Fic naruto ทะลุมิติป่วนโลกนินจา [ จบ ]

ลำดับตอนที่ #71 : ปิดฉากสงคราม (รีไรท์)

   "นารูโตะ! ซาซึเกะคุง!"

   ซากุระวิ่งมาหาทั้งสองคนด้วยความเป็นห่วง

   "ไม่เป็นไรหรอกซากุระ เดี๋ยวทั้งคู่ก็ฟื้นเอง"

    แต่ว่าทำไหมรู้สึกไม่ค่อยดีเลย

    หลังจากนั้นไม่นานทั้งคู่ก็ฟื้นขึ้นมา ซากุระรีบเข้าไปเช็คอาการของทั้งคู่ทันที

    "ไปพบปู่เซียนมาเหรอ"

    "เธอรู้ได้ไง!!??"

    "ไม่ต้องถาม ไปพบมาใช่ไหม"

    "อะ อืม"

    "อืม พวกนายเตรียมตัวไว้ให้ดี เพราะนับต่อจากนี้จะมีการต่อสู้เกิดขึ้น"

    ทันทีที่ฉันพูดจบ จู่ๆก็เกิดแผ่นดินไหว แล้วมีรากของต้นไม้โผล่ออกมาจากพื้นดินและมันรามไปถึงแคว้นต่างๆ รากไม้ค่อยๆจับคนเข้าไปที่ล่ะคน แต่โชคดีที่ซาซึเกะใช้เนตรสังสาระกับซาซูนาโอะปกป้องพวกเราไว้

    นี้มันเรื่องอะไรกัน แบบนี้มันคาถาอ่านจันทรานิรันดร์ไม่ใช่เหรอ แต่ฉันทำลายต้นไม้นั้นไปแล้ว อีกอย่างมาดาระก็ตายไปแล้วด้วย 

    หลังจากที่แผ่นดินไหวหยุดลงซาซูนาโอะของซาซึเกะก็ค่อยๆหายไป

     ฉันหันไปมองรอบๆเพื่อดูว่าสาเหตุที่มันสามารถใช้วิชานี้ได้คืออะไร จนกระทั่งฉันไปเห็นดอกของต้นไม้เทพที่ฉันตัด มันกำลังเชื่อมต่อกับลำต้นแล้วกลับขึ้นมาตั้งอีกครั้ง แล้วดอกไม้ของมันก็บานออก

     บ้าน่า! นี้ขนาดตัดมันออกแล้ว มันยังกลับมาเชื่อมต่อกันได้อยู่อีกเหรอ 

    ฉันหันไปมองร่างของมาดาระที่นอนอยู่บนพื้น แต่ร่างนั้นกลับค่อยๆลุกขึ้นมา ทำไมมันถึงยังไม่ตาย!!?? 

    "โอ้วววววววว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

    มาดาระลุกขึ้นมากรีดร้องเสียงดัง เหมือนหมอนั้นกำลังเรียกบางสิ่งบางอย่างอยู่

    ตู้ม!

    จู่ๆจักระก็โผล่ออกมาจากพื้นดิน จักระทั้งหมดพุ่งเข้าไปหาร่างของมาดาระ ร่างของมันค่อยๆพ่องตัวขึ้นเรื่อย 

    "อ้ากกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!"

    "มาหยุดมันก่อนที่มันจะขยับตัวกันเถอะ! ลุยเลยนารูโตะ!"

    นารูโตะกับซาซึเกะเข้าไปโจมตีมาดาระที่กำลังพ่องตัวเพราะจักระ  แต่เจ้ามาดาระใช้จักระมัดตัวซาซึเกะกับนารูโตะไว้

    "ฉันจะดูดจัํกระพวกแกให้หมด!"

    "ซากุระไปกันเถอะ"

    "อื้ม!"

