ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic naruto ทะลุมิติป่วนโลกนินจา [ จบ ]

    ลำดับตอนที่ #7 : พ่อแม่ (รีไรท์)

    • อัปเดตล่าสุด 27 มี.ค. 60


          ผลการค้นหารูปภาพสำหรับ ตัวการ์ตูน หน้าหัวเราะ

    "ฮ่าๆๆๆ ไม่เคยคิดเลยนะเนี่ย ว่าพวกนายจะมีรสนิยมแบบนี้"









          เฮ้อ ง่วงชะมัด เพราะสองคนนั้นแหละ ที่ทำให้ฉันนอนน้อยกว่าทุกคืน  ช่างเหอะ วันนี้มีพีธีปฐมนิเทศจะมาอารมณ์เสียก็คงไม่ได้ ฉันลุกจากเตียงไปจัดการธุระส่วนตัวจนเรียบร้อย แล้วเดินไปโรงเรียน 

          พอมาถึงโรงเรียนฉันเดินไปนั่งที่เดิมที่เคยนั่งมาก่อน ก็คนมันขี้เกียจเลือก นั่งที่เดิมนี้แหละง่ายดี

                    "นารูโตะถอยไปฉันอยากจะนั่งฝั่งโน้นของนาย"

          เสียงดังแต่เช้าเชียว น่ารำคาญชะมัด เฮ้อ~ เมื่อไรครูจะมาเนี่ย

                    "แก๊ นารูโตะ เขม่นซาซึเกะคุงเค้าทำไม"

          อะไรอีกละทีนี่ ฉันหันไปหาต้นเสียงที่เจี้ยวจ้าวแต่เช้า

                    "ถอยไป"

                    "ฮึ"

                    "ซาซึเกะคุง อัดไอ้คนพรรค์นั้น..."

           ทำตัวเป็นเด็กไปได้เจ้าพวกนี้                

                    "เอ๋ โกหกน่า"

           พลัก!

           โอ๊ะ อะไรกันฉากแบบนั้น

                    "อ๊ะ ขอโทษ"

                     จ๊วบ!!!!

                    "เอ๋...เอ๋"

                    "ฮ่าๆๆๆๆ ไม่เคยคิดเลยนะเนี่ย ว่าพวกนายจะมีรสนิยมแบบนี้"

              ต้องขอบใจไอ้คนข้างหน้าซาซึเกะนะเนี่ย ที่ทำให้ฉันได้เห็นฉากจูบระหว่างนารูโตะกับซาซึเกะ555
                    "ไม่ใช่สักหน่อย"×2

                    " เชอะ"×2

                    "นารูโตะแกตาย!!"

              โชคไม่เข้าข้างเลยนะนารูโตะ

                     ครืด!!

                    "เอ้าๆ นั่งที่ได้แล้ว!"

              แต่ความสนุกก็อยู่ไม่นาน เมื่อครูอิรูกะเปิดประตูเข้ามาในห้อง แล้วสั่งพวกเราให้นั่งทันที

                    "จากวันนี้ไปพวกเธอจะได้เป็นนินจาเต็มตัวซะที แต่ว่ายังเป็นแค่เกะนินหน้าใหม่ ความยากลำบากที่แท้จริง จะเริ่มตั้งแต่ต่อนนี้เป็นต้นไปต่างหาก!!"

              เป็นนินจาก็ลำบากจริงๆนั้นแหละ ต้องเอาชีวิตไปเสี่ยงทำภารกิจต่างๆ ปกป้องหมู่บ้านอีก

                    "อืมม์...แล้วจากนี้ไปพวกเธอก็จะได้รับมอบหมายหน้าที่จากหมู่บ้าน ครั้งนี้ให้จัดกลุ่ม กลุ่มละ 3 คน...แต่ละกลุ่มจะมีครูที่เป็นโจนินควบคุม 1 คน พวกเธอจะต้องปฏิบัติหน้าที่ ตามคำแนะนำของครูโจนิน"

              กลุ่มละ 3 คน นั้นสินะ ถ้าไอ้ดิวกับไอ้บอลอยู่นี้ เราก็คงได้อยู่กลุ่มเดียวกัน

                     "การจัดกลุ่มแต่ละกลุ่ม ครูเป็นคนจัดให้ได้ใกล้เคียงทุกๆกลุ่ม"

                     "ห-า!!!"
       
                     "งั้นต่อไป กลุ่ม7 ฮารุโนะ ซากุระ อุซึมากิ นารูโตะ"

                     "ไชโย้!"

                     "อุจิวะ ซาซึเกะ"

                     "สู้ตายค้า~"

                     "ครุอิรูกะ ทำไมคนเก่งๆอย่างผมต้องอยู่กลุ่มเดียวกันกับเจ้าหมอนี้ด้วย!!"

