส่วนฉันได้เป็นผู้บริหารบริษัท พวกเราสามคนมีเวลาที่น้อยลง ทำให้ไม่ค่อยได้เจอกัน บอลกับดิวอาจจะมีทะเลาะกันบ้าง แต่ก็กลับมาคืนดีกันได้

     หลังจากนั้นไม่นานพวกมันสองคนก็แต่งงานกัน ฉันเองก็ไปแสดงความยินดี

     "ไอ้ข้าวเมื่อไรมึงจะสละโสดว่ะ?"

     ไอ้ดิวถามฉันด้วยความสงสัย ส่วนฉันพอได้ยินคำถามแบบนั้นก็เจ็บจี๊ดถึงทรวง

      "เออ กูมีคนที่ชอบแล้ว"

      "ใครว่ะ?"

       "เค้าอยู่อีกโลกนึง"

       ไอ้ดิวงงกับสิ่งที่ฉันพูด มันเลยคิดว่าฉันบ้า แต่ฉันไม่สน ต่อให้ใครเข้ามาจีบฉันโดยใช้เงินหรือใช้อะไรก็ตาม ฉันก็จะรักเค้าคนเดียวตลอดไป

       

     จบ.

    และนี้เป็นตอนจบอีกแบบที่ไรท์คิดไว้ค่ะ เห็นมีคนอยากอ่านเลยเขียนให้555+

    ตอนนี้ไรท์มีนิยายเรื่องที่สองแล้วนะคะ เรื่อง....

    Fic Attack on Titan ทะลุมิติเปลี่ยนโลก

    ฝากติดตามด้วยนะคะ~