    "เดี๋ยว! ไปโดยไม่มีแผนก็ไร้ประโยชน์"

    ฉันกับซากุระที่กำลังจะไปช่วยพวกนารูโตะ แต่ก็โดนครูคาคาชิห้ามไว้

    "ข้าว เธอพอจะรู้ข้อมูลคาถาพวกนี้บ้างไหม?"

    "ค่ะ คาถาอ่านจันทรานิรันดร์เป็นคาถาที่คางุยะเคยใช้กับผู้คนแต่ก็ปล่อยให้มีชีวิตอยู่เพื่อสร้างทหารของตน แล้วคนพวกนั้นก็คือเซ็ตซึขาว ผู้คนจะกลายเป็นแบบนั้นหลังจากที่ตกอยู่ภายใต้อ่านจันทรานิรันดร์ พวกเค้าจะค่อยๆเปลี่ยนไปตามกาลเวลา แต่ฉันคิดว่าถ้าตัดดอกกมันออกอาจจะหยุดคาถานี้ได้ แต่ตัวดอกกับลำต้นกลับเชื่อมต่อกันอีกครั้ง ทำให้สามารถใช้คาถาอ่านจันทรานิรันดร์ได้"

    ฉันอธิบายให้ครูคาคาชิกับซากุระฟัง แต่ฉันก็ไม่เคยรู้มาก่อนว่ามันจะกลับมาเชื่อมต่อกันได้

    ฉันหันไปมองร่างของมาดาระที่พ่องขึ้นเรื่อยๆจนมันเริ่มหดตัวไปเอง แต่หลังจากที่ร่างของมาดาระหดตัว ร่างของเค้าก็แตกเป็นชิ้นๆ แล้วมีร่างใหม่ขึ้นมาแทน ร่างนั้นก็คือ...

    "โอสิซึกิ คางุยะ"

    คางุยะปาร่างของซาซึเกะกับนารูโตะลงพื้นอย่างแรง แต่ยังดีที่เจ้าพวกนั้นไม่เป็นอะไร

    "สองคนนี้คงจะเป็นของฮาโกโรโมะกับฮามุระ ไม่สิ...อินดรากับอาชูร่า?"

    คางุยะพูดขึ้นพร้อมจ้องหน้านารูโตะกับซาซึเกะ 

   "คนที่ให้วิชานั้นกับพวกเจ้าคือฮาโกโรโมะงั้นรึ"

    จักระของคางุยะคนระดับกับมาดาระ จะใช้วิธีง่ายๆสู้ด้วยคงยาก

    "มีเป้าหมายอะไร!?"

    ครูคาคาชิตะโกนถามคางุยะ

    "สถานที่นี้ ผืนดินนี้เป็นที่เพาะต้นไม้ของข้า คงจะให้พวกเจ้ามาทำความเสียหายมากว่านี้ไม่ได้...มาหยุดต่อสู้กันเถอะ"

    "เอ๋?"

    What??

    "ที่นี่ข้าจะทำให้พวกเจ้าหายไปเดี๋ยวนี้แหละ"

    หลังจากนั้นพื้นดินก็หายไป ข้างล่างกลายเป็นลาวาที่กำลังร้อนละอุแทน พวกเราทุกกำลังร่วงหล่นลงไปในลาวาโดยไม่ทันตั้งตัว นี้เราถูกย้ายมาอยู่ในมิติอื่นงั้นเหรอ

    ซาซึเกะใช้คาถาอัญเชิญที่เป็นเหยี่ยวช่วยนารูโตะไว้ได้ทัน ส่วนครูคาคาชิใช้คัมภีร์มัดกับคุไนไว้แล้วปักไปที่หินไว้ทันแล้วก็ช่วยซากุระกับโอบิโตะไว้ได้ ส่วนฉันอัญเชิญสกายออกมาได้เส้นยาแดงผ่าแปด สงครามนี้น่ากลัวจริงๆ

    "กรี๊ด!"

    "แย่แล้ว"

    ระหว่างนั้นคัมภีร์ของครูคาคาชิที่ใช้จับอยู่ได้ขาดออก ทำให้ทั้งคู่ตกลงไป ฉันรีบขี่สกายเข้าไปรับทั้งสองทันที

    "ข้าวเจ๋งไปเลย!"