                 เอาแล้วไง ทำไหมนารูโตะต้องหาเรื่องครูเค้าตลอดด้วยนะ    
      
                     "ซาซึเกะนะ เป็นคนที่ทำคะแนนสูงที่สุดในกลุ่มนักเรียนที่จบทั้งหมด 29 คน นารูโตะเธอนะอยู่อันดับที่โหล่ เข้าใจรึยัง! การที่จะให้ฝีมือใกล้เคียงกันก็ต้องจัดกลุ่มแบบนี้แหละ"

                      " ฮึ อย่าเป็นตัวถ่วงฉันนักก็แล้วกัน เจ้าที่โหล่"

                      "เฮ้ย!! ว่าไงนะ!!"

                      "เงียบสักที!! มัน่ารำคาญนะเว้ย!!"

    ความอดทนของฉันได้หมดลง ก็ฉันชอบอยู่เงียบๆ แต่มาเถียงกันเสียงดังแบบนี้ ไม่เกรงใจคนอื่นบางรึไง
             
                      "งะ...งั้นครูจะพูดต่อละน่ะ บลาๆๆๆๆ หน่วยที่ 11. ข้าว. เธอต้องอยู่คนเดียวนะ เพราะในห้องเธอเป็นเศษเลยต้องอยู่คนเดียว ตอนบ่ายเธอต้องไปหาท่านโฮคาเงะเรื่องครูโจนิน
    กลุ่มเธอนะ"
                      " ค่ะ "

                      "ส่วนพวกเธอเจอกันตอนบ่าย ครูจะเเนะนำครูโจนินแต่กลุ่มให้"

                      "คะ/ครับ"

             แล้วฉันจะเอาเวลาที่เหลือไปทำอะไรดีเนี่ย งั้นเเอบไปงีบที่ต้นไม้ดีกว่า..  ว่าเเล้วฉันก็รีบวิ่งหาที่ทำเลเหมาะๆกับการนอนของฉัน  วิ่งไปเรื่อยๆก็ยังไม่เจอเลยแฮะ   อ๊ะๆ เจอแล้วๆ ที่นอนของฉัน ฉันไม่รออะไรมากปีนต้นไม้ขึ้นไปนอนทันที เอาเป็นว่าบ่ายเมื่อไรค่อยไปหาปู่ก็แล้วกัน
             Zzzz
            
             Zzzzz  
      
             Zzzzz    
        
             Zzzzz  

             Zzzz  
     
             Zzzz 

             Zzzz 

             Zzzz 

              งืม~ 
                       "หลอนนะ. รกโลก"
               
           ในขณะที่ฉันนอนหลับอยู่ ก็ต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินคำที่ไม่ค่อยน่าได้ยินสักเท่าไร ฉันมองลงไปข้างล่างเห็นซาซึเกะเดินออกไป ส่วนซากุระนั่งทำหน้าหงอย 
            ฉันกระโดดลงไปข้างล่าง เดินไปหาซากุระพร้อมทักทาย
     
                       "ไง ยัยเถิก"

                        "............"

                ไม่มีการตอบรับจากคนที่ฉันทักทาย สงสัยกำลังช็อคอยู่มั้ง

                        "โดนซาซึเกะพูดแท่งใจดำรึไง ว่าแต่เรื่องอะไรละ"

                        "เรื่อง....ที่นารูโตะ....ไม่มีพ่อแม่" 
                 ซากุระตอบฉันอย่างแผ่วเบา 

                        " อ๋อ นี่จะบอกอะไรให้นะ เด็กที่มีพ่อแม่อาจจะมองเด็กที่ไม่มีพ่อแม่ว่าสบายไม่ต้องโดนดุหรือโดนตี ตามควาทจริงแล้วไม่ใช่แบบนั้น เด็กที่ไม่มีพ่อแม่นะ น่าสงสารจะตายไป เพราะเกิดมาก็ไม่เคยได้รับความรักจากใคร ถึงได้เรียกร้องความสนใจจากคนรอบข้างเสมอ เธอจะเข้าใจเองก็ต่อเมื่อเธอไม่มีพ่อแม่ค่อยคุมกะลาหัว และอีกอย่างเธอควรใจดีกับนารูโตะอีกนิดก็ยังดี
    "
                        "นั้นสินะ ฉันจะใจดีกับนารูโตะอีกนิดดีมั้ยนะ..."

                        " ดีสิ นารูโตะต้องดีใจแน่ๆ"

                        "อื้อ! ขอบคุณนะ งั้นฉันไปก่อนนะ"

                 ซกุระบอกลาฉัน แล้วก็วิ่งออกไปเลย ฉันเองก็ได้เวลาที่จะต้องไปหาปู่แล้วเหมือนกัน 
    อยากรู้จังว่าใครจะมาเป็นครูโจนินกลุ่มฉัน

    TBC.
        
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×