    นารูโตะหันมายกนิ้วให้ฉันพร้อมยิ้มให้ ฉันจำได้ว่านายเป็นลูกศิษย์ตาแก่ลามก แต่ไอ้ที่นายทำเมื่อกี้เหมือนกับไกชัดๆ

   ฟึบ! พรึบ!

   คางุยะใช้เนตรสีขาวโจมตีพวกเรา โชคดีที่สกายหลบการโจมตีได้ทัน แต่เหยี่ยวของซาซึเกะโดนโจมตีที่ปีกทำให้บินไม่ได้ แล้วทำให้ทั้งคูตกลงมา ซาซึเกะใช้ซาซูนาโอะทำให้ลอยตัวได้ ส่วนนารูโตะมีจักระหกวิถีทำให้ลอยตัวได้เหมือนกัน

   "จักระเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น ฉันจะรวมจักระทั้งหมดเป็นหนึ่งเดียวอีกครั้ง!!"

   คางุยะโจมตีใส่นารูโตะอีกครั้ง แต่นารูโตะป้องกันไว้ทัน ถึงจะเป็นแบบนั้นแต่แรงโจมตีก็ทำให้ตัวนารูโตะกระเด็นออกมา ในเวลาเดียวกันซาซึเกะก็ใช้ซาซูนาโอะเข้ามาโจมตีคางุยะจากด้านบน

  "ข้าวเธอไปช่วยพวกนารูโตะสู้เถอะ เดี๋ยวทางนี้ครูจัดการเอง"

  "ยังค่ะ หนูขอดูก่อนว่าคางุยะมีจุดอ่อนตรงไหนที่พวกเราสามารถเอาชนะได้"

  คางุยะปัดการโจมตีของซาซึเกะออกไป ทำให้ตัวของซาซึเกะหล่นลงไปแต่นารูโตะมาช่วยไว้ทัน หลังจากนั้นคางุยะเปิดมิติโผล่มาอยู่ที่ข้างหลังของทั้งสองคน คางุยะจับคางทั้งสองคนแล้วปล่อยให้เซ็ตซึดำค่อยๆกินจักระ

  "สกายปกป้องครูคาคาชิกับซากุระด้วยนะ"

  "ได้เลย!"

   ฟึบ!

   พลัก!

   ฉันกระโดดออกจากหลังสกาย แล้วเข้าไปชกหน้ายัยป้าคางุยะแบบเต็มแรงจนตัวของป้าคางุยะลอยไปกระแทกกับหิน ทำให้ซาซึเกะกับนารูโตะหลุดออกมาได้  

   "ขอบใจมากข้าว!"

   "อ่า"

   "ว่าแต่เธอลอยได้ไง?"

   "ไม่รู้"

   "เธอออกมาช่วยแบบนี้แสดงว่ารู้วิธีเอาชนะแล้วเหรอ"

   "อ่า ฉันคิดแบบเดียวกับนารูโตะนะ"

   "แบบเดียวกัน นารูโตะนายคิดอะไรอยู่?"

   "อ่อ ฉันจะใช้คาถานั้นจัดการกับยัยนี้นะ"

   "คาถานั้น?"

   "ซาซึเกะฟังฉันนะ..."

   หลังจากนั้นนารูโตะก็อธิบายคาถาที่จะใช้โจมตีคางุยะให้ซาซึเกะฟัง

   "เอาจริงงั้นเหรอ!?"

   "ไม่ลองก็ไม่รู้นี้น่า ฉันแอบฝึกคาถานี้มามากกว่ากระสุนวงจักรสะอีก มีค่าให้ลองดู!"

   "ถ้ามันสร้างช่องโหว่ในการป้องกันของศัตรูได้ งั้นก็คงต้องลองตาซ้ายฉันพร้อมกัน"

   ซาซึเกะเบิกเนตรงสังสาระที่ตาซ้ายออกมา จริงสิหมอนี้ใช้เนตรสังสาระได้แล้ว

   "ข้าว พร้อมนะ"

   "พร้อมเสมอ"

   "ก็ไม่รู้จะทำอะไรหรอกนะ แต่แม่สามารถดูดกลืนได้ทุกคาถา ไม่ว่าจะทำอะไรก็เปล่าประโยชน์"

   "ลุยเลย!"

   ซาซึเกะใช้เทวีสุริยาบังคางุยะไว้ หลังจากนั้นฉันกับนารูโตะก็เข้าไปหาคางุยะ พอเทวีสุริยาหายไป ฉันกับนารูโตะใช้คาถาแยกร่างออกมา หลังจากนั้นก็ใช้คาถานั้นทันที

   "คาถามหารัญจวญ ฮาเร็มย้อนกลับ"

   เพราะคาถานี้ทำให้คางุยะชะงักไป ฉันกับนารูโตะจึงใช้โอกาสนี้เข้าไปต่อยหน้าของคางุยะพร้อมกัน 

   "นี้แหละคือประวัติศาสตร์นินจาไอ้บ้าเอ้ย!!"

   หลังจากนั้นพวกเราก็เข้าไปโจมคางุยะพร้อมกัน แต่จู่ๆพวกเราก็ขยับไม่ได้ ทำให้คางุยะเดินทางข้ามมิติไปโผล่อีกที่นึง ฉันสังเกตรอบๆตัวว่าทำไมถึงขยับไม่ได้ ปรากฎว่าจากพื้นที่ที่เป็นลาวากลายเป็นน้ำแข็งแทน ซาซึเกะใช้เทวีสุรียากับคางุซึจิ ทำให้พวกเราออกมาจากน้ำแข็งได้

   "ขอบใจซาซึเกะ แล้วก็ขอโทษที่คาถามหารัญจวญใช่ไม่ได้ผล"

   ใครว่าไม่ได้ผล มันได้ผลในระยะแรกต่างหาก

   "อือ ฉันไม่คิดว่าเราจะจัดการมันด้วยวิธีนั้นได้อยู่แล้ว คราวนี้ลองทำตามวิธีฉันดู"

   ขอโทษที่ฉันคิดง่ายเกินไปนะยะ

   จู่ๆคางุยะก็หายไป โผล่ขึ้นมาอีกทีก็มาอยู่ข้างหลังพวกเราแล้ว คางุยะจับตัวซาซึเกะไปมิติอื่น ตอนนี้ก็เหลือแค่ฉันกับนารูโตะที่ต้องต่อสู้กับคางุยะ

   คางุยะโจมตีพวกเราโดยข้ามมิติไปมา ส่วนพวกเราก็ทำได้แค่หลบการโจมตีจากมัน

   "ข้าวเธอไม่มีแผนอะไรเลยเหรอ"

   "ตอนนี้ฉันยังนึกไม่ออก หลบการโจมตีไปก่อนล่ะกัน"

   "รีบๆนึกสิ"

   "ฉันก็พยายามคิดอยู่นี้ไงยะ!"

   "คิดจะหลบการโจมตีของข้าไปถึงไหนกัน"

   ฉันหลบโจมตีของคางุยะไปเรื่อยๆจนคิดออก ฉันเรียกร่างแยกออกมาแล้วให้ร่างแยกไปบอกแผนของฉันกับพวกซากุระทันที 

   "นารูโตะฟังฉันนะ นายต้องใช้คาถาแยกเงาพันร่างเพื่อให้คางุยะเปิดมิติ แล้วเราจะใช้โอกาสนั้นเข้าไปช่วยซาซึเกะ"

   "โอ้!"

   นารูโตะใช้คาถาแยกเงาพันร่างตามที่ฉันบอก แล้วเข้าไปโจมตีคางุยะพร้อมกัน พวกเราโจมตีจนคางุยะเปิดประตูมิติ

   "ตอนนี้แหละ เข้าไปเลย"

   นารูโตะรีบวิ่งเข้าไปในมิตินั้นทันที แต่คนที่เข้าไปไม่ใช่ร่างจริงแต่เป็นร่างแยกต่างหาก

   ความจริงแล้วคนที่เข้าไปช่วยซาซึเกะไม่ใช่ฉันหรือนารูโตะแต่เป็นซากุระกับโอบิโตะ

   ระหว่างที่คางุยะอยู่ที่นั้นฉันขอนึกวิธีเอาชนะก่อนล่ะกัน ฉันพยายามไล่ความคิดที่จะชนะคางุยะให้ได้ แต่คิดอีกครั้งก็คิดไม่ออก 

   หลังจากนั้นไม่นานคางุยะก็กลับมา ยัยนั้นตกใจน่าดูที่ยังเห็นร่างแยกของนารูโตะยังอยู่ 

เป็นเพราะยัยนั้นคิดว่าคนที่เข้าไปคือร่างจริง แต่นั้นเป็นร่างแยกต่างหาก 

    "ข้าว ระหว่างนี้เธอคิดวิธีเอาชนะให้ออกก่อน ฉันจะถ่วงเวลาไว้ให้"

    ให้ตายสิฉันไม่ใช่ชิกามารุนะ 

    หลังจากนั้นไม่นานซากุระกับโอบิโตะก็ช่วยซาซึเกะกลับมาได้ แต่โอบิโตะอาการไม่ค่อยดีเท่าไร นารูโตะรีบเข้ามาฟื้นฟู่ให้โอบิโตะทันที แต่ก็คงช่วยอะไรเค้าไม่ได้ นารูโตะเข้าไปโจมตีคางุยะด้วยกระสุนวงจักรต่างๆ ซาซึเกะก็เข้าไปสู้ด้วยซาซูนาโอะ ส่วนครูคาคาชิตอนนี้สามารถใช้เนตรวงแหวนได้ทั้งสองข้าง

     "ข้าวเธอต้องคิดวิธีเอาชนะให้ออกนะ ตอนนี้ทุกคนสู้เพื่อถ่วงเวลาไว้ให้เธอ"

     ซากุระเข้ามาพูดกับฉันที่ทำสีหน้าเคร่งเครียด 

     "ฉันนึกออกแล้ว ไปบอกทุกคนกันเถอะ"

     หลังจากนั้นฉันกับซากุระก็เข้าไปอธิบายแผนให้ทุกคนฟัง

     "ครูคาคาชิใช้วิชาอะไรก็ไดที่โจมตีที่แขนขวานะคะ แล้วก็ถ้าคางุยะกำลังจะเปิดมิติไปที่อื่น ครูต้องใช้คามุยปิดประตูนะคะ"

      หลังจากที่ฉันอธิบายเสร็จ ทุกคนก็เริ่มทำตามแผนทันที 

      ฟึบ!

      ฉึก!

      ครูคาคาชิเข้าไปโจมตีที่แขนขวาของคางุยะจนได้รับบาดเจ็บสาหัส หลังจากนั้นก็ให้นารูโตะกับซาซึเกะเข้าไปผนึกคางุยะจากด้านข้างพร้อมกัน คางุยะกำลังเปิดประตูมิติหนีไป แต่ฉันให้ครูคาคาชิใช้คามุยปิดมันซะ แล้วให้ซากุระโจมตีจากด้านบน ส่วนฉันรวมจักระที่พระเจ้าให้ฉันมาทั้งหมดไปที่มือขวา แล้วผนึกที่เนตรสังสาระตรงหน้าผาก และในที่สุดพวกเราก็สามรถผนุกคางุยะได้สำเร็จ

     "ไชโย!! ทำได้แล้ว!"

     นารูโตะตะโกนออกมาด้วยความดีใจ

     มันก็น่าดีใจจริงๆนั้นแหละ สงครามจบแล้วจริงๆสินะ

      

      TBC.